Read Western Panjabi لُوقا 20 Bible Online

لُوقا 20 - Western Panjabi bible

لُوقا 20

¹تے اونہی دِنیں اِک دِن جد اوہ ہیکل وِچ لوکاں نُوں تعلِیم دیندا تے اِنجِیل سُناندا سی۔ اِنج ہویا پئی سردار کاہِن تے فقِیہ بزُرگاں نال اوہدے سامھنے کھلوتے۔

²تے اوہنوں آکھن لگّے۔ سانُوں دس تُوں کیہڑے اختیار نال ایہہ کمّ کرنا ایں۔ یا کِس تینُوں ایہہ اختیار دِتّا اے؟

³اوس اوہناں نُوں جواب دِتّا مَیں وی تُہانوں اِک گلّ پُچھنا آں مَینُوں دسو۔

⁴یُوحنّا دا بپتِسمہ اسمانوں سی یا اِنسان ولّوں؟

⁵اوہناں آپو وِچ ایہہ صلاح کِیتی پئی جے آکھیئے اسمانوں۔ تے اوہ ایہہ آکھے گا تُساں اوہنوں کیوں نا مَنّیا؟

⁶تے جے آکھیئے اِنسان ولّوں تے سارے لوک سانُوں مارن گے۔ کیوں جو اوہناں دا یقِین اے۔ پئی یُوحنّا نبی سی۔

⁷سو اوہناں جواب دِتّا سانُوں نئیں پتا۔ پئی اوہ کِتّھوں دا سی۔

⁸تے یِسُوع اوہناں نُوں آکھیا۔ مَیں وی تُہانوں نئیں دسدا۔ پئی کیہڑے اختیار نال مَیں ایہہ کمّ کرنا آں۔

⁹فیر اوہ لوکاں نُوں ایہہ تمثِیل سُنان لگّا پئی اِک بندے انگور دا باغ لایا تے اوہنوں مالِیاں دے ہتّھ ٹھیکے دے کے بڑے چِر لئی پردیس ٹُرگیا۔

¹⁰تے بہار سر اِک نوکر نُوں مالِیاں کول گھلّیا۔ تاں جو اوہ انگور دے باغ دے پَھل وِچوں اوہنوں دین۔ پر مالِیاں اوہنوں مارکُٹ کے سَکھنیاں موڑ دِتّا۔

¹¹تے فیر اوس دُوجا نوکر گھلّیا۔ اوہناں اوہنوں وی مارکُٹ کے تے بے عِزّت کر کے سَکھنیاں موڑ دِتّا۔

¹²تے فیر اوس ترِیجا گھلّیا۔ اوہناں لُہولُہان کر کے اوہنوں وی باہر کڈھ دِتّا۔

¹³تَد اوس باغ دے مالک آکھیا۔ مَیں کِیہ کراں؟ مَیں اپنے پیارے پُتر نُوں گھلاں گا۔ کھورے اوہ اوہدا لحاظ کرن۔

¹⁴جد مالِیاں اوہنوں ویکھیا تے آپو وِچ صلاح کر کے آکھیا۔ پئی ایہہ وارث اے ایہنوں مار سُٹّیئے۔ پئی وِرثہ ساڈا ہو جاوے۔

¹⁵تَد اوہنوں باغوں باہر کڈھ کے مار سُٹّیا۔ ہُن باغ دا مالک اوہناں نال کِیہ کرے گا؟

¹⁶اوہ آوے گا تے اوہناں مالِیاں دا ناس کرے گا۔ تے انگور دا باغ ہورناں نُوں دے وے گا۔ اوہناں ایہہ سُن کے آکھیا۔ خُدا نا کرے۔

¹⁷تَد اوس اوہناں ولّ ویکھ کے آکھیا۔ فیر ایہہ کِیہ لِکھیا ہویا اے۔ پئی اوہ پتّھر جِہنُوں راجاں ناپسند کِیتا اوہی گُٹّھ دا سِرا ہوگیا؟

¹⁸جیہڑا اوس پتّھر اُتّے ڈِگّے ٹوٹے ٹوٹے ہو جائے گا۔ تے جِہدے اُتّے اوہ ڈِگّے اوہنوں پِیہہ سُٹّے گا۔

¹⁹تَد سردار کاہِناں تے فقِیہاں موقع لَبّھیا۔ پئی اوسے گھڑی اوہدے اُتّے ہتّھ پان۔ پر لوکاں توں ڈر دے سن کیوں جو اوہناں جان لیا پئی اوس ایہہ تمثِیل ساڈے اُتّے آکھی اے۔

²⁰تے اوہ اوہدی سُوہ وِچ سن تے جاسُوساں نُوں گھلّیا۔ پئی نیک بن کے اوہدی گلّ پھڑن تاں جو اوہنوں حاکم دے اختیار تے وَس وِچ کر دین۔

²¹تَد اوہناں اوہنوں ایہہ پُچھیا پئی اَے اُستاد سانُوں معلُوم اے۔ پئی تُوں ٹھیک آکھدا تے سکھانا ایں۔ تے کِسے دی طرفداری نئیں کر دا۔ سگوں سچیائی نال خُدا دا راہ دسنا ایں۔

