Read Western Panjabi لُوقا 11 Bible Online

لُوقا 11 - Western Panjabi bible

لُوقا 11

¹تے ایویں ہویاں پئی اوہ کِسے تھاں دُعا منگدا سی۔ جد منگ لئی تے اوہدے شاگِرداں وِچوں اِک نے اوہنوں آکھیا۔ اے خُداوندا سانُوں دُعا منگنی سِکھا جیویں یُوحنّا وی اپنے شاگِرداں نُوں سِکھا لیا۔

²اوس اوہناں نُوں آکھیا۔ جد تُسی دُعا منگو۔ تے آکھو۔ اے باپ تیرا ناں پاک مَنّیا جائے۔ تیری بادشاہی آوے۔

³ساڈی روز دی روٹی روز سانُوں دے۔

⁴تے ساڈیاں تقصِیراں نُوں بخش دے۔ کیوں جو اسی اپنے ہر قرضئی نُوں بخش دینے آں۔ تے سانُوں ازمایش وِچ نا لیا۔

⁵تے اوس اوہناں نُوں آکھیا تُہاڈے وِچ کیہڑا اے جِہدا دوست ہوئے۔ تے اوہ اَدھی راتِیں اوہدے کول جا کے آکھے اَے دوستا مَینُوں تَرے روٹِیاں اُدھاریاں دے۔

⁶کیوں جو میرا اِک دوست پَینڈا کر کے میرے کول آیا ہویا اے۔ تے میرے کول کُجھ نئیں پئی اوہدے اگّے رکھاں۔

⁷تے اوہ اندروں جواب دے کے آکھے مَینُوں اَوکھیاں نا کر۔ ہُن بُوہا وَجّیا ہویا اے تے میرے بال میرے نال وچھاؤنے اُتّے نیں۔ مَیں اُٹھ کے تینُوں دے نئیں سکدا۔

⁸مَیں تُہانوں آکھنا آں بھانویں اوہدا دوست ہون دے سبّب کر کے اوہ اُٹھ کے نا دیوے۔ پر اوہدے بے شرم ہون مارِیاں اوہ اُٹھے گا۔ تے جِنّیاں لوڑ نیں اوہنوں دیوے گا۔

⁹تے مَیں تُہانوں آکھنا آں منگو تے تُہانوں دِتّا جائے گا۔ لَبّھو تے تُسی پاؤ گے۔ کھڑکاؤ تاں تُہاڈے لئی کھولیا جائے گا۔

¹⁰کیوں جو جیہڑا منگدا اے پا لَیندا اے۔ تے جیہڑا لَبّھدا اے۔ اوہنوں لَبّھ جاندا اے۔ تے جیہڑا کھڑکاؤندا اے۔ اوہدے واسطے کھولیا جائے گا۔

¹¹تُہاڈے وِچوں کیہڑا پئیو اے۔ پئی جے اوہدا پُتر روٹی منگے۔ تے اوہنوں پتّھر دیوے۔ مچّھی منگے تے مچّھی دی تھاں اوہنوں سَپّ دیوے۔

¹²جے آنڈا منگے تے اوہنوں ٹُھوہاں دیوے؟

¹³سو جے تُسی بُرے ہو کے اپنے بالاں نُوں چَنگیاں شیواں دیناں جان دے ہو۔ تے اوہ باپ جیہڑا اسمان دا اے اوہناں نُوں جیہڑے اوہدے توں منگدے نیں۔ پاک رُوح ضرُور دیوے گا۔

¹⁴تے اوہ اِک گُنگی بدرُوح نُوں پیا کڈھ دا سی تے اینج ہویا۔ پئی جد بدرُوح نِکل گئی اوہ گُنگا بول پیا تے لوک حَیران ہوئے۔

¹⁵پر کئی اوہناں وِچوں آکھن لگّے۔ پئی اوہ تے بد رُوحاں دے سردار بَعلزبُول دی ولّوں بدرُوحاں نُوں کڈھ دا اے۔

¹⁶تے ہورناں ازمایش لئی اوہدے توں اِک اسمانی نِشان منگیا۔

¹⁷پر اوس اوہناں دے خیالاں نُوں جان کے اوہناں نُوں آکھیا ہر اِک راج جِہدے وِچ پُھٹ پئے۔ برباد ہو جاندا اے۔ تے اوہ گھر جِہدے وِچ پُھٹ پئے اُجّڑ جاندا اے۔

¹⁸سو جے شیطان اپنے ای برخلاف ہو جائے تے اوہدا راج کِیویں قیم رہے گا؟ کیوں جو تُسی آکھدے ہو پئی۔ مَیں بد رُوحاں نُوں بَعلزبُول دے ولّوں کڈھناں آں۔

