Read Western Panjabi متّی 26 Bible Online

متّی 26 - Western Panjabi bible

متّی 26

¹تے ایویں ہویا پئی جد یِسُوع ایہہ سارِیاں گلّاں مُکائِیاں۔ اوس اپنے شاگِرداں نُوں آکھیا۔

²تُسی جان دے اوہ۔ پئی دو دِناں دے پِچّھوں فسح دی عید ہوئے گی تے اِبنِ آدم صلِیب دِتّے جان دے واسطے حوالے کِیتا جاندا اے۔

³تَد سردار کاہِن تے قوم دے بزُرگ کائفا ناں سردار کاہِن دے وِہڑے وِچ جمع ہوئے۔

⁴تے صلاح کِیتی پئی یِسُوع نُوں فریب نال پَھڑکے مار سُٹئے۔

⁵پر اوہناں آکھیا پئی عید دے دِن نُوں نئیں۔ متے لوکاں وِچ بلوا ہو جائے۔

⁶تے جد یِسُوع بَیت عَنِیاہ وِچ شمعُون کوڑھے دے گھر وِچ سی۔

⁷اِک زنانی اوہدے کول آئی جیہدے کول اِک بڑے مُل والے عِطر دی سنگِ مَرمَر دی عِطردانی سی۔ اوس اوہنوں اوہدے سِر اُتّے جد اوہ کھانا پیا کھاندا سی اُلٹا دِتّا۔

⁸پر شاگِرد ایہہ ویکھ کے بڑے کھِج گئے۔ تے آکھن لگّے۔ ایہہ نُقصان کاہِنُوں ہویا؟

⁹ایہہ عِطر بڑے مُل نُوں وِک سکدا تے غرِیباں نُوں دِتّا جا سکدا سی۔

¹⁰پر یِسُوع نے ایہہ جان کے اوہناں نُوں آکھیا ایس زنانی نُوں کیوں دُکھ دیندے اوہ کیوں جو اوس میرے نال چَنگا کمّ کِیتا اے۔

¹¹غرِیب لوک تے سدا تُہاڈے نال نیں۔ پر مَیں سدا تُہاڈے نال نئیں آں۔

¹²پئی ایہہ جو اوس میرے بدن اُتّے عِطر پایا سو کفنان دفنان لئی کِیتا اے۔

¹³مَیں تُہانوں سَچ آکھنا آں پئی سارے جہان وِچ جِتّھے کِتّھے ایس خُوشخبری دی منادی ہوئے گی اوتھے ایہہ وی جو اوس کِیتا اے اوہدی یادگیری لئی آکھیا جائے گا۔

¹⁴تَد اوہناں باراں وِچوں اِک نے جِہدا ناں یہُوداہ اِسکریُوتی سی سردار کاہِناں کول جا کے آکھیا۔

¹⁵جے اوہنوں مَیں تُہانوں پھڑوا دیاں تے تُسی مَینُوں کِیہ دیو گے؟ تے اوہناں اوہنوں تَرِیہہ رُپئے تول دِتّے۔

¹⁶تے اوسے ویلے توں اوہ داء لَبّھدا سی پئی اوہنوں پھڑوا دیاں۔

¹⁷تے فطِیری روٹِیاں دی عید دے پہلے دِن شاگِرداں نیں یِسُوع کول آ کے آکھیا۔ تُوں کِتّھے چاہنا ایں پئی اسی تیرے کھان لئی فسح تیار کریئے؟

¹⁸تَد اوس آکھیا شہر وِچ فلانے بندے دے کول جا کے اوہنوں آکھو پئی اُستاد آکھدا اے۔ پئی میرا ویلا نیڑے آگیا اے۔ مَیں تیرے گھر اپنے شاگِرداں نال فسح دی عید کرنی اے۔

¹⁹تے جیویں یِسُوع نے اوہناں نُوں حُکم دِتّا سی اوہناں کِیتا۔ تے فسح تیار کِیتی۔

²⁰تے شام ویلے اوہ اپنے باراں شاگِرداں نال کھانا کھان بَیٹھا ہویا سی۔

²¹تے جد اوہ پئے کھاندے سن اوس آکھیا مَیں تُہانوں سَچ آکھنا آں پئی تُہاڈے وِچوں اِک مَینُوں پھڑوائے گا۔

