Read Western Panjabi اعمال 27 Bible Online

اعمال 27 - Western Panjabi bible

اعمال 27

¹تے جدوں فیصلہ ہوگیا۔ پئی اسی جہاز اُتّے اِطالِیہ نُوں جائیے اوہناں پَولُس تے ہور قیدِیاں نُوں یُولِیُس کر کے شہنشاہی پلٹن دے اِک صُوبیدار دے حوالے کِیتا۔

²تے ادرمُتّیُم دے اِک جہاز اُتّے جِس آسِیہ دے کنڈھے کنڈھے دے شہراں نُوں جانا سی۔ چڑھ کے اسی ٹُر پئے۔ تے ارِسترخُس تھِسّلُنِیکے دا اِک مَکِدُنی ساڈے نال سی۔

³تے دُوجے دِن اسی صَیدا وِچ جا لگّے۔ تے یُولِیُس نے پَولُس نال چَنگا سلُوک کر کے اوہنوں دوستاں کول جان دِتّا۔ پئی اوہدی سیوا خِدمت ہوئے۔

⁴تے اوتھوں ٹُرے تے وَا سامنی ہون دے سببّوں اسی کُپرُس دے اوہلے اوہلے چلّے۔

⁵تے کِلِکیہ تے پمفِیلیہ دے سامھنے دے سمُندر نُوں لنگھ کے اسی لُوکیہ دے مُورہ وِچ اُترے۔

⁶تے اوتھے صُوبیدار نُوں اِسکندریہ دا اِک جہاز لَبھّا جیہڑا اِطالِیہ ولّ جان والا سی۔ تے اوس اوہدے اُتّے سانُوں چڑھا دِتّا۔

⁷تے جد بُہت دِن تِیکر ہَولے ہَولے ٹُر کے اسی مَساں کَنِدُس دے سامھنے اَپڑے تے ایس واسطے پئی وَا سانُوں اگّے نئیں سی جان دیندی۔ اسی سلمونے دے ساہمنیوں ہو کے کریتے دے اوہلے اوہلے چلّے۔

⁸تے اوہدے کنڈھے کنڈھے مُشکل نال چَل کے اسی اِک تھاں جِہدا ناں سوہنا پتّن سی اَپڑے اوہدے نیڑے لَسَیَہ شہر سی۔

⁹تے جد بُہت ویلا لنگھ گیا تے سمُندر دا سفر خطرے والا سی ایس کر کے پئی روزے دا دِن وی ہُن لنگھ گیا سی پَولُس اوہناں نُوں سمجھا کے آکھیا۔

¹⁰صاحَبو مَینُوں پتا اے۔ پئی ایس سفر وِچ مُصِیبت تے بڑا نُقصان ہون والا اے نِرا مال دا تے جہاز دا نئیں۔ پر ساڈیاں جاناں دا وی۔

¹¹پر صُوبیدار پَولُس دِیاں گلّاں نالوں مَلّاحاں دے سردار دی تے جہاز دے مالک دی گلّ بُہتی مَن لئی۔

¹²تے ایس لئی پئی اوہ پتّن سِیال ٹپان لئی چَنگا نئیں سی بتھیریاں دی صلاح سی پئی ایتھوں ٹُر چلّئے۔ پئی کِسے طرح فِینِکس نُوں اَپڑ سکِئے۔ تے اوتھے سِیال لنگھائیے اوہ تاں کریتے دا اِک پتّن اے۔ تے اوہدا مُہاڑ پہاڑ چڑھدے تے دَکھّن چڑھدے ولّ اے۔

¹³تے جدوں دکھنی وَا ہَولی ہَولی وَگن لگّی۔ تَد ایہہ سمجھ کے پئی ساڈا مطلب ہتّھ آیا اوہناں لنگر نُوں چُک لیا۔ تے کریتے دے کنڈھے دے نال نال ٹُرے۔

