Read Western Panjabi مُکاشفہ 12 Bible Online

مُکاشفہ 12 - Western Panjabi bible

مُکاشفہ 12

¹فیر اسمان اُتّے اِک وَڈا سارا نِشان دِسّیا۔ یعنی اِک زنانی نظر آئی۔ جِس سُورج نُوں کپڑے وانگر اُتّے لیا ہویا سی تے چَنّ اوہدے پیراں ہیٹھ سی۔ تے باراں تاریاں دا تاج اوہدے سِر اُتّے سی۔

²اوہ جمّن والی سی۔ تے جنیپے دِیاں پِیڑاں نال چِیکدی سی۔ تے بچّہ جمّن دی تکلیف وِچ سی۔

³فیر اِک ہور نِشان اسمان اُتّے دِسّیا۔ یعنی اِک وَڈا سارا لال ناگ۔ اوہدے سَتّ سِر تے دَس سِنگ سن تے اوہدے سِراں اُتّے سَتّ تاج۔

⁴تے اوہدی پُوشل نے اسمان دے ترِیجے حِصّہ تاریاں نُوں کھِچّ کے زمین اُتّے سُٹ لیا تے اوہ ناگ اوس زنانی دے اگّے جا کھلوتا جیہڑی جمّن والی سی پئی جدوں اوہ جمّے اوہدے بچّے نُوں کھالَئے۔

⁵تے اوس پُتر جمّیا یعنی اوہ مُنڈا جیہڑا لوہے دے ڈنڈے نال سارِیاں قوماں اُتّے حکُومت کرے گا۔ تے اوہدا بچّہ جھٹ پَٹ خُدا تے اوہدے تخت کول اَپڑایا گیا۔

⁶تے اوہ زنانی اوس بیابان نُوں بھج گئی جِتّھے اوہدے لئی خُدا ولّوں اِک تھاں تیار کِیتی گئی سی۔ پئی اوتھے اِک ہزار دو سَو سَٹّھ دِن تِیکر اوہنوں پالن۔

⁷فیر اسمان اُتّے لڑائی ہوئی۔ میکائیل تے اوہدے فرِشتے ناگ نال لڑن نِکلے۔ تے ناگ تے اوہدے فرِشتے اوہناں نال لڑے۔

⁸پر جِت نا سکے۔ تے ایہدے پِچّھوں اسمان اُتّے اوہناں دے لئی تھاں نا رہیا۔

⁹تے اوہ وَڈا ناگ یعنی اوہو ای پرانا سَپّ جیہڑا ابلیس تے شیطان اکھواؤندا اے تے سارے جہان نُوں بدراہ کر دیندا اے۔ زمین اُتّے ڈیگیا گیا تے اوہدے فرِشتے وی اوہدے نال ڈیگے گئے۔

¹⁰فیر مَیں اسمان توں ایہہ زور دی اواز آؤندی سُنی پئی ہُن ساڈے خُدا دی نجات تے قُدرت تے بادشاہی تے اوہدے مسِیح دا اختیار ظاہر ہویا۔ کیوں جو ساڈیاں بھراواں اُتّے الزام لان والا جیہڑا دِنے راتِیں ساڈے خُدا دے اگّے اوہناں اُتّے الزام لاندا رہندا سی ڈیگیا گیا۔

¹¹تے اوہناں لیلے دے خُون تے اپنی گواہی دے کلام دے سبّب اوہنوں جِت لیا تے اوہناں اپنیاں جاناں نُوں پیارا نا رکھیا۔ ایتھوں تِیکر پئی مَوت وی جَھل لئی۔

¹²ایس لئی اَے اسمانوں تے اوہناں دے رہن والیو خُوشیاں کرو۔ اَے زمین تے سمُندر تُہاڈے اُتّے افسوس اے کیوں جو ابلیس بڑے غُصّہ وِچ اُتر کے تُہاڈے کول آیا اے ایس لئی پئی اوہ جان دا اے پئی میرا تھوڑا جِہیا ویلا باقی اے۔

¹³تے جد ناگ ڈِٹّھا پئی مَیں زمین اُتّے ڈیگیا گیا آں تے اوس زنانی نُوں ستایا جِس پُتر جمّیا سی۔

¹⁴تے اوس زنانی نُوں وڈّے عُقاب دے دو پَر دِتّے گئے۔ پئی سَپّ دے اگّوں اُڈ کے بیابان وِچ اپنے اوس تھاں اَپڑ جائے جِتّھے اِک زمانے تے زمانیاں تے ادھے زمانے تِیکر اوہدی پالنا ہوندی اے۔

¹⁵تے سَپّ نے اوس زنانی دے مگر اپنے مُنھ توں ندی وانگر پانی وگایا۔ پئی اوہنوں ایس ندی نال روہڑ دیوے۔

¹⁶پر زمین اوس زنانی دی مدد کِیتی تے اپنا مُنھ کھول کے اوس ندی دا گُھٹّ بھر گئی۔ جیہڑی ناگ اپنے مُونہو وگائی سی۔

¹⁷تے ناگ نُوں زنانی اُتّے غُصّہ آیا۔ تے اوہدی باقی اولاد نال جیہڑی خُدا دے حُکماں اُتّے عمل کر دی اے تے یِسُوع دی گواہی دین اُتّے قیم اے لڑن نِکلیا۔