Read Western Panjabi لُوقا 12 Bible Online

لُوقا 12 - Western Panjabi bible

لُوقا 12

¹اینے وِچ جد ہزاراں بندیاں دی بِھیڑ جمع ہوگئی۔ ایتھوں تِیکر پئی اِک دُوجے اُتّے ڈِگّدے پئے سن۔ تَد اوس ساریاں توں پہلاں اپنے شاگِرداں نُوں ایہہ آکھنا شُروع کِیتا پئی فرِیسیاں دے خمیر توں جیہڑا مکر اے ہُشیار رہو۔

²کیوں جو کوئی شے ڈھکی ہوئی نئیں اے جیہڑی کھولی نا جائے گی تے نا کوئی شے لُکی ہوئی اے۔ جیہڑی جانی نا جائے گی۔

³ایس لئی پئی جیہڑیاں گلّاں تُساں ہنیرے وِچ آکھیاں نیں سو اوہ چاننے سُنائیاں جان گِیاں تے جو کُجھ تُساں کوٹھڑِیاں وِچ کنّوں کنّ بولیا اے۔ سو کوٹھیاں اُتّے اوہدا ڈھنڈورا کِیتا جائے گا۔

⁴مَیں تُہانوں جیہڑے میرے دوست ہو۔ ایہہ آکھنا آں۔ پئی اوہناں کولوں نا ڈرو جیہڑے بدن نُوں مار سُٹ دے نیں تے اوہدے مگروں ہور کُجھ نئیں کر سکدے۔

⁵پر مَیں تُہانوں دسنا آں پئی تُہانوں کِدے کولوں ڈرنا چاہیدا اے اوسے کولوں ڈرو جیہڑا اختیار رکھدا اے پئی مارن دے مگروں جہنّم وِچ سُٹ دیوے ہاں مَیں تُہانوں آکھنا آں۔ اوسے کولوں ڈرو۔

⁶دو پَیسِیاں دِیاں پنج چِڑیاں نئیں وِکدِیاں؟ پر اوہناں وِچوں اِک وی خُدا دی درگاہے وساری ہوئی نئیں اے۔

⁷سگوں تُہاڈے سِر دے سبھ وال وی گِنے ہوئے نیں۔ ڈرو نا بتھیریاں چِڑیاں نالوں تُہاڈی وَدّھ قدر اے۔

⁸تے مَیں تُہانوں آکھنا آں۔ پئی ہر اِک جیہڑا بندیاں اگّے میرا اِقرار کرے گا۔ اِبنِ آدم وی خُدا دے فرِشتیاں اگّے اوہدا اِقرار کرے گا۔

⁹پر جیہڑا بندیاں اگّے میرا اِنکار کرے۔ خُدا دے فرِشتیاں دے اگّے اوہدا اِنکار کِیتا جائے گا۔

¹⁰تے ہر اِک جیہڑا اِبنِ آدم دے برخلاف گلّ آکھے گا اوہنوں مُعاف کِیتا جائے گا۔ پر جیہڑا پاک رُوح دے حق وِچ کُفر بولے اوہنوں مُعاف نا کِیتا جائے گا۔

¹¹تے جد اوہ تُہانوں عبادت خانیاں وِچ تے حاکماں تے اختیار والیاں دے اگّے لے جان تے فِکر نا کرو۔ پئی اسی کِس طرح دا یا کِیہ عُذر کریئے۔ یا کِیہ آکھیئے۔

¹²کیوں جو پاک رُوح اوسے گھڑی تُہانوں سکھالے گا۔ پئی کِیہ آکھنا چاہیدا اے۔

¹³تے بِھیڑ وِچوں کِسے اوہنوں آکھیا اَے اُستاد میرے بھرا نُوں آکھ پئی وِرثہ مَینُوں ونڈ دے۔

¹⁴پر اوس اوہنوں آکھیا کِس مَینُوں تُہاڈے اُتّے قاضی یا ونڈن والا بنایا؟

¹⁵تے اوس اوہناں نُوں آکھیا خبردار رہو تے ہر قِسم دے لالچ توں بچے رہو۔ کیوں جو کِسے دی زِندگی اوہدے مال دے وادھے نال نئیں اے۔

¹⁶تے اوس اوہناں نُوں اِک تمثِیل سُنائی پئی کِسے دَولت مند دِیاں پَیلِیاں وِچ بڑی فصل ہوئی۔

¹⁷اوہ اپنے دِل وِچ وچار کر کے آکھن لگّا۔ پئی مَیں کِیہ کراں۔ کیوں جو میرے کول تھاں نئیں جِتّھے اپنی کھیتی جمع کراں؟

¹⁸تے اوس آکھیا مَیں اینج کراں گا پئی اپنیاں کوٹھِیاں ڈھاواں گا۔ تے وڈّیاں بناواں گا تے اوتھے اپنا سارے دانے تے اپنا مال جمع کراں گا۔

