Read Western Panjabi ۲-کُرِنتھِیوں 11 Bible Online

۲-کُرِنتھِیوں 11 - Western Panjabi bible

۲-کُرِنتھِیوں 11

¹چَنگا ہوندا جے تُسی میری تھوڑی جیہی بیواقوفی دی برداشت کر سکدے۔ ہاں تُسی میری برداشت کر دے تے اوہ۔

²مَینُوں تُہاڈے لئی خُدا جیہی غیرت اے۔ کیوں جو اِکّو ای بندے دے نال تُہاڈی منگنی کِیتی اے۔ تاں جو تُہانوں پاک کواری وانگُوں مسِیح دے کول حاضر کراں۔

³پر مَیں ڈرناں آں۔ کِتے اجیہا نا ہوئے۔ جِہیا سَپّ نیں اپنی مکّاری نال حوّا نُوں چُکیا ایسے طرح تُہاڈے خیال وی اوس سادگی تے پاکیزگی توں ہَٹ جان جیہڑی مسِیح دے نال ہونی چاہیدی اے۔

⁴کیوں جو جیہڑا آؤندا اے جے اوہ کِسے دُوجے یِسُوع دی منادی کر دا اے۔ جِہدی اساں منادی نئیں کِیتی۔ یا کوئی ہور رُوح تُہانوں مِلدا اے۔ جیہڑا نئیں سی مِلیا۔ یا دُوجی خُوشخبری مِلی۔ جِہنُوں تُساں قبول نئیں سی کِیتا۔ تے تُہاڈا سہہ لینا ٹھیک اے

⁵مَیں تے اپنے آپ نُوں اوہناں وڈّیاں رسُولاں نالوں کُجھ گھٹ نئیں سمجھدا۔

⁶تے جے بولن دا مَینُوں ولّ نئیں آؤندا تے عِلم تے آؤندا اے۔ سگوں اساں اوہنوں ہر گلّے ساریاں لوکاں اُتّے تُہاڈی خاطر ظاہر کر دِتّا۔

⁷کِیہ ایہہ مَیتھوں خطا ہوئی؟ پئی مَیں تُہانوں خُدا دی خُوشخبری مُفت اپڑا کے اپنے آپ نُوں نِیویاں کِیتا۔ تاں جو تُسی اُچّے ہو جاؤ؟

⁸مَیں ہورناں کلِیسیاواں نُوں لُٹیا۔ یعنی اوہناں کولوں مزدُوری لئی۔ تاں جو تُہاڈی خِدمت کراں۔

⁹تے جد مَیں تُہاڈے کول ساں تے ضرورت مند ہوگیا ساں۔ تَد وی مَیں کِسے اُتّے بھار نا پایا۔ کیوں جو بھراواں مَکِدُنیہ توں آ کے میری لوڑ پُوری کر دِتّی سی۔ تے مَیں ہر گلّ وِچ تُہاڈے اُتّے بھار پان توں رُکیا رہیا۔ تے رہاں گا وی۔

¹⁰مسِیح دی سچیائی دی سَونہہ جیہڑی میرے وِچ اے۔ اَخیہ دے علاقے وِچ کوئی بندہ مَینُوں ایہہ فخر کرن توں نا روکے گا۔

¹¹کیوں؟ ایس کر کے پئی مَیں تُہاڈے نال مُحبّت نئیں رکھدا؟ ایہہ خُدا جان دا اے۔

¹²پر جو کُجھ کرناں آں اوہ ای کر دا رہاں گا۔ تاں جو داء لَبّھن والیاں دا داء لگّن نا دیاں۔ سگوں جِس گلّے اوہ فخر کر دے نیں اوہدے وِچ ساڈے جیہے ای نِکلن۔

¹³کیوں جو اجیہے لوک جُھوٹھے رسُول تے دغابازی دے کمّ کرن والے نیں تے اپنے آپ نُوں مسِیح دے رسُولاں جیہے بناندے نیں۔

¹⁴تے کُجھ عجب نئیں۔ کیوں جو شیطان وی اپنے آپ نُوں نُورانی فرِشتے جِہیا بناندا اے۔

¹⁵سو جے اوہدے خادم وی راستبازی دے خادماں جیہے بن جان تے کوئی وڈّی گلّ نئیں۔ پر اوہناں دا اوڑک اوہناں دے کمّاں دے سببّوں ہوئے گا۔

