Read Uzbek Muqaddas Kitob Havoriylar 22 Bible Online

Havoriylar 22 - Uzbek Muqaddas Kitob bible

Havoriylar 22

¹Pavlus olomonga shunday dedi: “Birodarlarim, otalar! Gapimga quloq solinglar, sizlarning oldingizda oʻzimni oqlay.”

²Odamlar uning oramiycha[245] gapirayotganini eshitib, suv quyganday, jim boʻlib qoldilar. Pavlus gapida davom etdi:

³“Men yahudiyman, Kilikiyadagi Tarsus shahrida[246] tugʻilganman, ammo Quddusda ulgʻaydim. Bu shaharda Gamaliyolning[247] shogirdi boʻlib, ota — bobolarimizning qonuniga jiddiy e’tibor berib ta’lim oldim. Xuddi bugungiday sizlarga oʻxshab, Xudoga oʻzimni bagʻishladim.

⁴Isoning yoʻliga kirgan odamlarni oʻlguday quvgʻin qilardim, erkagu ayolni bogʻlab, zindonga tashlardim.

⁵Aytayotganlarim haqiqat ekanini oliy ruhoniy bilan butun Kengash tasdiqlay oladi. Ular Damashqdagi yahudiy birodarlarimizga xat yozib berdilar. Shunday qilib, men bu odamlarni kishanlab, Quddusga olib kelib jazolash uchun Damashqqa joʻnadim.

⁶Men yoʻlimda davom etib, Damashqqa yaqinlashib qolganimda, tush payti birdan osmondan yop — yorugʻ nur mening yon — atrofimni yoritib yubordi.

⁷Men yerga yiqildim. Shu payt: «Shoul![248] Shoul! Nega sen Meni quvgʻin qilyapsan?» degan bir ovozni eshitdim.

⁸«Yo Hazratim! Siz kimsiz?» deb soʻradim. Shunda U menga: «Sen quvgʻin qilayotgan Nosiralik Isoman», deb javob berdi.

⁹Mening yonimdagilar nurni koʻrardilar — u[249], ammo men bilan gaplashayotganning ovozini eshitmasdilar.

¹⁰Shunda men: «Yo Rabbim Iso, nima qilay?» deb soʻradim. Rabbiy menga shunday dedi: «Oʻrningdan tur, Damashqqa bor. Nima qilishing kerakligini Xudo belgilab qoʻygan. Hamma narsa oʻsha yerda senga aytiladi.»

¹¹Oʻsha nurning yarqirashidan koʻzlarim koʻrmay qolgan edi. Shuning uchun hamrohlarim qoʻllarimdan ushlab, meni Damashqqa olib ketdilar.

¹²Oʻsha shaharda Xanoniyo degan bir taqvodor, qonunga itoat etadigan odam bor edi. U oʻsha shahardagi hamma yahudiylar orasida katta obroʻga ega edi.

¹³Xanoniyo oldimga kelib, yonimda turdi — da: «Birodarim Shoul! Koʻzlaring yana ochilsin!» dedi. Oʻsha zahoti koʻzlarim ochilib, Xanoniyoni koʻrdim.

¹⁴Shunda u dedi: «Ota — bobolarimizning Xudosi seni tanladi. Toki sen Uning xohishini bilgin, Solih Zotni[250] koʻrib, Uning ovozini eshitgin.

¹⁵Sen koʻrib — eshitganlaring toʻgʻrisida butun olamga Uning guvohi boʻlasan.

¹⁶Endi nimani kutyapsan? Oʻrningdan tur, suvga choʻmgin. Rabbimizga iltijo qilib, gunohlaringni yuvgin.»

¹⁷Men Quddusga qaytib kelganimdan keyin, Ma’badda ibodat qilayotganimda, menga bir vahiy keldi.

¹⁸Men Rabbim Isoni koʻrdim, U shunday dedi: «Tez boʻl, Quddusdan zudlik bilan ket! Bu yerdagi odamlar Men toʻgʻrimda bergan guvohligingni qabul qilmaydilar.»

¹⁹Men esa: «Yo Rabbiy! — dedim. — Men sinagogalarga borib, Senga ishongan odamlarni qamab, kaltaklaganimni ular yaxshi biladilar.

²⁰Shohiding[251] Stefan oʻldirilganda, men oʻsha yerda edim, uning oʻldirilishini ma’qullab, uni oʻldirayotganlarning kiyimlariga poyloqchilik qilib turgan edim.»

²¹Rabbim Iso menga: «Ketaver, — dedi. — Seni uzoqdagi gʻayriyahudiylarning oldiga yuboraman.»”

²²Xalq Pavlusga quloq solib turdi. Ammo u shu gapini aytishi bilanoq, ular ovozi boricha, shovqin soldi: — Yoʻqotinglar uni! Oʻldiringlar! U yashashga loyiq emas!

²³Ular baqir — chaqir qilib, kiyimlarini otib, havoni chang — toʻzon qilib yubordilar.

²⁴Rim mingboshisi odamlariga: — Pavlusni qal’aga olib kiringlar! — deb buyruq berdi. Soʻngra u yana odamlariga: — Uni qamchilanglar! Nima uchun odamlar unga qarshi baqir — chaqir qilganini bilinglar! — dedi.

²⁵Pavlusni qamchilash uchun bogʻlayotganlarida, Pavlus oʻsha yerda turgan yuzboshiga dedi: — Rim fuqarosining[252] biron aybi topilmagan boʻlsa ham, uni qamchilash sizlarning qonuningizda bormi?

²⁶Yuzboshi bu gapni eshitib, mingboshining oldiga bordi — da: — Nima qilmoqchisiz? Axir, bu odam Rim fuqarosi ekan — ku! — dedi.

²⁷Mingboshi Pavlusning oldiga kelib, undan: — Menga ayt — chi, sen Rim fuqarosimisan? — dedi. — Ha, — deb javob berdi Pavlus.

²⁸Mingboshi: — Men katta miqdorda pul toʻlab, fuqarolikni olgan edim, — dedi. — Men esa Rim fuqarosi boʻlib tugʻilganman, — dedi Pavlus.

²⁹Pavlusni soʻroq qilmoqchi boʻlib turganlar oʻsha zahoti undan qoʻllarini tortdilar. Mingboshi Pavlusning Rim fuqarosi ekanini eshitib, uni kishanlagani uchun qoʻrqib ketdi.

³⁰Yahudiylar Pavlusni nima uchun ayblayotganlarini mingboshi bilmoqchi boʻldi. Ertasi kuni u Pavlusni ozod qildi va “bosh ruhoniylar bilan Oliy kengash a’zolari yigʻilsin”, deb buyurdi. Mingboshi Pavlusni ularning qoshiga olib keldi.