Read Western Panjabi اعمال 13 Bible Online

اعمال 13 - Western Panjabi bible

اعمال 13

¹تے انطاکیہ دی کلِیسیا وِچ کئی نبی تے اُستاد سن یعنی برنباس تے شمعُون جیہڑا کالا اکھواؤندا اے۔ تے لُوکِیُس کُرینی تے مناہیم جیہڑا چوتھائی مُلک دے حاکم ہیرودیس دے نال پلیا سی۔ تے ساؤُل۔

²جد ایہہ خُداوند دی سیوا پئے کر دے سن۔ تے روزے رکھدے سن تَد پاک رُوح آکھیا میرے لئی برنباس تے ساؤُل نُوں وکھرا کرو اوس کمّ واسطے جِہدے لئی مَیں اوہناں نُوں سدّیا اے۔

³تَد اوہناں روزہ رکھ کے تے دُعا منگ کے اوہناں اُتّے ہتّھ رکھّے تے گھلّیا۔

⁴سو اوہ پاک رُوح دے گھلّے ہوئے سِلُوکیہ نُوں گئے تے اوتھوں جہاز اُتّے چڑھ کے کُپرُس نُوں ٹُر پئے۔

⁵تے اوہناں سَلَمِیس وِچ اَپڑ کے یہُودِیاں دے عبادت خانیاں وِچ خُدا دا کلام سُنایا۔ تے یُوحنّا اوہناں دی خِدمت کرن والا سی۔

⁶تے جد پافُس تِیکر سارے ٹاپُو دا پھیرا کر لیا۔ تَد بریِسُوع اِک جادُوگر تے جُھوٹھا نبی قوم دا یہُودی اوہناں نُوں مِلیا۔

⁷ایہہ تے سرِگیُس پَولُس صُوبے دار دے نال سی جیہڑا سمجھدار بندہ سی۔ ایہہ برنباس تے ساؤُل نُوں اپنے کول سَدّ کے بُہت چاہندا سی پئی خُدا دا کلام سُنے۔

⁸پر الِیماس جادُوگر نے (کیوں جو ایہو اوہدے ناں دا مطلب اے) اوہناں دی برخلافی کِیتی۔ تے چاہندا سی پئی ڈِپٹی نُوں اِیمان توں ہٹاوے۔

⁹تَد ساؤُل جِہدا ناں پَولُس وی اے پاک رُوح نال بھر کے اوہدے اُتّے تاڑ لائی۔

¹⁰تے آکھیا سارے مکر فریب دے بھرے ہوئے ابلیس دے بچّے سارِیاں نیکِیاں دے دُشمن تُوں خُداوند دے سِدّھیاں راہاں نُوں ڈِنگا کرنا نئیں چھڈیں گا؟

¹¹ہُن ویکھ خُداوند دا ہتّھ تیرے اُتّے اے۔ تُوں اَنھا ہو جاویں گا۔ تے کُجھ چِر تِیکر سُورج نا ویکھیں گا۔ اوسے ویلے اوہدے اُتّے دُھند تے ہنیرا پَے گیا۔ تے اوہ لَبّھدا پِھریا پئی کوئی میرا ہتّھ پھڑ کے لے چلّے۔

¹²تَد صُوبے دار ایہہ حال ویکھ کے تے خُداوند دی تعلِیم توں حَیران ہو کے اِیمان لیاندا۔

¹³تے پافُس توں جہاز اُتّے ٹُر کے پَولُس تے اوہدے جوٹی دار پمفِیلیہ دیس دے پرگہ شہر وِچ آئے پر یُوحنّا اوہناں نُوں چھڈ کے یرُوشلِیم نُوں مُڑ گیا۔

¹⁴تے پرگہ توں لنگھ کے اوہ پِسدِیہ دے انطاکیہ وِچ اَپڑے۔ تے سبت دے دِن عبادت خانے وِچ جا بَیٹھے۔

¹⁵تے توریت تے نبیاں دی کتاب پڑھن دے مگروں عبادت خانے دے سرداراں اوہناں نُوں اکھوا گھلّیا۔ پئی بھراؤ جے لوکاں لئی کوئی نصِیحت دی گلّ تُہاڈے کول ہوئے تے آکھو۔

¹⁶تَد پَولُس اُٹھ کھلوتا۔ تے ہتّھ نال سَینت کر کے آکھیا۔ اَے اِسرائیلیو تے خُدا توں ڈرن والیو سُنو۔

