Read Western Panjabi مرقس 7 Bible Online

مرقس 7 - Western Panjabi bible

مرقس 7

¹فیر فریسی تے کئی فقِیہ اوہدے کول جمع ہوئے۔ اوہ یرُوشلِیم توں آئے سن۔

²تے اوہناں اوہدے کئیاں شاگِرداں نُوں ویکھیا پئی اوہ مَیلے بِناں دھوتے ہتّھاں نال روٹی کھاندے نیں۔

³کیوں جو فریسی تے سارے یہُودی وڈّیاں دی رِیت نُوں مَن کے جد تِیکر ہتّھاں نُوں مَل مَل کے نا دھو لین۔ کھاندے نئیں۔

⁴تے بازاروں آ کے نئیں کھاندے جِنّاں چِر نہا نا لین۔ تے ہور بتھیریاں گلّاں نیں جیہڑیاں اوہناں مَنّن لئی قبول کِیتیاں نیں۔ جیہا کٹوریاں تے لوٹیاں تے پِتّل دے بھانڈیاں دا دھونا۔

⁵تے فرِیسیاں تے فقِیہاں اوہنوں پُچھیا۔ پئی تیرے شاگِرد وڈّیاں دی رِیت اُتّے کیوں نئیں ٹُر دے سگوں پلید ہتّھِیں روٹی کھاندے نیں۔

⁶اوس اوہناں نُوں آکھیا۔ یسعیاہ نے تُساں رِیاکاراں دی بابت خُوب نبُوّت کِیتی۔ جیہا لِکھیا اے پئی ایہہ لوک مُنھوں میری عِزّت کر دے نیں۔ پر اوہناں دے دِل مَیتھوں دُور نیں۔

⁷تے اوہ بے فائدہ میری عبادت کر دے نیں۔ اوہ بندیاں دے حُکماں دی تعلِیم دیندے نیں۔

⁸تُسی خُدا دے حُکم نُوں چھڈ کے بندیاں دی رِیت نُوں پھڑ لَیندے اوہ۔

⁹تے اوس اوہناں نُوں آکھیا۔ تُسی اپنی رِیت نُوں قیم رکھن واسطے خُدا دے حُکم دی چنگی طرح بے قدری کر دے اوہ۔

¹⁰کیوں جو مُوسیٰ نیں آکھیا۔ پئی اپنے پئیو تے اپنی ماں دی قدر کر۔ تے جیہڑا پئیو یا ماں نُوں مَندا بولے اوہ جانوں ماریا جائے۔

¹¹پر تُسی آکھدے ہو پئی جے کر بندہ پئیو یا ماں نُوں آکھے۔ پئی جیہڑا حق میرے کولوں تینُوں آسکدا سی سو قُربان یعنی چڑھاوا ہوگیا۔

¹²تُسی فیر اوہنوں اوہدے پئیو یا اوہدی ماں دے لئی کُجھ کرن نئیں دیندے اوہ۔

¹³ایسے طرح تُسی خُدا دے کلام نُوں اپنی رِیت نال جِہنُوں تُساں جاری کِیتا اے۔ جُھوٹھیاں کر دے اوہ۔ تے ہور بتھیرے ایہو جیہے کمّ تُسی کر دے اوہ۔

¹⁴تے اوس لوکاں نُوں فیر کول سَدّ کے آکھیا۔ تُسی سارے میری سُنو تے سمجھو۔

¹⁵اجیہی کوئی شے بندے دے باہر نئیں اے جیہڑی اوہدے اندر جا کے اوہنوں پلِیت کر سکے۔ پر جیہڑیاں شیواں اوہدے اندروں نِکلدیاں نیں سو ای بندے نُوں پلِیت کر دیاں نیں۔

¹⁶[جِہدے سُنن دے کن ہون سو سُنے۔]

¹⁷جد اوہ بِھیڑ دے کولوں گھر وِچ گیا۔ اوہدے شاگِرداں اوہنوں اوہ تمثِیل پُچھی۔

¹⁸تے اوس اوہناں نُوں آکھیا۔ تُسی وی اجیہے بے سمجھ ہو تُسی نئیں سمجھدے پئی جو کُجھ باہروں بندے دے اندر جاندا اے۔ اوہنوں پلِیت نئیں کر سکدا۔

