Read Western Panjabi متّی 27 Bible Online

متّی 27 - Western Panjabi bible

متّی 27

¹جدوں دِن چڑھیا سارے سردار کاہِناں تے قوم دے بزُرگاں نیں یِسُوع دے برخلاف صلاح پَکّائی پئی اوہنوں جانوں مارن۔

²تے اوہنوں بَنّھ کے لے گئے۔ تے پِیلاطُس حاکم دے حوالے کر دِتّا۔

³تَد یہُوداہ جِس اوہنوں پھڑوایا سی ایہہ ویکھ کے پئی اوہدے اُتّے سزا دا حُکم ہوگیا اے۔ پچھتایا۔ تے اوہ تَرِیہہ رُپئے سردار کاہِناں تے بزُرگاں دے کول موڑ لیایا۔

⁴تے آکھیا مَیتھوں گُناہ ہوگیا اے۔ پئی بے قصور نُوں مروان لئی پھڑوا دِتّا۔ پر اوہناں آکھیا سانُوں کِیہ؟ تُوں جان۔

⁵تَد اوہ رُپئے ہیکل وِچ سُٹ کے ٹُرگیا تے جا کے آپ پھاہ لے لیا۔

⁶تے سردار کاہِناں رُپئے لے کے آکھیا۔ پئی ایہناں نُوں خزانے وِچ پانا روا نئیں اے کیوں جو خُون دا مُل اے۔

⁷تے اوہناں صلاح کر کے اوہناں نال گھمیار دی پَیلی پردیسیاں دے دَبّن لئی مُل لے لئی۔

⁸ایس کر کے اَج تِیکر اوہ پَیلی خُون دی پَیلی اکھواؤندی اے۔

⁹تَد اوہ گلّ پُوری ہوئی جیہڑی یِرمیاہ نبی دی راہِیں آکھی گئی سو پئی اوہناں تَرِیہہ رُپئے لَئے اوہدا مُل جیہڑا پایا گیا سی (اوہدا مُل بنی اِسرائیل وِچوں کئیاں نیں پا دِتّا سی۔)

¹⁰تے گھمیار دی پَیلی واسطے اوہناں دے دِتّا۔ جیویں خُداوند نیں مَینُوں حُکم کِیتا سی۔

¹¹تے یِسُوع حاکم دے اگّے کھلا سی تے حاکم نے اوہدے توں ایہہ پُچھیا۔ تُوں یہُودِیاں دا بادشاہ ایں؟ تے یِسُوع اوہنوں آکھیا تُوں آکھنا ایں۔

¹²تے جد سردار کاہِن تے بزُرگ اوہدے اُتّے پئے الزام لاندے سن اوہ کُجھ جواب نئیں سی دیندا۔

¹³تَد پِیلاطُس اوہنوں آکھیا تُوں سُندا نئیں پئی ایہہ تیرے برخلاف کِنیاں گواہِیاں دیندے نیں؟

¹⁴پر اوس اوہنوں اِک گلّ دا وی جواب نا دِتّا۔ ایتھوں تِیکر پئی حاکم بڑا تعجُّب کِیتا۔

¹⁵تے حاکم دا دستُور سی۔ پئی عید نُوں لوکاں دی خاطر اِک قیدی جِہنُوں اوہ چاہن چھڈ دا ہوندا سی۔

¹⁶تے اودُوں اوہناں دا برابّا ناں اِک مشہُور قیدی سی۔

¹⁷سو جد اوہ اکٹّھے ہوئے پِیلاطُس اوہناں نُوں آکھیا۔ تُسی کِنوں چاہندے ہو پئی مَیں تُہاڈی خاطر چھڈ دیاں؟ برابّا نُوں یا یِسُوع نُوں جیہڑا مسِیح اکھواؤندا اے؟

¹⁸کیوں جو اوہ جان دا سی پئی اوہناں کھار دے مارے اوہنوں حوالے کِیتا ہویا اے۔

¹⁹تے جد اوہ عدالت دے تخت اُتّے بَیٹھا ہویا سی اوہدی بیوی اوہنوں اکھوا گھلّیا پئی تُوں اوس نیک بندے نال کُجھ واسطہ نا رکھّیں کیوں جو اَج سُفنے وِچ مَیں اوہدے سبّب بڑا دُکھ پایا اے۔

²⁰پر سردار کاہِناں تے بزُرگاں لوکاں نُوں چُکیا پئی برابّا نُوں منگ لین تے یِسُوع نُوں مروا سُٹّن۔

²¹فیر حاکم اوہناں نُوں جواب دِتّا تُسی دوہاں وِچوں کِنوں چاہندے اوہ۔ پئی مَیں تُہاڈے واسطے چھڈ دیاں؟ اوہ آکھن لگّے برابّا نُوں۔

²²پِیلاطُس نے اوہناں نُوں آکھیا۔ فیر یِسُوع نُوں جیہڑا مسِیح اکھواؤندا اے مَیں کِیہ کراں؟ اوہ سارے آکھن لگّے اوہنوں صلِیب دے۔

