Read Western Panjabi اعمال 9 Bible Online

اعمال 9 - Western Panjabi bible

اعمال 9

¹تے ساؤُل جیہڑا خُداوند دے شاگِرداں نُوں دھمکان تے قتل کرن پیچھے پیا سی۔ سردار کاہِن دے کول جا کے۔

²اوہدے توں دمِشق دیاں عبادت خانیاں دے ناں اُتّے ایس مضمُون دِیاں چِٹّھیاں منگِیاں پئی جے ایس طریقے دے کوئی بندے مِلن بھانویں بندے بھانویں زنانِیاں ہون۔ تے اوہناں نُوں یرُوشلِیم وِچ بَنّھ کے لے آواں۔

³تے ایویں ہویا جد اوہ پَینڈا کر دیاں دمِشق دے نیڑے آیا تے اِک دم اسمانوں نُور اوہدے چَوفیرے چمکیا۔

⁴تَد اوہ زمین اُتّے ڈِگّ پیا تے اِک اواز سُنی جیہڑی اوہنوں آکھدی سی۔ اَے ساؤُل۔ اَے ساؤُل تُوں مَینُوں کیوں ستانا ایں؟

⁵اوس آکھیا اَے خُداوند تُوں کون ایں؟ اوس آکھیا مَیں یِسُوع آں جِہنُوں تُوں ستانا ایں۔

⁶پر اُٹھ کھلو تے شہر وِچ جا تے جو کُجھ تینُوں کرنا چاہیدا اے۔ تینُوں دسیا جائے گا۔

⁷تے جیہڑے بندے اوہدے نال پئے پَینڈا کر دے سن چُپ کِیتیاں کھلوتے رہے۔ کیوں جو اواز تے سُندے سن پر کِسے نُوں ویکھدے نئیں سن۔

⁸تے ساؤُل زمین توں اُٹھیا۔ تے جدوں اوہدیاں اَکھّیاں کُھلِیاں اوہنوں کُجھ نظر نا آیا۔ تے اوہدا ہتّھ پھڑ کے اوہنوں دمِشق وِچ لیائے۔

⁹تے تِنّ دِن تِیکر اوہ اَنھا رہیا تے نا کھاندا تے نا پَیندا سی۔

¹⁰تے دمِشق وِچ حننیاہ کر کے اِک شاگِرد سی۔ اوہنوں خُداوند رویا وِچ آکھیا۔ اے حننیاہ۔ اوس آکھیا اَے خُداوند ویکھ مَیں حاضر آں۔

¹¹تَد خُداوند اوہنوں آکھیا اُٹھ تے اوس گلی وِچ جا جیہڑی سِدّھی اکھواؤندی اے۔ تے یہُوداہ دے گھر ساؤُل ناں دے ترسی بندے نُوں پُچھ۔ کیوں جو ویکھ اوہ دُعا پیا منگدا اے۔

¹²تے اوس حننیاہ کر کے اِک بندے نُوں ویکھیا۔ جِس اندر آ کے اوہدے اُتّے ہتّھ رکھیا پئی فیر سُجاکھا ہوئے۔

¹³حننیاہ جواب دِتّا پئی اے خُداوند مَیں بتھیریاں لوکاں کولوں ایس بندے دے بارے سُنیا اے پئی اوس یرُوشلِیم وِچ تیرے پاک لوکاں نال کِنیاں خرابیاں کِیتیاں۔

¹⁴تے ایتھے وی سردار کاہِناں ولّوں اوہنوں اختیار مِلیا اے۔ پئی تیرا ناں لین والیاں سبھناں نُوں بَنّھ لَوے۔

¹⁵پر خُداوند اوہنوں آکھیا تُوں جا۔ کیوں جو اوہ غیر قوماں تے بادشاہاں تے بنی اِسرائیل دے اگّے میرا ناں پُہنچان نُوں میرا چُنیا ہویا وسیلہ اے۔

¹⁶کیوں جو مَیں اوہنوں دس دیاں گا۔ پئی میرے ناں دے بدلے اوہنوں کیڈے کیڈے دُکھ جَھلّنے پَین گے۔

¹⁷تَد حننیاہ گیا۔ تے اوس گھر وِچ وڑیا تے اپنے ہتّھ اوہدے اُتّے رکھّے تے آکھیا۔ اَے بھرا ساؤُل! خُداوند یعنی یِسُوع جیہڑا تیرے اُتّے اوس راہ وِچ جیہڑے راہ تُوں آیا ایں۔ ظاہر ہویا مَینُوں گھلّیا اے پئی تُوں فیر سُجاکھا ہوویں۔ تے پاک رُوح نال بھر جاویں۔

¹⁸تے اونویں اوہدیاں اَکھّیاں توں چھائی جِہی لتّھی تے اوہ ویکھن لگ پیا تے اُٹھ کے بپتِسمہ لیا۔

¹⁹تے کھانا کھا کے اوہنوں طاقت آئی۔ پر اوہ کئی دِن دمِشق وِچ شاگِرداں دے نال رہیا۔

²⁰تے اوسے ویلے ای عبادت خانیاں وِچ یِسُوع دی منادی کِیتی پئی اوہ خُدا دا پُتر اے۔

²¹تے سبھ سُنن والے حَیران ہو کے آکھن لگّے۔ ایہہ اوہ نئیں جیہڑا یرُوشلِیم وِچ ایس ناں دے لین والیاں نُوں برباد کر دا سی؟ تے ایتھے وی ایسے مطلب لئی آیا سی پئی اوہناں نُوں بَنّھ کے سردار کاہِناں دے کول اپڑا وے۔

