Read Uzbek Muqaddas Kitob Vahiy 18 Bible Online

Vahiy 18 - Uzbek Muqaddas Kitob bible

Vahiy 18

¹Bundan keyin men samodan tushib kelayotgan boshqa bir farishtani koʻrdim. Unda buyuk hokimiyat bor edi. Uning ulugʻvorligidan yer yuzi yorishib ketdi.

²U qattiq hayqirib, shunday dedi: “Vayron boʻldi! Buyuk Bobil[87] vayron boʻldi! U jinlarning makoni, har turli yovuz ruhning panohi, Har qanday harom va jirkanch qushning uyasi boʻlib qoldi. Axir, barcha xalqlar Bobilning Shahvoniy hirsi sharobidan ichgandi.

³Yer yuzi shohlari u bilan zino qilgandi, Yer yuzi savdogarlari Uning cheksiz shahvati tufayli boylik orttirgandi.”

⁴Shu payt men samodan kelayotgan boshqa bir ovozni eshitdim. U shunday dedi: “Ey xalqim, Bobildan chiqib keting! Tagʻin gunohlariga sherik boʻlib qolmang, Tagʻin sizlar ham Bobilning balolariga duchor boʻlmang!

⁵Zero, uning gunohlari uyilib koʻkka yetdi, Xudo uning jinoyatlarini yodga oldi.

⁶Bobil sizga nima qilgan boʻlsa, Xudo ham unga shuni qilsin! Qilmishiga yarasha ikki barobar jazosini bersin! Oʻzi tayyorlagan ichimlikdan unga ikki barobar ichirsin!

⁷Bobil qay darajada kekkayib, kayf — safo surgan boʻlsa, Unga shu darajada azobu iztirob berilsin! Axir, u dilida shunday demoqda: «Men malikaman, beva emasman, Aslo qaygʻu chekmayman.»

⁸Shu bois uning boshiga balolar keladi, U bir kunning ichida oʻlat, qaygʻu, qahatchilikka duchor boʻladi. Uni olovda yondirishadi. Axir, uni hukm qiluvchi Egamiz Xudo qudratlidir!”

⁹Bobil bilan zino qilib, kayf — safo surgan yer yuzi shohlari yonayotgan Bobilning tutunini koʻrib, uning holiga hoʻngrab yigʻlaydilar.

¹⁰Bobilning azob — uqubatidan dahshatga tushib, uzoqdan turib, deydilar: “Ey buyuk shahar, holingga voy! Ey qudratli Bobil, holingga voy! Sen bir soatdayoq jazoingni olding!”

¹¹Yer yuzi savdogarlari ham uning holiga yigʻlab, motam tutadilar. Chunki ularning molini endi hech kim sotib olmaydi.

¹²Oltin, kumush, javohirlaru marvaridlarni, mayin zigʻir matosi, shoyi, safsaru qirmizi gazlamalarni, turli xil xushboʻy yogʻochlarni, fil suyagidan yasalgan har xil buyumlarni, eng qimmatbaho yogʻochdan, bronzadan, temirdan va marmardan yasalgan buyumlarni,

¹³dolchin, ziravorlar, xushboʻy tutatqilar va mirrani[88], sharob, zaytun moyini, oliy navli un va bugʻdoyni, mol — qoʻylarni, otlaru aravalarni, odamlarning jonini, tanasini ham sotib oladigan boshqa hech kim boʻlmaydi.

¹⁴Savdogarlar shunday deb aytishadi: “Ey Bobil, sen orzu qilgan ne’matlaring yoʻq boʻldi. Hashamatu savlating nom — nishonsiz gʻoyib boʻldi.”

¹⁵Ha, oʻsha mollarini Bobilga sotib, boyib ketgan savdogarlar Bobilning azob — uqubatidan dahshatga tushib, qaygʻurib yigʻlaydilar:

¹⁶“Holingga voy! Ey buyuk shahar, holingga voy! Sen mayin zigʻir matosidan kiyim kiyar eding, Safsaru qirmizi liboslar ila yasanarding. Oltin, javohirlaru marvaridlar ila bezanarding.

¹⁷Shunday boyliging bir soatdayoq nobud boʻldi — ya!” Har bir kema dargʻasi, kemadagi yoʻlovchilar, dengizchilar va dengizda savdo — sotiq qiluvchilarning hammasi uzoqdan Bobilga qarab turadilar.

¹⁸Shahardagi yongʻindan chiqayotgan tutunni koʻrib, shunday faryod qiladilar: “Bu buyuk shaharga teng keladigani yoʻq!”

¹⁹Ular boshlariga kul sochib, faryod chekib, qaygʻurib, dod soladilar: “Holingga voy! Ey buyuk shahar, holingga voy! Dengizdagi kemalarga ega boʻlganlar Sening ziynatlaring tufayli boylik orttirdilar. Endi esa sen bir soatdayoq xarob boʻlding!

²⁰Ey samo, uning holidan shodlangin, Ey Xudoning azizlari, xursand boʻling, Havoriylaru paygʻambarlar, sevining! Zero, Xudo sizlarni deb, Bobilni jazoladi.”

²¹Keyin kuchli bir farishta tegirmon toshiga oʻxshash katta toshni koʻtarib, dengizga uloqtirdi — da, shunday dedi: “Mana shunday shiddat bilan Buyuk shahar Bobil qulaydi! Endi u aslo qad koʻtarmaydi.

²²Arfachilaru ashulachilarning ovozlari senda eshitilmas, Naychiyu karnaychilarning kuyi senda yangramas. Endi bironta hunarmand senda ustaxona ochmaydi. Tegirmon toshining tovushi koʻchalaringda eshitilmaydi.

²³Endi koʻchalaringdagi chiroqlar shu’la sochmaydi, Kuyov bilan kelinning ovozi eshitilmaydi. Zero, savdogarlaring butun dunyoga soʻzini oʻtkazardi, Sehr — jodularing dastidan jamiki xalqlar aldangan edi.

²⁴Paygʻambarlar va Xudo azizlarining qoni koʻchalaringda toʻkildi, Ha, yer yuzida qirgʻinga duchor boʻlganlar senda oʻldirildi.”