Read Western Panjabi ۲-کُرِنتھِیوں 5 Bible Online

۲-کُرِنتھِیوں 5 - Western Panjabi bible

۲-کُرِنتھِیوں 5

¹کیوں جو اسی جاننے آں پئی جد ساڈا ایہہ تنبُو جیہا گھر جیہڑا زمین اُتّے اے ڈیگیا جائے گا۔ تے سانُوں خُدا ولّوں اسماناں اُتّے اِک اجیہی عمارت مِلے گی۔ جیہڑا ہتّھاں دا بنیا ہویا گھر نئیں سگوں سدا رہن والا اے۔

²سو اسی ایہدے وِچ کُرلاؤندے آں۔ تے بڑی چاہ رکھنے آں۔ پئی اپنے اسمانی گھر نُوں کپڑیاں وانگُوں پا لیئے۔

³تاں جو کپڑا پا لَیندے سببّوں ننگے نا رہیئے۔

⁴کیوں جو اسی ایس ڈیرے وِچ رہ کے بھار دیاں مارِیاں کُرلاؤندے آں۔ ایس کر کے نئیں پئی ایہہ پوشاک لاہنی چاہنے آں۔ سگوں ایس اُتّے ہور پانی چاہنے آں۔ تاں جو اوہ جیہڑی فنا ہو جان والی اے۔ زِندگی دے وِچ ڈُب جائے۔

⁵تے جِس سانُوں ایس گلّ واسطے تیار کِیتا سو خُدا اے تے اوسے سانُوں رُوح سائی وِچ دِتّا۔

⁶سو ساڈی ہمیش ای خاطرجمع رہندی اے۔ تے ایہہ جاننے آں پئی جدوں تِیکر اسی بدن دے وطن وِچ آں۔ خُداوند دے دیسوں دُراڈے آں۔

⁷کیوں جو اسی اِیمان نال ٹُرنے آں نا اَکھّیں ویکھے اُتّے۔

⁸سو ساڈی خاطرجمع اے تے سانُوں بدن دے وطن توں وَکھریاں ہو کے خُداوند دے وطن وِچ رہنا وَدّھ منظُور اے۔

⁹ایسے واسطے سانُوں ایہہ حَوصلہ اے پئی دیس وِچ ہوئیے تے بھانویں دیسوں باہر اسی اوسے نُوں خُوش کریئے۔

¹⁰کیوں جو ضرُوری گلّ اے پئی مسِیح دے عدالت دے تخت دے اگّے جا کے ساڈے سبھناں دا حال کُھل جاوے۔ تاں جو ہر کِسے نُوں اوہدیاں اوہناں کمّاں دا بدلہ مِلے۔ جیہڑے اوس بدن دی راہِیں کِیتے ہون۔ بھانویں بھلے تے بھانویں بُرے۔

¹¹سو اسی خُدا دے خَوف نُوں جان کے بندیاں نُوں سمجھانے آں تے خُدا نُوں ساڈا حال معلُوم اے۔ تے آس اے پئی تُہاڈے دِلاں اُتّے وی ظاہر ہویا ہوئے گا۔

¹²اسی فیر اپنی نیک نامی تُہاڈے اُتّے نئیں جتاؤندے سگوں اپنے سبّب اسی تُہانوں فخر کرن دا موقع دینے آں تاں جو تُسی اوہناں نُوں جواب دے سکو۔ جیہڑے ظاہر اُتّے شیخی مار دے نیں۔ تے باطن اُتّے نئیں۔

¹³جے اسی بے خود آں۔ تاں خُدا دے لئی آں۔ تے جے سُرت والے آں تے تُہاڈے لئی۔

¹⁴کیوں جو مسِیح دی مُحبّت سانُوں لاچار کر دیندی اے۔ ایس لئی پئی اسی ایہہ سمجھنے آں پئی جد اِک ساریاں لئی مویا۔ تے سارے مر گئے۔

¹⁵تے اوہ ایس لئی ساریاں لئی مویا پئی جیہڑے جِیوندے نیں اوہ اگّے نُوں اپنے واسطے نا جیون سگوں اوہدے لئی جیہڑا اوہناں واسطے مویا تے فیر جی اُٹھیا۔

¹⁶سو ہُن توں اسی کِسے نُوں جِسم ولّوں نا سنجھاناں گے۔ آں بھانویں مسِیح نُوں وی جِسم ولّوں جانیا سی۔ پر ہُن توں نا جاناں گے۔

¹⁷ایس لئی جے کوئی مسِیح وِچ اے۔ تے اوہ نواں مخلُوق اے پرانیاں شیواں جاندِیاں رہیاں۔ ویکھو اوہ نَوِیاں ہوگِئیاں۔

¹⁸تے سارِیاں شیواں خُدا ولّوں نیں۔ جِس مسِیح دی راہِیں اپنے نال ساڈا میل کر لیا تے میل دی خِدمت ساڈے سپُرد کِیتی۔

¹⁹مطلب ایہہ اے پئی خُدا نے مسِیح وِچ ہو کے اپنے نال دُنیا دا میل کر لیا تے اوہناں دِیاں تقصِیراں نُوں اوہناں دے ذِمّے نا لایا۔ تے اوس میل دا سنیہا سانُوں سونپ دِتّا اے۔

²⁰سو اسی مسِیح دے ایلچی آں۔ جیویں خُدا ساڈی راہِیں مِنّت کر دا اے اسی مسِیح ولّوں مِنّت کرنے آں پئی خُدا نال میل کرو۔

²¹جیہڑا گُناہ توں واقف نئیں سی اوسے نُوں اوس ساڈے لئی گُناہ ٹھہرایا۔ تاں جو اسی اوہدے وِچ ہو کے خُدا دی راست بازی ہو جائیے۔