Read Western Panjabi متّی 6 Bible Online

متّی 6 - Western Panjabi bible

متّی 6

¹خبردار ہو پئی تُسی اپنی نیکی نُوں لوکاں دے سامھنے وکھان لئی نا کرو۔ نئیں تے تُہاڈے باپ کولوں جیہڑا اسمان اُتّے اے تُہانوں کوئی اِنعام نئیں مِلے گا۔

²سو جد تُوں خَیرات کریں اپنے اگّے تُرہی نا وجا جیویں مکّار عبادت خانیاں تے بزاراں وِچ ایس کر کے کر دے نیں پئی لوک اوہناں دی وڈیائی کرن۔ مَیں تُہانوں سَچ آکھنا آں پئی اوہناں اپنا اِنعام پالیا۔

³پر جد تُوں خَیرات کرنا ایں تے تیرے کھبّے ہتّھ نُوں خبر نا ہوئے پئی تیرا سَجّا ہتّھ کِیہ کر دا اے۔

⁴تاں جو تیری خَیرات پڑدے وِچ ہوئے تے تیرا باپ جیہڑا پڑدے وِچ ویکھ لَیندا اے تینُوں بدلہ دیوے گا۔

⁵تے جد تُسی دُعا منگو تے مکّاراں وانگُوں نا ہوؤ کیوں جو اوہ عبادت خانیاں وِچ تے چَونکاں دیاں موڑاں اُتّے کھلو کے دُعا منگنی پسند کر دے نیں۔ پئی لوک اوہناں نُوں ویکھن۔ مَیں تُہانوں سَچ آکھنا آں پئی اوہناں اپنا اِنعام پالیا۔

⁶پر تُوں جد دُعا منگیں تَد اپنی کوٹھڑی وِچ جا تے بُوہا مار کے اپنے باپ توں جیہڑا پڑدے وِچ اے دُعا منگ تے تیرا باپ جیہڑا پڑدے وِچ ویکھ لَیندا اے تینُوں بدلہ دے گا۔

⁷دُعا منگدیاں ہورناں قوماں وانگُوں بَک بَک نا کرو کیوں جو اوہ سمجھدے نیں پئی ساڈے بوہتا بولن نال ساڈی سُنی جائے گی۔

⁸سو تُسی اوہناں وانگُوں نا ہوؤ کیوں جو تُہاڈا باپ تُہاڈے منگن توں پہلاں ای جان دا اے پئی تُہانوں کیہڑیاں کیہڑیاں شیواں دی لوڑ اے۔

⁹سو تُسی ایس طرح دُعا منگو۔ اے ساڈے باپ جو اسماناں اُتّے ایں۔ تیرا ناں پاک مَنّیا جائے۔

¹⁰تیرا راج آوے۔ تیری مرضی جیویں اسماناں اُتّے پُوری ہوندی اے زمین اُتّے وی ہوئے۔

¹¹ساڈی روز دی روٹی اَج سانُوں دے۔

¹²تے ساڈیاں قصوراں نُوں بخش دے جیویں اساں اپنے قصورواراں نُوں بخش دِتّا اے۔

¹³تے سانُوں ازمایش وِچ نا لیا۔ سگوں بُریائی توں بچا [کیوں جو بادشاہی تے قُدرت تے جلال ہمیشہ تِیکر تیرے ای نیں۔ آمِین۔]

¹⁴کیوں جو جے تُسی لوکاں نُوں اوہناں دِیاں تقصِیراں بخشو گے تے تُہاڈا اسمانی باپ تُہانوں وی بخشے گا۔

¹⁵پر جے تُسی لوکاں نُوں اوہناں دِیاں تقصِیراں نا بخشو گے۔ تے تُہاڈا باپ وی تُہاڈیاں تقصِیراں نا بخشے گا۔

¹⁶تے جد تُسی روزہ رکھو مکّاراں وانگُوں اپنا مُنھ اُداس نا بناؤ کیوں جو اوہ ایس لئی اپنا مُنھ وگاڑ دے نیں پئی لوکاں نُوں روزہ رکھّے ہوئے معلُوم ہون۔ مَیں تُہانوں سَچ آکھنا آں پئی اوہناں اپنا اِنعام پالیا۔

