Read Western Panjabi فِلِپّیوں 2 Bible Online

فِلِپّیوں 2 - Western Panjabi bible

فِلِپّیوں 2

¹ایس لئی جیکر مسِیح وِچ کُجھ نصِیحت اے تے جیکر کُجھ مُحبّت پاروں دلاسا اے تے جیکر رُوح دی کُجھ سانجھ اے تے جیکر کُجھ کھِچّ پِیڑ اے۔

²تے میری ایہہ رِیجھ پُوری کرو۔ پئی اِکّو جیہا وچار کرو۔ اِکّو جیہی مُحبّت رکھو۔ اِک جان ہوؤ۔ اِکّو وچار کرو۔

³دھڑے بازی تے پھنڈ مارِیاں کُجھ نا کرو۔ سگوں عاجزی نال اِک دُوجے نُوں اپنے نالوں چَنگا جانو۔

⁴ہر کوئی اپنیاں ولّ ای نا ویکھے سگوں دُوجیاں ولّ وی۔

⁵سو اوہو جیہا ای سبھا رکھو جیہا یِسُوع مسِیح دا سی۔

⁶اوہ بھانویں خُدا دی صُورت وِچ سی۔ پر اوہنے خُدا دے برابر ہون نُوں اپنے قبضے وِچ رکھن دی شے نا جانیا۔

⁷سگوں اپنے آپ نُوں خالی کر دِتّا۔ تے ٹہلئے دی صُورت مَل لئی۔ تے بندیاں وانگر ہو گیا۔

⁸تے اِنسانی شکل وِچ ظاہر ہو کے اپنے آپ نُوں نِیویاں کر دِتّا تے ایتھوں تِیکر تابعدار ہویا پئی مَوت سگوں صلِیب دی مَوت جَھل لئی

⁹ایس کر کے خُدا اوہنوں بُہت اُچّا کِیتا تے اوہنوں ایہہ ناں دِتّا۔ جیہڑا ساریاں نانواں نالوں اعلیٰ اے۔

¹⁰تاں جو یِسُوع دے ناں اُتّے سارے گوڈے ٹیکن بھانویں اسمانی ہون بھانویں زمِینی بھانویں اوہ جیہڑے زمین دے ہیٹھاں نیں۔

¹¹تے خُدا باپ دے جلال دے لئی ہر اِک زبان مَن لَئے پئی یِسُوع مسِیح خُداوند اے۔

¹²سو میرے پیاریو۔ جیویں مُڈھوں ای تُسی تابعداری کر دے رہے ہو اوسے طرح ہُن وی نا نِرے میرے ہوندیاں سگوں ایہدے نالوں وَدّھ میرے نا ہوندیاں ڈردے تے کمبدے ہوئے اپنی نجات دا کمّ کر دے جاؤ۔

¹³کیوں جو جیہڑا تُہاڈے وِچ نِیّت تے عمل دوہاں نُوں اپنا نیک اِرادہ پُورا کرن لئی پَیدا کر دا اے سو خُدا ای اے۔

¹⁴سارے کمّ بِناں شکایت تے بِناں حُجتّاں کریا کرو۔

¹⁵تاں جو تُسی بے عیب تے حلِیم ہو کے ڈِنگیاں تے پُٹھے چَلّن والیاں لوکاں وِچ خُدا دے بے نُقص پُتر بنے رہو۔ (جِنہاں وِچ تُسی دُنیا وِچ چانن وانگُوں ظاہر ہوندے ہو۔

¹⁶تے زِندگی دا کلام پیش کر دے ہو۔) تاں جو مسِیح دے دِن مَینُوں فخر ہوئے۔ پئی نا میری بھج دَوڑ بے فائدہ ہوئی نا میری محنت ایویں گئی۔

¹⁷تے جے تُہاڈے اِیمان دی قُربانی تے سیوا اُتّوں مَیں گھولیا وی جاواں تَد وی خُوش آں۔ تے تُہاڈے سبھناں نال خُوشی کرنا آں۔

¹⁸تُسی وی ایسے طرح خُوش ہوؤ۔ تے میرے نال خُوشی کرو۔

¹⁹پر مَینُوں خُداوند یِسُوع وِچ آس اے۔ پئی تِیمُتِھیُس نُوں تُہاڈے کول چھیتی گھلاں گا۔ تاں جو تُہاڈا حال معلُوم کر کے تے میرے دِل نُوں وی ارمان ہوئے۔

²⁰کیوں جو اجیہا جانی جان میرے کول کوئی نئیں۔ جِہنُوں تُہاڈی سَچّی فِکر ہوئے۔

²¹سارے آپو اپنیاں شیواں دے فِکر وِچ نیں۔ یِسُوع مسِیح دِیاں شیواں دے نئیں۔

²²پر تُسی اوہدی پکیائی نُوں جان دے ہو۔ پئی جیویں پُتر پئیو دی سیوا کر دا اے اونویں ای اوس میرے نال خُوشخبری سُنان وِچ خِدمت کِیتی۔

²³ایس لئی مَیں آس کرنا آں پئی ایہہ ویکھدیاں ساری ای پئی میرے نال کِیہ ہوئے گا۔ تے اوہنوں اودُوں ای گھل دیاں گا۔

²⁴تے مَینُوں خُداوند اُتّے یقِین اے۔ پئی مَیں آپ وی چھیتی آواں گا۔

²⁵تے مَیں اِپفُردِتُس نُوں تُہاڈے کول گھلّنا ضرُوری سمجھیا ایہہ میرا بھرا تے کمّ کرن وِچ میرا سنگی تے میرے نال دا سپاہی تے تُہاڈے ولّوں گھلّیا ہویا تے میرِیاں لوڑاں پُوریاں کرن لئی ٹہلیا اے۔

²⁶کیوں جو اوہ تُہانوں سبھناں نُوں بُہت چاہندا سی تے ایس کر کے بے چَین رہندا سی۔ پئی تُساں اوہدی بیماری دا حال سُنیا سی۔

²⁷بے شک اوہ بیماری نال مرن والا ہویا سی۔ پر خُدا اوہدے اُتّے رَحم کِیتا۔ تے نِرا اوسے اُتّے ای نئیں۔ سگوں میرے اُتّے وی۔ تاں جو مَینُوں غم اُتّے غم نا ہوئے۔

²⁸ایس لئی مَینُوں اوہدے گھلّن دا ہور وی وَدّھ خیال سی۔ تے تُسی وی اوہنوں مِل کے فیر خُوش ہو جاؤ تے میرا غم وی گھٹ جائے۔

²⁹سو خُداوند ولّوں تُسی اوہنوں بڑی خُوشی نال قبول کرنا۔ تے اجیہے بندیاں دی عِزّت کریا کرو۔

³⁰ایس لئی پئی اوہ مسِیح دے کمّ دی خاطر مرن دے نیڑے اَپڑ گیا سی۔ اوہ ایس کر کے جان اُتّے کھیڈ گیا پئی جِنّاں گھاٹا تُہاڈے ولّوں میری سیوا وِچ ہویا اے۔ اوہنوں پُوریاں کرے۔