Read Western Panjabi مرقس 12 Bible Online

مرقس 12 - Western Panjabi bible

مرقس 12

¹فیر اوہ اوہناں نُوں تمثِیلاں دے کے آکھن لگّا پئی اِک بندے انگور دا باغ لایا۔ تے اوہدے دوالے واڑ کِیتی تے کھڈا کڈھیا۔ تے بُرج بنایا۔ تے اوہنوں مالِیاں نُوں ٹھیکے اُتّے دے کے پردیس ٹُر گیا۔

²تے رُت سر اوس اِک نوکر مالِیاں کول گھلّیا۔ پئی مالِیاں کولوں باغ دے پَھل وِچوں کُجھ لیاوے۔

³تے اوہناں اوہنوں پَھڑکے کُٹّیا تے سَکھنے ہتّھ موڑ دِتّا۔

⁴تے اوس دُوجی واری اِک ہور نوکر نُوں اوہناں کول گھلّیا۔ اوہناں اوہدا سِر پاڑیا۔ تے اوہدی پَتّ لاہ دِتّی۔

⁵تے اوس اِک ہور نُوں گھلّیا۔ تے اوہناں اوہنوں مار سُٹّیا۔ تے ہور بتھیریاں نُوں گھلّیا اوہناں کئیاں نُوں کُٹّیا تے کئیاں نُوں مار سُٹّیا۔

⁶ہُن اوہدے کول اِک سی۔ اوہدا پیارا پُتر۔ اوڑک اوس اوہنوں وی اوہناں کول ایہہ آکھ کے گھلّیا۔ پئی اوہ میرے پُتر دی تے عِزّت کرن گے۔

⁷پر اوہناں مالِیاں آپو وِچ آکھیا۔ وارث ایہو ای اے۔ آؤ اسی اوہنوں مار سُٹّیئے۔ تے وِرثہ ساڈا ہو جائے گا۔

⁸تے اوہناں اوہنوں پَھڑکے مار دِتّا۔ تے انگور دے باغوں کڈھ کے اوہنوں باہر سُٹّیا۔

⁹ہُن باغ دا مالک کِیہ کرے گا؟ اوہ آوے گا۔ تے اوہناں مالِیاں نُوں جانوں مار کے انگور دا باغ ہور ناں نُوں دے دے گا۔

¹⁰تُساں ایہہ نوِشتہ وی نئیں پڑھیا۔ پئی جِس پتّھر نُوں راجاں نیں ناپسند کِیتا۔ اوہو ای گُٹّھ دا سِرا بنیا؟

¹¹ایہہ خُداوند دے ولّوں ہویا۔ تے ساڈی نظر وِچ اچرج اے۔

¹²تے اوہ اوہدے پھڑن دا موقعہ لبّھدے سن۔ پر لوکاں کولوں ڈرے۔ کیوں جو اوہناں جان لیا۔ پئی اوس ایہہ تمثِیل ساڈے اُتّے آکھی سی۔ تے اوہنوں چھڈ کے ٹُر گئے۔

¹³تے اوہناں فرِیسیاں تے ہیرودیاں وِچوں کئیاں نُوں اوہدے کول گھلّیا۔ پئی اوہنوں گلّاں دی پھاہی وِچ پَھسان۔

¹⁴تے اوہناں اوہدے کول آ کے آکھیا۔ پئی اَے اُستاد۔ اسی جاننے آں پئی تُوں سَچّا ایں۔ تے تینُوں کِسے دی پرواہ نئیں۔ کیوں جو تُوں بندیاں دا لحاظ نئیں کر دا۔ پر تُوں سچیائی نال خُدا دا راہ دسنا ایں۔

¹⁵قَیصر نُوں جزیہ دینا چاہیدا اے یا نئیں؟ اسی دئیے یا نا دئیے؟ پر اوس اوہناں دا مکر جان کے اوہناں نُوں آکھیا۔ مَینُوں کیوں ازماؤندے اوہ؟ دینار میرے کول لیاؤ۔ پئی مَیں ویکھاں۔

¹⁶سو اوہناں لیاندا تے اوس اوہناں نُوں آکھیا۔ ایہہ مُورت تے حرف کِہدے نیں؟ اوہناں آکھیا۔ قَیصر دے۔

¹⁷تَد یِسُوع اوہناں نُوں آکھیا جیہڑیاں شیواں قَیصر دِیاں نیں۔ سو قَیصر نُوں دیو۔ تے جیہڑیاں خُدا دِیاں نیں خُدا نُوں دیو تے اوہ اوہدے توں بُہت حَیران ہوئے۔

¹⁸تے صدوقی جیہڑے آکھدے نیں پئی قیامت نئیں ہونی۔ اوہدے کول آئے۔ تے ایہہ سوال کِیتا۔

¹⁹پئی اَے اُستاد۔ ساڈے لئی مُوسیٰ لِکھیا اے۔ پئی جے کِسے دا بھرا مر جائے۔ تے اوہدی بیوی رہ جائے۔ تے اولاد نا ہوئے۔ تے اوہدا بھرا اوہدی بیوی نُوں کر لَوے۔ تے اپنے بھرا لئی اولاد پَیدا کرے۔

²⁰سَتّ بھرا سن۔ تے پہلے بیوی کِیتی۔ تے بے اولاد مر گیا۔

²¹تے دُوجے اوہنوں کِیتا۔ تے بے اولاد مر گیا۔ تے ایسے طرح ترِیجا وی۔

²²تے سَتّے بے اولادے مر گئے۔ ساریاں دے پِچّھوں اوہ زنانی وی مر گئی۔

²³قیامت نُوں اوہ اوہناں وِچوں کِہدی بیوی ہوئے گی؟ کیوں جو اوہ ستّاں دے گھر وَسّی سی۔