¹⁴پر تھوڑے چِر پِچّھوں اِک بڑی تگڑی ہنیری جِہنُوں یُورکلُون آکھدے نیں اودھروں جہاز اُتّے آ گئی۔

¹⁵تے جدوں جہاز اوہدے قابُو آگیا۔ تے وَا دا سامنا نا کر سکیا۔ اساں اوہدے توں لاچار ہو کے اوہنوں چَلّن دِتّا۔

¹⁶تے کَودہ کر کے اِک نِکّے ٹاپُو دے اوہلے جاندِیاں جاندِیاں اساں مَساں بیڑی نُوں قابُو کِیتا۔

¹⁷جدوں اوس بیڑی نُوں اُتانہہ چڑھا لیا تَد ولّ نال جہاز نُوں تھلیوں کسّیا۔ تے ایس ڈر دے مارِیاں پئی کِتے سُورتِس دے بریتیاں اُتّے نا جا لگیئے۔ اوہ سامان لاہ کے ایویں رُڑھدے رُڑھدے ٹُر دے گئے۔

¹⁸تے جدوں ہنیری دے سببّوں اساں بڑے ہُجکے کھادے۔ تاں دُوجے دِن بھار باہر سُٹّن لگّے۔

¹⁹تے ترِیجے دِہاڑے اپنے ہتّھاں نال جہاز دِیاں جہتراں سُٹ دِتّیاں۔

²⁰تے جدوں بُہت دِناں تِیکر نا سُورج نا تارے دِسے۔ تے ہنیری بڑے زور دی وَگدی سی تَد اخِیر سانُوں بچن دی آس نا رہی۔

²¹تے جدوں اوہناں نُوں روٹی کھادِیاں بُہت چِر ہو گیا۔ تَد پَولُس اوہناں وِچ کھلو کے آکھن لگّا۔ صاحَبو۔ تُہانوں چاہیدا سی پئی میرے آکھے لگدے تے کریتے توں نا ٹُر دے تے ایہہ مُصِیبت تے نُقصان نا ہوندا۔

²²تے ہُن مَیں تُہاڈی مِنّت کرنا آں پئی تسلّی رکھو کیوں جو تُہاڈے وِچوں کِسے دی جان دا نُقصان نا ہوئے گا۔ پر نِرا جہاز دا۔

²³کیوں جو خُدا جِہدا مَیں آں تے جِہدی عبادت وی کرنا آں۔ اوہدا فرِشتہ اَج راتِیں میرے کول آیا۔

²⁴تے آکھیا۔ اَے پَولُس۔ تُوں نا ڈر۔ ایس لئی پئی تینُوں قَیصر دے اگّے کھلونا اے۔ تے ویکھ خُدا ایہناں سبھناں نُوں جیہڑے تیرے نال سوار نیں تینُوں بخش دِتّا اے۔

²⁵سو صاحَبو تسلّی رکھو۔ کیوں جو میرا خُدا اُتّے یقِین اے۔ پئی جیویں مَینُوں آکھیا گیا اے اوسے طرح ہوئے گا۔

²⁶پر کِسے ٹاپُو وِچ اسی ضرُور جا پواں گے۔

²⁷تے جدوں چودھویں رات آئی تے اسی ادریہ دے سمُندر وِچ رُڑھدے پِھردے ساں۔ تَد اسی رات نُوں مَلّاحاں نیں جاچیا پئی کِسے مُلک دے نیڑے اَپڑے آں۔

²⁸تے اوہناں پانی نُوں مِتھیا تے اوہ اَسّی ہتّھ نِکلیا۔ تھوڑا ہور وَدّھ کے فیر مِتھیا تے سَٹّھ ہتّھ نِکلیا۔

²⁹تے ایس ڈر دے مارے پئی اسی کِتے پتّھر والے تھاں نا جا پئیے اوہناں جہاز دے پِچّھلے پاسیوں چار لنگر سُٹ دِتّے تے دِن چڑھن دی دُعا منگدے رہے۔

