Read Western Panjabi متّی 22 Bible Online

متّی 22 - Western Panjabi bible

متّی 22

¹تے یِسُوع نیں فیر تمثِیلاں وِچ اوہناں نُوں جواب دِتّا۔

²پئی اسمان دی بادشاہی اِک بادشاہ وانگر اے جِس اپنے پُتر دا ویاہ کِیتا۔

³تے اوس اپنے نَوکراں نُوں گھلّیا۔ پئی میلِیاں نُوں ویاہ وِچ سَدّن۔ پر اوہ آؤن نُوں راضی نا ہوئے۔

⁴فیر اوس ہور نَوکراں نُوں ایہہ آکھ کے گھلّیا۔ پئی میلِیاں نُوں آکھو۔ پئی ویکھو مَیں اپنا کھانا تیار کر لیا اے میرے ڈھگّے تے پلے ہوئے جنَور کُہس گئے نیں تے سبھو کُجھ تیار اے۔ تُسی ویاہ وِچ آؤ۔

⁵پر اوہ بے پرواہی کر کے چلّے گئے۔ اِک اپنی پَیلی ولّ دُوجا اپنے وَنج بِپار نُوں۔

⁶تے باقِیاں نیں اوہدے نَوکراں نُوں پھڑیا تے اوہناں دی پَتّ لاہی تے مار سُٹّیا۔

⁷تَد بادشاہ نُوں غُصّہ آیا تے اوس اپنی فَوج نُوں گھل کے اوہناں خُونِیاں دا ناس کروا دِتّا تے اوہناں دا شہر پُھوک دِتّا۔

⁸تے اپنے نَوکراں نُوں آکھیا ویاہ تے تیار اے پر میلی نالائق نِکلے۔

⁹سو تُسی چورستیاں وِچ جاؤ تے جِنّے تُہانوں مِلن ویاہ وِچ سَدّ لیاؤ۔

¹⁰تے اوہ نوکر باہر جا کے راہاں اُتّے بُرے بھلے جِنّے ٹکّرے سبھناں نُوں اکٹّھے کر کے لے آئے تے ویاہ والا گھر پَروہنیاں نال بھر گیا۔

¹¹تے جد بادشاہ پَروہنیاں نُوں ویکھن لئی اندر آیا اوس اِک بندے نُوں اوتھے ویکھیا جِس ویاہ والا کپڑا پایا ہویا نئیں سی۔

¹²تے اوہنوں آکھن لگّا بھرا تُوں ویاہ والے کپڑے باہجوں ایتھے کِیویں آ وڑیا۔ اوہ تے چُپ رہ گیا۔

¹³تَد بادشاہ نَوکراں نُوں آکھیا۔ ایہدے ہتّھ پَیر بَنّھ کے ایہنوں باہر ہنیرے وِچ سُٹ آؤ۔ اوتھے رونا تے کچیچیاں وٹنا ہوئے گا۔

¹⁴کیوں جو سَدّے ہوئے تے بُہت نیں پر چُنے ہوئے تھوڑے۔

¹⁵تَد فرِیسیاں جا کے صلاح کِیتی پئی کِسے طرح اوہنوں گلّاں وِچ پھسایئے۔

¹⁶تے اوہناں اپنیاں شاگِرداں نُوں ہیرودیاں سَنے اوہدے کول گھلّیا پئی اوہنوں آکھن اَے اُستاد سانُوں معلُوم اے۔ پئی تُوں سَچّا ایں تے سچیائی نال خُدا دا راہ دسنا ایں تے تینُوں کِسے دی پرواہ نئیں کیوں جو تُوں بندیاں دے مُنھ دا لحاظ نئیں کر دا۔

¹⁷سانُوں دس تُوں کِیہ سمجھنا ایں۔ پئی قَیصر نُوں جزیہ دینا چاہیدا اے کہ نئیں؟

¹⁸پر یِسُوع نے اوہناں دی شرارت جاچ کے آکھیا اَے مکّارو تُسی مَینُوں کیوں ازماؤندے اوہ؟

¹⁹جزیے دا سِکّہ مَینُوں وکھاؤ۔ اوہ اوہدے کول اِک دینار لے آئے۔

²⁰تے اوس اوہناں نُوں آکھیا۔ ایہہ مُورت تے ایہہ لِکھت کِہدی اے؟

²¹اوہ اوہنوں آکھن لگّے قَیصر دی۔ تَد اوہ اوہناں نُوں آکھن لگّا۔ فیر جو قَیصر دا اے قَیصر نُوں دیو تاں جو خُدا دا اے خُدا نُوں۔

