Read Western Panjabi اعمال 16 Bible Online

اعمال 16 - Western Panjabi bible

اعمال 16

¹تے اوہ دِربے تے لُسترہ وی اَپڑیا۔ تے ویکھو اوتھے تِیمُتِھیُس کر کے اِک شاگِرد سی۔ اوہ اِک اِیمان دار یہُودن دا پُتر سی۔ پر اوہدا پئیو یُونانی سی۔

²تے اوہ لُسترہ تے اِکُنِیُم دے بھراواں وِچ نیک نام سی۔

³پَولُس دی مرضی سی پئی ایہہ میرے نال چلّے۔ تے اوس علاقہ دے یہُودِیاں دے سبّب اوہنوں لے کے اوہنوں سُنتی بہایا۔ کیوں جو اوہ سبھ جان دے سن پئی اوہدا پئیو یُونانی سی۔

⁴تے شہر شہر لنگھدے ہوئے اوہ اوہناں حُکماں نُوں جیہڑے یرُوشلِیم وِچ رسُولاں تے بزُرگاں نیں ٹھہرائے سن۔ اوہناں نُوں مَنّن واسطے سونپے جاندے سن۔

⁵سو کلِیسیاواں اِیمان وِچ تگڑیاں۔ تے گنتری وِچ دِن بدن وَدّھ ہُندیاں گِئیاں۔

⁶تے اوہ فرُوگیہ تے گلِتیہ دے دیس وِچوں لنگھے۔ کیوں جو پاک رُوح اوہناں نُوں منع کِیتا۔ پئی آسِیہ وِچ کلام نا سُنان۔

⁷تے جد اوہ مُوسیہ دے نیڑے آئے۔ تَد بِتُونیہ وِچ جان دا حیلہ کِیتا پر یِسُوع دے رُوح اوہناں نُوں جان نا دِتّا۔

⁸سو مُوسیہ دے کولوں لنگھ کے اوہ تروآس وِچ آئے۔

⁹تے پَولُس رات دے ویلے رویا ویکھیا۔ پئی اِک مَکِدُنی بندے کھلو کے اوہدی مِنّت پیا کر دا اے پئی ایس پار مَکِدُنیہ وِچ آ کے ساڈی مدد کر۔

¹⁰جد اوس ایہہ رویا ویکھی اوسے وقت اساں مَکِدُنیہ نُوں جان دا اِرادہ کِیتا۔ ایہہ یقِین کر کے پئی خُدا اوہناں نُوں خُوشخبری سُنان لئی سانُوں سدّیا اے۔

¹¹سو تروآس توں جہاز وِچ بَہہ کے سِدّھے سمُتراکے نُوں آئے۔ تے دُوجے دِن نیاپُلِس وِچ۔

¹²تے اوتھوں فِلپّی نُوں جیہڑا مَکِدُنیہ دا شہر اے۔ تے اوس ضِلعے دا پہلا شہر تے رُومِیاں دی بَستی اے۔ آ پہنچے۔ تے کئی دِن اوس شہر وِچ اسی رہے۔

¹³تے سبت دے دِن پھاٹکوں باہر ندی دے کنڈھے اُتّے گئے۔ جِتّھے ساڈی سمجھ وِچ دُعا منگن دا تھاں سی۔ تے بَہہ کے اوہناں زنانِیاں نال جیہڑیاں اکٹّھیاں ہویاں سن گلّاں کرن لگّے۔

¹⁴تے تھواتِیرہ شہر دی اِک زنانی۔ خُدا دی عبادت کرن والی لُدِیہ کر کے جامنو رنگ ویچن والی وی سُندی سی۔ اوہدا دِل خُداوند کھو لیا پئی پَولُس دِیاں گلّاں اُتّے دِل لاوے۔

¹⁵تے جد اوس اپنے ٹبّر سَنے بپتِسمہ لیا۔ تَد مِنّتاں کرن لگّی۔ پئی جے تُسی مَینُوں خُداوند دی اِیمان دار سمجھدے ہو۔ تاں میرے گھر وِچ آ کے رہو تے سانُوں مجبُور کر کے لے گئی۔

¹⁶تے ایویں ہویا پئی جد اسی دُعا منگن دے تھاں نُوں پَے جاندے ساں۔ تاں ٹہلن سانُوں مِلی جِہدے وِچ غَیب دِیاں گلّاں دی رُوح سی۔ تے غَیب دِیاں گلّاں دے دسن نال اوہ اپنے مالکاں لئی بُہت کُجھ کماندِی سی۔

¹⁷اوس پَولُس دے تے ساڈے مگر لگ کے اُچّی اواز نال آکھیا۔ پئی ایہہ بندے خُدا تعالیٰ دے بندے نیں۔ جیہڑے نجات دا راہ تُہانوں دسدے نیں۔

¹⁸تے اوہ بُہت دِناں تِیکر ایس طرح کر دی رہی تے پَولُس بڑا کلپیا۔ تے پِچّھے مُڑ کے اوس رُوح نُوں آکھیا۔ مَیں یِسُوع مسِیح دا ناں لے کے تینُوں حُکم کرنا آں پئی ایہدے وِچوں نِکل جا۔ تے اوہ اوسے گھڑی نِکل گئی۔