¹⁹تے جے مَیں بَعلزبُول دے ولّوں بد رُوحاں نُوں کڈھ نا آں تاں دسوں تُہاڈے پُتر کِدے ولّوں کڈھدے نیں؟ بس اوہ تُہاڈا نبیڑا کرن گے۔

²⁰پر جے مَیں خُدا دی اُنگلی نال بد رُوحاں نُوں کڈھناں آں۔ تے خُدا دا راج تُہاڈے کول آ پہنچیا۔

²¹جد کوئی زوراور بندہ ہتّھیار بَنّھ کے اپنے گھر دا پَہرا دیوے تے اوہدے مال دی حفاظت ہوندی اے۔

²²پر جد اوہدے نالوں کوئی زوراور اوہدے اُتّے حملہ کر کے جِتّے۔ تے سارے ہتّھیار جِہدے اُتّے اوہدا مان سی اوہ کھوہ لَیندا اے۔ تے اوہدا مال لُٹ کے ونڈ دیندا اے۔

²³جیہڑا میرے نال نئیں اے اوہ میرے خلاف اے۔ تے جیہڑا میرے نال اکٹّھا نئیں کر دا۔ سو کھِلار دا اے۔

²⁴جد پلِیت رُوح بندے وِچوں نِکل دی اے۔ تے اوہ سُکّیاں تھانواں وِچ آرام لَبھّدی پِھردی اے۔ تے نا لَبّھ کے آکھ دی اے پئی مَیں اپنے گھر نُوں جِتّھوں نِکلی آں مُڑ جاواں گی۔

²⁵تے آ کے اوہنوں جھاڑیا تے سنواریا ہویا ویکھدی اے۔

²⁶تَد اوہ جاندی تے اپنے نالوں بُریاں ہور سَتّ رُوحاں نُوں نال لیاؤندی اے۔ تے اوہ وِچ وڑ کے اوتھے وسدِیاں نیں۔ تے اوس بندے دا پِچّھلا حال پہلے نالوں بَھیڑا ہو جاندا اے۔

²⁷تے جد اوہ ایہہ گلّاں پیا کر دا سی تے اینج ہویا۔ پئی اِک زنانی نے بِھیڑ وِچوں اُچّی اُچّی اوہنوں آکھیا دھنّ اے اوہ کُکھ جِہدے وِچ تُوں رِہئیا۔ تے اوہ چھاتی جیہڑی تُوں چُنگھی۔

²⁸پر اوس آکھیا ہاں سگوں بُہتے دھنّ اوہ نیں جیہڑے خُدا دا کلام سُندے تے اوہدے اُتّے عمل کر دے نیں۔

²⁹جد بِھیڑ اوہدے کول جمع پئی ہوندی سی اوہ آکھن لگّا پئی ایس زمانے دے لوک بُرے نیں اوہ نِشان لبّھدے نیں پر یُوناہ دے نِشان دے سِوا ہور کوئی نِشان اوہناں نُوں دِتّا نا جائے گا۔

³⁰کیوں جو جیویں یُوناہ نِینوہ دے لوکاں لئی نِشان ہویا اوسے طرح اِبنِ آدم وی ایس زمانے دے لوکاں لئی ہوئے گا۔

³¹دَکھّن دی رانی عدالت وِچ ایس زمانے دیاں لوکاں نال اُٹھے گی۔ تے اوہناں نُوں مُجرم کرے گی۔ کیوں جو اوہ تے سُلیمان دی حِکمت سُنن لئی زمین دِیاں حداں توں آئی۔ تے ویکھو اِک جیہڑا سُلیمان نالوں وَڈا اے۔ ایتھے موجُود اے۔

³²نِینوہ دے لوک عدالت وِچ ایس زمانے دے لوکاں نال اُٹھن گے۔ تے اوہناں نُوں مُجرم کرن گے۔ کیوں جو اوہناں یُوناہ دی منادی سُن کے تَوبہ کِیتی۔ تے ویکھو۔ اِک جیہڑا یُوناہ نالوں وَڈا اے۔ ایتھے موجُود اے۔

³³کوئی دِیوا بال کے اوہلے یا ٹوپے ہیٹھ نئیں رکھدا۔ سگوں ڈیوڑی اُتّے رکھدا اے۔ تاں جو اندر آن والے چانن ویکھن۔

³⁴تیری اَکھ تیرے بدن دا دِیوا اے۔ جد تیری اَکھ صاف اے۔ تے تیرا سارا بدن وی چاننا اے۔ تے جد خراب اے۔ تے تیرا بدن وی ہنیرا اے۔

³⁵ویکھ فیر متے تیرے اندر دا چانن ہنیرا نا ہوئے۔

³⁶سو جے تیرا سارا بدن چاننا ہوئے تے کوئی انگ ہنیرا نا رہے۔ تے سارا چاننا ہوئے گا۔ جیویں دِیوا اپنی روشنی نال تینُوں چانن دیندا اے۔