¹⁹تے اپنی جان نُوں آکھاں گا۔ اَے جان تیرے کول بُہت سارا مال کئیاں ورھیاں لئی پیا ہویا اے مَوج کر کھا پی خُوش رہو۔

²⁰پر خُدا اوہنوں آکھیا اَے نادان اَجّو رات نُوں تیری جان تَیتھوں منگی جاندی اے۔ سو جو کُجھ تُوں تیار کِیتا اے۔ اوہ کِدا ہوئے گا؟

²¹ایسے طرح اوہ اے جیہڑا اپنے لئی خزانہ اکٹّھا کر دا اے۔ تے خُدا اگّے دَولت مند نئیں اے۔

²²تے اوس اپنے شاگِرداں نُوں آکھیا۔ مَیں ایس کر کے تُہانوں آکھنا آں پئی اپنی جان دا فِکر نا کرو۔ پئی اسی کِیہ کھاواں گے۔ تے نا اپنے بدن دا پئی کِیہ پاواں گے۔

²³کیوں جو جان خُوراک نالوں تے بدن پوشاک نالوں وَدّھ کے اے۔

²⁴کانواں ولّ دھیان کرو۔ نا اوہ بِیجدے نا وَڈّھدے نیں نا اوہناں کول کوٹھا نا کھلواڑہ اے۔ تے خُدا اوہناں نُوں پالدا اے۔ تُہاڈی قدر پنچھیاں نالوں کِنی بوہتی اے۔

²⁵کون اے تُہاڈے وِچوں جیہڑا فِکر کر کے اپنا قد اِک ہتّھ وَدّھا سکے؟

²⁶سو جد نِکّے توں نِکّا کمّ نئیں کر سکدے۔ تے کیوں ہورناں شیواں دی فِکر کر دے ہو۔

²⁷پُھلّاں ولّ دھیان کرو پئی اوہ کِیویں وَدھدے نیں۔ اوہ نا محنت کر دے نیں نا کَتّدے نیں۔ پر مَیں تُہانوں آکھنا آں۔ پئی سُلیمان وی اپنی ساری شان وِچ ایہناں وِچوں اِک ورگا وی نئیں سی پاندا۔

²⁸خُدا جد اوس گھاہ نُوں جیہڑا اَج اے تے بھلکے بھٹّھی وِچ واڑِیاں جاندا اے۔ ایس طرح دی پاندا اے۔ تے اَے گھٹ اِیمان والیو۔ اوہ تُہانوں کِنّاں وَدّھ نا پائے گا۔

²⁹تے تُسی ایس گلّ دی بھال نا کرو۔ پئی اسی کِیہ کھاواں گے۔ تے کِیہ پِیاں گے۔ تے دلِیلاں وِچ نا پَوو۔

³⁰کیوں جو ایہناں سارِیاں شیواں دی بھال دُنیا دِیاں قوماں کر دیاں نیں۔ پر تُہاڈا باپ جان دا اے۔ پئی تُہانوں ایہناں دی لوڑ اے۔

³¹سگوں اوہدی بادشاہی دی بھال کرو۔ تے تُہانوں ایہہ شیواں وی مل جان گِیاں۔

³²اَے چھوٹے اِجّڑ نا ڈر۔ کیوں جو تُہاڈے باپ نُوں پسند آیا۔ پئی تُہانوں بادشاہی دیوے۔

³³اپنا مال ویچ کے خَیرات کرو تے اپنے لئی اوہ بٹوے بناؤ جیہڑے پرانے نئیں ہوندے۔ تے اوہ خزانہ جیہڑا تُھڑدا نئیں مطلب اسماناں دے وِچ جِتّھے چور نیڑے نئیں آؤندا تے نا کِیڑا خراب کر دا اے۔

³⁴کیوں جو جِتّھے تُہاڈا خزانہ اے۔ اوتھے تُہاڈا دِل لگّا رہے گا۔

³⁵تُہاڈے لکّ بَدّھے تے تُہاڈے دِیوے بَلدے رہن۔

³⁶تے تُسی آپ اوہناں بندیاں وانگر ہو جیہڑے اپنے مالک دا راہ اُڈِیکدے نیں۔ پئی اوہ کدوں ویاہ توں مُڑ آوے گا۔ تاں جو اوہ آوے تے کھڑکاوے اونویں ای اوہدے لئی بُوہا کھول دین۔

³⁷دھنّ نیں اوہ نوکر جِنہاں دا مالک آ کے اوہناں نُوں جاگدیاں ویکھے۔ مَیں تُہانوں سَچ آکھنا آں۔ پئی اوہ آپ لکّ بَنّھ کے کھان لئی اوہناں نُوں بٹھائے گا۔ تے کول آ کے اوہناں دی سیوا کرے گا۔

³⁸تے بھانویں اوہ دُوجے یا ترِیجے پَہر نُوں آوے تے ایس طرح ویکھے تے اوہ دھنّ نیں۔

³⁹تے ایہہ جانو پئی جے گھر دے مالک نُوں پتا ہوندا پئی چور کیہڑی گھڑی آوے گا۔ تے جاگدا رہندا تے اپنے گھر نُوں سَنّھ لگّن نا دیندا۔

