Read Western Panjabi کُلُسِّیوں 2 Bible Online

کُلُسِّیوں 2 - Western Panjabi bible

کُلُسِّیوں 2

¹مَیں تُہانوں دسنا چاہناں آں۔ پئی تُہاڈے تے لَودِیکیہ والیاں تے اوہناں سبھناں لئی جِنہاں میرا مُنھ نئیں ویکھیا کِنّاں ای دَوڑ بھج کرنا آں۔

²تاں جو اوہناں دے دِلاں نُوں تسلّی ہوئے۔ تے اوہ آپو وِچ مُحبّت نال گنڈھے رہن۔ تے پُوری سمجھ دی ساری دَولت لے لین۔ تے خُدا دے یعنی مسِیح دے بھیت نُوں پچھانن۔

³جِہدے وِچ حِکمت تے عِلم دے سارے خزانے چُھپے ہوئے نیں۔

⁴ایہہ مَیں ایس لئی آکھنا آں پئی کوئی جَنا مِٹّھیاں گلّاں نال تُہانوں دھوکھا نا دیوے۔

⁵تے بھانویں میرا جِسم تُہاتھوں دُور اے پر میری رُوح تُہاڈے نال اے۔ تے تُہاڈے ڈھب تے پکّے اِیمان نُوں ویکھ کے خُوش آں جیہڑا مسِیح اُتّے اے۔

⁶ایس لئی جیویں تُساں مسِیح یِسُوع خُداوند نُوں مَنّیا جھلیا اے اوسے طرح اوہدے وِچ ای چلدے رہو تے اوہدے وِچ جڑ پھڑ کے وَدھدے جاؤ۔

⁷تے جیویں تُہانوں تعلِیم مِلی اے اوسے طرح اِیمان وِچ پکّے رہو۔ تے شُکرانے وِچ وَدھدے جاؤ۔

⁸خبردار تُہانوں کوئی بندہ اوس فلسفی تے بے فائدہ فریب نال لُٹ نا لَئے۔ جیہڑے بندیاں دِیاں روائِتاں تے دُنیا دِیاں مُڈھ والِیاں گلّاں وانگر نیں۔ پر مسِیح وانگر نئیں۔

⁹کیوں جو ساری کمال الُوہیّت اوسے وِچ جِسم لے کے وَسدی اے۔

¹⁰تے تُسی اوسے وِچ کامِل بن گئے ہو۔ جیہڑا ساری حِکمت تے اختیار دا سِر اے۔

¹¹اوسے وِچ تُسی ایس طرح سُنتی بَیٹھے جیہڑی سُنت ہتّھاں نال نئیں ہوندی۔ سگوں مسِیح دی سُنت جِہدے وِچ نفسانی بدن لاہ چھڈی دا اے۔

¹²تے اوہدے ای نال بپتِسمے وِچ دبّے گئے تے اوسے وِچ خُدا دی قُوّت اُتّے اِیمان لیا کے اوہدے نال جی وی اُٹھے۔ جِس اوہنوں مُردیاں وِچوں جوالیا۔

¹³تے اوس تُہانوں وی جیہڑے اپنے قصوراں تے جِسم دی نا سُنتی دے سببّوں موئے ہوئے سو اوہدے نال جوالیا تے سارے ساڈے قصور بخش دِتّے۔

¹⁴تے حُکماں دی اوہ اُلیکھ مِٹا چھڈی جیہڑی ساڈے ناں تے ساڈے سِر سی۔ تے اوہنوں صلِیب اُتّے کِلاّں نال جَڑھ کے اگّوں ہٹا دِتّا۔

¹⁵اوس حکُومتاں تے اِختیاراں نُوں اپنے اُتّوں ہٹا کے اوہناں دا کُھلا تماشہ بنایا تے صلِیب دے سببّوں اوہناں اُتّے فتح پا لین دی خُوشی کِیتی۔

¹⁶سو کھان پِین یا عید یا نَوِیں چَنّ یا سبت دی بابت کوئی تُہاڈے اُتّے الزام نا لائے۔

¹⁷کیوں جو اوہ آؤن والِیاں شیواں دا پرچھاواں اے۔ پر اصل شیواں مسِیح دِیاں نیں۔

¹⁸کوئی بندہ عاجزی یا فرِشتیاں دی بندگی نُوں پسند کر کے تُہاڈا دَوڑ والا اِنعام نا کھو لَئے۔ اجیہا بندے اپنے جِسم دی عقل اُتّے بے فائدہ شیخی مار کے ویکھیاں ہویاں شیواں وِچ لگّا رہندا اے۔

¹⁹پر اوس سِر نُوں پَھڑی نئیں رہندا جِہدے توں سارا بدن جوڑاں تے پٹّھیاں دی راہِیں پَلدا اے۔ تے آپو وِچ مِل جُل کے خُدا ولّوں وَدھدا جاندا اے۔

²⁰جد تُسی مسِیح نال دُنیا دِیاں مُڈھ والِیاں گلّاں ولّوں مر گئے۔ تے فیر اوہناں وانگر جیہڑے دُنیا وِچ جِیوندے نیں بندیاں دے حُکماں تے تعلِیماں وِچوں اجیہاں رسماں نُوں کیوں مَن دے ہو۔

²¹پئی ایہنوں نا چُھونا۔ اوہنوں نا چکھّنا تے اوہنوں ہتّھ نا لانا۔

²²(کیوں جو ایہہ سارِیاں شیواں ورتدیاں ورتدیاں مُک جان گِیاں۔)

²³ایہناں گلّاں وِچ اپنی مرضی دی بندگی تے عاجزی تے بدن نال سختی کرن دے سببّوں حِکمت دی صُورت تے اے۔ پر جِسمانی خواہشاں دے روکن وِچ کِسے کمّ دِیاں نئیں۔