¹⁷ایس قوم اِسرائیل دے خُدا ساڈے وڈّیاں نُوں چُن لیا۔ تے قوم دا درجہ وَدھایا جدوں ایہہ مِصر دے دیس وِچ پردیسی سی تے زبردست ہتّھ نال اوہناں لوکاں نُوں اوتھوں کڈھ لیایا۔

¹⁸تے چاھلیاں کُو ورھیاں تِیکر بیابان وِچ اوہناں دی برداشت کِیتی۔

¹⁹تے کِنعان دے دیس وِچ ستّاں قوماں دا ناس کر کے اوس اوہناں لوکاں دی زمین ایہناں نُوں ساڈھے چار سَو ورھیاں وِچ ونڈ دِتّی۔

²⁰تے اوہدے مگروں سموئیل نبی تِیکر اوہناں نُوں قاضی دِتّے۔

²¹اودُوں پِچّھوں اوہناں بادشاہ منگیا۔ تے خُدا چاھلیاں ورھیاں واسطے بِنیمِین دے گھرانے وِچوں قِیس دا پُتر ساؤُل اوہناں نُوں دِتّا۔

²²فیر اوہنوں ہٹا کے داؤد نُوں اوہناں لئی کھڑا کِیتا پئی اوہناں دا بادشاہ ہوئے۔ تے اوہدی بابت ایہہ گواہی دِتّی۔ پئی مَیں یسّی دے پُتر داؤد نُوں اپنے مَن بھاؤن دا اِک بندہ لَبّھیا۔ اوہو میری ساری مرضی پُوری کرے گا۔

²³اوسے دی نسل وِچوں خُدا اپنے وعدے دے سببّوں اِسرائیل دے لئی اِک نجات دین والے یِسُوع نُوں ظاہر کِیتا۔

²⁴اوہدے آؤن توں پہلاں یُوحنّا اِسرائیل دے ساریاں لوکاں وِچ تَوبہ دے بپتِسمے دی منادی کِیتی۔

²⁵تے جدوں یُوحنّا اپنی دَوڑ مُکان نُوں سی اوس آکھیا۔ تُسی مَینُوں کِیہ سمجھدے ہو؟ مَیں اوہ نئیں آں پر ویکھو اِک میرے پِچّھے آؤندا اے۔ جِہدے پیراں دی جُتّی مَیں کھولن دے لائق نئیں۔

²⁶بھراؤ۔ ابرہام دئیو پُترو۔ تے تُہاڈے وِچوں جِنّے خُدا توں ڈردے ہو۔ ساڈے لئی ایس نجات دا کلام گھلّیا گیا اے۔

²⁷کیوں جو یرُوشلِیم دے رہن والے تے اوہناں دے سرداراں نا اوہنوں پِچھانیا۔ تے نا نبیاں دِیاں گلّاں سمجھِیاں جیہڑیاں سبت نُوں سُنائیاں جاندِیاں نیں۔ ایس واسطے اوہنوں مُجرم کر کے اوہناں نُوں پُوریاں کِیتا۔

²⁸تے بھانویں اوہدی مَوت دا کوئی سبّب اوہناں نُوں نا لَبھّا۔ تاں وی اوہناں پِیلاطُس کول درخواست کِیتی۔ پئی اوہ قتل کِیتا جائے۔

²⁹جد اوہناں سبھ کُجھ جو اوہدے حق وِچ لِکھیا ہویا سی پُورا کر لیا۔ تَد اوہنوں صلِیب توں لاہ کے قبر وِچ دھریا۔

³⁰پر خُدا اوہنوں مُردیاں وِچوں جوالیا۔

³¹تے بُہت دِناں تِیکر اوہناں بندیاں نُوں جیہڑے گلِیل توں یرُوشلِیم نُوں اوہدے نال آئے سن۔ اوہ وکھالی دِتّا۔ تے اوہ ای اوہدے گواہ نیں۔

³²تے اسی تُہانوں اوس قَول قرار دی خُوشخبری سُنانے آں جیہڑا ساڈے پئیو دادیاں نال ہویا سی۔

³³پئی یِسُوع نُوں جوا کے ساڈی اولاد لئی خُدا اوسے وعدے نُوں پُوریاں کِیتا اے۔ جیویں دُوجے زبُور وِچ لِکھیا ہویا اے۔ پئی تُوں میرا پُتر ایں۔ اَج تُوں مَیتھوں جمّیا۔