²³اوس آکھیا کیوں اوس کِیہ بُریائی کِیتی اے؟ پر اوہناں نیں ہور وی ڈنڈ پا کے آکھیا ایہنوں صلِیب دے؟

²⁴جد پِیلاطُس ویکھیا پئی کُجھ نئیں بن دا سگوں ہور وی رَولا پَیندا جاندا اے تَد اوس پانی لے کے لوکاں دے سامھنے اپنے ہتّھ دھوتے۔ تے آکھیا۔ مَیں ایس نیک بندے دے خُون توں بے گُناہ ہاں۔ تُسی جانو۔

²⁵تے ساریاں لوکاں جواب دِتّا۔ اوہدا خُون ساڈے تے ساڈی اولاد دے سِرے اُتّے ہوئے۔

²⁶تَد اوس برابّا نُوں اوہناں دی خاطر چھڈ دِتّا تے یِسُوع نُوں کولڑے مار کے حوالے کِیتا۔ پئی صلِیب اُتّے چڑھایا جائے۔

²⁷تَد حاکم دے سپاہیاں نیں یِسُوع نُوں دیوان خانے وِچ لے جا کے ساری پلٹن اوہدے دوالے اکٹّھی کِیتی۔

²⁸تے اوہدے کپڑے لاہ کے قِرمزی چوغہ اوہنوں پایا۔

²⁹تے کنڈیاں دا تاج بنا کے اوہدے سِر اُتّے رکھیا۔ تے اِک کانا اوہدے سَجّے ہتّھ وِچ دِتّا تے اوہدے اگّے گوڈے نواکے تے اوہنوں ٹھٹّھا مار کے آکھیا اَے یہُودِیاں دے بادشاہ سلام۔

³⁰تے اوہناں اوہدے اُتّے تُھکیا۔ تے کانا لے کے اوہدے سِر اُتّے ماریا۔

³¹تے اوہناں جد ٹھٹّھا کر لیا۔ تے اوہناں نیں اوس چوغے نُوں اوہدے اُتّوں لاہ لیا۔ تے اوہدے اپنے کپڑے اوہنوں پا کے اوہنوں سُولی اُتّے چڑھان لے گئے۔

³²تے جدوں اوہ باہر جاندے سن اوہناں نُوں اِک کُرینی بندہ شمعُون ناں ٹکّریا۔ اوہناں اوہنوں وگاری پھڑیا پئی اوہدی صلِیب چُک کے لے چلّے۔

³³تے جد اوہ اوس تھاں جِہدا ناں گُلگُتا سی جیہڑی کھوپڑی دی تھاں اکھواؤندی اے اَپڑے۔

³⁴اوہناں انگور دی رَس وِچ پِتّا رَلا کے اوہنوں پِین لئی دِتّی۔ تے جد اوس چکھّی اوہ پِینا نئیں سی چاہندا۔

³⁵تے جد اوہناں اوہنوں صلِیب اُتّے چڑھایا۔ تَد گُنے پا کے اوہدے کپڑے ونڈ لَئے۔

³⁶تے بَہہ کے اوس تھاں اوہدی راکھی کِیتی۔

³⁷تے سِروں اُتّے کر کے اوہناں اوہدا الزام لکھا کے ٹنگ دِتّا ایہہ یِسُوع یہُودِیاں دا بادشاہ اے۔

³⁸اودُوں ای اوہناں اوہدے نال دو ڈاکُو صلِیب اُتّے چڑھائے۔ اِک سَجّے تے اِک کھبّے پاسے۔

³⁹تے جیہڑے لنگھدے جاندے سن مِہنا مار کے تے سِر ہِلاہِلا کے آکھدے سن۔

⁴⁰تُوں جیہڑا ہیکل نُوں ڈھا کے تِنّاں دِناں وِچ بنانا ایں۔ اپنے آپ نُوں بچا لے۔ جے تُوں خُدا دا پُتر ایں۔ تے صلِیب اُتّوں اُتر آ۔

⁴¹ایسے طرح سردار کاہِناں وی فقِیہاں تے بزُرگاں سَنے مِل کے ٹھٹّھا ماریا تے آکھیا۔

⁴²اوس ہورناں نُوں بچایا۔ پر اپنے نُوں نئیں بچا سکدا۔ ایہہ تے اِسرائیل دا بادشاہ اے صلِیبوں ہُن اُتر آوے تے اسی اوہدے اُتّے اِیمان لیاواں گے۔

⁴³اوہ خُدا اُتّے بھروسا رکھدا اے۔ جے اوہ اوہنوں چاہندا اے تَد ہُن اوہنوں چھڈاوے کیوں جو اوس آکھیا۔ پئی مَیں خُدا دا پُتر آں۔

⁴⁴تے اوہ ڈاکُو وی جیہڑے اوہدے نال صلِیب اُتّے چڑھائے گئے سن ایہو ای طعنہ مار دے سن۔

