Read Uzbek Muqaddas Kitob Havoriylar 21 Bible Online

Havoriylar 21 - Uzbek Muqaddas Kitob bible

Havoriylar 21

¹Biz[230] ular bilan xayrlashib, kemaga oʻtirdik va toʻgʻri Kos oroliga keldik. Ertasi kuni Rodos oroliga, keyin esa Patara shahriga bordik.

²U yerda biz Finikiyaga ketayotgan kemani topib, oʻsha kemada suzib ketdik.

³Kiprga yaqinlashganimizda, bu orolni chap tomonimizda qoldirib, Finikiyaga[231] yoʻl oldik. Tirda kemadan yuk tushirmoqchi boʻlganlari uchun biz qirgʻoqda qoldik.

⁴Isoning u yerdagi shogirdlarini qidirib topdik va ular bilan bir hafta qoldik. Ular Muqaddas Ruhdan ilhomlanib, Pavlusga: “Quddusga bormang”, deb aytdilar.

⁵Bu yerda vaqtimiz oxirlab qolgach, yoʻlga chiqib, safarimizni davom ettirdik. Imonlilarning hammasi, xotinlari va bola — chaqalari bilan birga, bizni shahar tashqarisigacha kuzatib chiqdi. Dengiz boʻyida tiz choʻkib, ibodat qildik.

⁶Soʻng bir — birimiz bilan xayrlashdik. Biz kemaga chiqdik, ular ham uylariga qaytib ketdilar.

⁷Biz Tir shahridan sayohatni davom ettirib, Ptolemay shahriga keldik. U yerdagi imonlilarni ziyorat etib, bir kun yonlarida qoldik.

⁸Ertasi kuni yoʻlga chiqib, Qaysariyaga keldik. Xushxabarchi Filipning uyiga borib, unikida qoldik. Filip oziq — ovqat taqsimlash uchun saylangan yetti kishidan[232] biri edi.

⁹Filipning turmushga chiqmagan toʻrtta qizi boʻlib, ularga bashorat qilish in’omi berilgan edi.

¹⁰U yerda bir necha kun boʻlganimizdan keyin, Yahudiyadan Xagabus[233] degan paygʻambar keldi.

¹¹U bizning oldimizga keldi va Pavlusning kamarini olib, oʻzining oyoq — qoʻllarini bogʻladi — da, shunday dedi: — Muqaddas Ruh demoqda: mana bu kamarning egasini yahudiylar Quddusda xuddi shu singari bogʻlab, uni gʻayriyahudiylar[234] qoʻliga topshiradilar.

¹²Bu gapni eshitganimizdan keyin biz ham, u yerdagi odamlar ham Pavlusga, Quddusga bormang, deb yalinib — yolvordik.

¹³Shunda Pavlus quyidagicha javob berdi: — Nima qilyapsizlar? Nimaga yigʻlab, yuragimni siqyapsizlar? Men faqat oyoq — qoʻllarimning bogʻlanishiga emas, balki Rabbimiz Isoning nomi uchun Quddusga borib oʻlishga ham tayyorman.

¹⁴Biz Pavlusni koʻndira olmaganimizdan keyin, “Rabbimiz istaganiday boʻlsin”, deb jim qoldik.

¹⁵Bu yerda ma’lum vaqt boʻlganimizdan keyin, tayyorgarligimizni koʻrib, Quddusga yoʻl oldik.

¹⁶Qaysariyadan Isoning ba’zi shogirdlari biz bilan birga bordilar. Ular bizni dastlabki imonlilardan boʻlgan Kiprlik Minasonning uyiga olib keldilar. Biz uning xonadonida qoldik.

¹⁷Quddusga kelganimizda, imonlilar bizni xursandchilik bilan qabul qildilar.

¹⁸Keyingi kuni Pavlus biz bilan birga Yoqubni[235] koʻrgani bordi. Barcha jamoat oqsoqollari ham u yerda yigʻilishgan edi.

¹⁹Pavlus ular bilan salomlashgandan keyin, oʻzining xizmati orqali gʻayriyahudiylar orasida Xudo qilgan ishlarni batafsil hikoya qilib berdi.

²⁰Ular bu gaplarni eshitib, Xudoga hamdu sano aytdilar. Keyin Pavlusga dedilar: — Birodarimiz Pavlus, koʻrib turibsizki, yahudiylar orasida bir necha ming odam imonga kelgan. Ularning hammasi qonunga chin dildan oʻzlarini bagʻishlaganlar.

²¹Ularning eshitishicha, siz gʻayriyahudiylar orasida yashayotgan hamma yahudiylarga, Musoning qonunidan voz kechinglar, bolalaringizni sunnat qilmanglar[236], yahudiylarning urf — odatlariga rioya qilmanglar, deb ta’lim bergan ekansiz.

