Read Western Panjabi رُومِیوں 14 Bible Online

رُومِیوں 14 - Western Panjabi bible

رُومِیوں 14

¹اوہنوں جیہڑا اِیمان وِچ کمزور اے۔ تُسی قبول تے کرو۔ پر شک شُبہ دے جھگڑیاں لئی نئیں۔

²کِسے دا اِیمان اے پئی مَیں سبھ کُجھ کھاواں پر ہور کوئی جیہڑا کمزور اے۔ سو ساگ پَتّر کھاندا اے۔

³تے جیہڑا کھان والا اے اوہ اوہنوں جیہڑا نئیں کھاندا۔ ماڑیاں نا جانے۔ تے جیہڑا نئیں کھاندا اوہ کھان والے اُتّے عیب نا لاوے کیوں جو خُدا اوہنوں قبول کِیتا اے۔

⁴تُوں کون ہوناں ایں۔ پئی پرائے ٹہلئے اُتّے عیب لاویں؟ اوہدا اُٹھنا ڈِگّنا اوہدا اپنا ای مالک سگوں اوہ اُٹھا لیا جائے گا۔ کیوں جو خُدا اوہنوں کھلھارن اُتّے قادر اے۔

⁵کوئی اِک دِن نُوں دُوجے دِن نالوں چَنگا سمجھدا اے۔ تے کوئی سبھناں دِناں نُوں چَنگا سمجھدا اے۔ ہر کوئی آپو اپنے مَن وِچ پَکّا ہوئے۔

⁶جیہڑا کِسے دِن نُوں مَندا اے۔ اوہ خُداوند دی خاطر مَندا اے۔ تے جیہڑا کھاندا اے۔ اوہ خُداوند دی خاطر کھاندا اے کیوں جو اوہ خُدا دا شُکر کر دا اے۔ تے جیہڑا نئیں کھاندا اوہ خُداوند دی خاطر نئیں کھاندا تے خُدا دا شُکر کر دا اے۔

⁷کیوں جو ساڈے وِچوں کوئی اپنی خاطر نئیں جِیوندا تے نا کوئی اپنی خاطر مر دا اے۔

⁸ایس واسطے بھانویں اسی جِیوئیے خُداوند دی خاطر جیونے آں۔ تے بھانویں اسی مریئے خُداوند دی خاطر مرنے آں۔ بس بھانویں جیویئے بھانویں مریئے اسی خُداوند دے ای آں۔

⁹کیوں جو ایسے واسطے مسِیح مویا تے جِیو پیا۔ پئی مُردیاں تے جِیوندیاں دا وی خُداوند ہوئے۔

¹⁰پر تُوں اپنے بھرا اُتّے کاہِنُوں عیب لانا ایں؟ یا تُوں کاہِنُوں اپنے بھرا نُوں ماڑیاں جاننا ایں۔ کیوں جو اسی سارے خُدا دے تخت دے اگّے حاضر ہوواں گے۔

¹¹کیوں جو ایہہ لِکھیا ہویا اے۔ پئی خُداوند آکھدا اے۔ میری حیاتی دی سَونہہ میرے اگّے سارے گوڈے نوان گے تے سارِیاں زباناں خُدا دا اِقرار کرن گِیاں۔

¹²سو ساڈے وِچوں ہر کوئی خُدا نُوں اپنا اپنا حِساب دے گا۔

¹³ایس لئی اسی اگّے نُوں اِک دُوجے اُتّے عیب نا لایئے۔ سگوں تُسی اپنے مَن وِچ ایہہ ٹھہراؤ۔ پئی اسی اپنے بھرا دے اگّے کوئی ٹھوکر نا رکھیے۔

¹⁴مَیں جاننا آں تے خُداوند یِسُوع وِچ مَینُوں یقِین ہویا اے۔ پئی کوئی شے اپنے آپ وِچ ناپاک نئیں اے۔ پر جیہڑا کِسے شے نُوں ناپاک گندا اے۔ اوہدے لئی ناپاک اے۔

¹⁵سو جے کھان دے سببّوں تیرے بھراواں نُوں دُکھ ہوندا اے۔ تے تُوں فیر مُحبّت وِچ نئیں چلدا۔ اپنے کھان نال اوہدا ناس نا کر۔ جِہدے بدلے مسِیح مویا۔

¹⁶سو تُہاڈی بھلیائی دی بدنامی نا کِیتی جاوے۔

¹⁷کیوں جو خُداوند دی بادشاہی کھانا پِینا نئیں اے۔ سگوں راستبازی تے میل ملاپ تے پاک رُوح وِچ خُوشی اے۔

¹⁸کیوں جو جیہڑا ایس طرح مسِیح دا غلام ہوندا اے۔ اوہ خُدا اگّے چَنگا اے۔ تے بندیاں اگّے کھرا اے۔

¹⁹سو آؤ اسی اوہناں گلّاں دا پِچھّا کریئے۔ جِنہاں توں میل ملاپ تے اِک دُوجے دی ترقی ہوئے۔

²⁰کھان دے سبّب خُدا دے کمّ نُوں نا وگاڑ۔ سارِیاں شیواں تے پاک نیں پر اوس بندے دے لئی بُریاں نیں جِہنُوں کھان نال ٹھوکر لگدی اے۔

²¹چنگی گلّ ایہہ اے نا تُوں گوشت کھائیں نا شراب پِیویں۔ نا کوئی اجیہا کمّ کریں۔ جِہدے توں تیرا بھرا ٹھوکر کھاوے۔

²²جیہڑا تُوں اِیمان رکھنا ایں۔ اپنے لئی خُدا دے اگّے رکھ۔ دھنّ اے اوہ بندہ جِہدا دِل اپنے آپ نُوں اوس گلّ اُتّے جِہنُوں اوہ کھری سمجھدا اے۔ عَیبی نا ٹھہراوے۔

²³پر جیہڑا شک رکھ کے کھاندا اے۔ اوہ گُنہگار ٹھہریا۔ ایس لئی پئی اِیمان نال نئیں کھاندا تاں جو کُجھ اِیمان نال نئیں۔ سو گُناہ اے۔