²²تَد اوہ بُہت اُداس ہوئے تے ہر اِک اوہنوں آکھن لگّا خُداوندا مَیں آں؟

²³اوس جواب دِتّا۔ جِس میرے نال تھالی وِچ ہتّھ پایا اے۔ اوہ مَینُوں پھڑوائے گا۔

²⁴اِبنِ آدم تے جان دا اے جیویں اوہدے حق وِچ لِکھیا ہویا اے۔ پر ہائے افسوس اوس بندے اُتّے جیہدی راہِیں اِبنِ آدم پھڑوایا جاندا اے۔ اوس بندے لئی بھلا ہوندا جے اوہ نا جمدا۔

²⁵تَد یہُوداہ جیہڑا اوہدا پھڑان والا سی بولیا اَے اُستاد مَیں آں؟ اوس اوہنوں آکھیا تُوں آپ آکھ دِتّا۔

²⁶تے جد اوہ پئے کھاندے سن تَد یِسُوع روٹی لئی تے برکت دے کے توڑی تے شاگِرداں نُوں دے کے آکھیا۔ لوؤ کھاؤ ایہہ میرا بدن اے۔

²⁷تے اوس پیالہ لے کے شُکر کِیتا تے اوہناں نُوں دے کے آکھیا تُسی سارے ایہدے وِچوں پِیو۔

²⁸کیوں جو عہد دا ایہہ میرا اوہ لہو اے۔ جیہڑا بتھیریاں دی خاطر گُناہاں دی مُعافی لئی وگایا جاندا اے۔

²⁹تے مَیں تُہانوں آکھنا آں پئی ایدوں اگّے مَیں ایس انگور دی رَس نُوں نا پِیاں گا اوس دِن تِیکر جدوں اپنے باپ دی بادشاہی وِچ مَیں اوہنوں تُہاڈے نال نَوِیں سِروں نا پِیاں۔

³⁰تے گِیت گا کے اوہ زَیتُوناں دے پہاڑ نُوں نِکل گئے۔

³¹تَد یِسُوع اوہناں نُوں آکھیا اَج رات تُسی میری بابت ٹھوکر کھاؤ گے کیوں جو ایہہ لِکھیا اے۔ ”پئی مَیں آجڑی نُوں ماراں گا تے اِجّڑ دِیاں بھیڈاں کھِلّر جان گِیاں۔“

³²پر مَیں اپنے جی اُٹھن دے مگروں تُہاڈے توں اگّے گلِیل نُوں جاواں گا۔

³³تَد پطرس اوہنوں جواب دِتّا۔ بھانویں سارے تیری بابت ٹھوکر کھان پر مَیں ٹھوکر کدی نا کھاواں گا۔

³⁴یِسُوع اوہنوں آکھیا مَیں تینُوں سَچ آکھنا آں پئی تُوں اَج رات کُکّڑ دی بانگ دین توں پہلاں تِنّ واری میرا اِنکار کریں گا۔

³⁵پطرس نے اوہنوں آکھیا بھانویں تیرے نال مَینُوں مرنا وی پَوے تاں وی مَیں تیرا اِنکار کدی نا کراں گا۔ تے سارے شاگِرد ایسے طرح آکھن لگّے۔

³⁶تَد یِسُوع اوہناں دے نال گتسمنی ناں اِک جگہ وِچ آیا تے اپنے شاگِرداں نُوں آکھیا تُسی ایتھے بَہو جِنّاں چِر مَیں اوتھے جا کے دُعا منگاں۔

³⁷تے پطرس تے زبدی دے دوہاں پُتراں نُوں نال لے کے اوہ دُکھی تے بُہت غمگِین ہون لگّا۔

³⁸تَد اوہ اوہناں نُوں آکھن لگّا میرا جی بُہت دُکھی اے مرن دے درجہ تِیکر۔ تُسی ایتھے ٹھیرو تے میرے نال جاگدے رہو۔

³⁹تے تھوڑا اگّے وَدّھ کے مُنھ پرنے ڈِگّ پیا۔ تے دُعا منگدیاں ہویاں ایہہ آکھیا اَے میرے باپ جیکر ہو سکے تے ایہہ پیالہ مَیتھوں ٹل جائے۔ تے وی نا جیویں مَیں چاہناں آں پر جیویں تُوں چاہنا ایں۔

