Read Western Panjabi اعمال 15 Bible Online

اعمال 15 - Western Panjabi bible

اعمال 15

¹تے کئی یہُودیہ توں آ کے بھراواں نُوں سکھان لگّے پئی جے مُوسیٰ دی رِیت دے سببّوں تُسی سُنتی نا بَہو تے تُہاڈی نجات نئیں ہو سکدی۔

²جد پَولُس تے برنباس دا اوہناں لوکاں نال بُہت جھگڑا تے بحث ہوئی۔ تَد ایہہ گلّ ٹھہرائی پئی پَولُس برنباس تے کئی ہور بندے اوہناں وِچوں ایس مسئلے دے پچُھّن لئی رسُولاں تے بزُرگاں دے کول یرُوشلِیم نُوں جان۔

³سو کلِیسیا ولّوں اوہ ٹورے گئے۔ تے غیر قوماں دے اِیمان لیاؤن دا بیان کر دے ہوئے فینِیکے تے سامریہ توں لنگھ گئے۔ تے سبھناں بھراواں نُوں بُہت خُوش کِیتا۔

⁴تے جد یرُوشلِیم اَپڑے۔ تَد کلِیسیا تے رسُولاں تے بزُرگاں نیں اوہناں دی خاطر کِیتی۔ تے جو کُجھ خُدا اوہناں دے نال کِیتا سی۔ سو اوہناں آکھ سُنایا۔

⁵پر فرِیسیاں دے فِرقے وِچوں بعضے جیہڑے اِیمان لیائے سن اُٹھ کے آکھن لگّے پئی ضرُور اوہناں نُوں سُنتی بہن دا تے مُوسیٰ دی شریعت نُوں مَنّن دا حُکم دین۔

⁶تے رسُول تے بزُرگ اکٹّھے ہوئے پئی ایس گلّ نُوں سوچن۔

⁷تے جد بُہت بحث ہوئی۔ پطرس اُٹھ کے اوہناں نُوں آکھن لگّا۔ اَے بھراؤ تُسی جان دے ہو۔ پئی وَاہوَا چِر ہویا اے۔ خُدا تُہاڈے وِچوں مَینُوں چُن لیا۔ پئی میری زبانی غیر قوم خُوشخبری دا کلام سُنن تے اِیمان لیاؤن۔

⁸تے خُدا جیہڑا دِلاں نُوں جانن والا اے اوہناں اُتّے گواہی دِتّی۔ پئی جیویں سانُوں تے اوہناں نُوں وی اوس پاک رُوح دِتّا۔

⁹تے اوہناں دے دِل اِیمان نال پاک صاف کر کے ساڈے تے اوہناں دے وِچ کُجھ فرق نا رکھیا۔

¹⁰سو ہُن تُسی کیوں خُدا نُوں ازماؤندے ہو۔ پئی شاگِرداں دی دَھون اُتّے اجیہی پنجالی رکھو۔ جِہنُوں نا اسی چُک سکدے تے نا ساڈے پئیو دادے چُک سکدے سن؟

¹¹سگوں سانُوں یقِین اے۔ پئی جیویں اوہناں نُوں اوسے طرح سانُوں وی خُداوند یِسُوع دے فضل نال نجات مِلے گی۔

¹²تَد ساری جماعت چُپ کر گئی۔ تے برنباس تے پَولُس توں سُنن لگّے۔ پئی خُدا نے کہیو جِہیاں نشانِیاں تے کراماتاں اوہناں دی ہتّھِیں غیر قوماں وِچ وکھالِیاں سن۔

¹³تے جدوں اوہ چُپ ہوئے۔ تے یعقُوب آکھن لگّا پئی بھراؤ! میری سُنو۔

¹⁴شمعُون بیان کِیتا اے۔ پئی کِیویں خُدا پہلوں غیر قوماں اُتّے نِگاہ کِیتی۔ پئی اوہناں وِچوں اِک اُمّت نُوں اپنے ناں دے لئی چُن لَوے۔

¹⁵تے ایس گلّ نال نبیاں دے کلام رَلدے نیں۔ جیویں لِکھیا اے۔

¹⁶پئی ایہدے توں پِچّھے مَیں فیر آواں گا۔ تے داؤد دے ڈِگّے ہوئے ڈیرے نُوں مُڑ کھلا کراں گا۔ تے اوہدے کھولے فیر کھلے کراں گا۔ تے اوہنوں مُڑ کے اُساراں گا۔

¹⁷تاں جو باقی دے بندے خُداوند نُوں لَبّھن۔ نالے سارے غیر قوم والے وی۔ جیہڑے میرے ناں دے اکھواؤندے نیں۔

¹⁸اوہ خُداوند ای ایہہ گلّاں آکھدا اے۔ جِس دُنیا دے مُڈھوں ایہناں گلّاں دی خبر دِتّی اے۔

¹⁹ایس کر کے میری صلاح اے۔ پئی اوہناں لوکاں نُوں جیہڑے غیر قوماں وِچوں خُدا ولّ مُڑ دے نیں اسی اَوکھیاں نا کریئے۔

²⁰پر اوہناں نُوں لِکھئے۔ پئی بُتاں دِیاں پلِیتیاں توں تے حرامکاری توں تے گل گُھٹّیاں ہویاں شیواں توں تے لہو توں بچے رہن۔

