Read William Morgan Bible 1588 original edition Genesis 29 Bible Online

Genesis 29 - William Morgan Bible 1588 original edition bible

Genesis 29

¹Iacob yn dyfod at Laban, yn cyfarfod a Rahel, ac yn ymgaredigo a hi. 13 Laban yn myned i gyfarfod Iacob ac yn ei ddwyn ef iw dy. 18 Iacob yn gwasanaethu Laban saith mlynedd er cael Rahel. 22. Laban trwy dwyll yn rhoddi Lea at Iacob yn lle Rahel. 27 Iacob yn gwasanaethu saith mlynedd eraill ac yn caffel Rahel. 31 ffrwythlondeb Lea. Ac Iacob a gymmerth ei draed, ac a aeth i wlâd meibion y dwyrein.

²Ac efe a edrychodd ac wele bydew yn y maes, ac wele dair diadell o ddefaid yn gorwedd wrtho: o herwydd o’r pydew hwnnw y dyfrhaent y diadelloedd, a charrec fawr [oedd] ar eneu y pydew.

³Ac yno y cesclyd yr holl ddiadelloedd, a hwynt a dreiglent y garrec oddi ar eneu y pydew, ac a ddwfrhaent y praidd: yna y rhoddent y garrec trachefn ar eneu y pydew yn ei lle.

⁴Yna y dywedodd Iacob wrthynt, fy mrodyr o ba le’r [ydych] chwi? a hwynt a ddywedasant yr ydym ni o Haran.

⁵Ac efe a ddywedodd wrthynt, a adwaenoch chwi Laban fab Nachor? a hwynt a ddywedasant, adwaenom.

⁶Yntef a ddywedodd wrthynt hwy a [oes] llwyddiant iddo ef? a hwynt a ddywedasant [oes] lwyddiant. Ac wele Rahel ei ferch ef yn dyfod gyd a’r praidd.

⁷Yna y dywedodd efe wele etto y dydd yn gynnar, nid [yw] bryd casclu yr anifeiliaid, dyfrhewch y praidd, ac ewch, [a] bugeiliwch.

⁸A hwynt a ddywedasant ni allwn, hyd oni chascler yr holl ddiadelloedd, a threiglo o honynt y garrec oddi ar wyneb y pydew, yna y dyfrhaŵn y praidd.

⁹Tra yr ydoedd efe etto yn llefaru wrthynt, y daeth Rahel hefyd gyd a’r praidd yr hwn [oedd] eiddo ei thâd hi, oblegit hi oedd yn bugeilio.

¹⁰A phan welodd Iacob Rahel ferch Laban brawd ei fam, a phraidd Laban brawd ei fam yna y nessaodd Iacob, ac a dreiglodd y garrec oddi ar eneu y pydew, ac a ddwfrhaodd braidd Laban brawd ei fam.

¹¹Yna y cusanodd Iacob Rahel, ac a dderchafodd ei lef, ac a wylodd,

¹²A mynegodd Iacob i Rahel, mai carwr ei thad oedd efe: ac mai mab Rebecca oedd efe: hithe a redodd, ac a fynegodd iw thâd.

¹³A phan glybu Laban hanes Iacob mab ei chwaer, yna efe a redodd iw gyfarfod ef, ac ai cofleidiodd ef, ac ai cussanodd, ac ai dug ef iw dŷ: yna y mynegodd efe i Laban yr holl eiriau hyn.

¹⁴A dywedodd Laban wrtho ef, yn ddiau fy asgwrn, a’m cnawd ydwyt ti, ac efe a drigodd gyd ag ef fîs llawn.

¹⁵Yna y dywedodd Laban wrth Iacob, ai o herwydd mai fyng-harwr wyt ti i’m gwasanaethi yn rhad? mynega di i mi beth [fydd] dy gyflog?

¹⁶Ac i Laban [yr oedd] dwy ferched, a henw yr hynaf [oedd] Lea, ac enw yr ieuangaf Rahel.

¹⁷A llygaid Lea [oeddynt] weiniaid ond Rahel oedd dêg [ei] phrŷd, a glan-deg yr olwg.

¹⁸Ac Iacob a hoffodd Rahel ac a ddywedodd, mi a’th wasanaethaf di saith mlynedd am Rahel dy ferch ieuangaf.

¹⁹Yna y dywedodd Laban, gwell yw ei rhoddi hi i ti, nai rhoddi hi i ŵr arall: aros gyd a mi.

²⁰Felly Iacob a wasanaethodd am Rahel saith mlynedd, ac yr oeddynt yn ei olwg ef fel ychydic ddyddiau: am fod yn hoff ganddo efe y hi.

²¹Yna y dywedodd Iacob wrth Laban moes fyng-wraig, (canys cyflawnwyd fy nyddiau) fel yr elwyf atti hi.

²²A Laban a gasclodd holl ddynion y fann honno, ac a wnaeth wledd.

²³Ond bu yn yr hwyr iddo gymmeryd Lea ei ferch, ai dwyn hi atto ef, ac yntef a aeth atti hi.

²⁴A Laban a rodd iddi Zilphah ei forwyn, yn forwyn i Lea ei ferch.

²⁵A bu, y boreu, wele mai Lea [oedd] hi, yna y dywedodd efe wrth Laban, pa ham y gwnaethost hyn i mi? onid am Rahel i’th wasanaethais? a pha ham i’m twyllaist?

²⁶A dywedodd Laban ni wneir felly yn y lle hwn: gan roddi yr ieuangaf o flaen yr hynaf.

²⁷Cyflawna di wythnos honn, yna y rhoddwn i ti honn hefyd, am dy wasanaeth yr hwna a wasanaethi gyd a mi etto saith mlynedd eraill.

²⁸Ac Iacob a wnaeth felly, ac a gyflawnodd yr wyth nos honno, yna efe a roddodd Rahel ei ferch yn wraig iddo.

²⁹Laban hefyd a roddodd i Rahel ei ferch, Bilha ei forwyn, yn forwyn iddi hi.

³⁰Ac efe a aeth hefyd at Rahel, ac a hoffodd Rahel yn fwy na Lea, ac a wasanaethodd gyd ag ef etto saith mlynedd eraill.

³¹Pan welodd yr Arglwydd, mai câs oedd Lea, yna efe a agorodd ei chroth hi, a Rahel [oedd] amhlantadwy.

³²A Lea a feichiogodd, ac a escorodd ar fâb, ac a alwodd ei enw ef Ruben, o herwydd hi a ddywedodd, diau edrych o’r Arglwydd ar fyng-hystudd, canys yn awr fyng-wr a’m hoffa fi.

³³A hi a feichiogodd eilwaith, ac a escorodd ar fâb, ac a ddywedodd: am glywed o’r Arglwydd mai câs [ydwyf] fi, am hynny y rhoddodd efe i mi hwn hefyd: a hi a alwodd ei enw ef Simeon.

³⁴A hi a feichiogodd trachefn, ac a escorodd ar fâb, ac a ddywedodd: fyng-wr weithian a lŷn yn awr wrthifi, canys plentais iddo drî mâb. Am hynny galwyd ei enw ef Lefi.

³⁵A hi a feichiogodd trachefn, ac a escorodd ar fâb, ac a ddywedodd: weithian y moliannaf yr Arglwydd: am hynny y galwodd ei enw ef Iuda, ac hi a beidiodd a phlanta.