Read Uzbek Muqaddas Kitob Havoriylar 19 Bible Online

Havoriylar 19 - Uzbek Muqaddas Kitob bible

Havoriylar 19

¹Apollos Korinfda ekan, Pavlus qirlar boʻylab yoʻl yurib, Efes shahriga keldi. Bu yerda u Isoga imon qoʻygan bir nechta odamni uchratdi.

²Pavlus ulardan: — Imonga kelganlaringizda, Muqaddas Ruhni qabul qildingizlarmi? — deb soʻradi. Ular: — Yoʻq, biz Muqaddas Ruh borligini hatto eshitmaganmiz, — deb javob berdilar.

³— Unday boʻlsa, qay asosda suvga choʻmdirildingizlar? — deb soʻradi Pavlus. — Yahyoning ta’limotiga koʻra, suvga choʻmdirildik, — deb javob berdi ular.

⁴Shunda Pavlus dedi: — Yahyo tavba qilganlarni suvga choʻmdirar edi. U Isroil xalqiga, mendan keyin kelayotganga, ya’ni Isoga, imon keltiringlar, degan edi.

⁵Ular bu gapni eshitib, Rabbimiz Isoning nomidan suvga choʻmdirildilar.

⁶Pavlus ularga qoʻlini qoʻygan edi, Muqaddas Ruh ularni qamrab oldi. Ular boshqa[217] tillarda gapira boshladilar va Xudo ayon qilgan soʻzlarni aytdilar.

⁷Ular taxminan oʻn ikki kishi edi.

⁸Pavlus sinagogaga uch oy davomida borib, jasorat bilan xalqqa gapirib, Xudoning Shohligi toʻgʻrisida ishonchli dalillar keltirdi.

⁹Ammo ba’zilari oʻjarlik qilib, umuman ishonmadilar va hammaning oldida Isoning yoʻli toʻgʻrisida yomon gaplarni aytdilar. Pavlus yoniga imonlilarni olib, ularning huzuridan ketdi. Har kuni u Tiranus degan odamning ma’ruza zalida munozara oʻtkazadigan boʻldi.

¹⁰Bu holat ikki yil davom etdi, Asiya aholisining hammasi — yahudiylar ham, gʻayriyahudiylar[218] ham Rabbimiz Iso haqidagi xabarni eshitishdi.

¹¹Xudo Pavlus orqali gʻaroyib moʻjizalar koʻrsatar edi.

¹²Pavlusning tanasiga tekkan roʻmolcha yoki kiyimlar xastalarga tekkizilganda, ular xastaliklaridan shifo topar, ulardan yovuz ruhlar chiqib ketardi.

¹³Skevas degan yahudiy bosh ruhoniysi bor edi. Uning yetti oʻgʻli oʻlka boʻylab kezib, odamlardan yovuz ruhlarni quvib chiqarar edilar. Bir kuni ular Rabbimiz Isoning nomi bilan shunday qilishga urinib, yovuz ruhga: “Pavlus e’lon qilayotgan Iso nomi bilan buyuramiz: chiqib ket!” dedilar.

¹⁵Yovuz ruh esa ularga: “Men Isoni bilaman, Pavlusni ham bilaman, sizlar esa kim boʻlibsizlar?” deb soʻradi.

¹⁶Ichida yovuz ruhi bor odam ularga tashlandi. Ularni shu qadar qattiq urdiki, ular oʻsha uydan yalangʻoch, yarador holda zoʻrgʻa qochib qutuldilar.

¹⁷Efesda yashagan yahudiy va gʻayriyahudiylarning[219] hammasi bu voqeani eshitib, qoʻrquvga tushdilar. Rabbimiz Isoning nomi ulugʻlandi.

¹⁸Shuningdek, imonga kelganlarning koʻpchiligi qilmishlarini ochiqchasiga e’tirof etdilar.

¹⁹Afsungarlik bilan mashgʻul boʻlganlarning bir qanchasi kitoblarini toʻplab, ommaning koʻzi oldida yoqib yubordilar. Bu kitoblarning qiymati hisoblanganda, ellik ming kumush tanga[220] chiqdi.

²⁰Shu tariqa Rabbimiz haqidagi xabar yoyilib, ta’siri tobora ortib borar edi.

²¹Shu hodisalar yuz bergandan keyin, Pavlus Makedoniya va Axayadan oʻtib, Quddusga borishga qaror qildi. “U yerga borganimdan keyin, Rimga ham borishim kerak”, dedi u.