⁴⁵تے دوپہروں لے کے ترِیجے پَہر تِیکر ساری زمین اُتّے ہنیرا ہوگیا۔

⁴⁶تے ترِیجے پَہر یِسُوع اُچّی اواز نال پُکار کے آکھیا۔ ”ایلی ایلی لما شبقتنی۔“ جیہدے معنے ایہہ نیں اَے میرے خُدا اَے میرے خُدا تُوں مَینُوں کیوں چھڈ دِتّا؟

⁴⁷تے اوہناں وِچوں جیہڑے اوتھے کھلوتے سن کئیاں ایہہ سُن کے آکھیا پئی اوہ ایلیّاہ نُوں اَوازاں مار دا اے۔

⁴⁸تے جھٹ اوہناں وِچوں اِک نیں بھج کے سپنج لیا تے سر کے وِچ بھیویاں تے کانے اُتّے رکھ کے اوہنوں پیایا۔

⁴⁹پر دُوجیاں آکھیا رہن دے ویکھئے ایلیّاہ اوہنوں بچان واسطے آؤندا اے کہ نئیں۔

⁵⁰تے یِسُوع فیر اُچّی اواز نال چلّا کے جان دِتّی۔

⁵¹تے ویکھو ہیکل دا پڑدا اُپروں لے کے ہیٹھاں تِیکر پاٹ گیا تے زمین کمبی۔ تے پتّھر تِڑک گئے۔

⁵²تے قبراں کُھل گِئیاں تے پاک لوکاں دِیاں جیہڑے سُتّے پئے سن لوتھاں جوائیاں گِئیاں۔

⁵³تے اوہدے جی اُٹھن دے پِچّھوں اوہ قبراں وِچوں نِکل کے پاک شہر وِچ جاوڑیاں تے بتھیریاں نُوں وکھالی دِتّی۔

⁵⁴تے صُوبیدار تے اوہدے نال دے جیہڑے یِسُوع دی راکھی کر دے سن بُھچال تے سارا حال ویکھ کے بُہت ڈر گئے تے آکھن لگّے ایہہ سَچ مُچ خُدا دا پُتر سی۔

⁵⁵تے اوتھے بتھیریاں زنانِیاں دُوروں پئیاں ویکھ دِیاں سن۔ جیہڑیاں یِسُوع دی ٹہل سیوا کر دیاں اوہدے مگر مگر گلِیلوں آئِیاں ہویاں سن۔

⁵⁶اوہناں وِچ مریم مگدلِینی سی۔ تے نالے اوہ مریم جیہڑی یعقُوب تے یُوسف دی ماں سی تے نالے زبدی دے پُتراں دی ماں۔

⁵⁷تے جد شام پئی۔ اِک دَولتمند بندہ ارِمَتِیاہ دا جِہدا ناں یُوسف سی آیا تے اوہ آپ وی یِسُوع دا شاگِرد سی۔

⁵⁸اوس پِیلاطُس کول جا کے یِسُوع دی لوتھ منگی۔ تَد پِیلاطُس نے حُکم کِیتا پئی اوہ دِتّی جاوے۔

⁵⁹تے یُوسف لوتھ نُوں لے کے اوہنوں صاف مَلمَل دا کفن دِتّا۔

⁶⁰تے اپنی نَوِیں قبر وِچ جیہڑی اوس نے پتّھر وِچ کُھدوائی ہوئی سی دفنایا۔ تے اِک وَڈا سارا پتّھر قبر دے مُنھ اُتّے دھرکے ٹُرگیا۔

⁶¹تے مریم مگدلِینی تے دُوجی مریم اوتھے قبر دے سامھنے بَیٹھیاں ہویاں سن۔

⁶²تے اگلے بَھلک جیہڑا تیاری دے دِن دے پِچّھوں اے سردار کاہِن تے فریسی اکٹّھے ہو کے پِیلاطُس دے کول آئے۔

⁶³تے آکھن لگّے سانُوں یاد اے۔ پئی اوہ فریبی اپنے جِیوندے جی آکھ گیا سی پئی مَیں تِنّاں دِناں پِچّھوں جی اُٹھاں گا۔

⁶⁴ایس لئی حُکم کر پئی ترِیجے دِن تِیکر قبر دا پَکّ کِیتا جائے۔ متے اوہدے شاگِرد آ کے اوہنوں چُرا لے جان تے مُڑ لوکاں نُوں آکھن پئی اوہ مُردیاں وِچوں جی اُٹھیا اے تے پِچّھلی بُھل پہلی نالوں بُری ہو جاوے گی۔

⁶⁵پِیلاطُس نے اوہناں نُوں آکھیا تُہاڈے کول پہرے والے نیں جاؤ جِیکُوں سمجھو اوہدا پَکّ کرو۔

⁶⁶تَد اوہ گئے تے پہرے والیاں دے نال اوہناں پتّھر اُتّے مُہر لائی تے قبر دا پَکّ کِیتا۔