⁴⁰فیر اوہ شاگِرداں کول آیا تے اوہناں نُوں سُتّیاں ہویاں ویکھ کے پطرس نُوں آکھیا۔ اِنج تُسی اِک گھڑی وی میرے نال نا جاگ سکے؟

⁴¹جاگو تے دُعا منگو تاں جو تُسی ازمایش وِچ نا پَوو۔ رُوح تے تیار اے پر بدن کمزور اے۔

⁴²فیر اوس دُوجی وار جا کے دُعا منگی تے آکھیا اَے میرے باپ جیکر ایہہ میرے پِیتیاں بِناں میرے توں نئیں ٹل سکدا تے تیری مرضی ہوئے۔

⁴³تے اوس فیر آ کے اوہناں نُوں سُتّیاں ہویاں ویکھیا کیوں جو اوہناں دِیاں اَکھّیاں بھاریاں ہویاں ہویاں سن۔

⁴⁴تے اوہناں نُوں فیر چھڈ کے اوہ ٹُر گیا۔ تے ترِیجی واری مُڑ اوہی گلّ آکھ کے دُعا منگی۔

⁴⁵تَد شاگِرداں کول آیا تے اوہناں نُوں آکھیا۔ ہُن سُتّے رہو تے آرام کرو۔ ویکھو ویلا آگیا اے تے اِبنِ آدم گُنہگاراں دے ہتّھ پھڑوایا جاندا اے۔

⁴⁶اُٹھو چلّئے ویکھو میرا پھڑان والا نیڑے آگیا اے۔

⁴⁷تے اوہ اجے پیا آکھدا ای سی تے ویکھو یہُوداہ جیہڑا اوہناں باراں وِچوں اِک سی آگیا تے سردار کاہِناں تے لوکاں دے بزُرگاں دے ولّوں اِک وڈّی بِھیڑ تلواراں تے ڈانگاں لے کے اوہدے نال آ پہنچی۔

⁴⁸تے اوہدے پھڑان والے نے اوہناں نُوں ایہہ آکھ کے پَتا دِتّا سی پئی جِہنُوں مَیں چُمّاں گا اوہو ای اے۔ اوہنوں پھڑ لینا۔

⁴⁹تے سِدّھیاں یِسُوع کول آ کے اوس آکھیا۔ ”اَے ربّی سلام۔“ تے اوہنوں چُمّیاں۔

⁵⁰تے یِسُوع نے اوہنوں آکھیا بھرا جِس کمّ واسطے تُوں آیا ایں کر لے۔ تَد اوہناں نیڑے آ کے یِسُوع نُوں پھڑ لیا۔

⁵¹تے ویکھو یِسُوع دے ساتھِیاں وِچوں اِک نے ہتّھ وَدّھا کے اپنی تلوار کھِچّی تے سردار کاہِن دے غلام نُوں مار کے اوہدا کنّ اُڈا دِتّا۔

⁵²تَد یِسُوع اوہنوں آکھیا اپنی تلوار میان کر کیوں جو جیہڑے تلوار کھِچّ دے نیں تلوار نال مارے جان گے۔

⁵³تُوں ایہہ سمجھنا ایں پئی مَیں اپنے باپ دی مِنّت نئیں کر سکدا تے اوہ باراں نالوں وی وَدّھ فرِشتیاں دِیاں فَوجاں میرے کول ہُنے حاضر نا کرے گا؟

⁵⁴فیر اوہ نوِشتے پئی ایسے طرح ہونا ضرُور اے؟ کِیویں پُورے ہوندے؟

⁵⁵اوسے ویلے یِسُوع لوکاں نُوں آکھیا تُسی مَینُوں چور سمجھ کے تلواراں تے ڈانگاں لے کے پھڑن لئی باہر نِکلے ہو؟ مَیں روز ہیکل وِچ بَہہ کے تعلِیم دیندا ساں تے تُساں مَینُوں نا پھڑیا۔

⁵⁶پر ایہہ سبھ کُجھ ایس لئی ہویا پئی نبیاں دے نوِشتے پُورے ہون۔ تَد سارے شاگِرد اوہنوں چھڈ کے بھج گئے۔

⁵⁷تے یِسُوع نُوں پھڑن والے اوہنوں کائفا ناں سردار کاہِن کول لے گئے۔ جِتّھے فقِیہ تے بزُرگ اکٹّھے ہوئے ہوئے سن۔

