Read William Morgan Bible 1588 original edition Genesis 48 Bible Online

Genesis 48 - William Morgan Bible 1588 original edition bible

Genesis 48

¹Ioseph yn myned ai ddau fab i ymweled ai dâd yn ei glefyd. 3 Iacob yn adrodd i Ioseph addewidion Duw. 5 Yn cymmeryd ei ddau fab ef yn eiddo ei hun. 14 Yn rhoddi y rhagor-fraint i’r ieuangaf. 21 Ac yn darogan eu dychweliad hwynt i dîr Canaan. A bu wedi y petheu hyn, ddywedyd wrth Ioseph, wele y mae dy dâd yn glâf: ac efe a gymmerth ei ddau fâb gyd ag ef, Manasses, ac Ephraim.

²Yna y mynegodd [vn] i Iacob, ac a ddywedodd, wele dy fâb Ioseph yn dyfod attat, ac Israel a ymgryfhaodd, ac a eisteddodd yn [ei] wely.

³A dywedodd Iacob wrth Ioseph, Duw hollalluawg a ymddangosodd i mi yn Luz, o fewn tîr Canaan, ac a’m bendithiodd:

⁴Dywedodd hefyd wrthif, wele fi yn peri it gynnyddu, amlhaf di hefyd, a rhoddaf di yn dyrfa o bobloedd, a rhoddaf y tîr hwn i’th hâd ti, ar dy ol di, yn etifeddiaeth dragywydd.

⁵Ac yr awrhon dy ddau fâb y rhai a anwyd i ti yn nhîr yr Aipht, cyn fy nyfod attat i’r Aipht eiddof fi [fyddant] hwy, Ephraim, a Manasses fyddant eiddof fi fel Ruben, a Simeon.

⁶A’th blant y rhai a genhedlaist ar eu hôl hwynt fyddant eiddot ti dy hun, ar enw eu brodyr y gelwir hwynt yn eu hettifeddiaeth.

⁷A phan ddaethym i o Mesopotamia, bu Rahel farw gyd a mi yn nhîr Canaan, ar y ffordd, pan [oedd] etto filldir o dîr hyd Ephrata: a chleddais hi ar ffordd Ephrata, honno [yw] Beth-lehem.

⁸Yna y gwelodd Israel feibion Ioseph, ac a ddywedodd pwy [yw] ’r rhai hyn?

⁹Ac Ioseph a ddywedodd wrth ei dâd, dymma fy meibion mau fi y rhai a roddodd Duw i mi ymma yntef a ddywedodd dŵg hwynt attolwg, attafi fel y bendithiwyf hwynt.

¹⁰Llygaid Israel oeddynt hefyd drymmion gan henaint, [fel] na alle efe weled: pan ddygodd hwynt atto ef, yntef ai cusanodd hwynt, ac ai cofleidiodd.

¹¹Dywedodd Israel hefyd wrth Ioseph, ni feddyliais weled dy wyneb, etto wele parodd Duw i’m weled dy hâd hefyd.

¹²Yna Ioseph ai tynnodd hwynt allan wrth ei liniau ef, ac a ymgrymmodd i lawr ar ei wyneb.

¹³Cymmerodd Ioseph hefyd hwynt ill dau Ephraim yn ei law ddehau o du asswy Israel, a Manasses yn ei law asswy o du dehau Israel: ac ai nesaodd atto ef.

¹⁴Yna Israel a estynnodd ac i osododd ei law ddehau ar benn Ephraim, (a hwn oed yr ieuangaf) ai law asswy ar benn Manasses: deallase dan ei ddwylo mai Manasses [oedd] y cynfab.

¹⁵Yna y bendithiodd efe Ioseph ac a ddywedodd, Duw yr hwn y rhodiodd fy nhadau Abraham, ac Isaac, ger ei fron: Duw, yr hwn a’m porthodd er pan ydwyf hyd y dydd hwn,

¹⁶Yr angel yr hwn a’m gwaredodd fi o bôb drwg, a fendithio y llangciau; fy enw hefyd, ac enw fy nhadau Abraham, ac Isaac a alwer arnynt, heigiant hefyd yn lliaws, yng-hanol y wlâd.

¹⁷Pan welodd Ioseph osod oi dâd ei law ddehau ar ben Ephraim, yna y bu anfodlon ganddo, ac efe a ddaliodd law ei dâd, iw symmud hi oddi ar benn Ephraim, ar benn Manasses.

¹⁸Dywedodd Ioseph hefyd wrth ei dâd, nid felly fy nhâd, canys dymma y cynfab: gosot dy law ddehau ar ei ben ef.

¹⁹A’i dâd, ac a ommeddodd, ac a ddywedodd, mi a wn, fy mab, mi a wn, bydd hwn hefyd yn bobl, a mawrheir hwn hefyd: ond er hynny ei frawd iangaf fydd mwy nac ef: ai hâd ef fydd genhedlaeth gyflawn.

²⁰Ac efe ai bendithiodd hwynt yn y dydd hwnnw, gan ddywedyd: ynot ti y bendithia Israel gan ddywedyd: gossoded Duw di fel Ephraim, ac fel Manasses: ac efe a ossododd Ephraim o flaen Manasses.

²¹Dywedodd Israel hefyd wrth Ioseph, wele fi yn marw, a bydd Duw gyd a chwi, ac efe a’ch dychwel chwi i dîr eich tadau.

²²A mi a roddais i ti vn rhan goruwch dy frodyr, yr hon a ddygais o law’r Amoriaid a’m cleddyf, ac a’m bŵa.