²²تے اوہناں ایہہ سُن کے تعجُّب کِیتا تے اوہنوں چھڈ کے ٹُر گئے۔

²³اوسے دِن صدوقی جیہڑے آکھدے نیں پئی قیامت نئیں ہونی اوہدے کول آئے تے ایہہ آکھ کے اوہدے کولوں سوال پُچھیا۔

²⁴پئی اَے اُستاد! مُوسیٰ نے آکھیا سی پئی جد کوئی بے اولادا مر جائے تَد اوہدا بھرا اوہدی بیوی نُوں کر لَئے تے اپنے بھرا دے لئی نسل پَیدا کرے۔

²⁵سو ساڈے وِچ سَتّ بھرا سن۔ تے پہلا ویاہ کر کے مر گیا پر اوہدی کوئی نسل نئیں سی اوہ اپنی بیوی نُوں اپنے بھرا لئی چھڈ گیا۔

²⁶تے ایسے طرح دُوجے کِیتا تے تِیجے وی ستویں تِیکر۔

²⁷تے ساریاں دے پِچّھوں اوہ عورت وی مر گئی۔

²⁸سو قیامت نُوں ایہہ اوہناں ستّاں وِچوں کِہدی بیوی ہوئے گی؟ کیوں جو ساریاں اوہنوں کِیتا سی۔

²⁹تے یِسُوع اوہناں نُوں جواب دِتّا۔ تُسی گُمراہ اوہ کیوں جو تُسی کِتاباں تے خُدا دی قُدرت توں ناواقِف اوہ۔

³⁰کیوں جو قیامت وِچ نا ویاہ کر دے نیں تے نا ویاہے جاندے نیں۔ پر اسمان دے فرِشتیاں وانگُوں نیں۔

³¹پر مُردیاں دی قیامت دی بابت تُساں ایہہ نئیں پڑھیا جو خُدا تُہانوں آکھیا۔

³²پئی ”مَیں ابرہام دا خُدا تے اِضحاق دا خُدا تے یعقُوب دا خُدا آں“ خُدا مُردیاں دا نئیں پر جِیوندیاں دا خُدا اے۔

³³تے لوک ایہہ سُن کے اوہدی تعلِیم توں حَیران ہوگئے۔

³⁴تے فرِیسیاں جد سُنیا پئی اوس صدوقیاں دا مُنھ بند کر دِتّا تَد اوہ اِک تھاں اکٹّھے ہوگئے۔

³⁵تے اوہناں وِچوں اِک نیں جیہڑا شریعت سکھان والا سی اوہدے ازمان لئی سوال پُچھیا۔

³⁶پئی اَے اُستاد شریعت وِچ وَڈا حُکم کیہڑا اے۔

³⁷اوس اوہنوں آکھیا پئی تُوں خُداوند اپنے خُدا نُوں اپنے سارے دِل نال تے اپنی ساری جان نال تے اپنی ساری عقل نال پیار کر۔

³⁸وَڈا تے پہلا حُکم ایہو ای اے۔

³⁹تے دُوجا جیہڑا اوہدے وانگُوں ایہہ اے پئی تُوں اپنے گوانڈھی نُوں اپنے جِہیا پیار کر۔

⁴⁰ایہناں دوہاں حُکماں وِچ ساری شریعت تے نبی آ جاندے نیں۔

⁴¹تے جدوں فریسی اکٹّھے ہوئے یِسُوع اوہناں کولوں ایہہ آکھ کے سوال پُچھیا۔

⁴²پئی مسِیح دی بابت تُہاڈا کِیہ خیال اے۔ اوہ کِہدا پُتر اے؟ اوہ اوہنوں آکھن لگّے داؤد دا۔

⁴³اوہ اوہناں نُوں آکھن لگّا۔ فیر کِس طرح داؤد رُوح دی راہِیں اوہنوں ایہہ آکھ کے خُداوند آکھدا اے؟

⁴⁴پئی خُداوند نے میرے خُداوند نُوں آکھیا تُوں میرے سَجّے پاسے بَیہہ جا جد تِیکر مَیں تیرے وَیرِیاں نُوں تیرے پیراں ہیٹھ نا کر دیواں۔

⁴⁵سو جد داؤد اوہنوں خُداوند آکھدا اے۔ تے اوہ اوہدا پُتر کِیویں ہویا؟

⁴⁶پر ایس گلّ دا جواب کوئی اوہنوں دے نا سکیا۔ تے نا اوس دِن توں کِسے دا حَوصلہ پیا پئی اوہدے کولوں سوال پُچھے۔