Read Western Panjabi کُلُسِّیوں 3 Bible Online

کُلُسِّیوں 3 - Western Panjabi bible

کُلُسِّیوں 3

¹سو جے تُسی مسِیح نال جوالے گئے ہو تاں اُتّے دِیاں شیواں نُوں لبّھدے رہو۔ جِتّھے مسِیح رہندا اے تے خُدا دے سَجّے ہتّھ بَیٹھا اے۔

²اُتّے دِیاں شیواں دے دھیان وِچ رہو زمین دِیاں شیواں دے نئیں۔

³کیوں جو تُسی مر گئے تے تُہاڈی زِندگی مسِیح وِچ چُھپی ہوئی اے۔

⁴جد مسِیح جیہڑا ساڈی زِندگی اے۔ ظاہر کِیتا جائے گا تے تُسی وی جلال وِچ اوہدے نال ظاہر کِیتے جاؤ گے۔

⁵سو اپنے اوہناں انگاں نُوں مار چھڈو۔ جیہڑے زمین اُتّے نیں۔ یعنی زنا تے پلِیتی۔ شہوت تے بُری خواہش تے لالچ نُوں جیہڑا بُت پرستی دے برابر اے۔

⁶کیوں جو اوہناں دے سببّوں خُدا دا غضب نافرمان لوکاں اُتّے آؤندا اے۔

⁷تے تُسی وی جد اوہناں گلّاں وِچ جِیوندے سو اوس ویلے اوہناں اُتّے عمل کر دے سو۔

⁸پر ہُن تُسی وی اوہناں سبھناں نُوں یعنی غُصّہ تے قَہر تے وَیر تے بُرا آکھنا تے مُنھوں گندِیاں گلّاں آکھنیاں چھڈ دیو۔

⁹آپو وِچ جُھوٹھ نا مارو کیوں جو تُساں پرانی اِنسانِیّت نُوں اوہدیاں کمّاں سَنے لاہ چھڈیا۔

¹⁰تے نَوِیں اِنسانِیّت نُوں پالیا اے۔ جیہڑی خُدا دے عِلم لئی اپنے پَیدا کرن والے دی صُورت اُتّے نَوِیں بندی جاندی اے۔

¹¹اوتھے نا یُونانی رہیا نا یہُودی نا سُنتی بَیٹھے ہوئے نا بَیٹھے ہوئے نا وحشی نا سکُوتی نا غلام نا اَزاد نِرا مسِیح سبھ کُجھ تے ساریاں وِچ اے۔

¹²سو خُدا دے چُنیاں ہویاں وانگر۔ جیہڑے پاک تے پیارے نیں۔ رَحم دِلی تے مِہربانی تے عاجزی تے حلِیمی تے برداشت دا لباس پاؤ۔

¹³جے کِسے نُوں دُوجے دی شکایت ہوئے تے اِک دُوجے دی برداشت کرے۔ تے اِک دُوجے دے قصور مُعاف کرے۔ جیویں خُداوند تُہاڈے قصور مُعاف کِیتے نیں اوسے طرح تُسی وی کرو۔

¹⁴تے اوہناں ساریاں اُتّے مُحبّت پا لوؤ۔ کیوں جو اوہ کمال دی پیٹی اے۔

¹⁵تے مسِیح دی تسلّی جِہدے لئی تُسی اِک تَن ہو کے سَدّے گئے سو۔ تُہاڈے دِلاں وِچ حکُومت کرے تے نالے تُسی شُکر کرو۔

¹⁶مسِیح دے کلام نُوں پُوری دانائی نال اپنے دِل وِچ چنگی طرح وَسّن دیو۔ تے تُسی زبُوراں تے گِیتاں تے رُوحانی غزلاں نال آپو وِچ سکھاؤ تے نصِیحت کرو تے اپنے دِلاں وِچ فضل نال خُدا لئی گاؤ۔

¹⁷تے کلام یا کمّ جو کُجھ کر دے ہو اوہ سبھ خُداوند یِسُوع دے ناں اُتّے کرو۔ تے اوسے دی راہِیں خُدا باپ دا شُکر کرو۔

¹⁸زنانِیو! جیویں خُداوند وِچ چَنگا اے اپنے گھر والیاں دی تابعیاں رہو۔

¹⁹گھر والوں اپنیاں زنانِیاں نُوں پیار کرو۔ تے اوہناں نال کَوڑے نا ہوؤ۔

²⁰بچّیو! سارِیاں گلّاں وِچ اپنے ماں پئیو دا آکھا مَنّو کیوں جو ایہہ خُداوند نُوں چَنگا لگدا اے۔

²¹بچّیاں والیو! اپنے پُتراں نُوں دِق نا کرو۔ تاں جو اوہ دِل نا چھڈ دین۔

²²نَوکرو جیہڑے جِسم ولّوں تُہاڈے مالک نیں سارِیاں گلّاں وِچ اوہناں دا آکھا مَنّو۔ بندیاں دے خُوش کرن والیاں وانگر وکھا لے لئی نئیں سگوں صاف دِلی تے خُدا دے خَوف نال۔

²³جیہڑا کمّ کرو دِل نال کرو۔ ایہہ جان کے پئی خُداوند لئی کر دے اوہ۔ بندیاں واسطے نئیں۔

²⁴کیوں جو تُسی جان دے ہو پئی خُداوند ولّوں تُہانوں اوہدے بدلے وِرثہ مِلے گی۔ خُداوند مسِیح دی سیوا کرو۔

²⁵کیوں جو جیہڑا بُرا کر دا اے۔ اوہ اپنی بُریائی دا بدلہ پائے گا۔ اوتھے کِسے دی رَئی نئیں ہوندی۔