Read Uzbek Muqaddas Kitob Hakamlar 8 Bible Online

Hakamlar 8 - Uzbek Muqaddas Kitob bible

Hakamlar 8

¹Efrayim qabilasi Gidoʻnga: — Nega bunday qilding? Midiyonlarga qarshi jang qilgani chiqqaningda nega bizni chaqirmading? — deya u bilan qattiq janjallashdilar.

²Gidoʻn esa ularga dedi: — Men qilgan ishim bilan sizlarga teng kelarmidim?! Efrayimdagi uzum qoldiqlari kichkinagina bir qavmimning jami hosilidan a’lo — ku!

³Sizlar Xudoning qudrati bilan Midiyon lashkarboshilari Oriv va Zayovni qoʻlga olgan boʻlsangiz, oʻz ishlarim bilan sizlarga teng kelarmidim?! U bu gaplarni aytgandan keyin, ular jahldan tushdilar.

⁴Gidoʻn uch yuzta odami bilan Iordan daryosiga kelib narigi qirgʻoqqa oʻtib oldi[61]. Ular holdan toygan boʻlsalar — da, dushmanning ketidan quvib ketayotgan edilar.

⁵Gidoʻn Suxot shahri aholisiga murojaat qilib: — Ey xaloyiq, marhamat qilib odamlarimga ozgina non beringlar, ular holdan toyganlar. Biz Midiyon shohlari Zevax va Zalmunoning ketidan quvib ketyapmiz, — dedi.

⁶Ammo Suxot boshliqlari shunday javob berishdi: — Zevax va Zalmunoni qoʻlga olgan boʻlsang ekan, lashkaringga non bersak.

⁷— Juda soz! — dedi Gidoʻn. — Zevax va Zalmunoni Egamiz mening qoʻlimga bergandan soʻng, sizlarni choʻldagi yantoq va chaqir tikanaklar bilan savalab, teringizni shilib olaman.

⁸Gidoʻn u yerdan Paniyol shahriga[62] yoʻl oldi. U yerdagilarga ham xuddi shunday iltimos bilan murojaat qildi. Suxot aholisi qanday javob bergan boʻlsa, Paniyol aholisi ham xuddi shunday javob berdi.

⁹Gidoʻn Paniyol aholisiga dedi: — Gʻolib boʻlib qaytib kelganimdan soʻng bu minorani[63] yer bilan yakson qilaman.

¹⁰Oʻsha paytda Zevax va Zalmuno oʻz lashkarlari bilan Karxorda turgan edilar. Sharqdagi koʻchmanchilarning 120.000 nafar sipohi halok boʻlib, 15.000 tachasi qolgandi.

¹¹Gidoʻn Navah va Yohboxoning sharq tomonidagi karvon yoʻli boʻylab borib, dushmanni gʻaflatda qoldirib hujum qildi.

¹²Zevax va Zalmuno qochishdi, Gidoʻn esa ularning ketidan quvib ketdi. Ikki Midiyon shohini qoʻlga olib, butun dushman lashkarini sarosimaga soldi.

¹³Yoʻsh oʻgʻli Gidoʻn jangdan qaytib, Xares dovoni tomon ketayotganda,

¹⁴Suxotlik bir yigitchani ushlab olib, soʻroqqa tutdi. Yigitcha Suxot shahrining yetmish yettita boshliq va oqsoqolini nomma — nom aytib berdi.

¹⁵Soʻng Gidoʻn Suxot aholisining oldiga borib dedi: — Eslaringdami meni masxara qilib, Zevax va Zalmunoni qoʻlga olganmidingki, biz holdan toygan lashkaringga non bersak, deb aytganlaring? Mana oʻsha Zevax va Zalmuno.

¹⁶Gidoʻn yantoq va chaqir tikanaklarni olib, Suxot boshliqlarining ta’zirini berdi.

¹⁷Paniyoldagi minorani ham vayron qilib, shaharning barcha erkaklarini qirib tashladi.

¹⁸Soʻng Zevax va Zalmunoga yuzlanib: — Sizlar Tovur shahrida oʻldirgan odamlar qanday edi? — deb soʻradi. — Ular senga oʻxshagan, koʻrinishlari shoh oʻgʻillariday savlatli edi, — deya javob berishdi ular.

