Read Uzbek Muqaddas Kitob Vahiy 19 Bible Online

Vahiy 19 - Uzbek Muqaddas Kitob bible

Vahiy 19

¹Bundan keyin men samodagi katta olomonning gʻala — gʻovuriga oʻxshash baland ovozlarni eshitdim: “Egamizga hamdu sanolar boʻlsin! Najot, ulugʻvorlik va qudrat Xudoyimizga tegishlidir.

²Zotan, U toʻgʻri va adolatli hukm qiladi. Yer yuzini fahsh — zino ila bulgʻagan ashaddiy fohishani U mahkum etdi, Undan Oʻz qullarining xunini oldi.”

³Olomon yana shunday deb hayqirdi: “Egamizga hamdu sanolar boʻlsin! Bobildan[89] to abad burqirab tutun chiqadi.”

⁴Shu payt yigirma toʻrt nafar oqsoqol va toʻrt mavjudot yerga muk tushib: “Omin! Egamizga hamdu sanolar boʻlsin!” — deya taxtda oʻtirgan Xudoga sajda qildilar.

⁵Keyin taxtdan bir ovoz keldi: “Ey Xudoyimizning barcha qullari, Undan qoʻrquvchi kattayu kichiklar, Xudoga hamdu sano aytinglar!”

⁶Soʻngra men katta bir olomonning ovoziga oʻxshash, shovullagan dengiz, gumburlagan momaqaldiroqning sadosiga oʻxshash ovozlarni eshitdim. Ular shunday der edilar: “Egamizga hamdu sanolar boʻlsin! Qodir Xudo — Egamiz hukmronlik qilmoqda!

⁷Sevinib xursand boʻlaylik, Hammamiz Uni ulugʻlaylik! Axir, Qoʻzining nikoh kuni keldi, Uning kelini oʻzini toʻyga tayyorladi.”

⁸Kiyishi uchun kelinga yarqiragan, pok, mayin zigʻir libos berildi. Bu libos — Xudo azizlarining odil ishlaridir.

⁹Keyin farishta menga shunday dedi: — Qani, yoz: “Qoʻzining nikoh toʻyiga taklif etilganlar baxtlidir!” Yana qoʻshib dedi: — Bular Xudoning haq soʻzlaridir.

¹⁰Men farishtaga sajda qilish uchun oʻzimni oyoqlari ostiga tashladim. Lekin u menga dedi: — Yoʻq, menga sajda qilma! Faqat Xudoga sajda qil! Men ham senga oʻxshab Xudoga xizmat qilyapman, Iso haqida shahodat beradigan sen va birodarlaring singari, Xudoning xizmatkoriman. Darhaqiqat, Iso haqida shahodat berganlar paygʻambarlardir, ular Xudoning haq xizmatkorlaridir.

¹¹Bundan keyin men osmonning ochilganini koʻrdim. U yerda bir oq ot turar edi. Ustidagi Chavandozni Sodiq va Haq deb chaqirishardi. U odilona hukm chiqarib, jang qilardi.

¹²Uning koʻzlari otash alangasiday chaqnardi. Boshida koʻp tojlari bor edi. Peshanasiga esa Oʻzidan boshqa hech kim bilmaydigan bir ism yozilgandi.

¹³Egnidagi kiyimi qonga belangandi. Chavandozga “Xudoning Kalomi” deb nom berilgan edi.

¹⁴Oppoq, top — toza, mayin zigʻir libos kiygan samoviy qoʻshinlar oq otlarda Chavandozga ergashib borishardi.

¹⁵Uning ogʻzidan oʻtkir bir qilich chiqib turardi. U oʻsha qilichi bilan xalqlarni magʻlub etadi, qoʻlidagi temir xivchin bilan ularni boshqaradi[90]. Qodir Xudoning qaynoq qahr — gʻazabi chuqurdagi[91] uzumlarni bosib ezadi.

¹⁶Kiyimining son qismida: “shohlarning Shohi, hukmdorlarning Hukmdoridir” degan ism yozilgan.

¹⁷Shundan soʻng men quyosh ustida turgan bir farishtani koʻrdim. U uchib ketayotgan barcha qushlarga baland ovozda shunday xitob qildi: “Xudoning buyuk bazmiga kelinglar!

¹⁸Shohlar, sarkardalar, bahodir jangchilarning jasadlarini, otu suvorilar, hamma qulu erkin, kattayu kichikning jasadlarini yeyish uchun toʻplaninglar!”

¹⁹Shunda men maxluqni, yer yuzi shohlarini, ularning qoʻshinlarini koʻrdim. Ular ot mingan Chavandoz bilan Uning qoʻshinlariga qarshi jang qilish uchun safarbar boʻlgan edilar.

²⁰Maxluq asir tushdi. U bilan birga soxta paygʻambar[92] ham asir olindi. Bu soxta paygʻambar maxluqning nomidan moʻjizali alomatlar koʻrsatgandi, bu alomatlari bilan maxluqning tamgʻasini olgan va uning tasviriga sajda qilgan odamlarni aldagan edi. Maxluqni ham, soxta paygʻambarni ham oltingugurt yonayotgan olov koʻliga tiriklayin tashlashdi.

²¹Boshqalar esa ot mingan Chavandozning ogʻzidan chiqqan qilich bilan oʻldirildi. Hamma qushlar boʻkib qolguncha ularning goʻshtidan yedi.