Read Western Panjabi مُکاشفہ 1 Bible Online

مُکاشفہ 1 - Western Panjabi bible

مُکاشفہ 1

¹یِسُوع مسِیح دا مُکاشفہ جیہڑا اوہنوں خُدا ولّوں ایس لئی ہویا۔ پئی اپنے بندیاں نُوں اوہ گلّاں وکھائے جیہڑیاں چھیتی ہون والیاں نیں۔ تے اوس اپنے فرِشتے نُوں گھلّیا۔ پئی اوہدی راہِیں اوہناں نُوں اپنے بندے یُوحنّا اُتّے ظاہر کرے۔

²جِس خُدا دے کلام تے یِسُوع مسِیح دی گواہی دِتّی۔ یعنی اوہناں سارِیاں شیواں دی جیہڑیاں اوس ویکھیاں سن شہادت دِتّی۔

³ایس نبُوّت دی کتاب دا پڑھن والا تے اوہدے سُنن والے تاں جو کُجھ اوہدے وِچ لِکھیا ہویا اَے اوہدے اُتّے عمل کرن والے مُبارک نیں۔ کیوں جو ویلا نیڑے اے۔

⁴یُوحنّا ولّوں اوہناں ستّاں کلِیسیاواں دے ناں جیہڑیاں آسِیہ وِچ نیں اوہدے ولّوں جیہڑا اَے۔ تے جیہڑا اَے سی تے جیہڑا آؤن والا اے۔ تے اوہناں ستّاں رُوحاں ولّوں جیہڑیاں اوہدے تخت دے سامھنے نیں۔ تُہانوں فضل تے تسلّی مِلدی رہے۔

⁵تے یِسُوع مسِیح ولّوں جیہڑا سَچّا گواہ تے مُردیاں وِچوں جی اُٹھن والیاں دا پلیٹھا اے۔ تے دُنیا دے بادشاہاں دا حاکم اے۔ جیہڑا ساڈے نال مُحبّت رکھدا اے تے جِس اپنے خُون دی راہِیں سانُوں گُناہ توں خلاصی بخشی۔

⁶تے سانُوں اِک بادشاہی بنایا تے اپنے خُدا تے باپ دے لئی کاہِن وی بنا دِتّا۔ اوہدا جلال تے سلطنت ہمیشہ تِیکر رہے۔ آمِین۔

⁷ویکھو اوہ بدّلاں دے نال آؤن والا اَے۔ تے ہر اِک اَکھ اوہنوں ویکھے گی۔ تے جِنہاں اوہنوں وِنّھیا سی۔ اوہ وی ویکھن گے تے زمین دے سارے خاندان اوہدے سبّب پٹنگے بے شک۔ آمِین۔

⁸خُداوند خُدا جیہڑا اَے تے جیہڑا اَے سی تے جیہڑا آؤن والا اے۔ یعنی قادرِمُطلق آکھدا اَے۔ پئی مَیں الفا تے اومیگا ہاں۔

⁹مَیں یُوحنّا جیہڑا تُہاڈا بھرا تے یِسُوع دی مُصِیبت تے بادشاہی تے صبر دے وِچ تُہاڈا سنگی آں۔ خُدا دے کلام تے یِسُوع دی بابت گواہی دین دے سببّوں اوس ٹاپُو وِچ ساں جیہڑا پتمُس اکھواؤندا اے۔

¹⁰مَیں خُداوند دے دِن رُوح وِچ آگیا۔ تے اپنے پِچّھے تُرہی وانگر اِک اُوچی اواز سُنی۔

¹¹پئی جو کُجھ تُوں ویکھنا ایں۔ اوہنوں کتاب وِچ لِکھ کے ستّاں کلِیسیاواں دے کول گھل دے۔ جیہڑیاں اِفِسُس تے سمُرنہ تے پرگُمن تے تھواتِیرہ تے سردِیس تے فِلَدِلفیہ تے لَودِیکیہ وِچ نیں۔

¹²مَیں اوس اواز دین والے نُوں ویکھن لئی مُنھ پھیریا۔ جِس میرے نال گلّ کِیتی سی۔ تے پھر کے سونے دے سَتّ دِیوے ویکھے۔

¹³تے اوہناں دِیویاں دے وِچکار آدم دے جائے وانگر کِسے نُوں ویکھیا۔ جِس پیراں تِیکر چوغہ پایا ہویا سی۔ تے چھاتی اُتّے سونے دی پیٹی پائی ہوئی سی۔

¹⁴اوہدے سِر اُتّے وال چِٹّی اُنّ سگوں برف وانگر چِٹّے سن۔ تے اوہدیاں اَکھّیاں اَگ دی لاٹ وانگر سن۔

¹⁵تے اوہدے پَیر اوس پِتّل وانگر سن جیہڑا بھٹّھی وِچ تایا ہویا ہوئے۔ تے اوہدی اواز چھلّاں مار دے پانی دے زور وانگر سی۔

¹⁶تے اوہدے سَجّے ہتّھ وِچ سَتّ تارے سن تے اوہدے مُنھ وِچوں اِک دو مُونہی تیز تلوار نِکلدی سی۔ تے اوہدا چہرہ ایس طرح چمکدا سی جیویں ٹِلّ دے ویلے دِن۔

¹⁷جدوں مَیں اوہنوں ویکھیا مُردے وانگر اوہدی پَیرِیں ڈِگّ پیا۔ تے اوس ایہہ آکھ کے اپنا سَجّا ہتّھ میرے اُتّے رکھیا۔ پئی نا ڈر مَیں شُروع تے اخِیر ہاں۔

¹⁸تے جِیونا ہاں۔ مَیں مر گیا ساں تے ویکھ ہُن ہمیشہ تِیکر جِیوندا رہاں گا۔ تے مَوت تے پاتال دِیاں کُنجیاں میرے کول نیں۔

¹⁹تَد جیہڑیاں گلّاں تُوں ویکھیاں نیں تے جیہڑیاں ہَین تے جیہڑیاں ایہناں دے پِچّھوں ہون والیاں نیں۔ اوہناں سارِیاں نُوں لِکھ لے۔

²⁰یعنی اوہناں ستّاں تاریاں دا بھیت جیہڑے تُوں میرے سَجّے ہتّھ وِچ ویکھے سن۔ تے اوہناں سونے دِیاں ستّاں دِیویاں دا بھیت وی۔ اوہ سَتّ ستارے ستّاں کلِیسیاواں دے سَتّ فرِشتے نیں۔ تے اوہ سَتّ دیوے سَتّ کلِیسیاواں نیں۔