Read Western Panjabi یُوحنّا 16 Bible Online

یُوحنّا 16 - Western Panjabi bible

یُوحنّا 16

¹ایہہ گلّاں مَیں تُہانوں آکھیاں نیں تاں جو تُسی ٹھوکر نا کھاؤ۔

²لوک تُہانوں جماعتوں کڈھ دین گے تے اوہ گھڑی آؤندی اے پئی جیویں کوئی تُہاڈا خُون کرے اوہ ایہہ سمجھے گا پئی مَیں خُدا دی خِدمت کرنا آں۔

³اوہ ایس واسطے ایہہ کرن گے کیوں جو نا اوہناں باپ نُوں جانیا اے نا مَینُوں۔

⁴پر ایہہ گلّاں مَیں تُہانوں آکھیاں نیں پئی جد اوہناں دی گھڑی آوے تَد اوہناں نُوں یاد کرو پئی مَیں تُہانوں آکھیاں سن۔ تے ایہہ گلّاں مَیں شُروع توں تُہانوں نئیں دسیاں کیوں جو مَیں تُہاڈے نال ساں۔

⁵تے ہُن مَیں اوہدے کول جاناں آں جِس مَینُوں گھلّیا سی۔ تَد وی تُہاڈے وِچوں کوئی نئیں پُچھدا پئی تُوں کِتّھے جاناں ایں۔

⁶پر ایس کر کے پئی مَیں ایہہ گلّاں تُہانوں آکھیاں نیں تُہاڈا دِل غم نال بھر گیا اے۔

⁷تَد وی مَیں تُہانوں ٹھیک آکھنا آں پئی میرا ٹُر جانا تُہاڈے واسطے چَنگا اے کیوں جو جے مَیں نا جاواں تے مددگار تُہاڈے کول نئیں آوے گا۔ پر جے مَیں جاواں تے اوہنوں تُہاڈے کول گھلاں گا۔

⁸تے اوہ آ کے دُنیا نُوں گُناہ تے نیکی تے عدالت دی بابت قصوروار بنائے گا۔

⁹گُناہ دی بابت ایس لئی پئی اوہ میرے اُتّے اِیمان نئیں لیاؤندے۔

¹⁰نیکی دی بابت ایس لئی پئی مَیں باپ کول جاناں آں تے تُسی مَینُوں فیر نا ویکھو گے۔

¹¹عدالت دی بابت ایس لئی پئی دُنیا دا سردار مُجرم کِیتا گیا۔

¹²مَیں اجے بُہت سارِیاں گلّاں تُہانوں آکھنیاں نیں پر تُسی اوہناں نُوں ہُن نئیں سہہ سکدے۔

¹³پر جد اوہ آوے گا جیہڑا سچیائی دا رُوح اے تَد اوہ تُہانوں ساری سچیائی دے راہ پائے گا کیوں جو اوہ اپنے ولّوں نئیں آکھے گا۔ پر جو کُجھ سُنے گا سو ای آکھے گا تے آؤن والِیاں گلّاں دی خبر تُہانوں دے گا۔

¹⁴اوہ میرا جلال ظاہر کرے گا۔ ایس لئی پئی اوہ میرِیاں شیواں وِچوں لَئے گا تے تُہانوں خبر دے گا۔

¹⁵سارِیاں شیواں جیہڑیاں باپ دِیاں نیں میرِیاں نیں۔ تَدے مَیں آکھیا پئی اوہ میرِیاں شیواں وِچوں لَیندا اے تے تُہانوں خبر دے گا۔

¹⁶تھوڑے چِر نُوں تُسی مَینُوں فیر نا ویکھو گے تے فیر تھوڑے چِر نُوں مَینُوں ویکھو گے۔

¹⁷تَد شاگِرداں وِچوں کئیاں اِک دُوجے نُوں آکھیا ایہہ کِیہ اے جو اوہ سانُوں آکھدا اے۔ تھوڑے چِر نُوں تُسی مَینُوں نا ویکھو گے تے فیر تھوڑے چِر نُوں مَینُوں تُسی ویکھو گے ایہہ گلّ وی۔ کیوں جو مَیں باپ کول جاناں آں۔

¹⁸ایس لئی اوہناں آکھیا ایہہ کِیہ اے جو اوہ آکھدا اے۔ تھوڑا چِر؟ اسی نئیں سمجھدے پئی اوہ کِیہ آکھدا اے۔