³⁰تے جدوں ملّاح جہاز وِچوں بھج جانا چاہندے سن تے ایس بہانے نال بیڑی نُوں سمُندر وِچ ہیٹھاں لمکایا۔ پئی جیویں اگلے پاسیوں لنگر سُٹّیا اے۔

³¹تَد پَولُس صُوبیدار نُوں تے سپاہیاں نُوں آکھیا۔ جے ایہہ جہاز وِچ نا رہن تاں تُسی بچ نئیں سکدے۔

³²تَد سپاہیاں نیں بیڑی دِیاں رَسّیاں وَڈّھ سُٹِّیاں تے اوہنوں ڈِگّن دِتّا۔

³³تے دِن اجے نئیں سی نِکلیا تے پَولُس نے سبھناں دی مِنّت کِیتی پئی کُجھ کھاؤ۔ تے ایہہ آکھیا اَج چودھواں دِن ہویا پئی اُڈِیکدیاں اُڈِیکدیاں تُساں کُجھ نئیں کھادا تے بُھکھے رہے ہو۔

³⁴ایس واسطے مَیں تُہاڈی مِنّت کرنا آں پئی کُجھ کھاؤ پِیو۔ کیوں جو ایہدے وِچ تُہاڈا بچاؤ اے۔ ایس کر کے پئی تُہاڈے وِچوں کِسے دے سِر دا وال وی وِنگا نا ہوئے گا۔

³⁵تے ایہہ آکھ کے اوس روٹی لئی تے خُدا دا شُکر سبھناں دے سامھنے کِیتا تَد توڑ کے کھان لگّا۔

³⁶تَد ساریاں نُوں تسلّی ہوئی تے اوہناں آپ وی اَن پانی کھادا۔

³⁷تے جہاز اُتّے سارے مِل کے اسی دو سو چھہتّر بندے سن۔

³⁸تے جدوں کھا کے اوہ رَجّ گئے تاں اوہناں کنک نُوں سمُندر وِچ سُٹ کے جہاز نُوں ہولیاں کِیتا۔

³⁹جدوں دِن ہویا اوہناں اوس دیس نُوں نا سہاتا پر اِک پَدھرا تھاں ویکھ کے جِہدا کنڈھا صاف سی۔ اوہناں آپو وِچ صلاح کِیتی پئی جے ہو سکے تاں جہاز اوتھے چڑھا لئیے۔

⁴⁰تے لنگراں نُوں کٹ کے اوہناں نیں اوہناں نُوں سمُندر وِچ چھڈ دِتّا۔ نالے پتوار دِیاں رَسّیاں کھولِیاں۔ تے اگلے پاسے دے پال نُوں وَا دے مُہاڑ چاہڑ کے کنڈھے ولّ ہو پئے۔

⁴¹پر اِک تھاں اَپڑ کے۔ جِتّھے دو پاسے سمُندر دا زور سی اوہناں جہاز نُوں زمین اُتّے لگّن دِتّا تے اگلا پاسا دھکّا کھا کے کُھب گیا۔ تے پِچّھلا پاسا ٹھاٹھاں دے زور نال ٹُٹن لگّا۔

⁴²تے سپاہیاں دی صلاح سی پئی قیدِیاں نُوں مار سُٹّیئے کِتے اجیہا نا ہوئے پئی کوئی تَر کے بھج نِکلے۔

⁴³پر صُوبیدار پَولُس نُوں بچانا چاہندا سی تے اوہناں نُوں اوس اِرادے توں ڈکیا۔ تے حُکم دِتّا پئی جیہڑے جیہڑے تَر سکدے نیں سو جہاز توں چھال مار کے پہلاں زمین اُتّے جا لگّن۔

⁴⁴تے باقی کئی پھَٹیاں اُتّے تے کئی جہاز دی ہور کِسے شے اُتّے ٹُر جان۔ تے ایس طرح ہویا پئی ساریاں دے سارے بچ کے زمین اُتّے سلامتی نال اَپڑ گئے۔