Read Western Panjabi متّی 14 Bible Online

متّی 14 - Western Panjabi bible

متّی 14

¹اوس ویلے چوتھائی مُلک دے حاکم ہیرودیس یِسُوع دی مشہُوری سُنی۔

²تے اوس اپنے نَوکراں نُوں آکھیا پئی ایہہ یُوحنّا بپتِسمہ دین والا اے۔ اوہ مُردیاں وِچوں جی اُٹھیا اے تے ایس لئی ایہہ کراماتاں اوہدے ہتھّوں کِیتیاں جاندِیاں نیں۔

³کیوں جو ہیرودیس اپنے بھرا فِلپُّس دی بیوی ہیرودیاس دے سبّب یُوحنّا نُوں پھڑ کے بَدّھا تے قید وِچ پا دِتّا سی۔

⁴کیوں جو یُوحنّا اوہنوں آکھیا سی پئی اوہنوں رکھنا تیرے لئی روا نئیں اے۔

⁵تے جد اوہ چاہندا سی پئی اوہنوں مروا سُٹّاں اوہ لوکاں توں ڈریا کیوں جو اوہ اوہنوں نبی مَن دے سن۔

⁶پر جد ہیرودیس دا جنم دِن آیا تَد ہیرودیاس دی دِھی سبھناں دے اگّے نچ کے ہیرودیس نُوں خُوش کِیتا۔

⁷اوس ویلے اوس سَونہہ کھا کے جو کُجھ اوہ منگے سو ای دین دا اِقرار کِیتا۔

⁸اوس اپنی ماں دی چُک نال آکھیا پئی مَینُوں ایتھے تھال وِچ یُوحنّا بپتِسمہ دین والے دا سِر منگوا دے۔

⁹تے بادشاہ اُداس ہویا۔ پر اپنیاں سَونہاں دے سبّب تے اوہناں لوکاں کر کے جیہڑے اوہدے نال بَیٹھے ہوئے سن دین دا حُکم کِیتا۔

¹⁰تے بندہ گھل کے قیدخانے وِچ یُوحنّا دا سِر وَڈّھوایا۔

¹¹تے اوہدا سِر تھال وِچ لیاندا گیا تے کُڑی نُوں دِتّا گیا۔ تے اوہ اپنی ماں کول لے آئی۔

¹²تے اوہدے شاگِرداں آ کے لوتھ نُوں چُک لیا تے دَفنا دِتّا تَد جا کے یِسُوع نُوں خبر دِتّی۔

¹³جد یِسُوع ایہہ سُنیا تَد اوہ اوتھوں بیڑی اُتّے چڑھ کے اِک اُجاڑ تھاں وِچ وکھرا ٹُر گیا تے لوک ایہہ سُن کے شہراں وِچ پَیدل اوہدے مگر ٹُر پئے۔

¹⁴تے اگانہہ نِکل کے اوس بڑی بِھیڑ ویکھی۔ تے اوہناں اُتّے ترس کھادا تے اوہناں دے روگِیاں نُوں چَنگا کِیتا۔

¹⁵تے جیویں شام ہوئی شاگِرداں اوہدے کول آ کے آکھیا۔ ایہہ تھاں اُجاڑ ایہہ تے ویلا ہُن لنگھ گیا اے۔ لوکاں نُوں گھل دے پئی پِنڈاں وِچ جا کے اپنے لئی کھانا مُل لین۔

¹⁶پر یِسُوع نے اوہناں نُوں آکھیا جان دی کوئی لوڑ نئیں اے۔ تُسی ای اوہناں نُوں کھان نُوں دیو۔

¹⁷پر اوہ اوہنوں آکھن لگّے پئی ایتھے ساڈے کول نِریاں پنج روٹِیاں تے دو مچھّیاں نیں۔

¹⁸اوس آکھیا اوہناں نُوں ایتھے میرے کول لیاؤ۔

¹⁹تے لوکاں نُوں گھا اُتّے بَہہ جان دا حُکم دِتّا تَد اوس اوہناں پنجاں روٹِیاں تے دو مچھّیاں نُوں لے لیا تے اسمان ولّ ویکھ کے برکت منگی۔ تے توڑ کے روٹِیاں شاگِرداں نُوں دِتّیاں۔ تے شاگِرداں لوکاں نُوں دِتّیاں۔

²⁰تے ساریاں کھادِیاں تے رَجّ گئے تے وادُھو ٹُکّراں دِیاں باراں بھریاں ہویاں ٹوکریاں چُکیاں۔

²¹تے زنانِیاں تے بالاں دے بِناں کھان والے پنج ہزار بندے سن۔

²²تے اوسے ویلے اوس شاگِرداں نُوں پَکّی کِیتی پئی بیڑی اُتّے چڑھ کے جد تِیکر اوہ آپ لوکاں نُوں وِداع نا کر لَئے اگّے اگّے پار جان۔

²³تے جد اوس لوکاں نُوں ٹور دِتّا سی تے اوہ آپ اکلّا ای دُعا منگن لئی پہاڑ اُتّے چڑھ گیا۔ تے جد شام پَے گئی اوہ اوتھے اکلّا سی۔

²⁴پر بیڑی سمُندر وِچ اَپڑ کے ٹَھلّاں نال ڈول دی سی۔ کیوں جو وَا سامھنی سی۔

²⁵تے رات دے چوتھے پَہر اوہ سمُندر دے اُتّے ٹُردا ٹُردا اوہناں دے کول آیا۔

²⁶تے جد شاگِرداں اوہنوں سمُندر دے اُتّے ٹُردیاں ویکھیا تَد ٹھٹھنبر کے آکھن لگّے پئی ایہہ بُھوتنا اے تے ڈر دے نال چِچلان لگّے۔

²⁷پر اونویں یِسُوع اوہناں نال کُو پیا تے آکھیا خاطرجمع رکھو۔ مَیں آں ناں ڈرو۔

²⁸تَد پطرس اوہنوں جواب دِتّا پئی خُداوندا جے تُوں ایں تے حُکم کر پئی مَیں پانی دے اُتّوں دی تیرے کول آ جاواں۔

²⁹اوس آکھیا آجا۔ تَد پطرس بیڑیوں اُتر کے یِسُوع کول جان لئی پانی اُتّے ٹُرپیا۔

³⁰پر وَا ویکھ کے ڈریا تے جد ڈُبن لگّا تَد چچلا کے آکھیا خُداوند مَینُوں بچا لے۔

³¹جھٹ یِسُوع ہتّھ وَدّھا کے اوہنوں پھڑ لیا۔ تے اوہنوں آکھن لگّا اوہ تھوڑے اِیمان والیا تُوں کاہِنُوں شک کِیتا؟

³²تے جد اوہ بیڑی اُتّے چڑھ بَیٹھے تے وَا کھلو گئی۔

³³تے جیہڑے لوک بیڑی وِچ سن اوہنوں سجدہ کر کے آکھن لگّے سَچ مُچ تُوں خُدا دا پُتر ایں۔

³⁴تے اوہ پار لنگھ کے گنّیسرت دی زمین نُوں آئے۔

³⁵تے اوس تھاں دے لوکاں اوہنوں سِہان کے اوس سارے علاقے وِچ اکھوا گھلّیا۔ تے ساریاں روگِیاں نُوں اوہدے کول لیاندا۔

³⁶تے اوہناں اوہدی مِنّت کِیتی پئی نِرا اوہدے کپڑے دا پلّا چُھو لین۔ تے جِنّیاں چُھوئیا سارے چنگے ہو گئے۔