Read Western Panjabi متّی 10 Bible Online

متّی 10 - Western Panjabi bible

متّی 10

¹تے اوس اپنے باراں شاگِرداں نُوں کول سَدّ کے اوہناں نُوں اختیار دِتّا پئی پلِیت رُوحاں نُوں کڈھن تے سبھ دُکھ دَرد تے سارے روگ نُوں دُور کرن۔

²تے باراں رسُولاں دے نال ایہہ نیں۔ پہلا شمعُون جیہڑا پطرس اکھواؤندا اے۔ تے اندریاس اوہدا بھرا۔ زبدی دا پُتر یعقُوب تے یُوحنّا اوہدا بھرا۔

³فِلپُّس تے برتُلمائی تُوما تے متّی محصُولِیہ۔

⁴حلفئی دا پُتر یعقُوب تے تدّی۔ شمعُون قنانی تے یہُوداہ اِسکریُوتی جِس اوہنوں پھڑوا وی دِتّا۔

⁵ایہناں باراں نُوں یِسُوع ایہہ حُکم دے کے گھلّیا پئی غیر قوماں دے راہ نا جانا تے نا سامریاں دے کِسے نگّر وِچ جانا۔

⁶سگوں اِسرائیل دے گھرانے دِیاں گواچائیاں ہویاں بھیڈاں کول جاؤ۔

⁷تے جاندے جاندے ایہہ منادی کرو۔ پئی ”اسمان دی بادشاہی نیڑے آگئی اے۔“

⁸روگِیاں نُوں ولّ کرو مُردیاں نُوں جواؤ۔ کوڑھیاں نُوں پاک صاف کرو۔ بدرُوحاں نُوں کڈھو تُہانوں مُفت مِلیا اے مُفت ای دیو۔

⁹نا سونا نا رُپیا نا تانبا گُھٹ کے اپنے لکّ نال بنھنو۔

¹⁰تے نا راہ لئی جھولی لوؤ نا دو جَھگّے۔ نا جُتِّیاں تے نا سوٹا۔ کیوں جو کاماں اپنی روٹی دا حقدار اے۔

¹¹تے جِس شہر یا پِنڈ وِچ جاؤ پَتا لوؤ پئی ایس تھاں وِچ کون لائق اے تے جِنّاں چِر تُسی ٹُر نا پَو اوتھے ای رہو۔

¹²تے گھر دے اندر وڑن لگِیاں اوہنوں سلام کرو۔

¹³تے جے اوہ گھر لائق ہوئے تے تُہاڈی برکت اوہنوں پہنچے۔ تے جے نالائق ہوئے تَد تُہاڈی برکت تُہانوں مُڑ آوے۔

¹⁴تے جے کوئی تُہانوں قبول نا کرے نا تُہاڈیاں گلّاں سُنے تے اوس گھروں یا اوس شہروں نِکل دیاں ای اپنے پیراں دی دُھوڑ جھاڑ دیو۔

¹⁵مَیں تُہانوں سَچ آکھنا آں پئی عدالت دے دِن اوس نگّر نالوں سدُوم تے عمُورہ دے دیس دی سزا گھٹ ہوئے گی۔

¹⁶ویکھو مَیں تُہانوں ایس طرح گھلّنا آں جیہا بھیڈاں نُوں بگھیاڑاں دے وِچ۔ سو سپّاں وانگر ہُشیار ہوؤ تے کبُوتراں وانگر بھولے۔

¹⁷پر بندیاں توں خبردار رہو کیوں جو اوہ تُہانوں مجلسیاں دے حوالے کرن گے تے اپنے عبادت خانیاں وِچ کولڑے مارن گے۔

¹⁸تے تُسی حاکماں تے بادشاہاں دے اگّے میری خاطر کھڑے ہو جاؤ گے تاں جو اوہناں نُوں تے غیر قوماں نُوں وی گواہی ہوئے۔

¹⁹پر جدوں اوہ تُہانوں حوالے کرن گے تے فِکر نا کرو پئی کِس طرح یا کِیہ بولو گے۔ کیوں جو کُجھ تُسی بولنا ہوئے گا سو اوسے گھڑی تُہانوں دسیا جائے گا۔

²⁰کیوں جو بولن والے تُسی نئیں ہو۔ پر تُہاڈے باپ دا رُوح۔ جیہڑا تُہاڈے وِچ بولدا اے۔

²¹بھرا بھرا نُوں مَوت لئی پھڑوائے گا تے پئیو پُتر نُوں تے پُتر اپنے ماپیاں دا سامنا کرن گے تے اوہناں نُوں مروا سُٹّن گے۔

²²تے میرے ناں کر کے سبھ لوک تُہاڈے نال وَیر رکھن گے۔ پر جو کوئی اخِیر توڑی قیم رہے گا سو ای بچایا جائے گا۔