¹⁶مَیں فیر آکھنا آں۔ پئی مَینُوں کوئی مُورکھ نا سمجھے۔ نئیں تے مُورکھ ای سمجھ کے مَینُوں قبول کرو۔ تاں جو مَیں وی تھوڑا جِہیا فخر کراں۔

¹⁷جو کُجھ مَیں آکھنا آں۔ اوہ خُداوند وانگر نئیں سگوں جیویں مُورکھ وانگُوں تے اوس حَوصلے نال آکھنا آں۔ جیہڑا فخر کرن وِچ ہوندا اے۔

¹⁸جِتّھے ہور بتھیرے جِسمانی طَور نال فخر کر دے نیں۔ مَیں وی کراں گا۔

¹⁹کیوں جو تُسی تے سِیانے ہو کے خُوشی نال مُورکھاں دی برداشت کر دے ہو۔

²⁰جد کوئی تُہانوں غلام بناندا اے یا کھا لَیندا اے۔ یا پھسا لَیندا اے۔ یا اپنے آپ نُوں وَڈا بناندا اے۔ یا تُہاڈے مُنھ اُتّے چپیڑ مار دا اے۔ تے تُسی سہہ لَیندے ہو۔

²¹میرا ایہہ آکھنا بے عِزّتی دے طَور اُتّے ای سہی۔ پئی اسی ماڑے جیہے ساں۔ پر جِس کِسے گلّ وِچ کوئی دلیر اے (بھانویں ایہہ آکھنا کملی گلّ اے) مَیں وی دلیر آں۔

²²اوہ عِبرانی نیں؟ مَیں وی آں۔ اوہ اِسرائیلی نیں؟ مَیں وی آں اوہ ابرہام دی نسل وِچوں نیں؟ مَیں وی آں۔

²³اوہ مسِیح دے خادم نیں؟ (میرا ایہہ آکھنا نادانی اے) مَیں وَدّھ آں۔ محِنتاں وِچ وَدّھ کے۔ قید وِچ وَدّھ کے کولڑے کھان وِچ حدّوں وَدّھ۔ کئی واری مَوت دے خطریاں وِچ رہیا آں۔

²⁴مَیں یہُودِیاں توں پنج واری اِک گھٹ چالی چالی کولڑے کھادے۔

²⁵تِنّ واری بیَنت کھادے اِک وار پتّھراں نال ماریا گیا۔ تِنّ واری جہاز ٹُٹن دی بلا وِچ پیا۔ اِک رات دِن سمُندر وِچ کَٹیا۔

²⁶مَیں کئی واری سفراں وِچ۔ دریاواں دے خطریاں وِچ۔ ڈاکُوؤاں دے خطریاں وِچ۔ اپنی قوم توں خطریاں وِچ۔ غیر قوماں توں خطریاں وِچ۔ شہر دیاں خطریاں وِچ۔ بیابان دیاں خطریاں وِچ۔ سمُندر دیاں خطریاں وِچ۔ جُھوٹھے بھراواں دے خطریاں وِچ۔

²⁷محنت تے مُشقّت وِچ۔ کئی واری جاگدیاں رہن۔ بُھکھ تے تَریہہ دی مُصِیبت وِچ۔ کئی واری فاقے وِچ۔ پالے تے ننگے رہن دی حالت وِچ رہیا آں۔

²⁸ہورناں گلّاں دے سِوا جِنہاں دا مَیں ذِکر نئیں کر دا۔ سارِیاں کلِیسیاواں دا فِکر مَینُوں روز دِہاڑے آ دبدا اے۔

²⁹کِہدی کمزوری توں مَیں کمزور نئیں ہوندا؟ کِہدے ٹھوکر کھان توں میرا دِل نئیں دُکھدا؟

³⁰جے فخر ای کرنا پئے۔ تے اوہناں گلّاں دا فخر کراں گا۔ جیہڑیاں میری کمزوری دِیاں نیں۔

³¹خُداوند یِسُوع دا خُدا تے باپ جِہدی سدا تِیکر حمد ہوئے۔ جان دا اے۔ پئی مَیں جُھوٹھ نئیں آکھدا۔

³²دمِشق وِچ اوس حاکم جیہڑا بادشاہ اَرِتاس ولّوں سی۔ میرے پھڑن دے لئی دمشقیاں دے شہر اُتّے پَہرا بہال چھڈیا سی۔

³³فیر مَیں ٹوکرے وِچ باری دی راہِیں کوٹ وِچوں لمکایا گیا۔ تے مَیں اوہدے ہتھّوں بچ گیا۔