Read Uzbek Muqaddas Kitob Havoriylar 16 Bible Online

Havoriylar 16 - Uzbek Muqaddas Kitob bible

Havoriylar 16

¹Pavlus bilan Silas Darba va Listra shaharlariga bordi. Listrada Isoning Timoʻtiy ismli shogirdi yashardi. Uning onasi imonga kelgan yahudiy boʻlib, otasi yunon edi.

²Listra va Ikoniyadagi imonlilar Timoʻtiy toʻgʻrisida yaxshi gaplar aytishardi.

³Pavlus Timoʻtiyni birga olib ketmoqchi boʻlib, oʻsha yerlarda yashaydigan yahudiylar sababli uni sunnat qildirdi[190]. Chunki Timoʻtiyning otasi yunon ekanini hamma bilardi.

⁴Ular shaharlar oralab oʻtganlarida, Quddusdagi havoriylar va oqsoqollar qaror qilgan qoidalarni imonlilarga yetkazib, bularga rioya qilinglar, deb aytishardi.

⁵Shunday qilib, jamoatlar imonda mustahkam boʻlib, kundan — kunga son jihatdan koʻpayib boraverdi.

⁶Pavlus va uning yoʻldoshlari Frigiya va Galatiya oʻlkasidan oʻtishdi, Muqaddas Ruh Asiya viloyatida Iso haqidagi xabarni va’z qilishni ularga taqiqlagandi.

⁷Ular Misiyadan oʻtib, Bitiniya viloyatiga kirishga harakat qildilar. Ammo Muqaddas Ruh orqali Iso ularga ijozat bermadi.

⁸Shunday qilib, ular qaytib, Misiya orqali Troasga[191] ketdilar.

⁹Tunda Pavlusga vahiy keldi: Makedoniyalik bir odam: “Makedoniyaga kelib, bizga yordam ber!” deb iltijo qilardi.

¹⁰Pavlusga kelgan bu vahiydan keyin, biz[192] tezda Makedoniyaga borishga hozirlik koʻrdik. Xudo bizni u yerning xalqiga Xushxabarni va’z qilishga chaqirdi, deb ishonch hosil qilgan edik.

¹¹Biz kemada Troas shahridan suzib ketib, toʻgʻri Samofrakiya oroliga yoʻl oldik, ertasi kuni Neapolis shahriga ketdik.

¹²U yerdan esa Filippiga bordik. Bu Makedoniya viloyatining Birinchi tumanidagi shahar[193] boʻlib, Rimga qarashli edi. Biz bir necha kun u yerda boʻldik.

¹³Shabbat kuni biz shahardan daryo boʻyiga chiqdik. U yerda ibodat qiladigan joy bor, deb oʻylagan edik. Oʻsha yerda ayollar yigʻilgan ekan, biz ular bilan oʻtirib suhbatlashdik.

¹⁴Bizni tinglab oʻtirganlar orasida Lidiya degan bir ayol ham bor edi. U Tiyatira shahridan boʻlib, safsar matolar sotardi. U xudojoʻy[194] edi. Pavlusning aytganlarini jon dili bilan tinglasin deb, Egamiz Lidiyaning yuragini ochdi.

¹⁵Lidiya bilan uning xonadon ahli suvga choʻmdirilganlaridan keyin, u bizga shunday taklif qildi: “Agar meni Rabbimiz Isoga sodiq imonli deb hisoblasangizlar, mening uyimga kelib, oʻsha yerda turinglar.” Lidiya bizni koʻndirdi.

¹⁶Bir kuni biz ibodat qiladigan joyga ketayotganimizda, oldimizga bir choʻri qiz keldi. Bu qizda folchilik ruhi boʻlib, u bashorat qilish orqali xoʻjayinlariga koʻp pul ishlab berar ekan.

¹⁷U Pavlus bilan bizga ergashib, shunday deb baqirardi: “Manavi odamlar Xudoyi Taoloning qullari! Ular sizlarga najot topish yoʻlini e’lon qiladilar.”

¹⁸Oʻsha choʻri bir necha kun davomida shunday qilib yurdi. Oxiri, Pavlus bezor boʻlib, orqasiga oʻgirildi — da, yovuz ruhga dedi: “Senga Iso Masih nomidan buyuraman: bu qizning ichidan chiqib ket!” Oʻsha zahoti yovuz ruh qizning ichidan chiqib ketdi.

¹⁹Qizning xoʻjayinlari pul ishlash imkoniyati qoʻldan ketganini anglab yetdilar. Ular Pavlus bilan Silasni ushlab, shahar maydoniga sudrab keldilar.