²³جد اوہ تُہانوں اِک شہر وِچ دُکھ دین تے دُوجے وِچ بھج جاؤ۔ کیوں جو مَیں تُہانوں سَچ آکھنا آں پئی تُسی اِسرائیل دے شہراں نُوں مُکانہ لوؤ گے جو اِبنِ آدم آ جائے گا۔

²⁴شاگِرد اپنے اُستاد نالوں وَڈا نئیں تے نا نوکر اپنے مالک نالوں۔

²⁵اینا وی بُہت اے پئی شاگِرد اپنے اُستاد جیہا تے نوکر اپنے مالک جِہیا ہوئے۔ جد اوہناں گھر دے مالک نُوں بَعلزبُول آکھیا تے اوہدے گھر دیاں نُوں ضرُور ای آکھن گے؟

²⁶سو تُسی اوہناں کولوں نا ڈرو۔ کیوں جو کوئی شے ڈھکی ہوئی نئیں جیہڑی ظاہر نا کِیتی جائے گی تے نا لُکی ہوئی۔ جیہڑی جانی نا جائے گی۔

²⁷جو کُجھ مَیں ہنیرے وِچ تُہانوں آکھنا آں تُسی چانن وِچ دسو۔ تے جو کُجھ کنّ وِچ سُندے ہو اوہدی کوٹھیاں اُتّے چڑھ کے منادی کرو۔

²⁸تے اوہناں توں نا ڈرو جیہڑے بدن نُوں مار سُٹّدے تے رُوح نُوں نئیں مار سکدے۔ سگوں اوہدے توں ڈرو جیہڑا بدن تے رُوح دوہاں دا جہنّم وِچ ناس کر سکدا اے۔

²⁹اِک پَیسے دِیاں دو چِڑیاں نئیں وِکدِیاں؟ تے اوہناں وِچوں اِک وی تُہاڈے باپ دی مرضی بِناں زمین اُتّے نئیں ڈِگّدی۔

³⁰پر تُہاڈے سِر دے وال وی سبھ گِنے ہوئے نیں۔

³¹سو تُسی نا ڈرو۔ تُسی بتھیریاں چِڑیاں نالوں بُہتے مُل دے ہو۔

³²جیہڑا کوئی بندیاں دے اگّے میرا اِقرار کرے گا۔ مَیں وی اوہدا اپنے باپ دے اگّے جیہڑا اسمان اُتّے اے اِقرار کراں گا۔

³³پر جیہڑا کوئی بندیاں دے اگّے میرا اِنکار کرے گا مَیں وی اپنے باپ دے اگّے جیہڑا اسمان اُتّے اے اوہدا اِنکار کراں گا۔

³⁴ایہہ نا سمجھو پئی مَیں زمین اُتّے امن کران آیا ہاں۔ مَیں امن کران نئیں۔ سگوں تلوار چلان آیا ہاں۔

³⁵کیوں جو مَیں آیا پئی بندے نُوں اوہدے پئیو توں۔ تے دِھی نُوں ماں توں۔ تے نُونہہ نُوں سَس توں نکھیڑاں۔

³⁶تے بندے دے وَیری اوہدے گھر ای دے لوک ہون گے۔

³⁷جیہڑا پئیو یا ماں نُوں میرے نالوں وَدّھ پیار کر دا اے اوہ میرے کمّ دا نئیں اے۔ تے جیہڑا پُتر یا دِھی نُوں میرے نالوں وَدّھ پیار کر دا اے اوہ میرے کمّ دا نئیں۔

³⁸تے جیہڑا اپنی صلِیب چُک کے میرے مگر نئیں آؤندا اوہ میرے لائق نئیں اے۔

³⁹جِس اپنی جان نُوں لَبّھ لیا اوہ اوہنوں گوائے گا۔ پر جِس میرے واسطے اپنی جان نُوں گوایا اوہ اوہنوں لَبّھ لے گا۔

⁴⁰جیہڑا تُہانوں قبول کر دا اے مَینُوں قبول کر دا اے۔ تے جیہڑا مَینُوں قبول کر دا اے میرے گھلّن والے نُوں قبول کر دا اے۔

⁴¹جیہڑا نبی دے ناں اُتّے نبی نُوں قبول کر دا اے اوہنوں نبی دا اَجر مِلے گا۔ تے جیہڑا نیک بندے دے ناں اُتّے نیک بندے نُوں قبول کر دا اے اوہنوں نیک بندے دا اَجر مِلے گا۔

⁴²تاں جو کوئی ایہناں نِکّیاں وِچوں اِک نُوں شاگِرد دے ناں اُتّے نِرا ٹھنڈے پانی دا کٹورا پِیائے مَیں تُہانوں سَچ آکھنا آں اوہ اپنا اَجر کدی نا گوائے گا۔