Read Western Panjabi مُکاشفہ 11 Bible Online

مُکاشفہ 11 - Western Panjabi bible

مُکاشفہ 11

¹تے مَینُوں ڈنڈے وانگر اِک کانا دِتّا گیا تے کِسے آکھیا پئی اُٹھ کے خُدا دی ہیکل تے قُربان گاہ تے اوہدے وِچ بندگی کرن والیاں نُوں کچّھ۔

²تے اوس ویہڑے نُوں جیہڑا ہیکل دے باہر اے اوہنوں چھڈ دے تے اوہنوں نا کچّھ کیوں جو اوہ غیر قوماں نُوں دِتّا گیا ہے۔ اوہ پاک شہر نُوں بتالی مِہنے پیراں ہیٹھ لتاڑن گِیاں۔

³تے مَیں اپنے دو گواہاں نُوں اختیار دیاں گا تے اوہ ترپڑ اُتّے لے کے اِک ہزار دو سَو سَٹّھ دِن نبُوّت کرن گے۔

⁴ایہہ اوہ ای زَیتُون دے دو بُوٹے تے دو دیوے نیں جیہڑے زمین دے خُداوند دے سامھنے کھلوتے نیں۔

⁵تے جے کوئی اوہناں دا نُقصان کرنا چاہندا اے تے اوہناں دے مُنھ توں اَگ نِکل کے اوہناں دیاں وَیرِیاں نُوں کھا جاندی اے تے جے کوئی اوہناں دا نُقصان چاہے گا تاں اوہ ضرُور اِنجے ماریا جائے گا۔

⁶اوہناں نُوں اختیار اے۔ پئی اسمان نُوں بند کر دین تاں جو اوہناں دی نبُوّت دے زمانے وِچ مینہ نا وَسّے تے پانیاں اُتّے اوہناں دا اختیار اے پئی اوہناں نُوں لہو بنا دین تے جِنّی وار اوہناں دا دِل کرے۔ زمین اُتّے ہر طرح دی بلا لیاؤن۔

⁷جد اوہ اپنی گواہی دے لین گے تے اوہ پشُو جیہڑا کھڈے وِچوں نِکلے گا اوہناں نال لڑ کے اوہناں نُوں جِت لے گا۔ تے اوہناں نُوں مار چھڈے گا۔

⁸تے اوہناں دِیاں لاشاں اوس وڈّے شہر دے بازار وِچ پئیاں رہن گِیاں جیہڑا رُوحانی طَور نال سدُوم تے مِصر اکھواؤندا اے جِتّھے اوہناں دا خُداوند وی صلِیب دِتّا گیا سی۔

⁹تے اُمّتاں تے گھرانیاں تے اہلِ زبان تے قوماں وِچوں لوک اوہناں دِیاں لاشاں نُوں ساڈھے تَرے دِن تِیکر ویکھدے رہن گے تے اوہناں دِیاں لاشاں نُوں قبر وِچ نا رکھن دین گے۔

¹⁰تے زمین دے رہن والے اوہناں دے مرن توں خُوش ہون گے تے مَوج کرن گے تے آپو وِچ تحفے گھلّن گے۔ کیوں جو ایہناں دوہاں نبیاں زمین دے رہن والیاں نُوں ستایا سی۔

¹¹تے ساڈھے تَرے دِناں پِچّھوں خُدا ولّوں اوہناں وِچ زِندگی دی رُوح آئی تے اوہ اپنے پیراں اُتّے کھلو گئے تے اوہناں دے ویکھن والیاں نُوں بڑا ڈر لگّا۔

¹²تے اوہناں نُوں اسمان اُتّوں اِک زور دی اواز سُنائی دِتّی۔ پئی ایتھے اُتّے آ جاؤ۔ تے اوہ بدّلاں اُتّے سوار ہو کے اسمان اُتّے چڑھ گئے تے اوہناں دے وَیری اوہناں نُوں ویکھدے پئے سن۔

¹³فیر اوسے ویلے اِک وَڈا سارا بھنچال آگیا تے شہر دا دسواں حِصّہ ڈِگّ پیا تے اوس بھنچال نال سَتّ ہزار بندے مر گئے تے باقی ڈر گئے۔ تے اسمان دے خُدا دی وڈیائی کِیتی۔

¹⁴دُوجا افسوس ہوگیا ویکھو ترِیجا افسوس چھیتی آؤن والا اے۔

¹⁵تے جدوں ستویں فرِشتے تُرہی نُوں پُھوک ماری۔ تے اسمان اُتّے بڑیاں اَوازاں ایہہ آکھدیاں پَیدا ہویاں۔ پئی دُنیا دی بادشاہی ساڈے خُداوند تے اوہدے مسِیح دی ہوگئی تے اوہ ہمیشہ تِیکر بادشاہی کرے گا۔

¹⁶تے چَوہاں بزُرگاں جیہڑے خُدا دے سامھنے اپنیاں اپنیاں تختاں اُتّے بَیٹھے ہوئے سن مُنھ پرنے ڈِگّ کے خُدا نُوں سجدہ کِیتا۔

¹⁷تے ایہہ آکھیا پئی اَے خُداوند خُدا قادرِ مُطلق جیہڑا ہے تے جیہڑا ہے سی۔ اسی تیرا شُکر کرنے آں کیوں جو تُوں اپنی بڑی قُدرت نُوں ہتّھ وِچ لے کے بادشاہی کِیتی۔

¹⁸تے قوماں نُوں غُصّہ آیا تے تیرا غضب اُتر آیا۔ تے اوہ ویلا آ گیا پئی مُردیاں دی عدالت کِیتی جائے تے تیرے بندیاں نبیاں تے پاک لوکاں تے اوہناں نِکّے وڈّیاں نُوں جیہڑے تیرے ناں توں ڈردے نیں بدلہ دِتّا جائے تے زمین دے برباد کرن والیاں نُوں برباد کِیتا جائے۔

¹⁹تے خُدا دی ہیکل جیہڑی اسمان اُتّے اے کھولی گئی تے اوہدی ہیکل وِچ اوہدے عہد دا صندُوق وکھالی دِتّا تے بدّلِیاں چمکیاں تے گِجّیاں تے اَوازاں آئِیاں۔ تے بھنچال آیا۔ تے بڑا گڑا پیا۔