Read Western Panjabi متّی 5 Bible Online

متّی 5 - Western Panjabi bible

متّی 5

¹تے بِھیڑ نُوں ویکھ کے اوہ پہاڑ اُتّے چڑھ گیا تے جد بَہہ گیا اوہدے شاگِرد اوہدے کول آئے۔

²تے اوہ اپنا مُنھ کھول کے اوہناں نُوں ایہہ آکھ کے سکھان لگّا۔

³دھنّ نیں اوہ جیہڑے دِل دے غرِیب نیں کیوں جو اسمان دی بادشاہی اوہناں دی اے۔

⁴دھنّ نیں اوہ جیہڑے غمگِین نیں کیوں جو اوہناں نُوں تسلّا دِتّی جائے گی۔

⁵دھنّ نیں اوہ جیہڑے حلِیم نیں کیوں جو اوہ زمین دے وارث ہون گے۔

⁶دھنّ نیں اوہ جیہڑے راستبازی دے بُھکھے تے تریہائے نیں کیوں جو اوہ رجائے جان گئے۔

⁷دھنّ نیں اوہ جیہڑے رحمدِل نیں کیوں جو اوہناں اُتّے رَحم کِیتا جائے گا۔

⁸دھنّ نیں اوہ جیہڑے دِل دے صاف نیں کیوں جو اوہ خُدا نُوں ویکھن گے۔

⁹دھنّ نیں اوہ جیہڑے صُلح کران والے نیں کیوں جو اوہ خُدا دے پُتر اکھوان گے۔

¹⁰دھنّ نیں اوہ جیہڑے راستبازی دی خاطر ستائے گئے نیں کیوں جو اسمان دی بادشاہی اوہناں دی اے۔

¹¹دھنّ ہو تُسی جد میری خاطر تُہانوں ملامت کرن گے تے ستان گے تے جُھوٹھ مُوٹھ ہر طرح دِیاں بُریائِیاں تُہاڈے اُتّے بکن گے۔

¹²خُوش ہو تے چھالاں مارو کیوں جو اسمان وِچ تُہاڈا بدلہ بڑا اے۔ ایس کر کے پئی اوہناں پیغمبراں نُوں جیہڑے تُہاڈے توں اگّے سن ایسے طرح ستایا سی۔

¹³تُسی زمین دا لُون اوہ پر جے لُون بے سوادا ہو جائے تے اوہ کیہڑی شے نال سلُونا کِیتا جائے گا؟ اوہ فیر کِسے کمّ دا نا رہیا بِناں ایس دے پئی باہر سُٹّیا جائے تے لوکاں دے پیراں ہیٹھاں لتاڑیا جائے۔

¹⁴تُسی دُنیا دا چانن اوہ۔ جیہڑا نگّر پہاڑ اُتّے وَسدا اے سو چُھپ نئیں سکدا۔

¹⁵تے نا دِیوا بال کے لوک اوہنوں ٹوپے ہیٹھ رکھ دیندے نیں۔ پر دیوڑی اُتّے رکھدے نیں۔ تے اوہ سبھناں نُوں جیہڑے گھر وِچ نیں چانن دیندا اے۔

¹⁶ایسے طرح تُہاڈا چانن بندیاں دے سامھنے چمکے۔ تاں جو اوہ تُہاڈے بھلے کمّاں نُوں ویکھن تے تُہاڈے باپ دی جیہڑا اسمان وِچ اے وڈیائی کرن۔

¹⁷ایہہ خیال نا کرو پئی مَیں توریت نُوں یا پیغمبراں نُوں کھنڈن آیا۔ مَیں کھنڈن نئیں سگوں پُوریاں کرن نُوں آیا آں۔

¹⁸کیوں جو مَیں تُہانوں سَچ آکھنا آں پئی جِچر اسمان تے زمین ٹل نا جان توریت دا اِک نُقطہ یا اِک شوشہ کدی نا ٹلے گا جد تِیکر سبھ کُجھ پُورا نا ہوئے۔

