Read William Morgan Bible 1588 original edition Genesis 18 Bible Online

Genesis 18 - William Morgan Bible 1588 original edition bible

Genesis 18

¹Abraham yn derbyn tri angel iw dy. 10. Addewid o Isaac. 12. Sara’n ammeu’r addewid. 18. Addewid o Grist. 21. Duw yn rhybuddio Abraham am ddinistr Sodoma. 23. Ac Abraham yn eiriol trostynt. A’r Arglwydd a ymddangossodd iddo ef yng-wastadedd Mamre: ac efe yn eistedd [wrth] ddrŵs y babell, yng-wrês y dydd.

²Ac efe a gododd ei lygaid, ac a edrychodd, ac wele dry-ŵyr yn sefyll ger ei fron, pan welodd, yna efe a redodd iw cyfarfod hwynt, ac a ymgrymmodd tua ar ddaiar.

³Ac efe a ddywedodd fy arglwydd, os cefais yn awr ffafor yn dy olwg di, na ddos heibio oddi wrth dy wâs.

⁴Cymmerer attolwg ychydic ddwfr, a golchwch eich traed, a gorphwysswch dann y prenn hwnn,

⁵Ac mi a ddygaf dammed o fara fel y cryfhaoch eich calon, wedi hynny y cewch fyned ymmaith, o herwydd i hynny y daethoch heb law eich gwâs: a hwynt a ddywedasant, gwna felly fel y dywedaist:

⁶Ac Abraham a fryssiodd i’r babell at Sara, ac a ddywedodd, paratoa di ar frŷs dair phioled o flawd peillied, telina a gwna yn deisennau.

⁷Ac Abraham a rêdodd at y gwarthec, ac a gymmerodd lô tŷner, a dâ, ac ai rhoddodd at y llangc, yr hwn a fryssiodd iw baratoi ef.

⁸Ac efe a gymmerodd ymenyn, a llaeth, a’r llô yr hwn a baratoase efe, ac a roddes oi blaen hwynt, ac efe a safodd gyd a hwynt tann y prenn; a hwynt a fwytawsant.

⁹Yna y dywedasant wrtho ef, mae Sara dy wraig? ac efe a ddywedodd wele [hi] yn y Babell.

¹⁰Ac [un] a ddywedodd, gan ddychwelyd y dychwelaf attat yng-hylch amser bywiolaeth, ac wele fab i Sara dy wraig, a Sara oedd yn clywed [wrth] ddrws y babell, a hwnnw [oedd] oi ôl ef.

¹¹Abraham hefyd, a Sara [oeddynt] hên, wedi myned mewn oedran [a] pheidiase fod i Sara yn ôl arfer gwragedd.

¹²Am hynny y chwarddodd Sara rhyngddi a hi ei hun, gan ddywedyd: ai gwedi fy heneiddio y bydd i mi drythyllwch a’m harglwydd yn hên [hefyd?]

¹³Yna y dywedodd yr Arglwydd wrth Abraham, pa ham y chwarddodd Sara fel hynn, gan ddywedydd, a blantaf yn wir, wedi fy heneiddio?

¹⁴A fydd dim yn anhawdd i’r Arglwydd? ar yr amser nodedic y dychwelaf attat, yng-hylch amser bywiolaeth, a mâb [fydd] i Sara.

¹⁵A Sara a wadodd, gan ddywedyd: ni chwerddais, o herwydd hi a ofnodd: yntef a ddywedodd nid [gwir,] oblegit ti a chwerddaist.

¹⁶A’r gwŷr a godasant oddi yno, ac a edrychasant tua Sodoma, ac Abraham a aeth gyd â hwynt, iw hanfon hwynt.

¹⁷A’r Arglwydd a ddywedodd, a gelaf fi oddi wrth Abraham yr hyn a wnaf fi?

¹⁸Canys Abraham gan fod a fydd yn genhedlaeth fawr, a chref, ac ynddo ef y bendithir holl genhedloedd y ddaiar.

¹⁹Am i mi ei adnabod ef [ni chelaf] fel y gorchymynno efe iw feibion, ac iw dylwyth ar ei ôl ef gadw o honynt ffordd yr Arglwydd gan wneuthur cyfiawnder, a barn; fel y dygo’r Arglwydd ar Abraham yr hyn a lefarodd efe am danaw.

²⁰Yr Arglwydd hefyd a ddywedodd, am [fod] gwaedd Sodoma, a Gomorra yn ddirfawr, ai pechod hwynt yn drwm iawn.

²¹Descynnaf yn awr, ac edrychaf, ai yn ôl ei gwaedd yr hon a ddaeth attafi, y gwnaethant yn hollawl, ac onide, mynnaf wybod.

²²A [dau] or gwŷr a droesant oddi yno, ac a aethant tua Sodoma, ac Abraham yn sefyll etto ger bron yr Arglwydd.

²³Abraham hefyd a nesaodd, ac a ddywedodd, a ddifethi di y cyfyawn hefyd yng-hyd a’r annuwiol?

²⁴Ond odid y mae dec a deugain o rai cyfiawn yn y ddinas, a ddifethi di [hwynt] hefyd, ac nid arbedi y lle er mwyn y dec a deugain cyfiawn y rhai [ydynt] oi mewn hi?

²⁵Na byddo i ti wneuthur y cyfryw beth, gan ladd y cyfiawn gyd a’r annuwiol, fel y byddo y cyfiawn megis yr annuwiol: na byddo [hynny] i ti, oni wna barnudd yr holl dir farn?

²⁶Yna y dywedodd yr Arglwydd, os câf fi yn Sodoma ddeg a deugain yn gyfiawn o fewn y ddinas, yna y maddeuaf i’r holl fangre honno er eu mwyn hwynt.

²⁷Ac Abraham a attebodd, ac a ddywedodd, wele yn awr y dechreuais lefaru wrth fy Arglwydd, a mi yn llwch ac yn lludw.

²⁸Ond odid bydd pump yn eisiau o’r dec a deugain cyfiawn a ddifethi di’r holl ddinas er pump? yntef a ddywedodd na ddifethaf os câf yno bump a deugain.

²⁹Chwanegodd hefyd lefaru wrtho ef etto, a dywedodd: ond odid ceir yno ddeugain, yntef a ddywedodd nis gwnaf er mwyn y deugain.

³⁰Yna y dywedodd na ddigied fy Arglwydd atolwg os llefaraf, ceir yno onid odid ddêc ar hugain: yntef a ddywedodd nis gwnaf os caf yno ddêc ar hugain.

³¹Yna y dywedodd efe wele yn awr y chwenychwn lefaru wrth fy Arglwydd, ond odid ceir yno ugain: yntef a dywedodd nis difethaf er mwyn ugain.

³²Yna y dywedodd efe, na ddigied fy Arglwydd atolwg, a llefaraf y waith hon yn unic, ond odid ceir yno ddêc: yntef a ddywedodd nis difethaf er mwyn dêc.

³³Yna’r aeth yr Arglwydd ymmaith pan ddarfu iddo lefaru wrth Abraham, ac Abraham a ddychwelodd iw le ei hun.