Read Western Panjabi متّی 18 Bible Online

متّی 18 - Western Panjabi bible

متّی 18

¹اوسے گھڑی شاگِرد یِسُوع کول آ کے آکھن لگّے پئی اسمان دی بادشاہی وِچ ساریاں نالوں وَڈیرا کون اے۔

²تَد اوس اِک مُنڈا سدّیا تے اوہنوں اوہناں دے وِچکار کھلا کِیتا۔

³تے آکھیا مَیں تُہانوں سَچ آکھنا آں پئی جے تُسی نا مُڑو تے بچّیاں وانگُوں نا بنو تُسی اسمان دی بادشاہی وِچ کدی نا وڑو گے۔

⁴سو جیہڑا کوئی اپنے آپ نُوں ایس بال وانگُوں نِیویاں کرے سو ای اسمان دی بادشاہی وِچ وَڈیرا اے۔

⁵تے جیہڑا کوئی ایہو جیہے بال نُوں میرے ناں دے سبّب کر کے قبول کرے سو مَینُوں قبول کر دا اے۔

⁶پر جیہڑا کوئی ایہناں نِکّیاں وِچوں جیہڑے میرے اُتّے اِیمان لیاؤندے نیں۔ اِک نُوں ٹھوکر لائے۔ اوس شخص دے لئی چَنگا ایہو اے پئی چکّی دا پُڑ اوہدے گلّ وِچ بَدّھا جائے تے اوہ سمُندر دے ڈُونگھے تھاں ڈوبیا جاوے۔

⁷افسوس دُنیا اُتّے ٹھوکراں دے سبّب۔ ٹھوکراں دا لگناں تے ضرُور اے پر افسوس اوس بندے اُتّے جِہدی راہِیں ٹھوکر لگدی اے۔

⁸تے جے تیرا ہتّھ یا تیرا پَیر تینُوں ٹھوکر لائے اوہنوں وَڈّھ کے اپنے کولوں سُٹ دے۔ ٹُنڈیاں یا لَنگیاں ہو کے زِندگی وِچ داخل ہونا تیرے لئی ایس نالوں چَنگا اے پئی تُوں دو ہتّھ یا دو پَیر ہوندیاں ہمیشہ دی اَگ وِچ سُٹّیا جاویں۔

⁹تے جے تیری اَکھ تینُوں ٹھوکر لائے اوہنوں کڈھ کے اپنے کولوں سُٹ دے۔ کانیاں ہو کے زِندگی وِچ داخل ہونا تیرے لئی ایس نالوں چَنگا اے پئی دو اَکھّیاں ہوندیاں تُوں اَگ دے دوزخ وِچ سُٹّیا جاویں۔

¹⁰خبردار ایہناں نِکّیاں وِچوں کِسے نُوں ماڑا نا جانو۔ کیوں جو مَیں تُہانوں آکھنا آں۔ پئی اوہناں دے فرِشتے اسماناں وِچ ہمیشہ میرے باپ دا مُنھ جیہڑا اسماناں وِچ اے ویکھدے نیں۔

¹¹[کیوں جو اِبنِ آدم گواچے ہویاں نُوں لَبّھن تے بچان آیا اے۔]

¹²تُسی کِیہ سمجھدے اوہ جے کر کِسے بندے دِیاں سَو بھیڈاں ہون تے اوہناں وِچوں اِک گواچ جاوے اوہ اوہناں نڑنّویاں نُوں چھڈ کے تے پہاڑاں اُتّے جا کے اوس گواچی ہوئی نُوں نا لَبھّے گا؟

¹³تے جے کر اجیہا ہوئے پئی اوہ اوہنوں لَبّھ لیاوے مَیں تُہانوں سَچ آکھنا آں پئی اوسے دے لئی اوہ بوہتا خُوش ہوندا اے۔ اوہناں نڑنّویاں نالوں جیہڑیاں گواچیاں نئیں سن۔

¹⁴ایسے طرح تُہاڈے باپ دی جیہڑا اسماناں اُتّے اے مرضی نئیں اے پئی ایہناں نِکّیاں وِچوں اِک وی برباد ہوئے۔

¹⁵تے جے تیرا بھرا تیرا گُناہ کرے تُوں جا اوہدے نال ہو کے اوہنوں وَکھریاں سمجھا۔ جے کر اوہ تیری سُنے تے تُوں اپنے بھرا نُوں کھٹ لیا۔

¹⁶پر جے کر اوہ تیری نا سُنے تے اپنے نال ہور اِک یا دو لے تاں جو دو یا تِنّ گواہاں دے مُنھوں ہر اِک گلّ ثبُوت ہو جائے۔