¹⁹یِسُوع جان گیا پئی اوہ مَیتھوں پُچھنا چاہندے نیں۔ تَد اوہناں نُوں آکھیا تُسی کِیہ آپو وِچ ایہدی بابت پُچھدے ہو پئی مَیں آکھیا تھوڑے چِر نُوں تُسی مَینُوں فیر نا ویکھو گے تے فیر تھوڑے چِر نُوں تُسی مَینُوں ویکھو گے؟

²⁰مَیں تُہانوں سَچ سَچ آکھنا آں تُسی روؤ گے تے کرلاؤ گے۔ پر دُنیا خُوشی کرے گی۔ تُسی غم کرو گے پر تُہاڈا غم خُوشی بن جائے گا۔

²¹زنانی جد بچّہ جمّن لگدی اے غم کر دی اے کیوں جو اوہدی گھڑی آ پہنچی اے۔ پر جد بچّہ جَم پیا اوہ اپنے دُکھ نُوں مُڑ یاد نئیں کر دی۔ ایس خُوشی دی ماری پئی دُنیا وِچ اِک بندہ جمّیا اے۔

²²سو ہُن تے تُہانوں غم اے پر مَیں تُہانوں فیر ویکھیاں گا تے تُہاڈا دِل خُوشی کرے گا تے تُہاڈی خُوشی تُہاتھوں کوئی کھو نئیں لَیندا۔

²³تے اوس دِن تُسی مَیتھوں کُجھ نا پُچھو گے۔ مَیں تُہانوں سَچ سَچ آکھنا آں جے تُسی باپ کولوں کُجھ منگو گے تے اوہ میرے ناں اُتّے تُہانوں دیوے گا۔

²⁴اجے تِیکر تُساں میرے ناں اُتّے کُجھ نئیں منگیا۔ منگو تے تُہانوں مِلے گا تاں جو تُہاڈی خُوشی پُوری ہو جاوے۔

²⁵ایہہ گلّاں مَیں تُہانوں تمثِیلاں وِچ آکھیاں نیں۔ اوہ گھڑی آؤندی اے جد مَیں تُہاڈے نال تمثِیلاں وِچ نئیں بولاں گا پر صاف صاف تُہانوں باپ دی خبر دیاں گا۔

²⁶اوس دِن تُسی میرے ناں اُتّے منگو گے تے مَیں تُہانوں ایہہ نئیں آکھدا پئی باپ کول تُہاڈے لئی عرض کراں گا۔

²⁷کیوں جو باپ آپ ای تُہانوں پیار کر دا اے ایس لئی پئی تُساں مَینُوں پیار کِیتا اے تے اِیمان لیاؤندا اے پئی مَیں باپ کولوں نِکلیا آں۔

²⁸مَیں باپ وِچوں نِکلیا تے دُنیا وِچ آیا آں۔ فیر دُنیا توں وِداع ہو کے باپ کول جاناں آں۔

²⁹اوہدے شاگِرد آکھن لگّے لو ہُن تے تُوں صاف صاف آکھنا ایں تے کوئی تمثِیل نئیں دیندا۔

³⁰ہُن اسی جاننے آں پئی تُوں سبھ کُجھ جاننا ایں تے تینُوں لوڑ نئیں پئی کوئی تَیتھوں پُچھے۔ ایس گلّ توں سانُوں یقِین آؤندا اے پئی تُوں خُدا توں نِکلیا ایں۔

³¹یِسُوع اوہناں نُوں جواب دِتّا ہُن تُہانوں یقِین آؤندا اے؟

³²ویکھو اوہ گھڑی آؤندی اے۔ سگوں آگئی اے پئی تُسی ہر اِک آپو اپنی تھائِیں کھِلرپُلر جاؤ گے تے مَینُوں اکلّیاں چھڈ جاؤ گے تَد وی مَیں اکلّا نئیں کیوں جو باپ میرے نال اے۔

³³ایہہ گلّاں مَیں تُہانوں آکھیاں نیں تاں جو تُہانوں میرے وِچ سُکھ مِلے۔ دُنیا وِچ تُہانوں دُکھ اے پر تگڑے رہو کیوں جو مَیں دُنیا نُوں جِت لیا اے۔