Read Western Panjabi مُکاشفہ 6 Bible Online

مُکاشفہ 6 - Western Panjabi bible

مُکاشفہ 6

¹فیر مَیں ویکھیا پئی لیلے اوہناں ستّاں مُہراں وِچوں اِک نُوں توڑیا تے اوہناں چَوہاں جانداراں وِچوں اِک دی بدّل دے گجّن وانگر اواز سُنی پئی آ۔

²تے مَیں دھیان کِیتا تے کِیہ ویکھنا آں پئی اِک چِٹّا گھوڑا اے تے اوہدے سوار کول اِک کمان اے تے اوہنوں اِک تاج دِتّا گیا تے اوہ فتح کر دا ہویا نِکلیا۔ پئی ہور وی فتح کرے۔

³تے جد اوس دُوجی مُہر توڑی تے مَیں دُوجے جاندار نُوں ایہہ آکھدیاں سُنیا پئی آ۔

⁴فیر اِک ہور گھوڑا نِکلیا جیہڑا لال رنگ دا سی تے اوہدے سوار نُوں ایہہ اختیار دِتّا گیا پئی زمین اُتّوں صُلح نُوں چُک لے پئی لوک اِک دُوجے نُوں قتل کرن تے اوہنوں اِک وڈّی ساری تلوار دِتّی گئی۔

⁵تے جد اوس ترِیجی مُہر توڑی تے مَیں ترِیجے جاندار نُوں ایہہ آکھدیاں سُنیا پئی آ تے مَیں دھیان کِیتا تے کِیہ ویکھنا آں پئی اِک کالا گھوڑا اے۔ تے اوہدے سوار دے ہتّھ وِچ اِک ترکڑی اے۔

⁶تے مَیں اوہناں چَوہاں جانداراں وِچوں اِنج دی اواز آؤندی سُنی۔ پئی کنک دینار دی اِک سیر تے جَوں دینار دے تَرے سیر تے تیل تے مَے دا نُقصان نا کر۔

⁷تے جد اوس چَوتھی مُہر توڑی تے مَیں چوتھے جاندار نُوں ایہہ آکھدیاں سُنیاں پئی آ۔

⁸تے مَیں دھیان کِیتا تے کِیہ ویکھنا آں پئی اِک پِیلا جیہا گھوڑا اے تے اوہدے سوار دا ناں مَوت اے تے پاتال اوہدے پِچّھے پِچّھے اے تے اوہناں نُوں زمین دی چوتھائی اُتّے ایہہ اختیار دِتّا گیا۔ پئی تلوار تے کال تے ڈاکی تے زمین دے پشُوآں نال لوکاں نُوں مارن۔

⁹تے جد اوس پن جیویں مُہر توڑی تے مَیں قُربان گاہ دے ہیٹھ اوہناں دِیاں رُوحاں ویکھیاں جیہڑے خُدا دے کلام تے گواہی اُتّے قیم رہن دے سببّوں مارے گئے سن۔

¹⁰تے اوہ اُچّی اُچّی آکھن لگِیاں پئی اَے مالک قُدُّوس تے سَچّے تُوں کد تِیکر انصاف نا کریں گا تے زمین دے رہن والیاں توں ساڈے خُون دا بدلہ نا لَویں گا؟

¹¹تے اوہناں وِچوں ہر اِک نُوں چِٹّا چوغہ دِتّا گیا تے اوہناں نُوں آکھیا گیا۔ پئی ہور تھوڑا چِر آرام کرو۔ جد تِیکر تُہاڈے سَنگیاں تے بھراواں دی گنتری پُوری نا ہو جائے۔ جیہڑے تُہاڈے وانگر قتل ہون والے نیں۔

¹²تے جد اوس چھیویں مُہر توڑی تے مَیں ویکھیا پئی اِک وَڈا سارا بھنچال آیا اے۔ تے سُورج بورے وانگر کالا تے سارا چَنّ لہو وانگر ہوگیا۔

¹³تے اسمان دے تارے اینج زمین اُتّے ڈِگّ پئے۔ جیویں زور دی ہنیری نال ہنجیر دے بُوٹے نالوں کچّے پَھل ڈِگّ پَیندے نیں۔

¹⁴تے اسمان اینج کھِسک گیا جیویں لِکھیا ہویا مُٹّھا وھلیٹن نال کھِسک جاندا اے۔ تے ہر اِک پہاڑ تے ٹاپُو اپنے اپنے تھاں توں ٹل گئے۔

¹⁵تے زمین دے بادشاہ تے امیر تے فوجی سردار تے مالدار تے زوراور تے سارے غلام تے اَزاد پہاڑاں دِیاں کُھندڑاں تے چٹاناں دے وِچ جا لُکے۔

¹⁶تے پہاڑاں تے چٹاناں نُوں آکھن لگّے پئی ساڈے اُتّے ڈِگّ پَوو تے سانُوں اوہدی نظر توں جیہڑا تخت اُتّے بَیٹھا ہویا اے تے لیلے دے غضب توں لُکا لوؤ۔

¹⁷کیوں جو اوہناں دے غضب دا وَڈا دِن آگیا اے۔ ہُن کون کھلو سکدا اے؟