Read Uzbek Muqaddas Kitob Havoriylar 23 Bible Online

Havoriylar 23 - Uzbek Muqaddas Kitob bible

Havoriylar 23

¹Pavlus Oliy kengash a’zolariga diqqat bilan qarab shunday dedi: — Birodarlar! Shu kungacha men Xudo oldida toza vijdon bilan yashadim.

²Oliy ruhoniy Xanoniyo Pavlusning yonida turganlarga: “Uning ogʻziga uringlar!” deb buyurdi.

³Pavlus unga dedi: — Xudo albatta sizni uradi, ey oqlangan devor! Siz qonunga koʻra, meni hukm qilgani oʻtiribsiz — ku! Nega endi qonunni buzib, meni urishga amr beryapsiz?!

⁴Pavlusga yaqin turgan odamlar: — Sen hali Xudoning oliy ruhoniysini haqorat qilyapsanmi?! — dedilar.

⁵— Birodarlar, men uning oliy ruhoniy ekanini bilmabman, — dedi Pavlus. — Muqaddas bitiklarda: “Oʻz xalqing yoʻlboshchisi toʻgʻrisida yomon gapirmagin”[253], deb aytilgan.

⁶Pavlus bildiki, bu yerdagilarning ba’zilari sadduqiylar, boshqalari farziylar ekan. U Oliy kengashga qarab da’vat qildi: — Birodarlar! Men farziyman, farziyning oʻgʻliman. Oʻliklar tiriladi, deb umid qilganim uchun meni hukm qilyaptilar.

⁷Pavlus shu gaplarni aytgach, farziylar va sadduqiylar bahslasha boshladilar, guruh ikkiga boʻlindi.

⁸Sadduqiylar, tirilish ham, farishta ham, ruh ham yoʻq, deb aytardilar, farziylar esa uchalasiga ham ishonardilar.

⁹Shunda shovqin — suron avjiga chiqdi. Farziy mazhabidan boʻlgan ba’zi Tavrot tafsirchilari oʻrinlaridan turib, qattiq e’tiroz bildirdilar: — Biz bu odamda biron ayb topmadik. Ehtimol, ruh yoki farishta unga gapirgan boʻlishi mumkin[254].

¹⁰Bahs shu darajada kuchayib ketdiki, mingboshi: “Pavlusni tilka — pora qilishmasaydi”, deb qoʻrqib ketdi. Shundan keyin u askarlarga: “Pastga tushinglar, Pavlusni zudlik bilan olib chiqib, qal’aga[255] olib kiringlar!” deb buyurdi.

¹¹Oʻsha kuni tunda Pavlusning oldiga Rabbimiz Iso kelib, shunday dedi: “Dadil boʻl! Sen Quddusda Men uchun guvohlik bergan eding, endi Rimda ham guvohlik berishing kerak.”

¹²Ertalab bir necha yahudiylar yigʻilib, fitna qoʻzgʻadilar. Ular: “Pavlusni oʻldirmagunimizcha yeb — ichmaymiz”, deya qasam ichdilar.

¹³Qasam ichganlar qirq kishidan ortiq edi.

¹⁴Shundan keyin ular bosh ruhoniylar bilan yoʻlboshchilarning oldiga borib aytdilar: — Biz, Pavlusni oʻldirmagunimizcha, yeb — ichmaymiz, deb qat’iy qasam ichdik.

¹⁵Endi sizlar va Oliy kengash a’zolari mingboshiga: “Pavlusni bizning huzurimizga olib kel, u toʻgʻrida ma’lumotlarni yaxshiroq tekshirib koʻrmoqchimiz”, deb buyuringlar. Pavlus huzuringizga yetib kelmasdan oldin uni oʻldiramiz.

¹⁶Pavlusning jiyani, ya’ni singlisining oʻgʻli bu fitna haqida eshitib qoldi. U qal’aga borib, Pavlusga bu toʻgʻrida aytib berdi.