¹⁹کیوں جو اوہ اوہدے مَن وِچ نئیں پُہنچدا۔ پر ڈِھڈ وِچ جاندا اے۔ تے رُوڑی اُتّے سُٹّیا جاندا اے؟ ایہہ آکھ کے اوس ساری خُوراک نُوں پاک ٹھیرایا۔

²⁰فیر اوس آکھیا۔ پئی جو بندے دے اندروں نِکلدا اے اوہو بندے نُوں پلِیت کر دا اے۔

²¹کیوں جو اندروں یعنی بندیاں دے مُنھوں ای بُرے خیال نِکلدے نیں۔ حرامکاریاں چوریاں۔ خُون۔

²²زناکارِیاں۔ لالچ۔ شرارتاں۔ فریب۔ مسَتی۔ بُری نظر۔ کُفر۔ شیخی۔ بے عقلی۔

²³ایہہ سارِیاں بُریاں شیواں اندروں نِکلدیاں تے بندے نُوں پلِیت کر دیاں نیں۔

²⁴تے اوتھوں اُٹھ کے صُور تے صَیدا دِیاں حداں وِچ گیا۔ تے اِک گھر وِچ جا کے چاہندا سی پئی کِسے نُوں خبر نا ہوئے۔ پر اوہ چُھپ نا سکیا۔

²⁵کیوں جو اِک زنانی جیہدی نِکّی دِھی نُوں اِک پلِیت رُوح چمبڑی ہوئی سی۔ اونویں اوہدی خبر سُن کے آئی۔ تے اوہدے پَیرِیں پئی۔

²⁶اوہ زنانی یُونانی تے جنم دی سُورُفِینیکی سی۔ اوس اوہدے اگّے عرض کِیتی پئی اوہ اوہدی دِھی وِچوں بدرُوح نُوں کڈھے۔

²⁷پر اوس اوہنوں آکھیا۔ پہلاں بچّیاں نُوں رَجّن دے کیوں جو بچّیاں دی روٹی لے کے کتُوریاں اگّے سُٹّنی نئیں چاہیدی۔

²⁸اوس اوہنوں آکھیا۔ آں خُداوند پر کتُورے وی تے میز دے ہیٹھوں بچّیاں دا رہیاکھیا کھاندے نیں۔

²⁹تَد اوس اوہنوں آکھیا ایس گلّ پِچّھے ٹُرجا۔ تیری دِھی وِچوں بدرُوح نِکل گئی اے۔

³⁰تے گھر جا کے اوس ویکھیا پئی کُڑی مَنجی اُتّے لمّی پئی اے۔ تے بدرُوح نِکل گئی اے۔

³¹تے فیر اوہ صُور دِیاں حداں توں نِکلیا تے صَیدا دے راہ دِکَپُلِس دِیاں حداں دے وِچوں دی ہو کے گلِیل دے سمُندر نُوں آیا۔

³²تے لوکاں اِک بولے نُوں جیہدی جِیبھ تھتھلاندی سی۔ اوہدے کول لیا کے اوہدی مِنّت کِیتی پئی اوہ اوہدے اُتّے ہتّھ رکھّے۔

³³تے اوہ اوہنوں بِھیڑ توں وکھرا لے گیا۔ تے اپنیاں اُنگلیاں اوہدے کنّاں وِچ دِتّیاں۔ تے تُھک کے اوہدی جِیبھ نُوں چُھوئیا۔

³⁴تے اسمان ولّ ویکھ کے ہَوکا بھریا۔ تے اوہنوں آکھیا۔ اِفّتّح یعنی کُھل جا۔

³⁵تے اوہدے کنّ کُھل گئے تے اوہدی جِیبھ دی گنڈھ کُھل گئی تے اوہ صاف بولن لگّا۔

³⁶تے اوس اوہناں نُوں تاکِید کِیتی پئی کِسے نُوں ناں دسنا۔ پر جِنّی اوس اوہناں نُوں تاکِید کِیتی اوناں ای سگوں اوہ اوس گلّ نُوں ہور وی بُہت مشہُور کر دے رہے۔

³⁷تے لوکاں بڑے حَیران ہو کے آکھیا۔ ایس سبھ کُجھ چَنگا کِیتا اے۔ پئی بولیاں نُوں سُنن دی تے گُونگیاں نُوں بولن دی طاقت دیندا اے۔