Read Western Panjabi متّی 11 Bible Online

متّی 11 - Western Panjabi bible

متّی 11

¹تے اینج ہویا پئی جد یِسُوع اپنے باراں شاگِرداں نُوں حُکم دے دِتّا تَد اوہ اوہناں دے شہراں وِچ تعلِیم دین تے منادی کرن نُوں اوتھوں ٹُرپیا۔

²تے یُوحنّا قیدخانے وِچ مسِیح دیاں کمّاں دا حال سُن کے اپنے شاگِرداں دی راہِیں اوہنوں اکھوا گھلّیا پئی۔

³اوہ جیہڑا آؤن والا سی تُوں ای ایں یا اسی کِسے ہور نُوں اُڈِیکئے؟

⁴تے یِسُوع اوہناں نُوں جواب دِتّا۔ پئی جو کُجھ تُسی سُندے تے ویکھدے ہو یُوحنّا نُوں جا کے دسو۔

⁵پئی اَنھے ویکھدے تے لنگے ٹُردے پِھردے۔ کوڑھے پاک صاف کِیتے جاندے نیں تے بولے سُندے تے مُردے جوالے جاندے نیں۔ تے غرِیباں نُوں خُوشخبری سُنائی جاندی اے۔

⁶تے دھنّ اوہ اے جیہڑا میرے سبّب ٹھوکر نئیں کھاندا۔

⁷تے جد اوہ ٹُر گئے یِسُوع یُوحنّا دی بابت لوکاں نُوں آکھن لگّا پئی تُسی بیابان وِچ کِیہ ویکھن گئے سو؟ اِک وَا نال ہِلدے کانے نُوں؟

⁸پر تُسی کِیہ ویکھن گئے سو؟ اِک چنگے کپڑے پائے ہوئے بندے نُوں؟ ویکھو جیہڑے چنگے کپڑے پاندے نیں اوہ بادشاہاں دے محلّاں وِچ نیں۔

⁹پر تُسی کاہِنُوں باہر گئے سو؟ اِک نبی نُوں ویکھن لئی۔ ہاں مَیں تُہانوں آکھنا آں سگوں نبی نالوں وڈّے نُوں۔

¹⁰اوہ اوہو ای اے جِہدی بابت لِکھیا ہویا اے پئی ویکھو مَیں اپنا رسُول تیرے اگّے اگّے گھلّنا آں۔ اوہ تیرا راہ تیرے اگّے تیار کرے گا۔

¹¹مَیں تُہانوں سَچ آکھنا آں پئی اوہناں وِچوں جیہڑے عَورتاں توں جمّے نیں یُوحنّا بپتِسمہ دین والے نالوں وَڈا کوئی وی نئیں اُٹھیا۔ پر جیہڑا اسمان دی بادشاہی وِچ نِکّا اے اوہ اوہدے نالوں وَڈا اے۔

¹²تے یُوحنّا بپتِسمہ دین والے دیاں دِناں توں لے کے ہُن تِیکر اسمان دی بادشاہی اُتّے زوراوری ہوندی اے تے زوراور لوک اوہنوں زبردستی مَل لَیندے نیں۔

¹³کیوں جو سارے نبی تے توریت وی یُوحنّا تِیکر نبُوّت کر دے آئے سن۔

¹⁴تے ایلیّاہ جیہڑا آؤن والا سی ایہو اے۔ چاہو تے مَنّو۔

¹⁵جیہڑا سُنن واسطے کنّ رکھدا اے سو سُنے۔

¹⁶پر مَیں ایس زمانے دیاں لوکاں نُوں کِہدے وانگر آکھاں؟ اوہ تے اوہناں مُنڈیاں جیہے نیں جیہڑے بازاراں وِچ بَہہ کے اپنے یاراں نُوں اَوازاں مار کے آکھدے نیں۔

¹⁷پئی اساں تُہاڈے لئی بانسری وَجائی پر تُسی نا نچّے۔ اساں سیاپے کِیتے پر تُسی نا پِٹّے۔

¹⁸کیوں جو یُوحنّا نا کھاندا نا پَیندا آیا۔ تے اوہ آکھدے نیں پئی اوہدے وِچ بدرُوح اے۔

¹⁹اِبنِ آدم کھاندا پَیندا آیا۔ تے اوہ آکھدے نیں پئی ویکھو کھاؤُ تے شرابی بندہ۔ محصُولِیاں تے گُناہِیاں دا یار۔ پر دانائی اپنیاں کمّاں توں سَچّی ٹھہری۔

²⁰تَد اوہناں سبھناں شہراں نُوں جِنہاں وِچ اوہ دِیاں بتھیریاں کراماتاں کِیتیاں ہویاں سن ملامت کرن لگّا۔ ایس کر کے پئی اوہناں تَوبہ نئیں سی کِیتی۔

²¹ہائے تینُوں خُرازِین ہائے تینُوں بَیت صَیدا۔ کیوں جو اوہ کراماتاں جیہڑیاں تُہاڈے وِچ ہویاں سن جیکر صُور تے صَیدا وِچ ہوندیاں تے ترپڑپا کے تے سواہ وِچ بَیہہ کے اوہ کدوں دی تَوبہ کر لَیندے۔

²²پر مَیں تُہانوں آکھنا آں۔ پئی عدالت دے دِن تُہاڈے نالوں صُور تے صَیدا دا سُکھلّ ہوئے گا۔

²³تے اَے کَفرنحُوم تُوں اسمان تِیکر اُچّا کِیتا جائیں گا؟ تُوں تے پاتال تِیکر نِیواں کِیتا جائیں گا کیوں جو ایہہ کراماتاں جیہڑیاں تیرے وِچ ہویاں نیں جے سدُوم وِچ ہوندیاں۔ تے اوہ اَج تِیکر رہ جاندا۔

²⁴پر مَیں تُہانوں آکھنا آں پئی عدالت دے دِن تیرے نالوں سدُوم دیس واسطے سُکھلّ ہوئے گا۔

²⁵اوس ویلے یِسُوع نے جواب وِچ آکھیا۔ اَے باپ اسمان تے زمین دے خُداوند مَیں تیری وڈیائی کرنا آں پئی تُوں ایہناں گلّاں نُوں داناواں تے سیانیاں توں لُکایا۔ تے اَنجانیاں اُتّے ظاہر کِیتا۔

²⁶ہاں اَے باپ کیوں جو ایسے طرح تینُوں چَنگا لگّا۔

²⁷سارِیاں شیواں میرے باپ توں مَینُوں سونپِیاں گِیئاں۔ تے کوئی پُتر نُوں نئیں جان دا پر باپ۔ تے نا باپ نُوں کوئی جان دا اے پر پُتر۔ تے اوہ جِہدے اُتّے پُتر اوہنوں ظاہر کرنا چاہے۔

²⁸اَے سارے لوکو جیہڑے محنت کر دے تے بھار ہیٹھ دبّے پئے ہو۔ میرے کول آؤ تے مَیں تُہانوں آرام دیاں گا۔

²⁹میری پنجالی اپنے اُتّے رکھ لوؤ تے میرے توں سِکھّو کیوں جو مَیں حلِیم تے دِل دا غرِیب آں تے تُسی اپنیاں جِیاں وِچ آرام پاؤ گے۔

³⁰کیوں جو میری پنجالی سُکھلّی تے میرا بھار ہَولا اے۔