²⁴یِسُوع اوہناں نُوں آکھیا۔ تُسی ایس کر کے بھُلیکھے وِچ نئیں پئے ہو! پئی نا کِتاباں نُوں تے نا خُدا دی قُدرت نُوں جان دے ہو؟

²⁵پئی جد اوہ مُردیاں وِچوں اُٹھن گے نا ویاہ کرن گے نا ویاہے جان گے۔ سگوں اسمان دے فرِشتیاں وانگُوں ہون گے۔

²⁶پر مُردیاں دی بابت پئی اوہ جی اُٹھدے نیں تُساں مُوسیٰ دی کتاب وِچ جھاڑی دی گلّ وِچ پڑھیا نئیں پئی خُدا نے اوہنوں کِیویں آکھیا پئی مَیں ابرہام دا خُدا تے اِضحاق دا خُدا تے یعقُوب دا خُدا آں۔

²⁷اوہ مُردیاں دا خُدا نئیں سگوں جِیوندیاں دا خُدا اے۔ تُسی بڑی بُھل وِچ پئے ہوئے اوہ۔

²⁸تَد فقِیہاں وِچوں اِک اوہدے کول آیا۔ تے جد اوہناں دی بحث سُنی۔ تے سمجھیا۔ پئی اوس اوہناں نُوں خُوب جواب دِتّا تے اوہدے توں پُچھیا۔ پئی ساریاں حُکماں وِچوں پہلا کیہڑا اے۔

²⁹یِسُوع اوہنوں جواب دِتّا پہلا ایہہ اے۔ پئی سُن اِسرائیل۔ خُداوند ساڈا خُدا اِک ای خُداوند اے۔

³⁰تے تُوں خُداوند اپنے خُدا نُوں اپنے سارے دِل نال تے اپنی ساری جان نال تے اپنی ساری عقل نال تے اپنے سارے زور نال پیار کر۔

³¹دُوجا ایہہ اے۔ تُوں اپنے گوانڈھی نُوں اپنے جِہیا پیار کر۔ ایہناں نالوں وَڈا کوئی حُکم نئیں اے۔

³²تَد اوس فقِیہ اوہنوں آکھیا۔ ٹھیک اَے اُستاد۔ تُوں سَچ آکھیا۔ پئی اوہ اِک ای اے۔ تے اوہدے باہجوں ہور کوئی نئیں اے۔

³³تے سارے دِل نال تے ساری سمجھ نال تے سارے زور نال اوہنوں پیار کرنا تے گوانڈھی نُوں اپنے جیہا پیار کرنا سارِیاں قُربانِیاں جیہڑیاں اَگ اُتّے ساڑِیاں جاندِیاں نیں تے چڑھاویاں نالوں وڈّی گلّ اے۔

³⁴تے جدوں یِسُوع ویکھیا پئی اوس عقل نال جواب دِتّا تے اوس آکھیا تُوں خُدا دی بادشاہی توں دُراڈے نئیں ایں تے ایدوں اگّوں کِسے دا حَوصلہ نا پیا پئی اوہدے توں سوال پُچھے۔

³⁵تے یِسُوع ہیکل وِچ تعلِیم دیندیاں آکھیا۔ پئی فقِیہ کِیویں آکھدے نیں پئی مسِیح داؤد دا پُتر اے؟

³⁶داؤد پاک رُوح دی راہِیں آکھیا۔ پئی خُداوند نیں میرے خُداوند نُوں آکھیا پئی تُوں میرے سَجّے پاسے بَہو۔ جد تِیکر مَیں تیرے وَیرِیاں نُوں تیرے پَیر رکھن دی چَوکی نا کراں۔

³⁷داؤد تے آپ اوہنوں خُداوند آکھدا اے۔ فیر اوہ اوہدا پُتر کِتّھوں ہویا؟ تے عام خاص خُوشی نال اوہدی سُندے سن۔

³⁸تے اوس اپنی تعلِیم وِچ آکھیا پئی فقِیہاں توں ہُشیار رہو۔ جیہڑے لمّے کپڑے پا کے ٹُرنا پِھرنا تے بازاراں وِچ سلام لینا پسند کر دے نیں۔

³⁹تے عبادت خانیاں وِچ اگلیاں کُرسِیاں تے ضیافت والے گھراں وِچ اُچّے تھاں چاہندے نیں۔

⁴⁰اوہ بیوہ عَورتاں دے گھراں نُوں نِگل جاندے نیں۔ تے وکھالن لئی لمبی چَوڑی نماز پڑھدے نیں۔ اوہناں نُوں بُہتی سزا مِلے گی۔

⁴¹تے اوہ ہیکل دے خزانے دے سامھنے بَہہ کے ویکھدا سی پئی لوک خزانے وِچ کِیویں پَیسے پاندے نیں تے بتھیرے بختاوراں بتھیرا کُجھ پایا۔

⁴²تے اِک غرِیب بیوہ نے آ کے دو دَمڑِیاں پائیاں جِنہاں دا اِک دھیلا ہوندا اے۔

⁴³تے اوس اپنے شاگِرداں نُوں کول سَدّ کے آکھیا۔ مَیں تُہانوں سَچ آکھنا آں۔ پئی ایس غرِیب بیوہ اوہناں سبھناں نالوں جیہڑے خزانے وِچ پاندے نیں بُہتا پا دِتّا۔

⁴⁴کیوں جو سبھناں اپنی بچت وِچوں پایا۔ پر اوس اپنی تُھڑ وِچوں جو کُجھ اوہدے کول سی۔ اپنی ساری پُونجی پا دِتّی۔