¹⁷Pavlus Rim yuzboshilaridan bittasini chaqirdi — da, shunday dedi: — Manavi yigitni mingboshining oldiga olib bor. U mingboshiga bir narsa toʻgʻrisida xabar bermoqchi.

¹⁸Yuzboshi yigitni mingboshining oldiga olib borib, dedi: — Mahbus Pavlus meni chaqirib, manavi yigitni sizning oldingizga olib kelishimni iltimos qildi. Uning sizga aytadigan gapi bor ekan.

¹⁹Mingboshi yigitni qoʻlidan ushlab bir chetga olib oʻtdi — da, soʻradi: — Menga nima toʻgʻrisida xabar bermoqchisan?

²⁰U shunday javob berdi: — Yahudiylar sizdan: “Ertaga Pavlusni Oliy kengashga olib keling”, deb iltimos qilishga kelishib olishdi, goʻyo Oliy kengash Pavlus toʻgʻrisidagi ma’lumotlarni aniqroq qilib tekshirishar emish.

²¹Ammo ularga quloq solmang! Qirqtadan koʻproq odam yashirinib, Pavlusni kutib yotibdi. Ular, Pavlusni oʻldirmagunimizcha, yeb — ichmaymiz, deb qasamyod qilganlar. Ular hozir tayyor boʻlib, sizning qaroringizni kutyaptilar.

²²Mingboshi yigitga: — Menga bergan xabaringni birontasiga ayta koʻrma! — dedi. Soʻng unga ruxsat berdi.

²³Mingboshi yuzboshilardan ikkitasini yoniga chaqirib, dedi: — Oqshom soat toʻqqizda Qaysariyaga[256] ketish uchun ikki yuzta piyoda askarni, yetmishta otliq askarni, ikki yuzta nayzabardorlarni tayyor qilib qoʻyinglar.

²⁴Pavlusni ham otga mindirib olinglar. Uni hokim Feliks[257] oldiga eson — omon olib boringlar.

²⁵Mingboshi quyidagi mazmunda maktub yozdi:

²⁶“Klavdiyus Lisiyasdan hokim Feliks janobi oliylariga salomlar!

²⁷Yahudiylar bu odamni ushlab, oʻldirmoqchi boʻldilar. U Rim fuqarosi ekanini bilganimdan keyin, men askarlarim bilan birga borib, uni qutqarib qoldim.

²⁸Uning qanday aybi bor ekanligini bilmoqchi boʻlib, uni yahudiylarning Oliy kengashiga olib keldim.

²⁹Men shuni bildimki, u yahudiylarning qonuniga oid masalalarda ayblangan ekan. Ammo oʻlimga yoki zindonga tashlanishga loyiq biron ish qilmagan.

³⁰Bu odamga qarshi fitna uyushtirilayotganidan xabar topganimdan keyin, oʻsha zahoti uni sizning huzuringizga yuborishga qaror qildim. Uning ayblovchilariga ham, da’volaringizni hokim Feliksga borib aytinglar, dedim[258].”

³¹Shunday qilib, askarlar mingboshining koʻrsatmasiga muvofiq, Pavlusni olib, tun boʻyi yurib, Antipatris shahriga[259] olib keldilar.

³²Ertasi kuni otliq askarlar Pavlus bilan birga yoʻlda davom etdi, qolganlar esa qal’aga qaytib ketdilar.

³³Otliq askarlar Qaysariyaga yetib kelganlaridan keyin, hokimga maktubni berdilar, Pavlusni ham hokimga roʻpara qildilar.

³⁴Hokim maktubni oʻqib boʻlib, Pavlusdan: “Sen qaysi viloyatdansan?” deb soʻradi. Pavlusning Kilikiyadan ekanini bilgach,

³⁵hokim: “Ayblovchilar kelganlaridan keyin, seni eshitaman”, dedi. Shundan keyin hokim: “U Hirodning saroyida[260] ushlab turilsin”, deb buyruq berdi.