Read Western Panjabi یعقُوب 5 Bible Online

یعقُوب 5 - Western Panjabi bible

یعقُوب 5

¹دَولت مندو۔ ذرا سُنو تے! تُہانوں اپنیاں تنگِیاں اُتّے جیہڑیاں آؤن والِیاں نیں رونا تے پِٹناں چاہیدا اے۔

²تُہاڈا مال وِگڑ گیا تے تُہاڈیاں کپڑیاں نُوں کِیڑا کھا گیا۔

³تُہاڈے سونے چاندی نُوں جنگال لگ گیا تے اوہ جنگال تُہاڈے اُتّے گواہی دے گا۔ تے اَگ وانگر تُہاڈا گوشت کھائے گا۔ تُساں چھیکڑے دِناں وِچ خزانہ جمع کِیتا اے۔

⁴ویکھو مزدُوراں تُہاڈیاں پَیلِیاں وَڈھِیاں تے تُساں دغے نال اوہناں دی مزدُوری رکھ لئی۔ اوہناں دی اوہ مزدُوری پئی کُوکدی اے۔ تے فصل وَڈّھن والیاں دی فریاد فَوجاں دے ربّ دے کنّاں وِچ اَپڑ گئی اے۔

⁵تُساں زمین اُتّے شُوکا شاکی کِیتی تے مَوجاں کِیتیاں۔ تُساں اپنے دِلاں نُوں ذِبح دے دِن موٹا کِیتا۔

⁶تُساں راستباز بندے نُوں قصوروار بنا کے اوہنوں قتل کِیتا پر اوس تُہاڈا سامنا نئیں کِیتا۔

⁷سو بھراؤ! خُداوند دے آؤن تِیکر صبر کرو۔ ویکھو زمیندار زمین دی قِیمتی پَیداوار نُوں اوڈِیکدا اے۔ تے پہلے تے پِچّھلے مینہ دے وَسّن تِیکر صبر کر دا رہندا اے۔

⁸تُسی وی صبر کرو۔ تے اپنے دِلاں نُوں تگڑیاں رکھو۔ کیوں جو خُداوند چھیتی آؤندا اے۔

⁹بھراؤ! اِک دُوجے دی چُغلی نا کرو۔ تاں جو سزا نا پاؤ۔ ویکھو مُنصف بُوہے اُتّے کھلوتا اے۔

¹⁰بھراؤ جِنہاں نبیاں خُداوند دے ناں اُتّے کلام کِیتا اے اوہناں نُوں دُکھ سہن تے صبر کرن دا نمونہ سمجھو۔

¹¹ویکھو صبر کرن والیاں نُوں اسی دھنّ آکھنے آں۔ تُساں ایُّوب دے صبر دا حال تے سُنیا ای اے تے خُداوند ولّوں جیہڑا اوہدا انت ہویا اوہنوں وی معلُوم کر لیا۔ جِہدے توں خُداوند دا بڑا ترس تے رَحم ظاہر ہوندا اے۔

¹²پر میرے بھراؤ! ساریاں توں وَدّھ کے ایہہ اے۔ پئی سَونہہ نا کھاؤ۔ نا اسمان دی نا زمین دی نا کِسے ہور شے دی۔ سگوں ہاں دے تھاں ہاں کرو۔ تے نا دے تھاں نا۔ تاں جو سزا دے لائق نا ہوؤ۔

¹³جے تُہاڈے وِچوں کوئی تنگ ہوئے۔ تے دُعا منگے جے خُوش ہوئے تے وڈیائی دے گِیت گاوے۔

¹⁴جے تُہاڈے وِچ کوئی بیمار ہوئے تے کلِیسیا دے بزُرگاں نُوں سَدّے تے اوہ خُداوند دے ناں اُتّے اوہنوں تیل مَل کے اوہدے لئی دُعا منگن۔

¹⁵جیہڑی دُعا اِیمان نال ہوئے گی۔ اوہدے نال بیمار بچ جاوے گا۔ تے خُداوند اوہنوں بچائے گا۔ تے جے اوس گُناہ کِیتے ہون اوہ وی مُعاف ہو جان گے۔

¹⁶سو تُسی آپو وِچ اِک دُوجے دے اگّے اپنے اپنے گُناہ دا اِقرار کرو۔ تے اِک دُوجے واسطے دُعا منگو تاں جو چنگے ہو جاؤ۔ راستباز بندے دی دُعا نال بڑا اثر ہوندا اے۔

¹⁷ایلیّاہ ساڈے وانگر بندہ سی۔ اوس بڑے زور نال دُعا منگی۔ پئی مینہ نا وَسّے۔ سو ساڈھے تَرے ورھے دھرتی اُتّے مینہ نا وسّیا۔

¹⁸فیر اوس دُعا منگی تے اسمان توں پانی وسّیا۔ تے زمین اُتّے پَیداوار ہوئی۔

¹⁹میرے بھراؤ! جے تُہاڈے وِچوں کوئی ٹھیک راہ توں گُھس جاوے تے کوئی اوہنوں فیر لیاوے۔

²⁰تے اوہ ایہہ جانے پئی جیہڑا کِسے گُناہی نُوں اوہدے گُھس جان توں فیر لیاوے گا۔ اوہ اِک جان نُوں مَوت توں بچائے گا۔ تے بتھیرے گُناہاں اُتّے پردہ پائے گا۔