²¹کیوں جو پرانے زمانے توں شہر شہر مُوسیٰ دی توریت دی منادی کرن والے ہوندے آئے نیں۔ تے اوہ ہر سبت نُوں عبادت خانیاں وِچ پڑھی جاندی اے۔

²²تَد رسُولاں تے بزُرگاں نیں ساری کلِیسیا سَنے ہَچھّا جانیا۔ پئی اپنے وِچوں کُجھ بندے چُنن تے پَولُس تے برنباس دے نال انطاکیہ نُوں گھلّن۔ یعنی یہُوداہ نُوں جیہڑا برسبّا اکھواؤندا اے۔ تے سِیلاس نُوں جیہڑے بھراواں وِچ وڈّے بندے سن۔

²³تے اوہناں دے ہتّھ ایہہ لِکھ گھلّیا۔ پئی اوہناں بھراواں نُوں۔ جیہڑے انطاکیہ تے سُوریہ تے کِلِکیہ وِچ رہندے نیں تے غیر قوماں وِچوں نیں۔ رسُولاں تے بزُرگ بھراواں دا سلام۔

²⁴اساں سُنیا پئی ساڈے وِچوں کئیاں جا کے گلّاں نال تُہانوں گھبرا دِتّا۔ تے تُہاڈے دِلاں نُوں وگاڑیا پر اساں اوہناں نُوں حُکم نئیں سی دِتّا۔

²⁵ایس واسطے اساں اِک دِل ہو کے ہَچھّا جانیا پئی کئی بندیاں نُوں چُن کے اپنے پیارے برنباس تے پَولُس دے نال۔

²⁶جیہڑے ایس قِسم دے بندے نیں جِنہاں اپنیاں جاناں نُوں ساڈے خُداوند یِسُوع مسِیح دے ناں اُتّے خطرے وِچ پا دِتّا۔ تُہاڈے کول گھلِئے۔

²⁷سو اساں یہُوداہ تے سِیلاس نُوں گھلّیا اے۔ اوہ آپ ایہہ گلّاں مُنھ زبانی دسن گے۔

²⁸کیوں جو پاک رُوح نُوں تے سانُوں چَنگا لگّا۔ پئی ایہناں ضرُوری گلّاں دے بِناں تُہاڈے اُتّے ہور کُجھ بھار نا پائیے۔

²⁹پئی تُسی بُتاں دے چڑھاویاں توں۔ تے لہو توں۔ تے گل گُھٹّیاں ہویاں شیواں توں۔ تے حرامکاری توں بچے رہو۔ جے تُسی ایہناں شیواں توں اپنے آپ نُوں بچائے رکھو گے۔ تاں چَنگا کرو گے۔ سلامت رہو۔

³⁰سو اوہ بھیجوا کے انطاکیہ نُوں آئے۔ تے جماعت نُوں اکٹّھیاں کر کے اوہناں نُوں چِٹّھی دِتّی۔

³¹اوہ اوہنوں پڑھ کے تسلّی دی گلّ توں بُہت خُوش ہوئے۔

³²تے یہُوداہ تے سِیلاس نے کیوں جو اوہ وی نبی سن بھراواں نُوں بُہت سارِیاں گلّاں دی نصِیحت دے کے تگڑیاں کِیتا۔

³³تے اوہ کُجھ چِر رہ کے اپنے گھلّن والیاں دے کول راضی خُوشی بھراواں کولوں بھیجوائے۔

³⁴[پر سِیلاس نُوں اوتھے رہنا چَنگا لگّا۔]

³⁵تے پَولُس تے برنباس انطاکیہ وِچ رہ گئے تے بتھیریاں ہورناں لوکاں سَنے خُداوند دے کلام دی تعلِیم تے خُوشخبری دیندے رہے۔

³⁶تے کُجھ دِناں پِچّھوں پَولُس نے برنباس نُوں آکھیا۔ پئی چلّئے تے ہر اِک شہر وِچ جِتّھے کِتّھے اساں خُدا دا کلام سُنایا اے۔ فیر بھراواں دی خبر لئیے۔ پئی اوہناں دا کِیہ حال اے۔

³⁷تے برنباس دی صلاح سی پئی یُوحنّا نُوں وی۔ جیہڑا مرقس اکھواؤندا اے۔ اپنے نال لے جاوے۔

³⁸تے پَولُس ٹھیک نا جانیا پئی اوہنوں نال لے جاوے کیوں جو اوہ پمفِیلیہ وِچ اوہناں توں وَکھ ہوگیا۔ تے کمّ کرن نُوں اوہناں دے نال نئیں سی گیا۔

³⁹تے اوہناں وِچ ایڈی اَن بَن ہوگئی۔ پئی اوہ اِک دُوجے توں وکھرے ہوگئے تے برنباس مرقس نُوں نال لے کے جہاز اُتّے چڑھیا تے کُپرُس نُوں ٹُرگیا۔

⁴⁰پر پَولُس سِیلاس نُوں چُنیا۔ تے بھراواں توں خُدا دے فضل دے حوالے ہو کے ٹُرپیا۔

⁴¹تے کلِیسیاواں نُوں مضبُوط کر دا ہویا سُوریہ تے کِلِکیہ وِچوں لنگھیا۔