Read Western Panjabi متّی 8 Bible Online

متّی 8 - Western Panjabi bible

متّی 8

¹تے جد اوہ اوس پہاڑوں اُتریا بتھیرے لوک اوہدے مگر ٹُر پئے۔

²تے ویکھو اِک کوڑھے اگّے ہو کے اوہنوں سجدہ کر کے آکھیا خُداوندا جے تُوں چاہیں تے مَینُوں پاک صاف کر سکنا ایں۔

³تے ہتّھ وَدّھا کے اوس اوہنوں چُھوئیا تے آکھیا مَیں چاہناں آں۔ تُوں پاک صاف ہو جا۔ تے اوسے ویلے اوہدا کوڑھ صاف ہوگیا۔

⁴تے یِسُوع اوہنوں آکھیا خبردار کِسے نُوں نا دسیں۔ پر جا کے اپنا آپ کاہِن نُوں وکھا۔ تے جیہڑی نذر مُوسیٰ نے ٹھیرائی اے۔ چڑھا۔ تاں جو اوہناں لئی گواہی ہوئے۔

⁵تے جد اوہ کَفرنحُوم وِچ اَپڑیا اِک صُوبیدار اوہدے کول آیا۔ تے اوہدی مِنّت کر کے آکھیا پئی۔

⁶اَے خُداوند میرا نوکر جھولے دا ماریا گھر وِچ پیا ڈاہڈا تڑپھدا اے۔

⁷تے اوس اوہنوں آکھیا مَیں آ کے اوہنوں چَنگا کراں گا۔

⁸تَد صُوبیدار جواب دِتّا۔ خُداوند مَیں ایس لائق کِتّھوں ہویا پئی تُوں میری چھت ہیٹھاں آویں؟ پر نِرا کلام کر تے میرا نوکر چَنگا ہو جائے گا۔

⁹کیوں جو مَیں وی نوکر ہاں۔ سپاہی میرے حُکم وِچ نیں۔ تے مَیں اِک نُوں آکھنا آں پئی جا تے اوہ جاندا اے۔ تے دُوجے نُوں آ۔ تے اوہ آؤندا اے۔ تے اپنے غلام نُوں پئی ایہہ کمّ کر۔ تے اوہ کر دا اے۔

¹⁰تے یِسُوع ایہہ سُن کے تعجُّب کِیتا۔ تے اوہناں نُوں جیہڑے مگر مگر آوندے سن آکھیا۔ مَیں تُہانوں سَچ آکھنا آں پئی اِسرائیل وِچ دی مَیں اینا اِیمان نئیں ویکھیا۔

¹¹تے مَیں تُہانوں آکھنا آں پئی بتھیرے چڑھدیوں تے لہندیوں آؤن گے تے ابرہام تے اِضحاق تے یعقُوب دے نال اسمان دی بادشاہی وِچ بَیٹھن گے۔

¹²پر بادشاہی دے فرزند باہر لے ہنیرے وِچ سُٹّے جان گے۔ اوتھے رونا تے کچیچیاں وٹنا ہوئے گا۔

¹³تے یِسُوع صُوبیدار نُوں آکھیا۔ جا تے جِہیا تُوں یقِین کِیتا اوہی تیرے لئی ہوئے۔ تے اوہ نوکر اوسے گھڑی چَنگا ہوگیا۔

¹⁴تے یِسُوع پطرس دے گھر وِچ آ کے اوہدی سَس نُوں تاپ نال پَیاں ہویاں ویکھیا۔

¹⁵تے اوہنے اوہدا ہتّھ چُھوئیا تے تاپ لیَہہ گئی۔ تے اوس اُٹھ کے اوہدی سیوا کِیتی۔

¹⁶تے جد شام پئی لوک بتھیریاں بد رُوح چمبڑیاں ہویاں نُوں اوہدے کول لے آئے۔ تے اوس اوہناں رُوحاں نُوں کلام ای نال باہر کڈھ دِتّا تے ساریاں بِیماراں نُوں چَنگا کِیتا۔