⁴⁰تُسی وی تیار رہو۔ پئی جِس گھڑی تُہانوں خیال نا ہوئے گا۔ اِبنِ آدم آ جاوے گا۔

⁴¹تَد پطرس آکھیا اَے خُداوند۔ تُوں ایہہ تمثِیل سانُوں ای آکھنا ایں یا ساریاں نُوں؟

⁴²خُداوند آکھیا کیہڑا اے اوہ اعتباری تے داناکار مُختِیار جِہنُوں مالک اپنے نَوکراں اُتّے مُقرّر کرے۔ پئی ویلے سر رسد ونڈ دیوے؟

⁴³دھنّ اے اوہ نوکر جِہنُوں اوہدا مالک آ کے ایسے طرح کر دیاں ویکھے۔

⁴⁴مَیں تُہانوں سَچ آکھنا آں پئی اوہ اوہنوں اپنے سارے مال اُتّے مُقرّر کرے گا۔

⁴⁵پر جے کر اوہ نوکر اپنے جی وِچ آکھے۔ پئی میرا مالک آؤن وِچ چِر لاندا اے۔ تے ٹہلئے ٹہلناں نُوں مارنا شُروع کرے۔ تے کھان پِین تے مست ہون لگّے۔

⁴⁶تے اوس نوکر دا مالک اوس دِن جدوں اوہنوں اُڈِیک نا ہوئے تے اوس گھڑی جِہدا اوہنوں پتا نا ہوئے آوے گا۔ تے اوہنوں بڑے کولڑے لا کے اوہنوں بے اِیماناں وِچ رلائے گا۔

⁴⁷تے اوہ نوکر جِس اپنے مالک دی مرضی جانی پر تیار نا رہیا۔ نا اوہدی مرضی دے سببّوں کمّ کِیتا بڑی مار کھائے گا۔

⁴⁸پر جِس نا جانیا۔ تے مار کھان دا کمّ کِیتا اوہ تھوڑی مار کھائے گا۔ سو جِس کِسے نُوں بوہتا دِتّا جائے گا اوہدے کولوں بُہت پُچھ ہوئے گی۔ تے جِہنُوں بُہت سپُرد ہویا اوہدے توں وَدّھ منگیا جائے گا۔

⁴⁹مَیں زمین اُتّے اَگ لان آیا آں۔ تے جے کر لگ گئی ہوندی۔ تے مَیں بڑا خُوش ہوندا۔

⁵⁰پر مَیں اِک بپتِسمہ لینا اے۔ تے جِنّاں چِر اوہ پُورا نا ہوئے مَیں بڑا اَوکھا رہاں گا۔

⁵¹تُہاڈا کِیہ خیال اے۔ پئی مَیں زمین اُتّے میل کران آیا آں؟ نئیں مَیں تُہانوں آکھنا آں۔ سگوں جُدائی کران۔

⁵²کیوں جو ایدوں اگّے اِک گھر دے پنجاں بندیاں وِچ جُدائی ہوئے گی تَرے دوہاں دے تے دو تِنّاں دے برخلاف۔

⁵³پئیو پُتر دے خلاف ہوئے گا۔ تے پُتر پئیو دے۔ ماں دِھی دے تے دِھی ماں دے۔ سَس نُونہہ دے۔ تے نُونہہ سَس دے برخلاف۔

⁵⁴اوہنے بِھیڑ نُوں ایہہ وی آکھیا پئی جدوں تُسی بدّل لہندے پاسیوں چڑھدا ویکھ دے اوہ۔ تے اونویں آکھدے ہو۔ پئی مینہ آؤندا اے۔ تے اوسے طرح ہوندا اے۔

⁵⁵تے جد دَکھّن دی وَا وَگدی اے۔ تے آکھدے ہو۔ پئی سیک ہوئے گا۔ تے اوہ ہوندا اے۔

⁵⁶اَے مکّارو زمین اسمان دے رنگاں دا جاچناں تُہانوں آؤندا اے۔ ایس سَمے دی جاچ کرنی کیوں نئیں آؤندی؟

⁵⁷تے تُسی اپنے ولّوں کیوں فیصلہ نئیں کر دے۔ پئی حق کِیہ اے۔

⁵⁸تے جد تُوں حاکم دے سامھنے اپنے مُدّعی نال جانا ایں تے راہ وِچ اوہدے کولوں چُھٹ جان دا حیلہ کر۔ کِتے اِنج نا ہوئے پئی اوہ تینُوں حاکم دے اگّے کھِچّ کھڑے۔ تے حاکم تینُوں سپاہی دے حوالے کرے۔ تے سپاہی تینُوں قیدے پا دیوے۔

⁵⁹مَیں تینُوں آکھنا آں جد تِیکر کَوڈی کَوڈی نا بھریں تُوں اوتھوں نا چُھٹیں گا۔