²²Endi nima boʻladi? Sizning kelganingizni ular albatta eshitadilar.

²³Endi bizning aytganlarimizni qiling. Oramizda nazr atagan toʻrtta odam[237] bor.

²⁴Bu odamlar bilan birga Ma’badga borib, u yerda poklanish marosimida ishtirok eting. Ular sochlarini oldirganlarida talab qilingan poklanish qurbonligining xarajatlarini ular uchun oʻzingiz toʻlang. Ana shunda, siz toʻgʻringizda aytilgan gaplar haqiqat emasligini, siz esa Musoning qonuniga rioya qilgan holda yashayotganingizni hamma bilib oladi.

²⁵Imonli gʻayriyahudiylarga kelsak, bir qancha vaqt oldin biz ularga maktub joʻnatib[238], quyidagi qarorimizni ma’lum qilgan edik: “Butlarga keltirilgan qurbonlik goʻshtini va qoni chiqarilmagan hayvon goʻshtini tanovul qilishdan hamda fahsh — zinodan[239] oʻzlaringizni tiyinglar.”

²⁶Ertasi kuni Pavlus oʻsha odamlarni yoniga olib, ular bilan birga oʻzini pokladi. Soʻng Ma’badga kirib, poklanish kunlari qachon tugashini, har bir odam uchun qachon qurbonlik keltirilishini e’lon qildi.

²⁷Yetti kunlik marosim oxirlab qolgan edi. Asiya viloyatidan kelgan yahudiylar Pavlusni Ma’badda koʻrib qoldilar. Ular olomonni qayrab, Pavlusni ushladilar.

²⁸— Ey Isroil xalqi! Yordam beringlar! — deb shovqin soldi ular. — Manavi odam hamma joyda bizning xalqimizga, qonunimizga, Ma’badga qarshi ta’lim berib yuradi. Buning ustiga, u gʻayriyahudiylarni[240] Ma’badga olib kelib[241], bu muqaddas joyni bulgʻadi!

²⁹Bunday deyishlariga sabab, bundan oldin ular Efeslik Trofimusni shaharda Pavlus bilan birga koʻrishgan boʻlib, “Pavlus oʻsha gʻayriyahudiyni Ma’badga olib kirdi”, deb oʻylagan edilar.

³⁰Butun shahar oyoqqa turdi, xalq birgalashib harakatga keldi. Ular Pavlusni tutib, Ma’baddan sudrab chiqarib tashladilar. Oʻsha zahoti Ma’bad eshiklari yopildi.

³¹Olomon endi Pavlusni oʻldirmoqchi boʻlib turgan edi, Rim lashkarining mingboshisiga: “Butun Quddus oyoqqa turdi” degan xabar yetib keldi.

³²Mingboshi oʻsha zahoti askarlari va yuzboshilarni olib, olomon tomonga yugurib ketdi. Olomon mingboshi bilan uning askarlarini koʻrgach, Pavlusni kaltaklashni bas qildilar.

³³Mingboshi Pavlusning oldiga kelib, uni qamoqqa oldi va ikkita kishan bilan bogʻlashni buyurdi. Soʻngra u: “Bu odam kim? U nima qildi?” deb soʻradi.

³⁴Olomon orasidan ba’zilari bir nimalar deb shovqin soldi, boshqasi yana nimalardir dedi. Gʻala — gʻovur boʻlganidan mingboshi nima yuz berganini aniq bila olmadi. Shuning uchun u Pavlusni qal’aga[242] olib borishni buyurdi.

³⁵Pavlus qal’aning zinapoyasiga kelganda, olomon shunchalik junbishga keldiki, askarlar Pavlusni koʻtarib ketishlariga toʻgʻri keldi.

³⁶Olomon Pavlusning ortidan ergashib: “Unga oʻlim!” deb shovqin solardi.

³⁷Askarlar Pavlusni qal’aga olib kirayotganlarida, u mingboshiga: — Sizga bir narsani aytsam maylimi? — dedi. — Yunoncha bilasanmi?! — deb hayron qoldi mingboshi. —

³⁸Bir qancha vaqt oldin isyon boshlab, toʻrt ming qurollangan kallakesarni sahroga olib chiqqan Misrlik mabodo sen emasmisan?

³⁹— Men yahudiyman, Kilikiyadagi Tarsus shahridanman[243], — dedi Pavlus. — Oʻsha muhim shaharning fuqarosiman. Iltimos, xalqqa gapirishimga ijozat bering.

⁴⁰Mingboshi Pavlusga ijozat bergach, u zinapoyada turib, odamlarga qoʻli bilan: “Jim boʻlinglar!” degan ishorani qildi. Odamlar tinchlangandan keyin, Pavlus ularga oramiy tilida[244] gapira boshladi.