¹⁹سو جو کوئی ایہناں چھوٹیاں توں چھوٹے حُکماں وِچوں اِک حُکم نُوں وی توڑے تے اوسے طرح لوکاں نُوں سِکھاوے۔ اسمان دی بادشاہی وِچ اوہ سبھناں توں نِکّا اکھوائے گا۔ پر جو کوئی عمل کرے تے نالے سکھالے اوہی اسمان دی بادشاہی وِچ وَڈا اکھوائے گا۔

²⁰مَیں تُہانوں دسنا آں پئی جے تُہاڈی راستبازی فقِیہاں تے فرِیسیاں دی راستبازی نالوں وَدّھ نا جائے گی تُسی اسمان دی بادشاہی وِچ کدی وی نا جاؤ گے۔

²¹تُسی سُنیا اے پئی اگلیاں نُوں آکھیا گیا سی پئی تُوں خُون نا کر تے جیہڑا خُون کرے گا۔ اوہ عدالت وِچ سزا دے لائق ہوئے گا۔

²²پر مَیں تُہانوں آکھنا آں پئی جیہڑا کوئی اپنے بھرا اُتّے غُصّہ کرے۔ عدالت وِچ سزا دے لائق ہوئے گا۔ تے جیہڑا اپنے بھرا نُوں آکھے گا مُورکھا اوہ صدر عدالت وِچ سزا دے لائق ہوئے گا۔ پر جیہڑا آکھے گا بیواقوفا۔ اَگ دے دوزخ دے لائق ہوئے گا۔

²³سو جے قُربان گاہ دے اُتّے قُربانی چڑھاؤندیاں تینُوں چیتا آ جاوے پئی تیرے بھرا دا تیرے اُتّے دعویٰ اے۔

²⁴تے اوتھے ای اپنی قُربانی قُربان گاہ دے سامھنے چھڈ کے ٹُر جا۔ پہلاں اپنے بھرا نال میل کر تے فیر آ کے اپنی قُربانی چڑھا۔

²⁵تُوں اپنے مُدّعی نال راہ وِچ ای چھیتی راضی ہو جا۔ کِتے ایویں نا ہوئے پئی مُدّعی تینُوں حاکم دے حوالے کرے تے حاکم تینُوں پیادے دے حوالے کرے تے تُوں قیدخانے وِچ سُٹّیا جاویں۔

²⁶مَیں تینُوں سَچ آکھنا آں پئی جِچر تُوں دمڑی دمڑی دے نا لئیں تُوں اوتھوں کِسے طرح نا چُھٹیں گا۔

²⁷تُسی سُنیا ایہہ پئی آکھیا گیا سی پئی تُوں زنا نا کر۔

²⁸پر مَیں تُہانوں آکھنا آں پئی جیہڑا کوئی بُری نِیّت نال کِسے عورت ولّ ویکھدا اے سو اوس اپنے مَنوں اوہدے نال زنا کر لیا اے۔

²⁹تے جے تیری سَجّی اَکھ تینُوں ٹھوکر کھوائے تے اوہنوں کڈھ کے پرھاں سُٹ دے کیوں جو تیرے لئی ایہو چَنگا اے پئی تیرے انگاں وِچوں اِک دا ناس ہوئے تے تیرا سارا بدن جہنّم وِچ سُٹّیا نا جاوے۔

³⁰تے جے تیرا سَجّا ہتّھ تینُوں ٹھوکر کھوائے تے اوہنوں وَڈّھ کے پرھاں سُٹ دے۔ کیوں جو تیرے لئی ایہو چَنگا اے پئی تیرے انگاں وِچوں اِک دا ناس ہوئے۔ تے تیرا سارا بدن جہنّم وِچ نا جاوے۔