¹⁷پر تُوں جدوں روزہ رکھّیں اپنے سِر نُوں تیل مَل تے مُنھ دھو۔

¹⁸پئی تُوں بندیاں نُوں نئیں پر اپنے باپ نُوں جیہڑا پڑدے وِچ اے روزہ رکھیا ہویا معلُوم ہوئیں تے تیرا باپ و جیہڑا پڑدے وِچ ویکھ لَیندا اے تینُوں بدلہ دیوے گا۔

¹⁹زمین اُتّے اپنے لئی خزانہ اکٹّھا نا کرو جِتّھے کِیڑا تے جنگال خراب کر دے تے جِتّھے چور وی سَنّھ مار دے تے چُرا لے جاندے نیں۔

²⁰پر اسمان اُتّے اپنے لئی خزانہ اکٹّھا کرو۔ جِتّھے نا کِیڑا نا جنگال خراب کر دا اے تے جِتّھے چور نا سَنّھ مار دے تے نا چُرا لے جاندے نیں۔

²¹کیوں جو جِتّھے تیرا خزانہ ایہہ اوتھے ای تیرا دِل وی ہوئے گا۔

²²بدن دا دِیوا اَکھ اے سو جیکر تیری اَکھ صاف ہوئے تے تیرا سارا بدن چاننا ہوئے گا۔

²³پر جیکر تیری اَکھ بُری ہوئے تے تیرا سارا بدن ہنیرا ہوئے گا۔ سو جے تیرا اندر دا چانن ہنیرا ہوئے تے کیڈا وَڈا ہنیرا ہویا؟

²⁴کوئی بندہ دو مالکاں دی سیوا نئیں کر سکدا ایس لئی پئی یا اِک نال وَیر رکھّے گا تے دُوجے نال پیار یا اِک نال مِلیا رہے گا تے دُوجے نُوں کُجھ نا سمجھے گا۔ تُسی خُدا تے دَولت دو آں دی سیوا نئیں کر سکدے۔

²⁵ایس کر کے مَیں تُہانوں آکھنا آں پئی اپنی جان دا فِکر نا کرو پئی اسی کِیہ کھاواں گے یا کِیہ پِیاں گے تے نا اپنے بدن دا پئی کِیہ پاواں گے؟ جان خُوراک نالوں تے بدن کپڑیاں نالوں وَدّھ نئیں ایہہ؟

²⁶وَا دیاں پنچھیاں ولّ ویکھو پئی اوہ نا بِیجدے نا وَڈّھ دے تے نا کوٹھِیاں وِچ جمع کر دے نیں۔ تے وی تُہاڈا اسمانی باپ اوہناں نُوں پالدا اے۔ بھلا تُسی اوہناں نالوں قدر والے نئیں اوہ؟

²⁷تُہاڈے وِچوں اوہ کون اے جیہڑا فِکر کرن نال اپنا قد اِک ہتّھ وَدّھا سکدا اے؟

²⁸تے کپڑیاں دا کاہِنُوں فِکر کر دے اوہ بیابان دیاں پُھلّاں توں مَت لوؤ پئی اوہ کِیہ کر وَدھدے نیں۔ اوہ نا محنت کر دے نا کَتّدے نیں۔

²⁹پر مَیں تُہانوں آکھنا آں پئی سُلیمان وی اپنی ساری شان وِچ ایہناں وِچوں اِک جیہا نئیں سی پاندا ہوندا۔

³⁰سو اَے تھوڑے اِیمان والیو جد خُدا بیابانی گھاہ نُوں ایس طرح پواندا اے جیہڑا اَج ای اے تے بھلکے بھٹّھی وِچ جھوکیا جاندا اے تُہانوں سگوں ضرُور نا پوائے گا؟

³¹سو تُسی فِکر کر کے ایہہ نا آکھو پئی اسی کِیہ کھایئے یاں کِیہ پِیئے یا کِیہ پائیے۔

³²کیوں جو ایہناں سارِیاں شیواں نُوں غیر قوماں لَبّھدیاں نیں۔ تے تُہاڈا اسمانی باپ جاندا اے پئی تُہانوں ایہناں سبھناں شیواں دی لوڑ اے۔

³³پر تُسی پہلاں اوہدی بادشاہی تے سچیائی نُوں لَبّھو۔ تَد ایہہ سارِیاں شیواں وی تُہانوں دِتّیاں جان گِیاں۔

³⁴سو کل دے لئی فِکر نا کرو کیوں جو کل اپنے لئی آپ فِکر کرے گا اَج دا دُکھ اَج لئی بہتیرا اے۔