Read Western Panjabi مرقس 1 Bible Online

مرقس 1 - Western Panjabi bible

مرقس 1

¹خُدا دے پُتر یِسُوع مسِیح دی اِنجِیل دا مُڈھ۔

²جیہا یسعیاہ نبی دی کتاب وِچ لِکھیا اے۔ پئی ویکھ مَیں اپنے رسُول نُوں تیرے اگّے گھلّنا آں۔ اوہ تیرا راہ بنا دے گا۔

³بیابان وِچ اِک ہوکا دین والے دی اواز پئی خُداوند دی راہ نُوں تیار کرو۔ تے اوہدے رستیاں نُوں سِدّھیاں کرو۔

⁴یُوحنّا آیا۔ جیہڑا بیابان وِچ بپتِسمہ دیندا تے گُناہاں دی مُعافی دے لئی تَوبہ دے بپتِسمہ دی منادی کر دا سی۔

⁵تے یہُودیہ دا سارا دیس تے یرُوشلِیم دے سارے رہن والے اوہدے کول لگے آوندے سن۔ تے اوہناں اپنے گُناہاں نُوں مَن کے یَردن ندی وِچ اوہدے ہتھّوں بپتِسمہ لیا۔

⁶تے یُوحنّا اُوٹھ دے والاں دی پوشاک پاندا سی تے چَمّ دی پیٹی اوہدے لکّ دوالے سی۔ تے بیابان دا شہد کھاندا سی۔

⁷تے اوہ منادی کر دا سی۔ پئی میرے پِچّھے اِک مَیتھوں زوراور آؤندا اے۔ تے مَیں نِیؤں کے اوہدی جُتّی دی وَدّھری کھولن دے لائق نئیں۔

⁸مَیں تُہانوں پانی نال بپتِسمہ دِتّا اے۔ پر اوہ تُہانوں پاک رُوح نال بپتِسمہ دیوے گا۔

⁹تے اونہی دِنیں ایویں ہویا پئی یِسُوع گلِیل دے ناصرۃ توں آیا تے یَردن وِچ یُوحنّا دے ہتھّوں بپتِسمہ لیا۔

¹⁰تے پانیوں نِکلدیاں سار اوس اسماناں نُوں کُھلدیاں تے رُوح نُوں کبُوتر وانگُوں اپنے اُتّے اُتر دیاں ویکھیا۔

¹¹تے اسمانوں اِک اواز آئی۔ پئی تُوں میرا پیارا پُتر ایں۔ تَیتھوں مَیں راضی آں۔

¹²تے رُوح نے اونویں بیابان ولّ اوہنوں گھلّیا۔

¹³تے بیابان وِچ چالی دِن شیطان اوہنوں ازماؤندا رہیا۔ تے اوہ بیابانی جنَوراں دے نال رہندا سی تے فرِشتے اوہدی سیوا کر دے سن۔

¹⁴تے یُوحنّا دے پھڑے جان دے پِچّھوں یِسُوع خُدا دی اِنجِیل دی منادی کر دا تے ایہہ آکھدا گلِیل وِچ آیا۔

¹⁵پئی ویلا آگیا اے تے خُدا دی بادشاہی نیڑے آگئی اے۔ تَوبہ کرو۔ تے اِنجِیل اُتّے اِیمان لیاؤ۔

¹⁶تے گلِیل دے سمُندر دے کنڈھے اُتّے پِھردیاں اوس شمعُون دے بھرا اندریاس نُوں سمُندر وِچ جال پاؤندیاں ویکھیا۔ کیوں جو اوہ مچھّیاں دے شِکاری سن۔

¹⁷تے یِسُوع نے اوہناں نُوں آکھیا۔ میرے مگر ٹُرے آؤ تے مَیں تُہانوں بندیاں دے پھڑن والے بناواں گا۔

¹⁸تے اوہ جھٹ جالاں نُوں چھڈ کے اوہدے مگر ٹُر پئے۔

¹⁹تے تھوڑی دُراڈے اگّے وَدّھ کے اوس زبدی دے پُتر یعقُوب تے اوہدے بھرا یُوحنّا نُوں ویکھیا۔ پئی اوہ بیڑی وِچ جالاں نُوں ٹھیک پئے کر دے سن۔

²⁰اونویں اوہناں نُوں سدّیا تے اوہ اپنے پئیو زبدی نُوں بیڑی وِچ کامیاں دے نال چھڈ کے اوہدے مگر ٹُر پئے۔

²¹تے اوہ کَفرنحُوم اَپڑے۔ تے اوہ اوسے ویلے عبادت خانے وِچ جا کے تعلِیم دین لگّا۔

²²تے اوہ اوہدی تعلِیم توں حَیران ہوئے کیوں جو اوہ اوہناں نُوں فقِیہاں وانگُوں نئیں پر اختیار والے وانگُوں تعلِیم دیندا سی۔

²³تے اوسے ویلے اوہناں دے عبادت خانے وِچ اِک بندہ سی۔ جِہنُوں پلِیت رُوح چمبڑی ہوئی سی۔ تے اوس اُچّی اواز نال آکھیا۔ پئی۔

