Read Western Panjabi متّی 21 Bible Online

متّی 21 - Western Panjabi bible

متّی 21

¹تے جد اوہ یرُوشلِیم دے نیڑے اَپڑے تے بَیت فگے وِچ زَیتُوناں دے پہاڑ کول آئے تَد یِسُوع دو شاگِرداں نُوں گھلّیا۔ تے اوہناں نُوں آکھیا۔

²تُسی سامھنے والے پِنڈ وِچ جاؤ۔ تے وڑدیاں سار تُہانوں اِک کھوتی بَدّھی ہوئی مِلے گی تے بچّہ اوہدے نال۔ اوہنوں کھول کے میرے کول لے آؤ۔

³تے جے کوئی تُہانوں کُجھ آکھے تے آکھنا پئی خُداوند نُوں اوہناں دی لوڑ اے تے جھٹ اوہ اوہناں نُوں گھل دے گا۔

⁴ایہہ ایس لئی ہویا پئی اوہ گلّ جیہڑی نبی دی راہِیں آکھی گئی سی پُوری ہوئے۔ پئی

⁵صِیُّون دی دِھی نُوں آکھو۔ ویکھ تیرا بادشاہ تیرے کول آؤندا اے اوہ حلِیم اے تے کھوتے اُتّے چڑھیا سگوں کھوتی دے بچّے اُتّے۔

⁶سو شاگِرداں جا کے جیویں یِسُوع نے اوہناں نُوں حُکم دِتّا سی اوسے طرح کِیتا۔

⁷تے کھوتی تے بچّے نُوں لے آؤندا تے اوہناں اپنے کپڑے اوہناں دے اُتّے پا دِتّے۔ تے اوہ اوہناں دے اُتّے چڑھ بَیٹھا۔

⁸تے بِھیڑ وِچوں بتھیریاں اپنے کپڑے راہ وِچ وچھائے تے ہوراں رُکھّاں دِیاں ٹہنِیاں دَڈھ کے راہ وِچ وچھا دِتّیاں۔

⁹تے بِھیڑ جیہڑی اوہدے اگّے پِچّھے چلّی جاندی سی اُچّی اواز نال آکھدی سی ”ہوشعنا داؤد دے پُتر نُوں۔ دھنّ اے اوہ جیہڑا خُداوند دے ناں اُتّے آؤندا اے اسماناں وِچ ہوشعنا۔“

¹⁰تے جد اوہ یرُوشلِیم وِچ وڑیا تاں سارا شہر ایہہ آکھ کے ہِل گیا پئی ایہہ کون اے؟

¹¹تے بِھیڑ آکھن لگّی۔ ایہہ اوہ نبی اے یِسُوع گلِیل دے ناصرۃ دا۔

¹²تے یِسُوع خُدا دی ہیکل وِچ گیا تے ساریاں نُوں باہر کڈھ دِتّا جیہڑے ہیکل وِچ وَنج بِپار کر دے سن تے صرّافاں دے تختے تے کبُوتر ویچن والیاں دِیاں چَونکِیاں اُلٹا سُٹِّیاں۔

¹³تے اوہناں نُوں آکھن لگّا پئی لِکھیا ہویا اے ”میرا گھر دُعا بندگی دا گھر اکھوائے گا“ پر تُسی اوہنوں ڈاکُوؤاں دی کھوہ بناندے اوہ۔

¹⁴تے ہیکل دے اندر اَنھے تے گُونگے اوہدے کول آئے تے اوس اوہناں نُوں چَنگا کِیتا۔

¹⁵پر جد سردار کاہِناں تے فقِیہاں نیں اوہناں اچرج کمّاں نُوں ویکھیا جیہڑے اوس کِیتے تے نالے ہیکل وِچ اوہناں مُنڈیاں نُوں جیہڑے اُچّی اُچّی آکھدے سن ”داؤد دے پُتر نُوں ہوشعنا۔“ تَد اوہناں نُوں غُصّہ چڑھیا۔