¹⁷تے جے کر اوہ اوہناں دی گلّ نا مَنّے تے کلِیسیا نُوں آکھ۔ پر جے کلِیسیا دی وی نا مَنّے تے اوہ تیرے لئی اجیہا ہوئے جِہیا کوئی غیر قوم یا محصُولیا۔

¹⁸مَیں تُہانوں سَچ آکھنا آں پئی جو کُجھ تُسی زمین اُتّے بَنّھو گے سو اسمان وِچ بَدّھا جائے گا۔ تاں جو کُجھ تُسی زمین اُتّے کھولو گے سو اسمان وِچ کھولیا جائے گا۔

¹⁹فیر مَیں تُہانوں آکھنا آں جے تُہاڈے وِچوں زمین اُتّے دو کِسے کمّ واسطے رَل کے دُعا منگن گے اوہ میرے باپ ولّوں جیہڑا اسماناں وِچ اے اوہناں دے لئی کِیتا جائے گا۔

²⁰کیوں جو جِتّھے دو یا تِنّ میرے ناں اُتّے اکٹّھے نیں اوتھے مَیں اوہناں دے وِچ آں۔

²¹تَد پطرس نیں کول آن کے اوہنوں آکھیا خُداوندا میرا بھرا کِنی واری میری تقصِیر کر دا جاوے تے مَیں اوہنوں مُعاف کراں؟ سَتّ واری تِیکر؟

²²یِسُوع اوہنوں آکھیا مَیں سَتّ واری تِیکر نئیں آکھدا پر ستہراں دی سَتّ واری تِیکر۔

²³کیوں جو اسمان دی بادشاہی اِک بادشاہ وانگُوں اے جیہڑا اپنے نَوکراں توں لیکھا لینا چاہندا سی۔

²⁴جد لیکھا لین لگّا اِک نُوں اوہدے کول لے آندا جیہڑا دَس ہزار توڑیاں دا قرضئی سی۔

²⁵پر دین نُوں اوہدے پلّے کُجھ نئیں سی۔ اوہدے مالک حُکم دِتّا پئی اوہ تے اوہدی بیوی تے اوہدے بال بچّے تے سبھ جو کُجھ اوہدا ہوئے ویچیا جائے تے قرض بھر لیا جائے۔

²⁶تَد اوس نوکر نے پَیرِیں پَے کے مَتّھا ٹیکیا تے آکھیا خُداوندا مَینُوں مُہلت دے تے مَیں تیرا سبھ کُجھ بھر دیاں گا۔

²⁷اوس نوکر دے مالک نُوں رَحم آیا تے اوس اوہنوں چھڈ دِتّا تے قرض وی اوہنوں بخش دِتّا۔

²⁸پر جد اوہ نوکر باہر نِکلیا تے اوہدے نال دیاں نَوکراں وِچوں اِک اوہنوں لَبّھ پیا جیہڑا اوہدا سَو دینار دا قرضدار سی۔ اوس اوہنوں پھڑ کے اوہدا سَنگھ گُھٹیا تے آکھیا دے جو تُوں میرا دینا اے۔

²⁹تَد اوہدے نال دے نوکر پَیرِیں پَے کے اوہدی مِنّت کِیتی پئی مَینُوں مُہلت دے مَیں تیرا قرض دیاں گا۔

³⁰پر اوس نا مَنّیا سگوں جا کے اوہنوں قید وِچ پا دِتّا جد تِیکر اوہ قرض نا لاہ دے۔

³¹سو جد اوہدے نال دیاں نَوکراں ایہہ حال ویکھیا تَد اوہناں بڑا غم کھادا تے جا کے اپنے مالک اگّے ساری حِقیقت دسی۔

³²تَد اوہدے مالک اوہنوں اپنے کول سَدّ کے آکھیا اَے شرِیر نوکر مَیں تینُوں اوہ قرض سارا چھڈ دِتّا۔ جد تُوں میری مِنّت کِیتی۔

³³ایہہ تینُوں نئیں سی چاہیدا پئی جیویں مَیں تیرے اُتّے رَحم کِیتا اینج ای تُوں وی اپنے نال دے نوکر اُتّے رَحم کر دا؟

³⁴سو اوہدے مالک غُصّے ہو کے اوہنوں دُکھ دین والیاں دے حوالے کِیتا جِنّاں چِر اوہ سارا قرض بھر نا دے۔

³⁵ایسے طرح میرا اسمانی باپ تُہاڈے نال وی کرے گا۔ جے تُسی سبھ اپنے اپنے بھراواں نُوں اپنے دِلوں مُعاف نا کرو۔