Read Western Panjabi مرقس 2 Bible Online

مرقس 2 - Western Panjabi bible

مرقس 2

¹تے کَیّاں دِناں پِچّھوں جد اوہ کَفرنحُوم وِچ فیر آیا۔ تے سُنیاں گیا سی پئی اوہ گھر وِچ اے۔

²تے اینے لوک اکٹّھے ہوئے پئی بُوہے دے اگّے وی تھاں نا رہیا۔ تے اوس اوہناں نُوں کلام سُنایا۔

³تے اوہ مفلُوج ہوئے نُوں چَوہاں بندیاں کولوں چُکوا کے اوہدے کول لیائے۔

⁴تے جد اوہ بِھیڑ دے سبّب کر کے اوہدے نیڑے نا آسکے۔ تَد اوہناں اوس چھت وِچ جِتّھے اوہ سی مگّھ کِیتا۔ تے جدوں اُدھیڑ چُکے تے اوس مَنجی نُوں جِہدے اُتّے مفلُوج پیا سی اُتار دِتّا۔

⁵تے یِسُوع اوہناں دا اِیمان ویکھ کے اوس مفلُوج نُوں آکھیا۔ بچّیا! تیرے گُناہ مُعاف کِیتے گئے۔

⁶پر کئی فقِیہ اوتھے بَیٹھے اپنے مَن وِچ وچار کر دے سن پئی۔

⁷ایہہ کیوں ایس طرح بولدا اے؟ کُفر بَکدا اے۔ اِک خُدا باہجوں کون گُناہ مُعاف کر سکدا اے؟

⁸تے اوسے ویلے یِسُوع اپنے رُوح نال معلُوم کر کے پئی اوہ اپنے مَناں وِچ ایویں وچار کر دے نیں۔ اوہناں نُوں آکھیا۔ تُسی کاہِنُوں اپنے دِل وِچ اجیہا وچار کر دے اوہ؟

⁹ایس مفلُوج نُوں کِیہ آکھنا سوکھا اے۔ ایہہ پئی تیرے گُناہ مُعاف ہوئے یاں ایہہ آکھنا۔ پئی اُٹھ تے اپنی مَنجی چُک تے ٹُر پھر؟

¹⁰پر ایس لئی پئی تُسی جانو۔ پئی اِبنِ آدم نُوں زمین اُتّے گُناہ مُعاف کرن دا اختیار اے۔ (اوہنے اوس مفلُوج نُوں آکھیا۔)

¹¹مَیں تینُوں آکھنا آں۔ اُٹھ اپنی مَنجی چُک کے اپنے گھر نُوں ٹُر جا۔

¹²تے اوہ اُٹھیا تے مَنجی چھیتی نال چُک کے اوہناں سبھناں دے سامھنے نِکل گیا۔ تَد سارے حَیران ہوگئے۔ تے خُدا دی وڈیائی کر کے آکھن لگّے پئی اساں ایس طرح دی گلّ کدی نئیں ویکھی۔

¹³تے اوہ فیر سمُندر دے کنڈھے اُتّے گیا تے ساری بِھیڑ اوہدے کول آئی۔ تے اوس اوہناں نُوں تعلِیم دِتّی۔

¹⁴تے جاندے ہوئے اوس حلفئی دے پُتر لاوی نُوں محصُول دی چَوکی اُتّے بَیٹھیاں ویکھیا۔ تے اوہنوں آکھیا پئی میرے پِچّھے ٹُر آ۔ سو اوہ اُٹھیا تے اوہدے پِچّھے ٹُر پیا۔

¹⁵تے ایویں ہویا پئی جدوں اوہدے گھر وِچ روٹی کھان بَیٹھا۔ تے بتھیرے محصُولئے تے گُنہگار یِسُوع تے اوہدے شاگِرداں نال بَہہ گئے۔ کیوں جو اوہ بتھیرے سن۔ تے اوہدے مگر ٹُر آئے سن۔

¹⁶تے جد فرِیسیاں دے فقِیہاں نیں اوہنوں محصُولِیاں تے گُنہگاراں نال کھاندیاں ویکھیا۔ تَد اوہدے چیلیاں نُوں آکھیا پئی اوہ محصُولِیاں تے گُنہگاراں دے نال کھاندا پَیندا اے۔

¹⁷تے یِسُوع سُن کے اوہناں نُوں آکھیا۔ پئی تگڑیاں نُوں حکِیم دی لوڑ نئیں پر روگِیاں نُوں لوڑ اے۔ مَیں نیکاں نُوں نئیں پر گُناہِیاں نُوں سَدّن آیا آں۔

¹⁸تے یُوحنّا دے شاگِرد تے فریسی روزہ رکھدے سن۔ تے اوہناں آ کے اوہنوں آکھیا پئی یُوحنّا دے شاگِرد تے فرِیسیاں دے شاگِرد کیوں روزہ رکھدے نیں۔ پر تیرے شاگِرد نئیں رکھدے؟

¹⁹تے یِسُوع اوہناں نُوں آکھیا۔ پئی جد تِیکر لاڑا جانجیاں دے نال اے۔ اوہ روزہ رکھ سکدے نیں؟

²⁰پر اوہ دِن آؤن گے جد لاڑا اوہناں توں اَڈ کِیتا جائے گا۔ تَد اوس دِن اوہ روزہ رکھن گے۔

²¹پرانے کپڑے نُوں کورے کپڑے دی ٹاکی کوئی نئیں لاندا۔ جے لاوے وی تے اوہ لائی ہوئی ٹاکی اوس توں کُجھ کھِچّ لَیندی اے یعنی نَوِیں پرانے توں تے لنگار وَدّھ جاندا اے۔

²²تے نَوِیں انگور دے رَس نُوں پرانیاں مشکاں وِچ کوئی نئیں بھردا۔ جے بھرے وی تے رَس مشکاں نُوں پاڑ دے گا۔ تے انگور دا رَس تے مشکاں دوہاں دا ناس ہو جاندا اے۔ پر نَوِیں انگور دے رَس نُوں نَوِیاں مشکاں وِچ بھر دے نیں۔

²³تے ایویں ہویا پئی اوہ سبت دے دِن پَیلِیاں وِچوں لنگھ دا پیا سی۔ تے اوہدے شاگِرد راہ وِچ سِٹّے توڑن لگّے۔

²⁴تے فرِیسیاں نیں اوہنوں آکھیا۔ ویکھ۔ ایہہ سبت دے دِن کیوں اوہ کمّ کر دے نیں جِہدا کرنا روا نئیں اے؟

²⁵تے اوس اوہناں نُوں آکھیا۔ تُساں کدی نئیں پڑھیا پئی جدوں داؤد نُوں لوڑ پئی۔ تے اوہنوں تے اوہدے سَنگیاں نُوں بُھکھ لگّی۔ تے اوس کِیہ کِیتا۔

²⁶پئی اوہ کِیویں سردار کاہِن اَبیاتر دے ویلے خُدا دے گھر وِچ گیا۔ تے چڑھاوے دِیاں روٹِیاں کھا لئیاں۔ جِنہاں دا کھانا کاہِناں دے بِناں ہور کِسے نُوں روا نئیں سی۔ تے اپنے سَنگیاں نُوں وی دِتّیاں؟

²⁷تے اوس اوہناں نُوں آکھیا۔ پئی سبت دا دِن اِنسان دے لئی بنیا اے۔ نا اِنسان سبت دے لئی۔

²⁸ایس لئی اِبنِ آدم سبت دے دِن دا وی مالک اے۔