¹⁶تے اوہنوں آکھیا تُوں سُننا ایں پئی ایہہ کِیہ آکھدے نیں؟ یِسُوع اوہناں نُوں آکھیا ہاں۔ تُساں کدی ایہہ نئیں پڑھیا پئی نیانیاں تے دُدّھ پِین والیاں دے مُنھوں تُوں وڈیائی پُوری کرائی۔

¹⁷تے اوہناں نُوں چھڈ کے اوہ شہروں باہر بَیت عَنِیاہ نُوں گیا تے اوتھے رات رہیا۔

¹⁸تے سویرے شہر نُوں پرتدیاں ہویاں اوہنوں بُھکھ لگّی۔

¹⁹تے راہ دے کنڈھے اِک ہنجیر دا بُوٹا دیکھ کے اوہدے کول گیا تے اوہدے وِچ بِناں پَتّراں دے ہور کُجھ نا مِلیا تے اوہنوں آکھیا ہُن توں لے کے تیرے اُتّے کدی وی پَھل نا ہوئے تے اوسے ویلے ہنجیر دا بُوٹا سُک گیا۔

²⁰تے شاگِرداں نیں ویکھ کے تے تعجُّب کر کے آکھیا۔ کیڈی چھیتی ایہہ ہنجیر دا بُوٹا سُک گیا؟ تے یِسُوع اوہناں نُوں جواب دِتّا۔

²¹مَیں تُہانوں سَچ آکھنا آں پئی جے کر یقِین کرو تے شک نا کرو تے تُسی نِرا ایہو ای نا کرو گے جیویں ہنجیر دے بُوٹے نال ہویا۔ پر جے ایس پہاڑ نُوں وی آکھو گے پئی اُٹھ تے سمُندر وِچ جا پَو تے ہو جائے گا۔

²²تے سبھ کُجھ جو تُسی یقِین کر کے دُعا وِچ منگو گے۔ سو تُہانوں مِلے گا۔

²³تے جد اوہ ہیکل وِچ آیا تے تعلِیم پیا دیندا سی تَد سردار کاہِن تے قوم دے بزُرگ اوہدے کول آئے تے آکھن لگّے۔ تُوں کیہڑے اختیار نال ایہہ کمّ کرنا ایں؟ تے کِس ایہہ اختیار تینُوں دِتّا اے؟

²⁴یِسُوع اوہناں نُوں جواب دِتّا۔ مَیں وی تُہاڈے توں اِک گلّ پُچھناں آں جے تُسی اوہ مَینُوں دسو گے تے مَیں وی تُہانوں دساں گا پئی کیہڑے اختیار نال ایہہ کمّ کرنا آں۔

²⁵یُوحنّا دا بپتِسمہ کِتّھوں سی اسمانوں یا بندیاں ولّوں؟ تے اوہناں ایہہ اوہ آپو وِچ وچار کِیتی پئی جے اسی آکھئے اسمانوں تَد اوہ سانُوں آکھے گا۔ فیر تُسی اوہنوں کیوں نئیں مَنّیا؟

²⁶پر جے آکھئے۔ بندیاں ولّوں تے لوکاں کولوں ڈرنے آں کیوں جو سبھے یُوحنّا نُوں نبی مَن دے نیں۔

²⁷تَد اوہناں یِسُوع نُوں جواب دِتّا اسی نئیں جان دے۔ اوس وی اوہناں نُوں آکھیا مَیں وی تُہانوں نئیں دِسدا پئی کیہڑے اختیار نال مَیں ایہہ کمّ کرنا آں۔

²⁸پر تُسی کِیہ سمجھدے اوہ؟ کِسے بندے دے دو پُتر سن تے اوس وڈّے کول آ کے آکھیا پُتر جا کے اَج انگور دے باغ وِچ کمّ کر۔

²⁹اوس جواب دِتّا میرا جی نئیں کر دا پر مگروں پچھتا کے اوہ ٹُر گیا۔

³⁰فیر دُوجے کول آ کے ایسے طرح آکھیا۔ اوس جواب دِتّا خُداوند مَیں جاناں آں۔ پر گیا نئیں۔