³¹تے ایہہ آکھیا گیا سی پئی جو کوئی اپنی بُڈّھی نُوں چھڈ دے اوہ اوہنوں طلاق نامہ لِکھ دیوے۔

³²پر مَیں تُہانوں آکھنا آں پئی جیہڑا کوئی اپنی بُڈّھی نُوں زنا دے بِناں کِسے ہور سبّب نال چھڈ دیوے اوہ اوہدے کولوں زنا کراؤندا اے تے جیہڑا اوس چھڈی ہوئی نال ویاہ کرے اوہ زنا کر دا اے۔

³³فیر تُسی سُنیا ایہہ پئی وڈّیاں نُوں آکھیا گیا سی تُوں جُھوٹھی سَونہہ نا چُک۔ پر اپنیاں سَونہاں خُداوند دے لئی پُوریاں کر۔

³⁴پر مَیں تُہانوں آکھنا آں پئی کدی وی سَونہہ نا چُکنا۔ نا اسمان دی کیوں جو اوہ خُدا دا تخت اے۔

³⁵تے نا زمین دی کیوں جو اوہ اوہدے پیراں دی چَونکی اے تے نا یرُوشلِیم دی کیوں جو اوہ وڈّے بادشاہ دا شہر اے۔

³⁶نا اپنے سِر دی سَونہہ چُک کیوں جو تُوں اِک وال نُوں وی چِٹّا یا کالا نئیں کر سکدا۔

³⁷پر تُہاڈی گلّ ہاں دی ہاں تے ناں دی ناں ہوئے۔ تاں جو کُجھ ایہدے نالوں وَدّھ اے سو بُرے توں ہوندا اے۔

³⁸تُسی سُنیا اے پئی ایہہ آکھیا گیا اے اَکھ دے بدلے اَکھ تے دَند دے بدلے دَند۔

³⁹پر مَیں تُہانوں آکھنا آں پئی بُرے دا سامنا نا کرو سگوں جو کوئی تیری سَجّی گلھ اُتّے چپیڑ مارے دُوجی وی اوہدے ولّ کر دے۔

⁴⁰تے جیہڑا تیرے اُتّے عرضی پا کے تیرا کُرتا کھو لینا چاہے تُوں چوغہ وی اوہنوں لین دے۔

⁴¹تاں جو کوئی تینُوں اِک مِیل وگار لے جاوے اوہدے نال دو مِیل لگا جا۔

⁴²تے جیہڑا تَیتھوں منگے اوہنوں دے تے جیہڑا تَیتھوں اُدھار لینا چاہے اوہدے توں مُنھ نا موڑ۔

⁴³تُسی سُنیا اے پئی آکھیا گیا سی پئی تُوں اپنے گوانڈھی نُوں پیار کر تے اپنے دُشمن نال وَیر رکھ۔

⁴⁴پر مَیں تُہانوں آکھنا آں پئی دُشمناں نال پیار کرو تے جیہڑے تُہانوں دُکھ دین اوہناں دی خَیر منگو۔

⁴⁵تاں جو تُسی اپنے باپ دے جیہڑا اسمان وِچ اے پُتر بن جاؤ کیوں جو اوہ تے اپنے سُورج نُوں بُریاں تے بھلیاں اُتّے چڑھاندا اے۔ نالے نیکاں تے بداں اُتّے مینہ وساؤندا اے۔

⁴⁶کیوں جو جے تُسی اوہناں نُوں پیار کرو جیہڑے تُہانوں پیار کر دے نیں تے کِیہ اِنعام تُہانوں مِلنا اے؟ محصُولئے وی ایہو نئیں کر دے؟

⁴⁷تے جے تُسی اپنے بھراواں نُوں ای سلام کرو تے تُسی کِیہ وَدّھ کِیتا اے؟ غیر قوم وی ایہو نئیں کر دے۔

⁴⁸سو تُسی کامِل ہوؤو جیویں تُہاڈا اسمانی باپ کامِل اے۔