¹⁷تاں جو اوہ گلّ جیہڑی یسعیاہ بنی آکھی سی پُوری ہوئے۔ پئی اوس آپ ساڈیاں ماندگِیاں لے لئیاں۔ تے ساڈیاں روگاں نُوں چُک لیا۔

¹⁸تے جد یِسُوع اپنے چَوفیرے بڑی خلقت ویکھی تَد اوس پار چَلّن دا حُکم دِتّا۔

¹⁹تے اِک فقِیہ اگّے ہو کے اوہنوں آکھیا۔ اَے اُستاد جِتّھے کِتّھے تُوں جائیں مَیں تیرے مگر چلاں گا۔

²⁰تے یِسُوع اوہنوں آکھیا لُومبڑِیاں کول گھورنے تے وَا دیاں پنچھیاں کول آہلنے۔ پر اِبنِ آدم کول تھاں نئیں اے جِتّھے سِر دھرے۔

²¹تے شاگِرداں وِچوں اِک ہور نے اوہنوں آکھیا۔ خُداوندا اجازت دے مَیں پہلاں جا کے اپنے پئیو نُوں دفناواں۔

²²پر یِسُوع اوہنوں آکھیا میرے مگر ٹُر آ۔ تے مُردیاں نُوں اپنے مُردے دفناں دے۔

²³تے جد اوہ بیڑی اُتّے چڑھیا اوہدے شاگِرد اوہدے مگر آئے۔

²⁴تے ویکھو سمُندر وِچ ایڈی ہنیری آئی پئی بیڑی ٹَھلّاں وِچ لُکدی جاندی سی۔ پر اوہ آپ سُتّا پیا سی۔

²⁵تے اوہناں کول آ کے اوہنوں اُٹھایا تے آکھیا خُداوندا بچا۔ اسی مر چلّے آں۔

²⁶تے اوس اوہناں نُوں آکھیا اَے تھوڑے اِیمان والیو! تُسی ڈر دے کیوں ہو؟ تَد اوس اُٹھ کے وَا تے سمُندر نُوں جِھڑکیا تے بڑا امن ہوگیا۔

²⁷تے اوہ لوک تعجُّب کر کے آکھن لگّے پئی ایہہ کِس طرح دا بندہ اے پئی وَا تے سمُندر وی اوہدی مَن دے نیں۔

²⁸تے جد پار جا کے اوہ گدرینِیاں دے دیس وِچ اَپڑیا اوہنوں دو بندے جِنہاں وِچ بدرُوحاں سن۔ قبراں وِچوں نِکل کے آ مِلے تے اوہ اَیڈے ڈاہڈے سن پئی کوئی اوس راہوں لنگھ نئیں سی سکدا۔

²⁹تے ویکھو اوہناں چِیک مار کے آکھیا۔ اَے خُدا دے پُتر تیرا ساڈے نال کِیہ واسطہ؟ تُوں ویلے توں پہلاں ای سانُوں دُکھ دین نُوں ایتھے آگیا ایں؟

³⁰تے اوہناں توں دُراڈے بتھیرے سُؤراں دا اِجّڑ چُگدا سی۔

³¹سو بدرُوحاں ایہہ آکھ کے اوہدی مِنّت کِیتی جے تُوں سانُوں کڈھناں ایں تے سانُوں اوہناں سُؤراں دے اِجّڑ وِچ گھل دے۔

³²تے اوس اوہناں نُوں آکھیا جاؤ۔ تے اوہ نِکل کے سُؤراں وِچ جاوڑیاں۔ تے ویکھو سارا اِجّڑ ڈھائے اُتّوں سمُندر وِچ سِر توڑ بھجیا تے پانی وِچ ڈُب مریا۔

³³تَد چران والے نَسّ گئے تے نگّر وِچ جا کے سارا حال دسیا۔ تے نالے بدرُوحاں والیاں دا حال وی۔

³⁴تے ویکھو سارا شہر یِسُوع نُوں اگّوں والی مِلن نُوں نِکلیا تے اوہنوں ویکھ کے اوہدی مِنّت کِیتی پئی ساڈیاں حداں توں باہر ٹُرجا۔