²⁰Ularni Rim amaldorlari huzuriga olib kelib: — Bu odamlar shahrimizni algʻov — dalgʻov qilyaptilar! — dedilar. — Ular yahudiylardir,

²¹biz sodiq Rim fuqarolarimiz, ular bizning qonunlarimizga zid boʻlgan odatlarni targʻib qilyaptilar. Biz ularning odatlarini qabul qila olmaymiz yoki amalda qoʻllay olmaymiz.

²²Olomon Pavlus bilan Silasga qarshi hujumga qoʻshildi. Shunda Rim amaldorlari Pavlus bilan Silasning kiyimlarini yechdirib, askarlarga: “Bularni kaltaklanglar”, deb buyurdilar.

²³Ularni rosa kaltaklashgandan keyin, zindonga tashladilar. Rim amaldorlari zindonbonga: “Ularni yaxshilab qoʻriqla”, deb buyruq berdilar.

²⁴Zindonbon buyruqni olib, ikkovini ichki boʻlmaga tashladi va ularning oyoqlarini kundaga mahkamlab qoʻydi.

²⁵Yarim tunda Pavlus bilan Silas ibodat qilib, Xudoga hamdu sano aytayotgan edilar. Mahbuslar esa ularni tinglab oʻtirishardi.

²⁶Birdan shunday qattiq zilzila yuz berdiki, qamoqxonaning poydevori larzaga keldi, shu zahoti hamma eshiklar ochilib, mahbuslarning kishanlari yechilib ketdi.

²⁷Zindonbon uygʻonib, qamoqxona eshiklari ochiq ekanini koʻrdi. U, mahbuslar ozod boʻlib ketibdi, deb oʻylab, qilichini qinidan sugʻurib, oʻzini oʻldirmoqchi boʻldi.

²⁸Pavlus ovozi boricha: “Zinhor oʻzingga shikast yetkaza koʻrma, hammamiz shu yerdamiz!” deb baqirdi.

²⁹Zindonbon, chiroqlar yoqilsin, deb buyurdi va shoshilganicha ichkari kirdi — da, titrab — qaqshab, oʻzini Pavlus bilan Silasning oyoqlari ostiga tashladi.

³⁰Zindonbon ikkovini tashqariga olib chiqib: “Janoblar, najot topishim uchun nima qilishim kerak?” deb soʻradi.

³¹— Rabbimiz Isoga ishon, shunda oʻzing va xonadon ahling najot topasizlar, — deb javob berishdi ular.

³²Pavlus bilan Silas Rabbimiz haqidagi xabarni zindonbonga va uning xonadon ahliga va’z qildilar.

³³Zindonbon tunda oʻsha zahotiyoq ikkovini bir chetga olib oʻtib, yaralarini yuvdi. Soʻng oʻzi va butun xonadon ahli suvga choʻmdirildi.

³⁴Zindonbon Pavlus bilan Silasni uyiga olib kelib, ularga dasturxon yozdi. U butun xonadoni bilan birga Xudoga imon keltirganidan sevindi.

³⁵Tong otgach, amaldorlar mirshablarni yuborib: “Anavi odamlar oʻz yoʻliga ketaversin”, dedilar.

³⁶Zindonbon bu xabarni Pavlusga yetkazdi: “Amaldorlar sizlarni ketaversin, deb xabar yuboribdi, hoziroq chiqinglar, eson — omon boringlar”, dedi.

³⁷Pavlus esa mirshablarga shunday dedi: — Rim fuqarosi boʻlsak ham[195], bizni hukm qilmasdan xalqning koʻz oʻngida kaltakladilar, zindonga tashladilar. Nima uchun endi yashirincha bizni joʻnatib yubormoqchilar?! Bunaqasi ketmaydi! Oʻzlari kelib, bizni zindondan chiqarsinlar.

³⁸Mirshablar bu soʻzlarni amaldorlarga yetkazdilar. Ular Pavlus bilan Silasning Rim fuqarosi ekanini eshitib, qoʻrqib ketdilar.

³⁹Shunday qilib, amaldorlar borib, ulardan kechirim soʻrab, ularni zindondan olib chiqdilar. Soʻngra: “Shahardan ketsangizlar”, deb iltimos qildilar.

⁴⁰Pavlus bilan Silas zindondan chiqqanlaridan keyin, Lidiyaning uyiga bordilar. Ular u yerda imonlilar bilan uchrashib, ularga dalda berdilar. Shundan keyin ular Filippidan joʻnab ketdilar.