⁵⁸تے پطرس دُور دُور اوہدے مگر مگر سردار کاہِن دے وِہڑے تِیکر گیا تے اندر جا کے پیادیاں نال بَہہ گیا پئی اخِیر نُوں ویکھے۔

⁵⁹تے سردار کاہِن تے ساری پنچایت یِسُوع دے برخلاف جُھوٹھی گواہی لبّھدے سن پئی اوہنوں جانوں مارن۔

⁶⁰پر نا لَبّھی بھانویں جُھوٹھے گواہ بتھیرے آئے۔ پر اوڑک نُوں دو جِنّیاں اگّے ہو کے آکھیا۔

⁶¹پئی اوس آکھیا اے۔ پئی مَیں خُدا دی ہیکل نُوں ڈھا سکنا آں تے تِنّاں دِناں وِچ بنا وی سکنا آں۔

⁶²تے سردار کاہِن اُٹھ کھلو کے اوہنوں آکھیا۔ تُوں کُجھ جواب نئیں دیندا؟ ایہہ تیرے خلاف کِیہ گواہی دیندے نیں؟

⁶³پر یِسُوع چُپ ای کر رہیا۔ تے سردار کاہِن اوہنوں آکھیا مَیں تینُوں زِندہ خُدا دی سَونہہ دیناں آں پئی جے تُوں مسِیح خُدا دا پُتر ایں تے سانُوں دس۔

⁶⁴یِسُوع اوہنوں آکھیا تُوں آپے آکھ دِتّا اے فیر وی مَیں تُہانوں آکھنا آں پئی ایدوں اگّے تُسی اِبنِ آدم نُوں قُدرت دے سَجّے ہتّھ بَیٹھیاں ہویاں تے اسمان دے بدّلاں اُتّے آؤندیاں ویکھو گے۔

⁶⁵تَد سردار کاہِن اپنے کپڑے پاڑ کے آکھیا ایس کُفر آکھیا اے۔ ہُن سانُوں گواہاں دی کِیہ لوڑ اے؟ لوؤ ہُن تُساں وی کُفر سُن لیا اے۔

⁶⁶تُہانوں کِیہ سُجھدا اے۔ اوہناں جواب دے کے آکھیا اوہ مَوت دے لائق اے۔

⁶⁷تَد اوہناں اوہدے مُنھ اُتّے تُھکیا تے اوہنوں مُکّے مارے تے ہورناں نیں دَھپّے مار کے آکھیا۔

⁶⁸مسِیحا سانُوں نبُوّت نال دس تینُوں کِس ماریا؟

⁶⁹تے پطرس باہر ویہڑے وِچ بَیٹھا ہویا سی تے اِک ٹہلن اوہدے کول آ کے آکھیا تُوں وی گلِیلی یِسُوع نال سَیں۔

⁷⁰اوس سبھناں دے سامھنے مُکّر کے آکھیا مَیں نئیں جاندا پئی تُوں کِیہ آکھنی ایں۔

⁷¹تے جد اوہ باہر ڈیوڑھی وِچ گیا تاں دُوجی اوہنوں ویکھیا۔ تے اوہ اوہناں نُوں جیہڑے اوتھے سن آکھن لگّی ایہہ وی یِسُوع ناصری دے نال سی۔

⁷²تَد اوہ سَونہہ چُک کے فیر مُکّر پیا پئی مَیں اوس بندے نُوں نئیں جان دا۔

⁷³تے تھوڑے چِر پِچّھوں اوہناں نیں جیہڑے اوتھے کھلوتے سن پطرس دے کول جا کے آکھیا ٹھیک تُوں وی اوہناں وِچوں ایں۔ تیری بولی پئی دسدی اے۔

⁷⁴تَد اوہ لعنتاں پان تے سَونہہ چُکن لگ پیا۔ پئی مَیں اوس شخص نُوں نئیں جان دا تے اونویں کُکّڑ نے بانگ دِتّی۔

⁷⁵تدوں پطرس نُوں یِسُوع دی اوہ گلّ جیہڑی اوس اوہنوں آکھی سی یاد آئی۔ پئی کُکّڑ دے بانگ دین توں پہلاں تُوں میرا تِنّ واری اِنکار کریں گا۔ تے اوہ باہر جا کے ڈھائیں مار مار کے رویا۔