²²Shunday qilib, u ikki yordamchisi — Timoʻtiy bilan Erastusni Makedoniyaga yubordi. Pavlusning oʻzi esa ma’lum vaqt Asiya viloyatida qoldi.

²³Ammo oʻsha paytda Isoning yoʻliga qarshi qattiq gʻala — gʻovur boʻldi.

²⁴Demitrus degan bir zargar odam Artemisning[221] ma’badi tasvirini kumushdan yasab, hunarmandlarga koʻp foyda keltirardi.

²⁵Demitrus bu sohada ishlaydigan hamma hunarmandlarni chaqirib, shunday dedi: — Birodarlar, bilasizlarki, biz shu hunar orqali yaxshi daromad olamiz.

²⁶Sizlar faqat Efesdagina emas, balki butun Asiya viloyatida Pavlus degan odamning qilayotganlarini koʻrib eshityapsizlar. Pavlusning aytishi boʻyicha, qoʻlda yasalgan xudolar aslo xudolar emasmish. U koʻpchilikni shunga ishontirib, yoʻldan uryapti.

²⁷Shunisi xavfliki, bizning bu hunarimiz xalqning nazaridan qolishi mumkin. Faqat shugina emas, balki boshqa xavf ham bor: buyuk Artemisning ma’badi hech narsaga arzimas ekan degan fikrga olib keladi. Asiya viloyati va butun dunyodagi hamma odam topinadigan bu ma’budaning ulugʻvorligi barham topadi — ku!

²⁸Hunarmandlar bu gapni eshitganlarida, gʻazablanib: “Efesning Artemisi buyukdir!” deb shovqin — suron koʻtardilar.

²⁹Shaharda toʻs — toʻpolon boshlandi. Xalq ikkita Makedoniyalikni — Gayus bilan Aristarxusni tutib olib, teatr tomonga shoshildilar. Ikkalovi Pavlusga yoʻlda hamroh boʻlib kelayotgan edilar.

³⁰Pavlus olomon oldiga chiqmoqchi boʻlgan edi, imonlilar yoʻl qoʻymadilar.

³¹Hatto Pavlusning doʻstlari boʻlgan Asiya viloyatining ba’zi amaldorlari xabar berib, teatrga kirishga tavakkal qilmang, deb iltimos qildilar.

³²Olomon sarosimaga tushgan edi. Ba’zilari bir narsa deb shovqin solsa, boshqalari boshqa narsani aytib shovqin solardi. Ularning koʻpchiligi nima uchun yigʻilganini bilmasdi.

³³Yahudiylar olomonga vaziyatni tushuntirmoqchi boʻlib, Iskandar degan bir odamni oldinga chiqardilar. Iskandar qoʻli bilan olomonga, jim boʻlinglar degan ishorani qilib, himoya nutqini aytishga harakat qildi.

³⁴Ammo xalq uning yahudiy ekanini bilgach, hammalari joʻr boʻlib: “Efesliklarning Artemisi buyukdir!” deb ikki soatga yaqin baqirib turishdi.

³⁵Shahar kotibi olomonni tinchlantirgach, shunday dedi: — Ey Efesliklar! Buyuk Artemis ma’badining va osmondan tushgan haykalining[222] saqlovchisi Efes shahri ekanini kim bilmaydi?!

³⁶Bularni hech kim inkor eta olmaydi. Shunday ekan, sizlar sukut saqlab, oʻylamasdan qadam bosmasligingiz kerak.

³⁷Bu odamlar ma’badni talon — taroj qilmagan yoki ma’budamizni haqorat qilmagan, sizlar esa ularni bu yerga olib kelibsizlar.

³⁸Agar Demitrus bilan uning hunarmandlari biron odamni ayblaydigan boʻlsa, mahkamalar ochiq, qozilar bor, bir — biriga qarshi ayblovlarni oʻsha yerda hukm qilishsin.

³⁹Agar boshqa bir chora koʻrmoqchi boʻlsangiz, u aholining qonuniy yigʻinida hal qilinadi.

⁴⁰Axir, bugun yuz bergan voqeadan keyin bizni isyonda ayblashlari mumkin. Bizda bu shovqin — suronni oqlaydigan biron sabab yoʻq. U shu gaplarni aytib, olomonni tarqatib yubordi.