Read Western Panjabi مُکاشفہ 17 Bible Online

مُکاشفہ 17 - Western Panjabi bible

مُکاشفہ 17

¹تے اوہناں ستّاں فرِشتیاں وِچوں جِنہاں کول سَتّ پیالے سن اِک آ کے مَینُوں ایہہ آکھیا۔ پئی ایدھر آ مَیں تینُوں اوس وڈّی کنَجری دی سزا وکھاواں جیہڑی وڈّے پانیاں اُتّے بَیٹھی ہوئی اے۔

²تے جِہدے نال دھرتی دیاں بادشاہاں حرامکاری کِیتی تے دھرتی دے رہن والے اوہدی حرامکاری دی مَے پی کے مست ہوگئے سن۔

³سو اوہ مَینُوں رُوح وِچ بیابان ولّ لے گیا۔ تے مَیں سُوہے رنگ دے پشُو اُتّے جیہڑا کُفر دے نانواں نال بھریا ہویا سی تے جِہدے سَتّ سِر تے دَس سِنگ سن۔ اِک زنانی نُوں بَیٹھے ہویاں ویکھیا۔

⁴تے ایس زنانی جامنو تے سُوہے رنگ دے کپڑے پائے ہوئے سن تے سونے تے جواہر تے موتِیاں نال سَجی ہوئی سی۔ تے اِک سونے دا پیالہ مکرُوہات یعنی اوہدی حرامکاری دِیاں پلِیتیاں نال بھریا ہویا اوہدے ہتّھ وِچ سی۔

⁵تے اوہدے مَتّھے اُتّے ایہہ ناں لِکھیا ہویا سی۔ بھیت۔ وَڈا بابل۔ کسبیاں تے دھرتی دِیاں پلِیتیاں دی ماں۔

⁶تے مَیں اوس زنانی نُوں پاک لوکاں دے لہو تے یِسُوع دیاں شہیداں دے لہو پِین توں مست ویکھیا تے اوہنوں ویکھ کے بڑا حَیران ہویا۔

⁷اوس فرِشتے مَینُوں آکھیا تُوں کاہدے توں حَیران ہویا ایں؟ اوس زنانی تے اوس پشُو دا جِہدے اُتّے اوہ سوار اے۔ تے جِہدے سَتّ سِر تے دَس سِنگ نیں تینُوں بھیت دسنا آں۔

⁸ایہہ جیہڑا تُوں پشُو ویکھیا اے۔ ایہہ پہلاں تے ہے سی پر ہُن نئیں اے تے اگّوں نُوں اتھاہ کھڈے وِچوں نِکل کے ہلاکت وِچ پَوے گا تے زمین دے رہن والے جِنہاں دے ناں دُنیا دے مُڈھ توں پہلاں حیاتی دی کتاب وِچ لِکھے نئیں گئے ایس پشُو دا ایہہ حال ویکھ کے پئی پہلاں ہے سی تے ہُن نئیں اے تے فیر ہوئے گا۔ تعجُّب کرن گے۔

⁹ایتھے ای بودھا والے دی سیانپ اے۔ اوہ سَتّے سِر سَتّ پہاڑ نیں جِنہاں اُتّے اوہ زنانی بَیٹھی ہوئی اے۔

¹⁰تے اوہ سَتّ بادشاہ وی نیں پنج تے ڈِگّ پئے نیں تے اِک ہُن اے تے اِک اجے آیا نئیں تے جدوں آوے گا تے کُجھ چِر تِیکر اوہدا رہنا ضرُوری اے۔

¹¹تے جیہڑا پشُو پہلاں ہے سی۔ تے ہُن نئیں اوہ آپے اَٹھواں اے تے ایہناں ستّاں وِچوں پَیدا ہویا تے ہلاکت وِچ پَوے گا۔

¹²تے اوہ دَس سِنگ جیہڑے تُوں ویکھے نیں دَس بادشاہ نیں اجے تِیکر اوہناں نُوں بادشاہی نئیں مِلی۔ پر اوس پشُو نال اِک گھڑی لئی بادشاہاں وانگر اوہناں نُوں اختیار دِتّا جاوے گا۔

¹³ایہناں سبھناں دی اِکّو ای رائے ہوئے گی تے اوہ اپنی قُدرت تے اختیار اوس پشُو نُوں دے دین گے۔

¹⁴اوہ لیلے نال لڑن گے تے لیلا اوہناں نُوں جِت لے گا۔ کیوں جو اوہ خُداونداں دا خُداوند تے بادشاہاں دا بادشاہ اے۔ تے جیہڑے سَدّے ہوئے تے چُنے ہوئے تے وفادار اوہدے نال نیں اوہ وی جتن گے۔

¹⁵فیر اوس مَینُوں آکھیا پئی جیہڑے پانی توں ویکھے نیں جِنہاں اُتّے کسبی بَیٹھی ہوئی اے۔ اوہ اُمّتاں تے بِھیڑاں تے قوماں تے اہلِ زبان نیں۔

¹⁶تے جیہڑے دَس سِنگ تُوں ویکھے نیں اوہ وی تے پشُو وی اوس کسبی نال وَیر رکھن گے اوہ اوہنوں اُجاڑن گے تے ننگا کر دین گے۔ تے اوہدا گوشت کھا جان گے۔ تے اوہنوں اَگ وِچ ساڑ چھڈن گے۔

¹⁷کیوں جو خُدا اوہناں دیاں دِلاں وِچ ایہہ پایا۔ پئی اوہ اوسے دی رائے اُتّے ٹُرن تے جدوں تِیکر خُدا دِیاں گلّاں پُوریاں نا ہو جان اوہ اِک رائے ہو کے بادشاہی اوس پشُو نُوں دے دین۔

¹⁸تے اوہ زنانی جیہڑی تُوں ویکھی اے اوہ وَڈا شہر اے جیہڑا زمین دیاں بادشاہاں اُتّے حکُومت کر دا اے۔