²²پر ساؤُل نُوں ہور وی طاقت مِلدی رہی ایس گلّ نُوں ثابت کر کے پئی مسِیح ایہو اے۔ اوہنے اوہناں یہُودِیاں نُوں جیہڑے دمِشق وِچ رہندے سن حَیران کِیتا۔

²³تے جد بُہت دِن لنگھ گئے یہُودِیاں آپو وِچ اوہدے مار سُٹّن دا مَتا پکائیا۔

²⁴پر اوہناں دے مَتے دا ساؤُل نُوں پتا لگ گیا۔ تے اوہ رات دِن دروازیاں دے اگّے لگّے رہندے سن۔ پئی اوہنوں مار سُٹّن۔

²⁵تَد اوہدے شاگِرداں رات دے ویلے ٹوکرے وِچ بٹھا کے کندھ وِچوں اوہنوں لاہ دِتّا۔

²⁶تے جد اوہ یرُوشلِیم وِچ اَپڑیا اوس کوشش کِیتی۔ پئی شاگِرداں دے نال رَل جائے۔ تے سارے اوہدے توں ڈردے سن۔ کیوں جو اوہدے شاگِرد ہون دا یقِین نئیں سن کر دے۔

²⁷پر برنباس اوہنوں لے کے رسُولاں دے کول اپڑا دِتّا۔ تے اوہناں نُوں دسیا پئی اوہنے راہ وِچ خُداوند نُوں کِیویں ویکھیا سی تے خُداوند اوہدے نال گلّاں کِیتیاں۔ تے کِس طرح دمِشق وِچ یِسُوع دے ناں اُتّے اوس دلیری نال کلام سُنایا سی۔

²⁸تے اوہ اوہناں نال یرُوشلِیم وِچ اندر باہر آؤندا جاندا رہیا۔

²⁹تے خُداوند دے ناں اُتّے دلیری نال کلام سُناندا سی۔ تے یُونانی یہُودِیاں نال گلّاں کر دا تے بحث کر دا سی۔ پر اوہ اوہدے مار سُٹّن دا داء لَبّھن لگّے۔

³⁰پر جد بھراواں نُوں ایہہ گلّ معلُوم ہوگئی تاں قَیصریہ وِچ لیا کے اوہنوں تَرسُس ولّ ٹور دِتّا۔

³¹تَد سارے یہُودیہ تے گلِیل تے سامریہ وِچ کلِیسیا سُکھ پایا۔ تے ترقی کر دی جاندی سی۔ تے خُداوند دے خَوف تے پاک رُوح دی تسلّی اُتّے چَلدی تے وَدّھدِی جاندی سی۔

³²تے ایویں ہویا پئی پطرس ہر تھاں پِھردا ہویا اوہناں پاک لوکاں کول وی آیا۔ جیہڑے لُدّہ وِچ رہندے سن۔

³³تے اوتھے اَینیاس کر کے اِک بندہ اوہنوں ٹکّریا۔ جیہڑا اَٹھاں ورھیاں توں فالج دا ماریا ہویا مَنجی اُتّے پیا سی۔

³⁴تے پطرس اوہنوں آکھیا۔ اَے اَینیاس یِسُوع مسِیح تینُوں چَنگا کر دا اے۔ تُوں اُٹھ تے اپنا بسترا سانبھ لے۔ تے اوہ اوسے ویلے اُٹھیا۔

³⁵تے لُدّہ تے شارُون دے سارے رہن والے اوہنوں ویکھ کے خُداوند دے ولّ پِھرے۔

³⁶تے یافا وِچ اِک شاگِردنی سی جِہدا ناں تبِیتا سی جِہدا مطلب ہرنی اے۔ اوہ نیک کمّاں تے خَیرات کرن وِچ رُدھی رہندی سی۔

³⁷تے ایویں ہویا۔ پئی اوہناں دِناں وِچ اوہ بیمار ہو کے مر گئی۔ تے اوہنوں نوھا کے چوبارے اُتّے رکھ دِتّا۔

³⁸تے لُدّہ یافا دے نیڑے جو سی ایس واسطے جد شاگِرداں نیں سُنیا۔ پئی پطرس اوتھے ای اے۔ تَد اوہناں دو بندیاں نُوں اوہدے کول گھلّیا پئی عرض کرن پئی ساڈے کول آؤن وِچ چِر نا لا۔

³⁹تے پطرس اُٹھ کے اوہناں دے نال ٹُر پیا تے جد اَپڑیا۔ اوہ اوہنوں چوبارے اُتّے لے گئے۔ تے سارِیاں بیوہ زنانِیاں اوہدے کول آ کھلوتیاں۔ تے روندیاں ہویاں جِنّے کُرتے۔ تے کپڑے ہرنی نے اوہناں دے نال ہوندیاں بنائے سن وکھالِدیاں سن۔

⁴⁰پر پطرس اوہناں سبھناں نُوں باہر کڈھ کے تے گوڈے نواکے دُعا منگی۔ تے مَیّت ولّ مُنھ کر کے آکھیا۔ تبِیتا اُٹھ۔ تَد اوس اَکھّیاں کھولِیاں تے پطرس نُوں ویکھ کے اُٹھ بَیٹھی۔

⁴¹تے اوس ہتّھ وَدّھا کے اوہنوں کھڑیاں کِیتا۔ تے پاک لوکاں تے بیوہ زنانِیاں نُوں سَدّ کے اوہنوں جیوندی اوہناں دے حوالے کِیتا۔

⁴²تے ایہہ گلّ سارے یافا وِچ مشہُور ہوگئی۔ تے بُہت لوکاں خُداوند اُتّے اِیمان لیاندا۔

⁴³تے اوہ بُہت دِناں تِیکر یافا وِچ شمعُون ناں دے اِک چمرنگ گھر رہیا۔