³⁴تے ایس گلّ دی بابت پئی اوس اوہنوں مُردیاں وِچوں جوالیا۔ پئی مُڑ مر کے کدی نا ترّکے۔ اوس ایہہ آکھیا اے۔ پئی مَیں داؤد دِیاں پاک تے سَچیاں نِعمتاں تُہانوں بخشاں گا۔

³⁵کیوں جو اوہ اِک ہور زبُور وِچ آ کھدا اے۔ تُوں اپنے قُدُّوس نُوں سڑن نا دئیں گا۔

³⁶داؤد تاں اپنے سَمے وِچ خُدا دی مرضی دا تابعدار رہ کے سَوں گیا۔ تے اپنے وڈّیاں وِچ جا رلیا تے ترّک گیا۔

³⁷پر جِہنُوں خُدا جوالیا۔ اوہ نا ترّکیا۔

³⁸بھراؤ تُہانوں پتا ہوئے۔ پئی اوسے دی راہِیں تُہانوں گُناہاں دی مُعافی دی خبر دِتّی جاندی اے۔

³⁹تے اوسے دی راہِیں ہر اِک اِیماندار سارِیاں گلّاں توں بَری ہوندا اے۔ جِنہاں گلّاں توں مُوسیٰ دی شریعت نال تُسی بَری نئیں ہو سکدے سو۔

⁴⁰سو خبردار رہو۔ کِتے اجیہا نا ہوئے۔ پئی اوہ گلّ جیہڑی نبیاں دی کِتاباں وِچ آکھی گئی اے۔ تُہاڈے اُتّے آ پَوے۔

⁴¹پئی اَے حقارت کرن والیو۔ دھیان کرو تے تعجُّب کرو۔ تے فنا ہو جاؤ۔ کیوں جو مَیں تُہاڈے دِناں وِچ اِک کمّ کرنا آں اجیہا کمّ پئی جے کوئی تُہاڈے اگّے بیان کرے تُسی کدی وی سَچ نا مَنّو گے۔

⁴²تے باہر جاندِیاں ہویاں لوکاں مِنّت کِیتی پئی اگلے سبت نُوں وی ایہہ گلّاں سانُوں سُنائیاں جان۔

⁴³تے جد مجلس اُٹھ گئی۔ تے بُہت یہُودی تے دِیندار یہُودی مُرید پَولُس تے برنباس دے پِچّھے لگ پئے۔ اوہناں نیں اوہناں نُوں گلّاں کر کے مَنالیا۔ پئی تُسی خُدا دے فضل دے اُتّے قیم رہو۔

⁴⁴اگلے سبت دے دِن لگ بھگ سارا شہر خُدا دا کلام سُنن نُوں اکٹّھا ہویا۔

⁴⁵پر یہُودی لوک بِھیڑ نُوں ویکھ کے ساڑے نال بھر گئے۔ تے پَولُس دِیاں گلّاں دی مخالفت کر دے تے کُفر بَکدے سن۔

⁴⁶تَد پَولُس تے برنباس دلیر ہو کے بول اُٹھے۔ ضرُور چاہیدا سی پئی خُدا دا کلام پہلے تُہانوں سُنایا جاندا۔ پر جدوں تُسی اوہنوں رَدّ کر دے ہو۔ تے اپنے آپ نُوں سدا دی زِندگی دے لائق نئیں سمجھدے ہو تے ویکھو اسی غیر قوماں ولّ جانے آں۔

⁴⁷کیوں جو خُدا سانُوں اینج حُکم دِتّا اے پئی مَیں تینُوں غیر قوماں لئی نُور ٹھہرایا۔ پئی تُوں دھرتی دی اخِیر تِیکر نجات دا سبّب ہوویں۔

⁴⁸غیر قوم والے ایہہ گلّاں سُن کے خُوش ہوئے۔ تے خُدا دے کلام دی وڈیائی کرن لگّے تے جِنّے سدا دی زِندگی لئی ٹھہرائے گئے سن سو اِیمان لیائے۔

⁴⁹تے خُدا دا کلام اوس دیس وِچ کھِلّر گیا۔

⁵⁰پر یہُودِیاں نیں دِیندار تے عِزّت دار زنانِیاں تے شہر دے وڈّے بندیاں نُوں چُکیا تے پَولُس تے برنباس دے ستان واسطے اُبھار کے اوہناں نُوں اپنی حدّوں باہر کڈھ دِتّا۔

⁵¹پر اوہ اپنے پیراں دا گھٹّا اوہناں دے اگّے جھاڑ کے اِکُنِیُم وِچ آئے۔

⁵²تے شاگِرد خُوشی تے پاک رُوح نال بھر دے جاندے سن۔