²²سانُوں قَیصر نُوں جزیہ دینا جائز اے کہ نئیں؟

²³پر اوس اوہناں دا مکر جان کے اوہناں نُوں آکھیا۔

²⁴مَینُوں اِک دینار وکھاؤ۔ اوہدے اُتّے کِدی مُورت تے ناں اے؟ اوہناں آکھیا قَیصر دے۔

²⁵اوس اوہناں نُوں آکھیا بس فیر جو کُجھ قَیصر دا اے قَیصر نُوں دیو۔ تے جو خُدا دا اے خُدا نُوں۔

²⁶تے اوہ لوکاں اگّے اوس گلّ نُوں پھڑ نا سکے۔ تے اوہدے جواب توں حَیران ہو کے چُپ کر گئے۔

²⁷تَد صدوقیاں وِچوں جیہڑے قیامت دے مُنکر نیں۔

²⁸کئیاں اوہدے کول آ کے اوہنوں ایہہ آکھ کے پُچھیا۔ پئی اَے اُستاد مُوسیٰ ساڈے لئی لِکھیا اے پئی جے کِسے دا وِیاہیا ہویا بھرا بے اولاد مر جائے تے اوہدا بھرا اوہدی بیوی نُوں لے لَئے۔ تے اپنے بھرا لئی نسل قیم کرے۔

²⁹سو سَتّ بھرا سن تے پہلا بیوی کر کے بے اولاد مر گیا۔

³⁰تے دُوجا وی۔

³¹تے ترِیجے اوہنوں لے لیا۔ ایسے طرح سَتّے ای بے اولاد مر گئے۔

³²مگروں اوہ زنانی وی موئی۔

³³سو قیامت نُوں اوہ اوہناں وِچوں کدی بیوی ہوئے گی؟ کیوں جو اوہ ستّاں دے گھر وَسّی سی۔

³⁴تے یِسُوع اوہناں نُوں آکھیا۔ ایس دُنیا دے فرزند ویاہ کر دے تے ویاہے جاندے نیں۔

³⁵پر جیہڑے لوک ایس لائق سمجھے گئے نیں۔ پئی اوس دُنیا نُوں حاصِل کرن۔ تے مُردیاں وِچوں جی اُٹھن۔ اوہ نا ویاہ کر دے نا ویاہے جاندے نیں۔

³⁶تے اوہ مُڑ نئیں مر سکدے۔ کیوں جو اوہ فرِشتیاں جیہے نیں۔ تے قیامت دے پُتر ہو کے خُدا دے وی پُتر نیں۔

³⁷تے ایہہ گلّ پئی مُردے جی اُٹھ دے نیں۔ مُوسیٰ وی جھاڑی والے ذِکر وِچ دسیا اے۔ جدوں اوہ خُداوند نُوں ابرہام دا خُدا تے اِضحاق دا خُدا تے یعقُوب دا خُدا آکھدا اے۔

³⁸پر خُدا مُردیاں دا خُدا نئیں سگوں جِیوندیاں دا اے۔ کیوں جو سارے اوہدے واسطے جِیوندے نیں۔

³⁹تے کئی فقِیہاں اوہنوں آکھیا۔ پئی اَے اُستاد تُوں بڑا چَنگا آکھیا۔

⁴⁰کیوں جو اوہناں نُوں فیر کُجھ سوال پچُھّن دا حَوصلہ نا پیا۔

⁴¹تے اوس اوہناں نُوں آکھیا لوک کِیہ آکھدے نیں پئی مسِیح داؤد دا پُتر اے؟

⁴²کیوں جو داؤد زبُور دی کتاب وِچ آپے آکھ دا اے پئی خُداوند نے میرے خُداوند نُوں آکھیا۔ میرے سَجّے ہتّھ بَیٹھ۔

⁴³جد تِیکر مَیں تیرے وَیرِیاں نُوں تیرے پَیر رکھن دی چَوکی نا کر دَواں۔

⁴⁴سو داؤد تے اوہنوں خُداوند آکھدا اے۔ فیر اوہ پُتر کِیویں ہویا؟

⁴⁵تَد سارے لوکاں دے سُندیاں اوس اپنے شاگِرداں نُوں آکھیا۔

⁴⁶پئی فقِیہاں ولّوں خبردار رہو جیہڑے لمبا چوغہ پا کے پِھرنا چاہندے نیں۔ تے بازاراں وِچ سلاماں دا تے عبادت خانیاں وِچ پہلیاں کُرسِیاں تے ضِیافتاں وِچ اُچیاں تھانواں دا شَوق رکھ دے نیں۔

⁴⁷اوہ بیوہ عَورتاں دے گھراں نُوں نِگل جاندے۔ تے وکھالن لئی لمبی چَوڑی دُعاواں کر دے نیں۔ اوہناں لئی بُہتی سزا دا حُکم ہوئے گا۔