¹⁹— Ular mening jigarlarim edi — ku! — deya xitob qildi Gidoʻn. — Biz bir qorindan talashib tushgan edik. Xudo shohid! Ularni oʻldirmaganlaringda, men ham jonlaringni saqlab qolgan boʻlardim.

²⁰Soʻng toʻngʻich oʻgʻli Eterga: — Bor, ularni oʻldir! — dedi. Ammo bola qoʻrqqanidan qilichini ham chiqarmadi, chunki u hali yosh edi.

²¹Shunda Zevax va Zalmuno: — Erkak boʻlsang, oʻzing kelib bizni oʻldir, — dedilar. Gidoʻn Zevax va Zalmunoni oʻldirib, tuyalarining boʻynidagi shohona bezaklarini oldi.

²²Boʻlib oʻtgan voqealardan soʻng Isroil xalqi Gidoʻnning oldiga kelib: — Sen bizni Midiyonlarning qoʻlidan qutqarding, endi oʻzing, oʻgʻillaring va nabiralaring bizga hukmdor boʻlinglar, — deyishdi.

²³— Men sizlarga hukmdor boʻlmayman, — dedi Gidoʻn, — oʻgʻlim ham hukmdoringiz boʻlmaydi. Egamning Oʻzi sizlarga hukmronlik qilsin.

²⁴Keyin davom etib: — Sizlardan bir narsa soʻramoqchiman, — dedi. — Oʻljalaringdan bittadan tilla zirak bersangizlar. Midiyonlar ham, Ismoil avlodi singari[64], tilla ziraklar taqib yurishardi.

²⁵— Jonimiz bilan, — deb javob berdi Isroil xalqi. Soʻng bir kiyim yoyib, har biri oʻlja qilib olgan tilla zirakdan oʻsha kiyim ustiga tashladi.

²⁶Tilla ziraklarning oʻlchovi bir puddan ortiq[65] oltin chiqdi. Midiyon shohlari kiygan safsar liboslar, taqqan yarim oy shaklidagi va shokilali bezaklar hamda tuyalarining boʻynidagi tilla zanjirlar hisobga kiritilmagandi.

²⁷Gidoʻn oʻsha oltindan bir haykal[66] yasab, uni oʻz shahri Oʻfraga oʻrnatib qoʻydi. Butun Isroil xalqi Xudoga bevafolik qilib, oʻsha yerdagi haykalga sigʻina boshladi. Bu haykal Gidoʻn va uning oilasi uchun tuzoq boʻlib qoldi.

²⁸Shunday qilib, Midiyonlar magʻlub boʻldilar. Ular Isroil xalqiga qarshi bosh koʻtarishga qayta jur’at etmadilar. Gidoʻn paytida yurtda qirq yil tinchlik barqaror boʻldi.

²⁹Yoʻsh oʻgʻli Gidoʻn[67] uyiga qaytib ketdi.

³⁰Uning yetmishta oʻgʻli bor edi, chunki xotinlari nihoyatda koʻp edi.

³¹Shakam shahridagi choʻrisi[68] ham Gidoʻnga bir oʻgʻil tugʻib berdi. Gidoʻn unga Abumalek deb ism qoʻydi.

³²Gidoʻn ulugʻ yoshga kirib olamdan oʻtdi va Oʻfra shahridagi otasi Yoʻshning xilxonasiga dafn etildi. Bu shahar Abuazar urugʻiga qarashli edi.

³³Gidoʻn olamdan koʻz yumishi bilanoq, Isroil xalqi yana Xudoga bevafolik qilib, Baalning tasvirlariga sigʻina boshladi, ular Baal — Beritni[69] oʻzlariga xudo qildilar.

³⁴Ularni atrofdagi dushmanlardan xalos qilgan Egasi Xudoni eslaridan chiqardilar.

³⁵Yerubbaal, ya’ni Gidoʻn, Isroil xalqi uchun qilgan shuncha yaxshiliklariga qaramay, Isroil xalqi uning xonadoniga sodiq qolmadi.