Read Western Panjabi مُکاشفہ 5 Bible Online

مُکاشفہ 5 - Western Panjabi bible

مُکاشفہ 5

¹تے جیہڑا تخت اُتّے بَیٹھا سی مَیں اوہدے سَجّے ہتّھ وِچ اِک کتاب ویکھی۔ جیہڑی اندروں باہروں لِکھی ہوئی تے سَتّ مُہراں نال بند کِیتی ہوئی سی۔

²فیر مَیں اِک زوراور فرِشتے نُوں اُچّی اُچّی ایہہ منادی کر دیاں ویکھیا پئی کیہڑا ایس کتاب نُوں کھولن تے اوہدیاں مُہراں توڑن دے لائق اے؟

³تے کوئی جَنا اسمان اُتّے یا زمین اُتّے یا زمین دے ہیٹھاں اوس کتاب نُوں کھول نا سکیا تے نا اوہدے اُتّے نظر کر سکیا۔

⁴تے مَیں ایس گلّ اُتّے بڑا رویا۔ پئی کوئی ایس کتاب دے کھولن یا اوہدے اُتّے نظر کرن دے لائق نا نِکلیا۔

⁵فیر اوہناں بزُرگاں وِچوں اِکّی مَینُوں آکھیا نا رو۔ ویکھ یہُوداہ دے گھرانے دا اوہ شیر ببّر جیہڑا داؤد دی نسل اے۔ اوس کتاب تے اوہدیاں ستّاں مُہراں توڑن وِچ غالب آیا۔

⁶تے مَیں اوس تخت تے چَوہاں جانداراں تے اوہناں بزُرگاں دے وِچکار جیویں حلال کِیتا ہویا لیلا کھلوتا ہوندا اے ویکھیا اوہدے سَتّ سِنگ تے سَتّ اَکھّیاں سن ایہہ خُدا دِیاں سَتّ رُوحاں نیں۔ جیہڑیاں ساری زمین اُتّے گھلّیاں ہویاں نیں۔

⁷اوس آ کے تخت اُتّے بَیٹھے ہوئے دے سَجّے ہتھّوں اوس کتاب نُوں لے لیا۔

⁸جد اوس کتاب لے لئی تے اوہ چارے جاندار تے چوّی بزُرگ اوس لیلے دے سامھنے ڈِگّ پئے تے ہر اِک دے ہتّھ وِچ بربط تے دُھوف نال بھرے ہوئے سونے دے پیالے سن۔ ایہہ پاک لوکاں دِیاں دُعاواں نیں۔

⁹تے اوہ نواں گِیت گاؤن لگّے پئی تُوں ای اوس کتاب دے لین تے اوہدیاں مُہراں توڑن دے لائق ایں۔ کیوں جو تُوں ہلال ہو کے اپنے خُون توں ساریاں گھرانیاں تے زبان والیاں تے اُمّتاں تے قوماں وِچوں خُدا دے لئی لوکاں نُوں مُل لیا۔

¹⁰تے اوہناں نُوں ساڈے خُدا دے لئی اِک بادشاہی تے کاہِن بنا دِتّا۔ تے اوہ زمین اُتّے بادشاہی کر دے نیں۔

¹¹تے جد مَیں دھیان کِیتا۔ تے اوس تخت تے اوہناں جانداراں تے بزُرگاں دے آلے دوالے کِنے سارے فرِشتیاں دی اواز سُنی۔ جِنہاں دی گنتری لَکّھاں تے کروڑاں تِیکر سی۔

¹²تے اوہ اُچّی اواز نال آکھدے سن پئی ذِبح کِیتا ہویا لیلا ای قُدرت دَولت تے حِکمت تے طاقت تے عِزّت تے جلال تے وڈیائی دے لائق اے۔

¹³فیر مَیں اسمان تے زمین تے زمین دے ہیٹھلی تے سمُندر دی ساری مخلُوقات نُوں یعنی سارِیاں شیواں نُوں جیہڑیاں اوہناں دے وِچ نیں ایہہ آکھدیاں سُنیا۔ پئی جیہڑا تخت اُتّے بَیٹھا ہویا اے اوہدی تے لیلے دی وڈیائی تے عِزّت تے جلال تے سلطنت سدا تِیکر رہے۔

¹⁴تے چَوہاں جانداراں آکھیا۔ آمِین۔ تے بزُرگاں ڈِگّ کے سجدہ کِیتا۔