Read Uzbek Muqaddas Kitob Vahiy 16 Bible Online

Vahiy 16 - Uzbek Muqaddas Kitob bible

Vahiy 16

¹Bundan keyin men Ma’baddan kelayotgan baland bir ovozni eshitdim. Oʻsha ovoz yettita farishtaga shunday dedi: “Boringlar, Xudoning gʻazabiga toʻlib — toshgan yetti kosadagi balolarni yerga toʻkinglar.”

²Birinchi farishta borib, kosasidagini yerga toʻkdi. Maxluqning tamgʻasi bosilgan va uning tasviriga sajda qilgan odamlarda ogʻir, jirkanch yaralar paydo boʻldi.

³Ikkinchi farishta kosasidagini dengizga toʻkdi. Dengiz oʻlikning qoniga oʻxshab qoldi. Dengizdagi hamma jonivorlar qirilib ketdi.

⁴Uchinchi farishta kosasidagini daryolarga va buloqlarga toʻkdi, ular ham qonga aylandi.

⁵Suvlar uchun mas’ul boʻlgan farishtaning shunday deganini eshitdim: “Ey Muqaddas Xudo, Sen bor boʻlgansan, hozir ham borsan. Sening chiqargan bu hukmlaring odildir.

⁶Azizlaring va paygʻambarlaringning qonini toʻkkanlarga Sen qon ichirding, ular bunga loyiqdir.”

⁷Qurbongohdan shunday bir ovoz eshitildi: “Ha, Qodir Xudo — Egamiz! Sening hukmlaring haq va adolatlidir.”

⁸Toʻrtinchi farishta oʻz kosasini quyosh ustiga toʻkdi, quyoshga insonlarni olov bilan yondirish qudrati berildi.

⁹Jazirama issiq insonlarni kuydirganda, ular bu ofatlar ustidan hokimiyatga ega boʻlgan Xudoni la’natladilar. Ular qilmishlaridan tavba qilmadilar, Xudoni ulugʻlamadilar.

¹⁰Beshinchi farishta kosasidagini maxluq taxtiga toʻkdi, maxluqning saltanati zimistonga chulgʻanib qoldi. Odamlar chekkan azobidan tillarini tishlardilar.

¹¹Yaralarining ogʻrigʻidan Samoviy Xudoni la’natlardilar. Ammo qilmishlaridan tavba qilmadilar.

¹²Oltinchi farishta kosasidagini buyuk Furot daryosi ustiga toʻkdi. Daryoning suvi quridi. Sharqdan bostirib keladigan shohlarga yoʻl ochildi.

¹³Bundan keyin men qurbaqalarga oʻxshash uchta yovuz ruhni koʻrdim. Ular ajdarho, maxluq va soxta paygʻambarning[80] ogʻizlaridan chiqayotgan edilar.

¹⁴Bular jinlar boʻlib, moʻjizali alomatlar koʻrsata olardilar. Ular Qodir Xudoning ulugʻ kunida boʻladigan jangga barcha jahon shohlarini toʻplagani bordilar.

¹⁵Masihning shunday gaplarini yodingizda tuting: “Mana, Men oʻgʻri kabi nogahon kelaman! Hushyor turgan kishi baxtlidir, Yalangʻoch yurmayin, sharmanda boʻlmayin deb, Kiyimini taxt qilib qoʻygan kishi baxtlidir!”

¹⁶Uchta yovuz ruh jahon shohlarini ibroniychadagi Xar — Magidoʻn degan joyga toʻpladilar.

¹⁷Yettinchi farishta kosasidagini havoga toʻkdi. Ma’baddagi taxtdan: “Amalga oshdi!” — degan baland bir ovoz keldi.

¹⁸Shu vaqt chaqmoq chaqib, momaqaldiroqning gulduros sadolari yangradi, kuchli zilzila boʻldi. Zilzila shu qadar kuchli ediki, yer yuzida inson yashagandan beri bunaqasi boʻlmagandi.

¹⁹Buyuk shahar uch qismga boʻlinib ketdi. Boshqa xalqlarning shaharlari yer bilan yakson boʻldi. Xudo buyuk Bobil shahrini[81] yodga oldi. U Bobilga kosadagi Oʻzining gʻazabi sharobidan berdi.

²⁰Har bir orol oʻrnidan jildi, togʻlar koʻzdan gʻoyib boʻldi.

²¹Osmondan odamlar ustiga yirik doʻl yogʻildi. Har bir doʻl donasining ogʻirligi ikki pud[82] chiqardi. Bu dahshatli doʻl dastidan odamlar Xudoni la’natlashardi.