³⁷جد اوہ گلّ پیا کر دا سی کِسے فریسی اوہدے کول عرض کِیتی۔ پئی اَج میری روٹی کھا۔ تَد اوہ اندر جا کے کھان بَیٹھا۔

³⁸تے فریسی ویکھ کے حَیران ہویا پئی اوہ کھان توں پہلاں کیوں نئیں نہاتا۔

³⁹پر خُداوند اوہنوں آکھیا۔ اَے فرِیسیو۔ تُسی کٹورا تے تھال باہروں تے صاف کر دے اوہ۔ پر تُہاڈے اندر لُٹ تے بُریائی بھری ہوئی اے۔

⁴⁰نادانوں جِس باہر نُوں بنایا اوس اندر نُوں وی نئیں بنایا؟

⁴¹پر ہاں اندرلیاں شیواں خَیرات کرو۔ تے ویکھو سبھ کُجھ تُہاڈے لئی پاک اے۔

⁴²پر اَے فرِیسیو! تُہاڈے اُتّے افسوس پئی تُسی پُودنے تے زِیرے تے ہر اِک سبزی دا دسواں حِصّہ دیندے ہو۔ تے انصاف تے خُدا دی مُحبّت نُوں چھڈ دیندے ہو۔ چاہیدا سی پئی ایہناں نُوں کر دے۔ تے اوہناں نُوں وی نا چھڈ دے۔

⁴³اَے فرِیسیو! تُہاڈے اُتّے افسوس۔ پئی تُسی عبادت خانیاں وِچ اُچیاں کُرسِیاں تے بازاراں وِچ سلام چاہندے ہو۔

⁴⁴تُہاڈے اُتّے افسوس۔ پئی تُسی اوہناں قبراں وانگر ہو جیہڑیاں دِسدیاں نئیں۔ تے لوک اوہناں دے اُتّے ٹُردے پِھردے بے خبر رہندے نیں۔

⁴⁵تَد شریعت دے سکھالن والیاں وِچوں کِسے اِک اوہنوں جواب دِتّا اَے اُستاد! ایہہ آکھ کے تُوں ساڈی وی بے عِزّتی کرنا ایں۔

⁴⁶اوس آکھیا اَے شریعت دے سکھالن والیو! تُہاڈے اُتّے وی افسوس۔ پئی تُسی ایہو جیہے بھار بندیاں اُتّے لَدّ دے اوہ جیہڑے مَساں چُکے جاندے نیں تے آپ اپنی اِک اُنگل نال اوہناں بھاراں نُوں نئیں ہلاؤندے۔

⁴⁷تُہاڈے اُتّے افسوس پئی تُسی نبیاں دِیاں قبراں بناندے اوہ۔ تے تُہاڈے وڈّیاں نیں اوہناں نُوں مار سُٹّیا سی۔

⁴⁸سو تُسی اپنے وڈّیاں دے کمّاں دے گواہ اوہ۔ تے اوہناں اُتّے راضی ہوندے اوہ۔ کیوں جو اوہناں تے اوہناں نُوں قتل کِیتا تے تُسی اوہناں دِیاں قبراں بناندے اوہ۔

⁴⁹ایسے لئی خُدا دی حِکمت نے وی آکھیا اے پئی مَیں نبیاں تے رسُولاں نُوں اوہناں کول گھلاں گی تے اوہ اوہناں وِچوں کئیاں نُوں مار سُٹّن گے تے کئیاں نُوں ستان گے۔

⁵⁰تاں جو سارے نبیاں دا خُون جیہڑا دُنیا دے مُڈھوں ڈوہلیا گیا۔ سو ایس زمانے توں بھریا جائے۔

⁵¹ہابل دے خُون توں لے کے زکریاہ دے خُون تِیکر جیہڑا قُربان گاہ تے ہیکل دے وِچکار ماریا گیا۔ مَیں تُہانوں سَچ آکھنا آں پئی ایسے زمانے توں پُچھ پرتیت کِیتی جائے گی۔

⁵²اَے شریعت سکھالن والیو تُہاڈے اُتّے افسوس پئی تُساں گیان دی کُنجی کھو لئی۔ تُسی آپ وی اندر نا گئے۔ تے اندر جان والیاں نُوں وی روکیا۔

⁵³تے جد اوہ اوتھوں نِکلن لگّا تے فقِیہ تے فریسی پیڑی طرح اوہدے گل پَین لگّے تے بتھیریاں گلّاں دی بابت اوہدے نال بحث شُروع کِیتی۔

⁵⁴تے اوہدی سُوہ وِچ ایس آس اُتّے سن۔ پئی اوہدے مُنھوں کوئی گلّ پھڑ لئیے۔