³¹اوہناں دوہاں وِچوں کِس پئیو دی مرضی پُوری کِیتی؟ اوہ آکھن لگّے پہلے نے۔ یِسُوع اوہناں نُوں آکھیا۔ مَیں تُہانوں سَچ آکھنا آں پئی محصُولئے تے کسبیاں تُہاڈے توں اگّے خُدا دی بادشاہی وِچ جاندے نیں۔

³²کیوں جو یُوحنّا نیکی دے راہ اُتّے تُہاڈے کول آیا تے تُساں اوہنوں نا مَنّیا پر محصُولِیاں تے کسبیاں نیں اوہنوں مَن لیا۔ پر تُسی ایہہ ویکھ کے مگروں وی نئیں پچھتائے پئی اوہنوں مَن لَیندے۔

³³اِک ہور تمثِیل سُنو۔ اِک بندہ گھر دا مالک سی جِس انگور دا باغ لایا۔ تے اوہدے چَوفیرے واڑ کِیتی۔ تے اوہدے وِچ رَس لئی حوض بنایا۔ تے بُرج اُساریا۔ تے مالِیاں نُوں ٹھیکے دے کے پردیس ٹُرگیا۔

³⁴تے جد پَھل دی بہار نیڑے آئی اوس اپنے نَوکراں نُوں مالِیاں کول اوہدا پَھل لین واسطے گھلّیا۔

³⁵تے مالِیاں اوہدے نَوکراں نُوں پھڑ کے کِسے نُوں کُٹّیا۔ کِسے نُوں وَڈّھیا تے کِسے نُوں پتّھر مارے۔

³⁶فیر اوس ہور نَوکراں نُوں گھلّیا جیہڑے اگلیاں نالوں وَدھیرے سن تے اوہناں نیں اوہناں نال وی اوسے طرح کِیتا۔

³⁷پر اوڑک نُوں اوس نے اپنا پُتر اوہناں کول ایہہ آکھ کے گھلّیا پئی اوہ میرے پُتر دی تے عِزّت کرن گے۔

³⁸جد مالِیاں نیں پُتر نُوں ویکھیا تَد آپو وِچ آکھن لگّے۔ وارث تے ایہو اے۔ آؤ ایہنوں مار سُٹّیئے تے اوہدی وِرثہ سانبھ لَئے۔

³⁹تے اوہنوں پَھڑکے انگور دے باغوں بَنّے کڈھیا تے مار سُٹّیا۔

⁴⁰سو جد باغ دا مالک آوے گا اوہناں مالِیاں نال اوہ کِیہ کرے گا؟

⁴¹اوہ اوہنوں آکھن لگّے اوہناں بُریاں دا بُری طرح ناس کرے گا۔ تے انگور دا باغ ہورناں مالِیاں نُوں سونپے گا۔ جیہڑے ویلے سر اوہنوں پَھل پُچاؤن گے۔

⁴²یِسُوع اوہناں نُوں آکھیا تُساں کِتاباں وِچ کدی نئیں پڑھیا پئی جیہڑے پتّھر نُوں راجاں نیں ناپسند کِیتا اوہی نُکّر دا سِرا بنایا گیا؟ ایہہ گلّ خُداوند ولّوں ہوئی تے ساڈی نظر وِچ اچرج اے۔

⁴³ایس لئی مَیں تُہانوں آکھنا آں پئی خُدا دی بادشاہی تُہاڈے توں کُھوئی جائے گی۔ تے اوس قوم نُوں بخشی جائے گی جیہڑی اوہدا پَھل لِیائیا کرے۔

⁴⁴تے جیہڑا کوئی ایس پتّھر اُتّے ڈِگّ پَوے سو چُور چُور ہو جائے گا پر جِہدے اُتّے اوہ ڈِگّے اوہنوں گھٹے وانگُوں اُڈائے گا۔

⁴⁵تے جد سردار کاہِناں تے فرِیسیاں نیں اوہدیاں ایہہ تمثِیلاں سُنیاں تَد اوہناں نُوں معلُوم ہویا پئی اوہ تے ساڈی بابت پیا آکھدا اے۔

⁴⁶تے جد اوہ اوہنوں پَھڑنا چاہندے سن لوکاں توں ڈر دے سن کیوں جو اوہ اوہنوں نبی مَن دے سن۔