Read William Morgan Bible 1588 original edition Genesis 2 Bible Online

Genesis 2 - William Morgan Bible 1588 original edition bible

Genesis 2

¹Duw yn peidio oddi wrth ei waith ar y seithfed dydd yr hwn a gyssegrir. 15 Duw yn gosod dyn yn yr ardd. 22 Creadwriaeth gwraig 24 ordinhad priodas. Felly y gorphennwyd y nefoedd a’r ddaiar, ai holl lu hwynt.

²Ac ar y seithfed dydd y gorphennodd Duw ei waith yr hwn a wnaethe efe, ac a orphwysodd ar y seithfed dydd oddi wrth ei holl waith, yr hwn a wnaethe efe.

³A Duw a fendîgodd y seithfed dydd, ac ai sancteiddiodd ef: o blegit ynddo y gorphywysase oddi wrth ei holl waith, yr hwn a grease Duw iw wneuthur.

⁴Dymma genedlaethau y nefoedd, a’r ddaiar, pan greuwyd hwynt, yn y dydd gwnaeth yr Arglwydd Dduw ddaiar, a nefoedd:

⁵A phôb planhigin y maes cyn ei fôd yn y ddaiar, a phôb llyssieun y maes cyn tarddu allan: o blegit ni pharase yr Arglwydd Dduw lawio ar y ddaiar, ac nid [ydoedd] dŷn i lafurio y ddaiar.

⁶Onid tarth a escynnodd o’r ddaiar, ac a ddyfrhaodd holl wyneb y ddaiar.

⁷A’r Arglwydd Dduw a luniase y dŷn o bridd y daiar, ac a anadlase yn ei ffroenau ef anadl enioes, felly yr aeth y dŷn yn enaid byw.

⁸Hefyd yr Arglwydd Dduw a blannod ardd yn Eden o’ du y dwyrain, ac a ossododd yno y dŷn, yr hwn a luniase efe.

⁹A gwnaeth yr Arglwydd Dduw, i bôb prenn dymunol i’r golwg, a daionus yn fwyd, ac i brenn y bywyd yng-hanol yr ardd, ac i brenn gwybodaeth dâ a drwg, dyfu allan o’r ddaiar.

¹⁰Ac afon a aeth allan o Eden i ddyfrhâu yr ardd, ac oddi yno hi a rannwyd, ac a aeth yn bedwar pen.

¹¹Henw y cyntaf [yw] Pison, yr hon sydd yn amgylchu holl wlâd Hafila lle [y mae] yr aur.

¹²Ac aur y wlâd honno sydd dda: yno [y mae] Bdeliwm, a’r maen onix.

¹³A henw yr ail afon [yw] Gihon, honno sydd yn amgylchu holl wlâd Ethiop.

¹⁴A henw y drydedd afon [yw] Hidecel, honno sydd yn myned o du yr dwyrain i Assyria: a’r bedwaredd afon yw Euphrates.

¹⁵A’r Arglwydd Dduw a gymmerodd y dŷn, ac ai gossododd ef yng-ardd Eden, iw llafurio, ac iw chadw hi.

¹⁶A’r Arglwydd Dduw a orchymynnodd i’r dŷn, gan ddywedyd: o holl brennau yr ardd gan fwytta y bwyttei.

¹⁷Ond o brenn gwybodaeth dâ a drŵg, na fwytta o honaw: o blegit yn y dydd y bwytteich ti o honaw, gan farw y byddi farw.

¹⁸Hefyd yr Arglwydd Dduw a ddywedase, nit dâ bod y dŷn ei hunan, gwnaf ymgeledd cymmwys iddo.

¹⁹A’r Arglwydd Dduw a luniodd o’r ddaiar holl fwyst-filod y maes, a holl ehediaid y nefoedd, ac ai dygodd at y dyn i weled pa henw a rodde efe iddynt hwy: a pha fodd bynnac yr henwodd y dŷn bôb peth byw, hynny [fu] ei henw ef.

²⁰Y dŷn yntef a henwodd henwau ar yr holl anifeiliaid ac [holl] ehediaid y nefoedd, ac ar holl fwyst-filod y maes: ond ni chafodd efe i Adda ymgeledd cymmwys iddo.

²¹Yr Arglwydd Dduw am hynny a wnaeth i drym-gwsc syrthio ar y dŷn, fel y cyscodd, ac efe a gymmerodd vn oi assennau ef, ac a gaeodd gîg yn ei lle hi.

²²A’r Arglwydd Dduw a wnaeth yr assen yr hon a gymmerase efe o’r dŷn, yn wraig, ac ai dûg at y dŷn.

²³A’r dŷn a ddywedodd, hon weithian [sydd] ascwrn o’m hescyrn i, a chnawd o’m cnawd i: hon a elwir gwraig, o blegit o ŵr y cymmerwyd hi.

²⁴O herwydd hyn yr ymedu gŵr ai dâd, ac ai fam, ac y glŷn wrth ei wraig, a hwy a fyddant yn vn cnawd.

²⁵Ac yr oeddynt ill dau yn noethion, Adda ai wraig: nid oedd arnynt gywilydd.