²⁴اَے یِسُوع ناصری۔ تیرا ساڈے نال کِیہ لاگا اے؟ تُوں ساڈا ناس کرن آیا ایں۔ مَیں تینُوں جاننا آں۔ پئی تُوں کون ایں۔ خُدا دا قُدُّوس۔

²⁵تے یِسُوع اوہنوں جِھڑک کے آکھیا۔ چُپ رہو تے ایہدے وِچوں نِکل جا۔

²⁶تَد پلِیت رُوح اوہنوں مروڑ کے تے چِیکاں مار دی اوہدے وِچوں نِکل گئی۔

²⁷تے سارے لوک اَیڈے حَیران ہوئے پئی آپو وِچ چَرچا کرن لگّے پئی ایہہ کِیہ اے؟ اِک نَوِیں تعلِیم اے! پئی اوہ پلِیت رُوحاں نُوں وی اختیار نال حُکم کر دا اے۔ تے اوہ اوہنوں مَن لَیندیاں نیں۔

²⁸اونویں ای گلِیل دے سارے علاقے وِچ اوہدی دُھم سبھنیں تھائِیں پَے گئی۔

²⁹تے اوہ اوسے ویلے عبادت خانیوں باہر جا کے یعقُوب تے یُوحنّا نال شمعُون تے اندریاس دے گھر آئے۔

³⁰تے شمعُون دی سَس تاپ نال پئی ہوئی سی۔ تے اوہناں نیں جھٹ اوہنوں اوہدی خبر دِتّی۔

³¹تے اوس کول آ کے اوہنوں ہتھّوں پھڑ کے اُٹھا لیا تے اوہدی تاپ لیَہہ گئی۔ تے اوس اوہناں دی سیوا کِیتی۔

³²شام دے ویلے جد سُورج ڈُب گیا۔ ساریاں بِیماراں نُوں تے جِنہاں نُوں بد رُوحاں دا سایہ سی اوہدے کول لیائے۔

³³تے سارا شہر بُوہے اُتّے اکٹّھا ہویا سی۔

³⁴تے اوس بتھیریاں نُوں جیہڑے وَکھو وَکھ بیماریاں وِچ پئے سن ولّ کِیتا۔ تے بتھیریاں بد رُوحاں کڈھ دِیتّاں۔ تے بد رُوحاں نُوں بولن نا دِتّا۔ کیوں جو اوہناں اوہنوں پچھان لیا سی۔

³⁵تے اوہ مُنھ ہنیرے کُجھ رات رہندیاں اُٹھیا۔ تے باہر نِکل کے اِک اُجاڑ تھاں وِچ گیا۔ تے اوتھے دُعا کِیتی۔

³⁶تے شمعُون تے اوہدے ساتھی اوہدے پِچّھے گئے۔

³⁷جد اوہناں اوہنوں لَبّھ لیا۔ تے اوہنوں آکھیا پئی تینُوں سبھے بھالدے نیں۔

³⁸تے اوس اوہناں نُوں آکھیا۔ آؤ ہور کِتے نیڑے شہراں وِچ چلّئے پئی مَیں اوتھے وی منادی کراں۔ کیوں جو مَیں ایسے لئی نِکلیا آں۔

³⁹تے اوہ سارے گلِیل وِچ اوہناں دے عبادت خانیاں وِچ منادی کر دا تے بدرُوحاں نُوں کڈھدا گیا۔

⁴⁰تے اِک کوڑھا اوہدے کول آیا۔ تے اوہدی مِنّت کر کے اوہدے اگّے گوڈے نواکے آکھیا۔ جے تُوں چاہیں تے مَینُوں پاک صاف کر سکدا ایں۔

⁴¹تے اوس ترس کھا کے اپنا ہتّھ وَدھایا۔ تے اوہنوں چُھوئیا۔ تے آکھیا۔ مَیں چاہناں آں تُوں پاک صاف ہو جا۔

⁴²تے اونویں اوہدا کوڑھ جاندا رہیا تے اوہ پاک صاف ہوگیا۔

⁴³تَد اوس اوہنوں تاکِید کر کے اوسے ویلے ٹور دِتّا۔

⁴⁴تے اوہنوں آکھیا۔ ویکھ! تُوں کِسے نُوں کُجھ نا دسیں۔ پر جا تے اپنا آپ کاہِن نُوں وکھا تے اوہ چڑھاوا جِہدا مُوسیٰ نے حُکم کِیتا اپنے پاک ہون دی بابت چاڑھ۔ تاں جو اوہناں لئی گواہی ہوئے۔

⁴⁵پر باہر جا کے اوس بُہت بولن تے ایس گلّ نُوں ایڈا مشہُور کرنا شُروع کِیتا۔ پئی یِسُوع فیر شہر وِچ کُھلّم کُھلا وڑ نا سکیا۔ پر باہر اُجاڑ تھانواں وِچ رہیا۔ تے لوک چار چَوفیریوں اوہدے کول آوندے ہوندے سن۔