¹⁹پر اوہدے مالکاں نیں جدوں ویکھیا پئی ساڈی کمائی دی آس جاندی رہی۔ تاں پَولُس تے سِیلاس نُوں پھڑ کے چَوک وِچ سرداراں دے کول کھِچّ لے گئے۔

²⁰تے اوہناں نُوں حاکماں دے اگّے کھڑ کے آکھیا۔ پئی ایہہ بندے یہُودی ہو کے ساڈے شہر نُوں بڑا اَوکھیاں کر دے نیں۔

²¹تے اجیہاں رسماں نُوں دسدے نیں جِنہاں دا مَنّنا تے وَرتنا ساڈے رُومِیاں تے جائز نئیں اے۔

²²تے بِھیڑ مِل کے اوہناں دے خلاف کھلو گئی۔ تے حاکماں نیں اوہناں دے کپڑے دھُروہ کے پاڑے تے ڈنڈے مارن دا حُکم دِتّا۔

²³تے اوہناں نُوں بتھیرے ڈنڈے مار کے قید وِچ پا دِتّا۔ تے قیدخانے دے داروغے نُوں پَکّی کِیتی۔ پئی بڑی ہُشیاری نال ایہناں دی راکھی کر۔

²⁴اوس ایہہ حُکم پا کے اوہناں نُوں اندرلی جیل وِچ پا دِتّا۔ تے اوہناں دے پیراں نُوں شکنجا ماریا۔

²⁵اَدھی رات نُوں پَولُس تے سِیلاس دُعا پئے منگدے سن۔ تے خُدا دے گِیت پئے گاؤندے سن تے قیدی اوہناں دی پئے سُندے سن۔

²⁶تے یکدم ایڈا وَڈا بھونچال آیا۔ پئی قیدخانے دِیاں نِیہیاں ہِل گِئیاں تے اوسے ویلے سارے بُوہے کُھل گئے۔ تے سبھناں دِیاں بیڑیاں کُھل گِئیاں۔

²⁷تے قیدخانے دا داروغہ جاگ پیا تے جدوں قیدخانے دے بُوہے کُھلے ویکھے۔ تے تلوار کھِچّ کے اپنے آپ نُوں مارنا چاہندا سی۔ کیوں جو اوس سمجھیا پئی قیدی بھج گئے ہون گے۔

²⁸تَد پَولُس اُچّی اواز نال آکھیا۔ تُوں اپنا کُجھ نُقصان نا کر۔ اسی سارے ایتھے ای آں۔

²⁹تَد اوہ لو منگا کے چھال مار کے اندر آیا۔ تے کنمبدا کنمبدا پَولُس تے سِیلاس دی پَیرِیں ڈِگّا۔

³⁰تے اوہناں نُوں باہر لیا کے آکھیا۔ اے صاحَبو! مَینُوں کِیہ کرنا چاہیدا اے۔ پئی میری نجات ہوئے؟

³¹اوہناں آکھیا۔ خُداوند یِسُوع اُتّے اِیمان لیا۔ تاں تُوں تے تیرا ٹبّر بچ جائے گا۔

³²تَد اوہناں اوہنوں تے نالے سبھناں نُوں جیہڑے اوہدے گھر وِچ سن خُداوند دا کلام سُنایا۔

³³تے اوہنے رات دی اوسے گھڑی اوہناں نُوں لے کے اوہناں دے پھَٹ دھوتے۔ تے اوہنے تے اوہدے سبھ لوکاں اوسے ویلے بپتِسمہ لیا۔

³⁴تے اوہناں نُوں گھر لیا کے اوہناں دے اگّے روٹی رکھی۔ تے اوس خُدا اُتّے اِیمان لیا کے سارے ٹبّر نال بڑی خُوشی کِیتی۔

³⁵جد دِن چڑھیا حاکماں نیں پیادیاں دے ہتّھ اکھوا گھلّیا۔ پئی اوہناں بندیاں نُوں چھڈ دیو۔

³⁶تَد داروغے نے ایہناں گلّاں دی خبر پَولُس نُوں دِتّی۔ پئی حاکماں تُہاڈے چھڈ دین دا حُکم دِتّا اے۔ سو ہُن نِکلو تے سلامت ٹُر جاؤ۔

³⁷پر پَولُس اوہناں نُوں آکھیا۔ ایہناں سانُوں جیہڑے رُومی آں قصور ثابت کِیتیاں بِناں سارے لوکاں دے سامھنے ماریا۔ تے قید وِچ سُٹّیا۔ تے ہُن سانُوں چُپ کِیتیاں کڈھ دیندے نیں؟ ایہہ نئیں ہو سکدا۔ سگوں اوہ آپ آ کے سانُوں باہر لے چَلّن۔

³⁸تَد پیادیاں حاکماں نُوں ایہناں گلّاں دی خبر دِتّی تے اوہ ڈر گئے جد سُنیا پئی اوہ رُومی نیں۔

³⁹تے آ کے اوہناں تَرلے مِنّت کِیتی تے باہر لیا کے عرض کرن لگّے پئی شہر توں ٹُر جاؤ۔

⁴⁰تے قیدخانے توں نِکل کے اوہ لُدِیہ دے گھر گئے۔ تے بھراواں نُوں ویکھ کے اوہناں نُوں تسلّی دِتّی تے ٹُر پئے۔